حَدَّثَنَا سُوَيْدُ بْنُ سَعِيدٍ حَدَّثَنَا شَرِيكٌ عَنْ مُغِيرَةَ عَنْ عَامِرٍ قَالَ شَهِدَ عِيَاضٌ الأَشْعَرِىُّ عِيدًا بِالأَنْبَارِ فَقَالَ مَالِى لاَ أَرَاكُمْ تُقَلِّسُونَ كَمَا كَانَ يُقَلَّسُ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
13890, İM001302
Hadis:
حَدَّثَنَا سُوَيْدُ بْنُ سَعِيدٍ حَدَّثَنَا شَرِيكٌ عَنْ مُغِيرَةَ عَنْ عَامِرٍ قَالَ شَهِدَ عِيَاضٌ الأَشْعَرِىُّ عِيدًا بِالأَنْبَارِ فَقَالَ مَالِى لاَ أَرَاكُمْ تُقَلِّسُونَ كَمَا كَانَ يُقَلَّسُ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم .
Tercemesi:
Bize Suveyd b. Said, ona Şerik, ona Muğire, ona Âmir’in şöyle dediğini rivayet etmiştir: İyaz el-Eş’arî, Enbâr’da bir bayramda bulunmuştu. O: Rasulullah’ın (sav) huzurunda yapıldığı gibi neden sizin taklis yaptığınızı görmüyorum, dedi.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 163, /210
Senetler:
1. İyaz b. Amr el-Eşari (İyaz b. Amr)
2. Ebu Amr Amir eş-Şa'bî (Amir b. Şerahil b. Abdin)
3. Ebu Hişam Muğira b. Miksem ed-Dabbî (Muğira b. Miksem)
4. Ebu Abdullah Şerik b. Abdullah el-Kâdî (Şerik b. Abdullah b. Haris b. Evs b. Haris)
5. Ebu Muhammed Süveyd b. Saîd el-Herevî (Süveyd b. Saîd b. Sehl b. Şehriyâr)
Konular:
Bayram, bayramın kutlanması
KTB, NAMAZ,
Öneri Formu
Hadis Id, No:
13902, İM001314
Hadis:
حَدَّثَنَا عَبْدُ الْقُدُّوسِ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا نَائِلُ بْنُ نَجِيحٍ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ زِيَادٍ عَنِ ابْنِ جُرَيْجٍ عَنْ عَطَاءٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم نَهَى أَنْ يُلْبَسَ السِّلاَحُ فِى بِلاَدِ الإِسْلاَمِ فِى الْعِيدَيْنِ إِلاَّ أَنْ يَكُونُوا بِحَضْرَةِ الْعَدُوِّ .
Tercemesi:
Bize Abdülkuddûs b. Muhammed, ona Nail b. Necih, ona İsmail b. Ziyad, ona İbn Cureyc, ona Ata, ona İbn Abbas’ın rivayet ettiğine göre, Nebi (sav) bayramlarda -düşman karşısında bulunma hali dışında- İslam diyarında silah taşımayı yasaklamıştır.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 168, /212
Senetler:
1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. Ebu Muhammed Ata b. Ebu Rabah el-Kuraşî (Ata b. Eslem)
3. Ebu Velid İbn Cüreyc el-Mekkî (Abdülmelik b. Abdülaziz b. Cüreyc)
4. İbn Ebu Ziyad İsmail b. Ziyad (İsmail b. Ziyad)
5. Ebu Sehl Nâil b. Necîh el-Hanefî (Nâil b. Necîh)
6. Ebu Bekir Abdulkuddüs b. Muhammed el-Basri (Abdulkuddüs b. Muhammed b. Abdulkebir)
Konular:
Bayram, bayram kültürü
Bayram, bayramın kutlanması
KTB, NAMAZ,
حَدَّثَنَا جُبَارَةُ بْنُ الْمُغَلِّسِ حَدَّثَنَا حَجَّاجُ بْنُ تَمِيمٍ عَنْ مَيْمُونِ بْنِ مِهْرَانَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَغْتَسِلُ يَوْمَ الْفِطْرِ وَيَوْمَ الأَضْحَى .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
13903, İM001315
Hadis:
حَدَّثَنَا جُبَارَةُ بْنُ الْمُغَلِّسِ حَدَّثَنَا حَجَّاجُ بْنُ تَمِيمٍ عَنْ مَيْمُونِ بْنِ مِهْرَانَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَغْتَسِلُ يَوْمَ الْفِطْرِ وَيَوْمَ الأَضْحَى .
Tercemesi:
Bize Cubare b. el-Mugallis, ona Haccac b. Temîm, ona Meymun b. Mihran, ona İbn Abbas’ın şöyle dediğini rivayet etmiştir: Rasulullah (sav) ramazan bayramı günü ile kurban bayramı günü guslederdi.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 169, /212
Senetler:
1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. Ebu Eyyüb Meymun b. Mihran el-Cezerî (Meymun b. Mihran)
3. Haccac b. Temim el-Cezerî (Haccac b. Temim)
4. Ebu Muhammed Cübare b. Muğallis el-Himmani (Cübare b. Muğallis)
Konular:
Bayram, bayramın kutlanması
KTB, NAMAZ,
Öneri Formu
Hadis Id, No:
13904, İM001316
Hadis:
حَدَّثَنَا نَصْرُ بْنُ عَلِىٍّ الْجَهْضَمِىُّ حَدَّثَنَا يُوسُفُ بْنُ خَالِدٍ حَدَّثَنَا أَبُو جَعْفَرٍ الْخَطْمِىُّ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عُقْبَةَ بْنِ الْفَاكِهِ بْنِ سَعْدٍ عَنْ جَدِّهِ الْفَاكِهِ بْنِ سَعْدٍ - وَكَانَتْ لَهُ صُحْبَةٌ - أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم كَانَ يَغْتَسِلُ يَوْمَ الْفِطْرِ وَيَوْمَ النَّحْرِ وَيَوْمَ عَرَفَةَ وَكَانَ الْفَاكِهُ يَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالْغُسْلِ فِى هَذِهِ الأَيَّامِ .
Tercemesi:
Bize Nasr b. Ali el-Cahdamî, ona Yusuf b. Hâlid, ona Ebu Cafer el-Hatmî, ona Abdurrahman b. Ukbe b. el-Fâkih b. Sa‘d, ona dedesi el-Fakih b. Sa‘d’in –ki sahabiliği de vardır- rivayet ettiğine göre, Rasulullah (sav), ramazan bayramı birinci günü ve kurban bayramı birinci günü ve Arefe gününde guslederdi. El-Fâkih de bu günlerde aile halkına gusletmesini emrederdi.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 169, /212
Senetler:
1. Fâkih b. Sa'd (Fâkih b. Sa'd)
2. Abdurrahman b. Ukbe el-Ensarî (Abdurrahman b. Ukbe b. Fâkih b. Sa'd)
3. Ebu Cafer Umeyr b. Yezid el-Ensarî (Umeyr b. Yezid b. Umeyr)
4. Ebu Halid Yusuf b. Halid es-Semti (Yusuf b. Halid b. Umeyr)
5. Sağîr Ebu Amr Nasr b. Ali el-Ezdî (Nasr b. Ali b. Nasr b. Ali b. Sahban b. Übey)
Konular:
Bayram, bayramın kutlanması
KTB, NAMAZ,
حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنْ إِسْرَائِيلَ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ عَنِ الأَرْقَمِ بْنِ شُرَحْبِيلَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ لَمَّا مَرِضَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مَرَضَهُ الَّذِى مَاتَ فِيهِ كَانَ فِى بَيْتِ عَائِشَةَ . فَقَالَ « ادْعُوا لِى عَلِيًّا » . قَالَتْ عَائِشَةُ يَا رَسُولَ اللَّهِ نَدْعُو لَكَ أَبَا بَكْرٍ قَالَ « ادْعُوهُ » . قَالَتْ حَفْصَةُ يَا رَسُولَ اللَّهِ نَدْعُو لَكَ عُمَرَ قَالَ « ادْعُوهُ » . قَالَتْ أُمُّ الْفَضْلِ يَا رَسُولَ اللَّهِ نَدْعُو لَكَ الْعَبَّاسَ قَالَ « نَعَمْ » . فَلَمَّا اجْتَمَعُوا رَفَعَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم رَأْسَهُ فَنَظَرَ فَسَكَتَ فَقَالَ عُمَرُ قُومُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم . ثُمَّ جَاءَ بِلاَلٌ يُؤْذِنُهُ بِالصَّلاَةِ فَقَالَ « مُرُوا أَبَا بَكْرٍ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ » . فَقَالَتْ عَائِشَةُ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ أَبَا بَكْرٍ رَجُلٌ رَقِيقٌ حَصِرٌ وَمَتَى لاَ يَرَاكَ يَبْكِى وَالنَّاسُ يَبْكُونَ فَلَوْ أَمَرْتَ عُمَرَ يُصَلِّى بِالنَّاسِ . فَخَرَجَ أَبُو بَكْرٍ فَصَلَّى بِالنَّاسِ فَوَجَدَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مِنْ نَفْسِهِ خِفَّةً فَخَرَجَ يُهَادَى بَيْنَ رَجُلَيْنِ وَرِجْلاَهُ تَخُطَّانِ فِى الأَرْضِ فَلَمَّا رَآهُ النَّاسُ سَبَّحُوا بِأَبِى بَكْرٍ فَذَهَبَ لِيَسْتَأْخِرَ فَأَوْمَأَ إِلَيْهِ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم أَىْ مَكَانَكَ فَجَاءَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَجَلَسَ عَنْ يَمِينِهِ وَقَامَ أَبُو بَكْرٍ فَكَانَ أَبُو بَكْرٍ يَأْتَمُّ بِالنَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَالنَّاسُ يَأْتَمُّونَ بِأَبِى بَكْرٍ . قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ فَأَخَذَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مِنَ الْقِرَاءَةِ مِنْ حَيْثُ كَانَ بَلَغَ أَبُو بَكْرٍ . قَالَ وَكِيعٌ وَكَذَا السُّنَّةُ . قَالَ فَمَاتَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى مَرَضِهِ ذَلِكَ .
Açıklama: Elbani bu hadisin Hz. Alî'den bahsedilen yeri dışında hasen olduğunu ifade etmiştir
Öneri Formu
Hadis Id, No:
13663, İM001235
Hadis:
حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنْ إِسْرَائِيلَ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ عَنِ الأَرْقَمِ بْنِ شُرَحْبِيلَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ لَمَّا مَرِضَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مَرَضَهُ الَّذِى مَاتَ فِيهِ كَانَ فِى بَيْتِ عَائِشَةَ . فَقَالَ « ادْعُوا لِى عَلِيًّا » . قَالَتْ عَائِشَةُ يَا رَسُولَ اللَّهِ نَدْعُو لَكَ أَبَا بَكْرٍ قَالَ « ادْعُوهُ » . قَالَتْ حَفْصَةُ يَا رَسُولَ اللَّهِ نَدْعُو لَكَ عُمَرَ قَالَ « ادْعُوهُ » . قَالَتْ أُمُّ الْفَضْلِ يَا رَسُولَ اللَّهِ نَدْعُو لَكَ الْعَبَّاسَ قَالَ « نَعَمْ » . فَلَمَّا اجْتَمَعُوا رَفَعَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم رَأْسَهُ فَنَظَرَ فَسَكَتَ فَقَالَ عُمَرُ قُومُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم . ثُمَّ جَاءَ بِلاَلٌ يُؤْذِنُهُ بِالصَّلاَةِ فَقَالَ « مُرُوا أَبَا بَكْرٍ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ » . فَقَالَتْ عَائِشَةُ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ أَبَا بَكْرٍ رَجُلٌ رَقِيقٌ حَصِرٌ وَمَتَى لاَ يَرَاكَ يَبْكِى وَالنَّاسُ يَبْكُونَ فَلَوْ أَمَرْتَ عُمَرَ يُصَلِّى بِالنَّاسِ . فَخَرَجَ أَبُو بَكْرٍ فَصَلَّى بِالنَّاسِ فَوَجَدَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مِنْ نَفْسِهِ خِفَّةً فَخَرَجَ يُهَادَى بَيْنَ رَجُلَيْنِ وَرِجْلاَهُ تَخُطَّانِ فِى الأَرْضِ فَلَمَّا رَآهُ النَّاسُ سَبَّحُوا بِأَبِى بَكْرٍ فَذَهَبَ لِيَسْتَأْخِرَ فَأَوْمَأَ إِلَيْهِ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم أَىْ مَكَانَكَ فَجَاءَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَجَلَسَ عَنْ يَمِينِهِ وَقَامَ أَبُو بَكْرٍ فَكَانَ أَبُو بَكْرٍ يَأْتَمُّ بِالنَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَالنَّاسُ يَأْتَمُّونَ بِأَبِى بَكْرٍ . قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ فَأَخَذَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مِنَ الْقِرَاءَةِ مِنْ حَيْثُ كَانَ بَلَغَ أَبُو بَكْرٍ . قَالَ وَكِيعٌ وَكَذَا السُّنَّةُ . قَالَ فَمَاتَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى مَرَضِهِ ذَلِكَ .
Tercemesi:
Bize Ali b. Muhammed, ona Veki‘, ona İsrail, ona Ebu İshak, ona el-Erkam b. Şurahbîl, ona İbn Abbas’ın şöyle dediğini rivayet etmiştir: Rasulullah (sav) vefatı ile neticelenen hastalığına yakalandığı sırada Aişe’nin evinde idi,
-Bana Ali’yi çağırın, buyurdu. Aişe:
-Ey Allah’ın Rasulü (arzu ederseniz) size Ebu Bekir’i çağıralım, dedi. Rasulullah (sav):
-Onu çağırın” buyurdu. Hafsa: Ey Allah’ın Rasulü, sana Ömer’i çağıralım dedi. O:
-Onu çağırın, buyurdu. Ümm el-Fadl:
-Ey Allah’ın Rasulü, sana Abbas’ı çağıralım, dedi. Bu sefer Rasulullah:
-Peki, buyurdu. Onlar toplanınca Rasulullah (sav) başını kaldırıp bir baktı. Ömer: Rasulullah’ın (sav) yanından kalkınız, dedi. Daha sonra Bilal gelip ona namaz vaktini bildirince, o:
-Ebu Bekir’e emredin cemaate namaz kıldırsın, buyurdu. Aişe:
-Ey Allah’ın Rasulü, şüphesiz Ebu Bekir yumuşak kalpli Kur’ân okurken de zorlanacak birisidir, seni göremeyecek olursa ağlar, cemaat de ağlar, bunun için cemaate namaz kıldırması için Ömer’e emretsen keşke, dedi. Ebu Bekir dışarı çıkıp cemaate namaz kıldırdı. Rasulullah (sav) kendisinde bir rahatlama hissedince ayakları yerde sürünerek iki kişi arasında onlara dayanarak dışarı çıktı. Cemaat onu görünce: Subhanallah, diyerek Ebu Bekir’i uyardı. O da geri çekilmek isteyince Nebi (sav): Yerinde kal, anlamında ona işaret etti. Rasulullah (sav) gelip, Ebu Bekir’in sağ tarafına oturdu. Ebu Bekir ayakta kaldı, Ebu Bekir Nebi’ye (sav) uyuyor, cemaat de Ebu Bekir’e uyuyordu.
İbn Abbas dedi ki: Rasulullah (sav) kıraate Ebu Bekir’in kaldığı yerden devam etti.
Veki‘ dedi ki: Sünnet de böyledir. (İbn Abbas) dedi ki: ve Rasulullah (sav), o hastalığı esnasında vefat etti.
Açıklama:
Elbani bu hadisin Hz. Alî'den bahsedilen yeri dışında hasen olduğunu ifade etmiştir
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 142, /200
Senetler:
1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. Erkam b. Şürahbil el-Evdî (Erkam b. Şürahbil)
3. Ebu İshak es-Sebiî (Amr b. Abdullah b. Ubeyd)
4. Ebu Yusuf İsrail b. Yunus es-Sebîî (İsrail b. Yunus b. Ebu İshak)
5. Ebu Süfyan Veki' b. Cerrah er-Ruâsî (Veki' b. Cerrah b. Melih b. Adî)
6. Ali b. Muhammed el-Kûfî (Ali b. Muhammed b. İshak)
Konular:
Hastalık, Hz. Peygamber, hastalığı
KTB, NAMAZ,
Öneri Formu
Hadis Id, No:
13660, İM001232
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ وَوَكِيعٌ عَنِ الأَعْمَشِ ح وَحَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنِ الأَسْوَدِ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ لَمَّا مَرِضَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مَرَضَهُ الَّذِى مَاتَ فِيهِ - وَقَالَ أَبُو مُعَاوِيَةَ لَمَّا ثَقُلَ - جَاءَ بِلاَلٌ يُؤْذِنُهُ بِالصَّلاَةِ فَقَالَ « مُرُوا أَبَا بَكْرٍ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ » . قُلْنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ أَبَا بَكْرٍ رَجُلٌ أَسِيفٌ - تَعْنِى رَقِيقٌ - وَمَتَى مَا يَقُومُ مُقَامَكَ يَبْكِى فَلاَ يَسْتَطِيعُ فَلَوْ أَمَرْتَ عُمَرَ فَصَلَّى بِالنَّاسِ . فَقَالَ « مُرُوا أَبَا بَكْرِ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ فَإِنَّكُنَّ صَوَاحِبَاتُ يُوسُفَ » . قَالَتْ فَأَرْسَلْنَا إِلَى أَبِى بَكْرٍ فَصَلَّى بِالنَّاسِ فَوَجَدَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مِنْ نَفْسِهِ خِفَّةً فَخَرَجَ إِلَى الصَّلاَةِ يُهَادَى بَيْنَ رَجُلَيْنِ وَرِجْلاَهُ تَخُطَّانِ فِى الأَرْضِ فَلَمَّا أَحَسَّ بِهِ أَبُو بَكْرٍ ذَهَبَ لِيَتَأَخَّرَ فَأَوْمَى إِلَيْهِ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم أَنْ مَكَانَكَ . قَالَ فَجَاءَ حَتَّى أَجْلَسَاهُ إِلَى جَنْبِ أَبِى بَكْرٍ فَكَانَ أَبُو بَكْرٍ يَأْتَمُّ بِالنَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَالنَّاسُ يَأْتَمُّونَ بِأَبِى بَكْرٍ .
Tercemesi:
Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe, ona Ebu Muaviye ve Veki‘, onlara A‘meş rivayet etmiştir; (T) Yine Bize Ali b. Muhammed, ona Veki‘, ona A‘meş, ona İbrahim, ona el-Esved’in rivayet ettiğine göre Âişe şöyle demiştir: Rasulullah (sav) vefatı ile sonuçlanan hastalığına yakalandığı vakit –Ebu Muaviye: Ağırlaştığı vakit, dedi- Bilal gelip ona namaz vaktinin geldiğini bildirdi. Allah Rasulü:
-Ebu Bekir’e söyleyin cemaate o namaz kıldırsın, buyurdu. Biz:
-Ey Allah’ın Rasulü, şüphesiz Ebu Bekir çok yufka kalpli birisidir, senin bulunduğun yerde ne zaman duracak olursa ağlar ve kendinde (namaz kıldıracak) güç bulamaz. Bunun için cemaate namaz kıldırmasını Ömer’e emretsen (olmaz mı), dedik. Rasulullah (sav):
-Ebu Bekir’e emredin cemaate namaz kıldırsın, sizler Yusuf’un zamanındaki kadınlara benziyorsunuz, buyurdu.
Aişe dedi ki: Bunun üzerine biz de Ebu Bekir’e haber gönderdik, o da cemaate namaz kıldırdı. Bir ara Rasulullah (sav) kendisinde bir rahatlama hissettiği için ayakları yerde sürüklendiği halde iki kişi arasında onlara dayanarak çıkarıldı. Ebu Bekr onun geldiğini fark edince geri çekilmek istediyse de Nebi (sav) ona: Yerinde dur, diye işaret etti. Rasulullah (sav) ilerledi ve sonunda onu yanından tutanlar Ebu Bekir’in yan tarafına oturttular. Böylelikle Ebu Bekr namazda Nebi’ye (sav) uyuyor, insanlar da Ebu Bekir’e uyuyorlardı.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 142, /199
Senetler:
1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Ebu Amr Esved b. Yezid en-Nehaî (Esved b. Yezid b. Kays b. Abdullah b. Malik)
3. Ebu İmran İbrahim en-Nehaî (İbrahim b. Yezid b. Kays b. Esved b. Amr)
4. Ebu Muhammed Süleyman b. Mihran el-A'meş (Süleyman b. Mihran)
5. Ebu Muaviye Muhammed b. Hâzim el-A'mâ ed-Darîr (Muhammed b. Hazim)
6. Ebu Bekir İbn Ebu Şeybe el-Absî (Abdullah b. Muhammed b. İbrahim b. Osman)
Konular:
Hastalık, Hz. Peygamber, hastalığı
KTB, NAMAZ,
حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ نُمَيْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ أَمَرَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَبَا بَكْرٍ أَنْ يُصَلِّىَ بِالنَّاسِ فِى مَرَضِهِ فَكَانَ يُصَلِّى بِهِمْ فَوَجَدَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم خِفَّةً فَخَرَجَ وَإِذَا أَبُو بَكْرٍ يَؤُمُّ النَّاسَ فَلَمَّا رَآهُ أَبُو بَكْرٍ اسْتَأْخَرَ فَأَشَارَ إِلَيْهِ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَىْ كَمَا أَنْتَ فَجَلَسَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حِذَاءَ أَبِى بَكْرٍ إِلَى جَنْبِهِ فَكَانَ أَبُو بَكْرٍ يُصَلِّى بِصَلاَةِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَالنَّاسُ يُصَلُّونَ بِصَلاَةِ أَبِى بَكْرٍ .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
13661, İM001233
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ نُمَيْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ أَمَرَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَبَا بَكْرٍ أَنْ يُصَلِّىَ بِالنَّاسِ فِى مَرَضِهِ فَكَانَ يُصَلِّى بِهِمْ فَوَجَدَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم خِفَّةً فَخَرَجَ وَإِذَا أَبُو بَكْرٍ يَؤُمُّ النَّاسَ فَلَمَّا رَآهُ أَبُو بَكْرٍ اسْتَأْخَرَ فَأَشَارَ إِلَيْهِ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَىْ كَمَا أَنْتَ فَجَلَسَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حِذَاءَ أَبِى بَكْرٍ إِلَى جَنْبِهِ فَكَانَ أَبُو بَكْرٍ يُصَلِّى بِصَلاَةِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَالنَّاسُ يُصَلُّونَ بِصَلاَةِ أَبِى بَكْرٍ .
Tercemesi:
Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe, ona Abdullah b. Numeyr, ona Hişam b. Urve, ona babasının rivayet ettiğine göre Aişe dedi ki:
-Rasulullah (sav) hastalığı sırasında Ebu Bekir’e cemaate namaz kıldırması emrini vermişti. Bundan dolayı o da cemaate namaz kıldırıyordu. Bir ara Rasulullah (sav) rahatladığını hissettiğinde dışarı çıktı, Ebu Bekir’in cemaate namaz kıldırmakta olduğunu gördü. Ebu Bekir onu görünce geri çekilmek istediyse de Rasulullah (sav): Olduğun yerde dur, anlamında ona işaret etti, sonra Rasulullah (sav) Ebu Bekir’in yan tarafında onun hizasında oturdu. Böylelikle Ebu Bekir Rasulullah’ın (sav) namazına uyuyor, cemaat de Ebu Bekir’e uyuyordu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 142, /199
Senetler:
1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Urve b. Zübeyr el-Esedî (Urve b. Zübeyr b. Avvam b. Huveylid b. Esed)
3. Ebu Münzir Hişam b. Urve el-Esedî (Hişam b. Urve b. Zübeyr b. Avvam)
4. Ebu Hişam Abdullah b. Nümeyr el-Hemdânî (Abdullah b. Nümeyr b. Abdullah b. Ebu Hayye)
5. Ebu Bekir İbn Ebu Şeybe el-Absî (Abdullah b. Muhammed b. İbrahim b. Osman)
Konular:
Hastalık, Hz. Peygamber, hastalığı
KTB, NAMAZ,
Öneri Formu
Hadis Id, No:
13662, İM001234
Hadis:
حَدَّثَنَا نَصْرُ بْنُ عَلِىٍّ الْجَهْضَمِىُّ أَنْبَأَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ دَاوُدَ مِنْ كِتَابِهِ فِى بَيْتِهِ قَالَ سَلَمَةُ بْنُ نُبَيْطٍ أَنْبَأَنَا عَنْ نُعَيْمِ بْنِ أَبِى هِنْدٍ عَنْ نُبَيْطِ بْنِ شَرِيطٍ عَنْ سَالِمِ بْنِ عُبَيْدٍ قَالَ أُغْمِىَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى مَرَضِهِ ثُمَّ أَفَاقَ فَقَالَ « أَحَضَرَتِ الصَّلاَةُ » . قَالُوا نَعَمْ . قَالَ « مُرُوا بِلاَلاً فَلْيُؤَذِّنْ وَمُرُوا أَبَا بَكْرٍ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ - أَوْ لِلنَّاسِ - » . ثُمَّ أُغْمِىَ عَلَيْهِ فَأَفَاقَ فَقَالَ « أَحَضَرَتِ الصَّلاَةُ » . قَالُوا نَعَمْ . قَالَ « مُرُوا بِلاَلاً فَلْيُؤَذِّنْ وَمُرُوا أَبَا بَكْرٍ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ » . ثُمَّ أُغْمِىَ عَلَيْهِ فَأَفَاقَ فَقَالَ « أَحَضَرَتِ الصَّلاَةُ » . قَالُوا نَعَمْ . قَالَ « مُرُوا بِلاَلاً فَلْيُؤَذِّنْ وَمُرُوا أَبَا بَكْرٍ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ » . فَقَالَتْ عَائِشَةُ إِنَّ أَبِى رَجُلٌ أَسِيفٌ فَإِذَا قَامَ ذَلِكَ الْمُقَامَ يَبْكِى لاَ يَسْتَطِيعُ فَلَوْ أَمَرْتَ غَيْرَهُ . ثُمَّ أُغْمِىَ عَلَيْهِ فَأَفَاقَ فَقَالَ « مُرُوا بِلاَلاً فَلْيُؤَذِّنْ وَمُرُوا أَبَا بَكْرٍ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ فَإِنَّكُنَّ صَوَاحِبُ يُوسُفَ أَوْ صَوَاحِبَاتُ يُوسُفَ » . قَالَ فَأُمِرَ بِلاَلٌ فَأَذَّنَ وَأُمِرَ أَبُو بَكْرٍ فَصَلَّى بِالنَّاسِ ثُمَّ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَجَدَ خِفَّةً فَقَالَ « انْظُرُوا لِى مَنْ أَتَّكِئُ عَلَيْهِ » . فَجَاءَتْ بَرِيرَةُ وَرَجُلٌ آخَرُ فَاتَّكَأَ عَلَيْهِمَا فَلَمَّا رَآهُ أَبُو بَكْرٍ ذَهَبَ لِيَنْكُصَ فَأَوْمَأَ إِلَيْهِ أَنِ اثْبُتْ مَكَانَكَ ثُمَّ جَاءَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حَتَّى جَلَسَ إِلَى جَنْبِ أَبِى بَكْرٍ حَتَّى قَضَى أَبُو بَكْرٍ صَلاَتَهُ ثُمَّ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قُبِضَ . قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ هَذَا حَدِيثٌ غَرِيبٌ لَمْ يُحَدِّثْ بِهِ غَيْرُ نَصْرِ بْنِ عَلِىٍّ .
Tercemesi:
Bize Nasr b. Ali el-Cahdamî, ona Abdullah b. Davud, kendi kitabından ve kendi evinde, ona Seleme b. Nubayt, ona Nuaym b. Ebu Hind, ona Nubayt b. Şerît, ona Salim b. Ubeyd’in şöyle dediğini rivayet etmiştir: Rasulullah (sav) hastalığı sırasında bayıldıktan sonra ayıldı ve:
-Namaz vakti geldi mi? buyurdu. Evet dediler. O:
-Bilal’e emredin ezan okusun, Ebu Bekir’e de emredin cemaate namaz kıldırsın, buyurdu. Sonra bayıldı, arkasından ayıldı.
-Namaz vakti girdi mi? buyurdu. Evet dediler. O:
-Bilal’e emredin ezan okusun, Ebu Bekir’e de söyleyin, cemaate namaz kıldırsın. Sonra bir daha bayıldı, tekrar ayıldı, yine:
-Namaz vakti girdi mi? dedi. Onlar evet dediler. O:
-Bilal’e emredin, ezan okusun, Ebu Bekir’e emredin cemaate namaz kıldırsın, buyurdu. Aişe dedi ki:
-Benim babam oldukça yufka yürekli bir adamdır. O yerde duracak oldu mu ağlar ve kendisini tutamaz, başkasına emretsen olmaz mı? dedi. Sonra bir daha bayıldı ve ayıldıktan sonra:
-Bilal’e söyleyin ezan okusun, Ebu Bekir’e söyleyin cemaate namaz kıldırsın. Şüphesiz sizler Yusuf’un zamanındaki kadınlar gibisiniz, buyurdu. Bunun üzerine Bilal’e söylendi, o da ezan okudu, Ebu Bekir’e de söylendi, o da cemaate namaz kıldırdı. Daha sonra Rasulullah (sav) (kendisinde) bir hafiflik hissetti ve:
-Bana dayanacağım birisine bakınız, dedi. Berîre ve bir başka adam geldi, onlara dayandı. Ebu Bekir onu görünce geri çekilmek istedi. Rasulullah (sav) ona:
-Yerinde kal, diye işaret etti sonra Rasulullah (sav) gelip, Ebu Bekir namazını bitirinceye kadar Ebu Bekir’in yanında oturdu. Daha sonra Rasulullah’ın (sav) ruhu kabz olundu.
Ebu Abdullah dedi ki: Bu garip bir hadistir. Bunu Nasr b. Ali’den başkası tahdis etmemiştir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 142, /199
Senetler:
1. Salim b. Ubeyd el-Eşca'î (Salim b. Ubeyd)
2. Ebu Seleme Nübeyt b. Şerît el-Eşcei (Nübeyt b. Şerît b. Enes)
3. Nuaym b. Ebu Hind el-Eşca'î (Nuaym b. Nu'man b. Eşyem)
4. Ebu Firas Seleme b. Nübeyt el-Eşcei (Seleme b. Nübeyt b. Şerît b. Enes)
5. Abdullah b. Davud el-Hureybî (Abdullah b. Davud b. Amir b. Rabi')
6. Sağîr Ebu Amr Nasr b. Ali el-Ezdî (Nasr b. Ali b. Nasr b. Ali b. Sahban b. Übey)
Konular:
Hastalık, Hz. Peygamber, hastalığı
KTB, NAMAZ,
Öneri Formu
Hadis Id, No:
270813, İM001232-3
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ وَوَكِيعٌ عَنِ الأَعْمَشِ ح وَحَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنِ الأَسْوَدِ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ لَمَّا مَرِضَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مَرَضَهُ الَّذِى مَاتَ فِيهِ - وَقَالَ أَبُو مُعَاوِيَةَ لَمَّا ثَقُلَ - جَاءَ بِلاَلٌ يُؤْذِنُهُ بِالصَّلاَةِ فَقَالَ « مُرُوا أَبَا بَكْرٍ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ » . قُلْنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ أَبَا بَكْرٍ رَجُلٌ أَسِيفٌ - تَعْنِى رَقِيقٌ - وَمَتَى مَا يَقُومُ مُقَامَكَ يَبْكِى فَلاَ يَسْتَطِيعُ فَلَوْ أَمَرْتَ عُمَرَ فَصَلَّى بِالنَّاسِ . فَقَالَ « مُرُوا أَبَا بَكْرِ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ فَإِنَّكُنَّ صَوَاحِبَاتُ يُوسُفَ » . قَالَتْ فَأَرْسَلْنَا إِلَى أَبِى بَكْرٍ فَصَلَّى بِالنَّاسِ فَوَجَدَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مِنْ نَفْسِهِ خِفَّةً فَخَرَجَ إِلَى الصَّلاَةِ يُهَادَى بَيْنَ رَجُلَيْنِ وَرِجْلاَهُ تَخُطَّانِ فِى الأَرْضِ فَلَمَّا أَحَسَّ بِهِ أَبُو بَكْرٍ ذَهَبَ لِيَتَأَخَّرَ فَأَوْمَى إِلَيْهِ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم أَنْ مَكَانَكَ . قَالَ فَجَاءَ حَتَّى أَجْلَسَاهُ إِلَى جَنْبِ أَبِى بَكْرٍ فَكَانَ أَبُو بَكْرٍ يَأْتَمُّ بِالنَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَالنَّاسُ يَأْتَمُّونَ بِأَبِى بَكْرٍ .
Tercemesi:
Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe, ona Muaviye ve Veki‘, onlara A‘meş rivayet etmiştir; (T) Bize Ali b. Muhammed, ona Veki‘, ona A‘meş, ona İbrahim, ona el-Esved’in rivayet ettiğine göre Aişe dedi ki: Rasulullah (sav) vefatı ile neticelenen hastalığına yakalanınca –Ebu Muaviye ise rivayetinde: Ağırlaşınca demiştir- Bilal ona namaz vaktinin girdiğini haber vermek üzere geldi. O:
-Ebu Bekir’e haber verin, cemaate namaz kıldırsın, buyurdu. Biz:
-Ey Allah’ın Rasulü, Ebu Bekir yumuşak kalpli, yufka yürekli birisidir. Ne zaman senin durduğun yerde duracak olursa ağlar ve (namazı sürdürecek) güç bulamaz, onun için Ömer’e emretsen de cemaate o namaz kıldırsa, dedik. Rasulullah (sav):
-Ebu Bekir’e cemaate namaz kıldırmasını emredin, şüphesiz sizler Yusuf’un zamanındaki kadınlar gibisiniz, buyurdu.
(Aişe) dedi ki: Biz de Ebu Bekir’e haber gönderdik, o da cemaate namaz kıldırdı. Rasulullah (sav) kendisinde bir parça rahatlama hissedince ayakları yerde sürünerek iki adama dayanmış olarak namaza çıktı. Ebu Bekir onu fark edince geri çekilmek istediyse de Nebi (sav) ona: Yerinde dur, diye işaret etti. Rasulullah (sav) geldi ve onun dayandığı iki kişi onu Ebu Bekir’in yan tarafına oturttular, böylelikle Ebu Bekir, Nebi’ye (sav) uyuyor, cemaat de Ebu Bekir’e uyuyordu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 142, /199
Senetler:
1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Ebu Amr Esved b. Yezid en-Nehaî (Esved b. Yezid b. Kays b. Abdullah b. Malik)
3. Ebu İmran İbrahim en-Nehaî (İbrahim b. Yezid b. Kays b. Esved b. Amr)
4. Ebu Muhammed Süleyman b. Mihran el-A'meş (Süleyman b. Mihran)
5. Ebu Süfyan Veki' b. Cerrah er-Ruâsî (Veki' b. Cerrah b. Melih b. Adî)
6. Ali b. Muhammed el-Kûfî (Ali b. Muhammed b. İshak)
Konular:
Hastalık, Hz. Peygamber, hastalığı
KTB, NAMAZ,
Öneri Formu
Hadis Id, No:
270814, İM001232-2
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ وَوَكِيعٌ عَنِ الأَعْمَشِ ح وَحَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنِ الأَسْوَدِ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ لَمَّا مَرِضَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مَرَضَهُ الَّذِى مَاتَ فِيهِ - وَقَالَ أَبُو مُعَاوِيَةَ لَمَّا ثَقُلَ - جَاءَ بِلاَلٌ يُؤْذِنُهُ بِالصَّلاَةِ فَقَالَ « مُرُوا أَبَا بَكْرٍ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ » . قُلْنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ أَبَا بَكْرٍ رَجُلٌ أَسِيفٌ - تَعْنِى رَقِيقٌ - وَمَتَى مَا يَقُومُ مُقَامَكَ يَبْكِى فَلاَ يَسْتَطِيعُ فَلَوْ أَمَرْتَ عُمَرَ فَصَلَّى بِالنَّاسِ . فَقَالَ « مُرُوا أَبَا بَكْرِ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ فَإِنَّكُنَّ صَوَاحِبَاتُ يُوسُفَ » . قَالَتْ فَأَرْسَلْنَا إِلَى أَبِى بَكْرٍ فَصَلَّى بِالنَّاسِ فَوَجَدَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مِنْ نَفْسِهِ خِفَّةً فَخَرَجَ إِلَى الصَّلاَةِ يُهَادَى بَيْنَ رَجُلَيْنِ وَرِجْلاَهُ تَخُطَّانِ فِى الأَرْضِ فَلَمَّا أَحَسَّ بِهِ أَبُو بَكْرٍ ذَهَبَ لِيَتَأَخَّرَ فَأَوْمَى إِلَيْهِ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم أَنْ مَكَانَكَ . قَالَ فَجَاءَ حَتَّى أَجْلَسَاهُ إِلَى جَنْبِ أَبِى بَكْرٍ فَكَانَ أَبُو بَكْرٍ يَأْتَمُّ بِالنَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَالنَّاسُ يَأْتَمُّونَ بِأَبِى بَكْرٍ .
Tercemesi:
Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe, ona Ebu Muaviye ve Veki‘, onlara A‘meş rivayet etmiştir; (T) Bize Ali b. Muhammed, ona Veki‘, ona A‘meş, ona İbrahim, ona Esved, o, Aişe’den şöyle dediğini rivayet etmiştir: Rasulullah (sav) vefatı ile neticelenen hastalığına yakalandığında –Ebu Muaviye rivayetinde: Ağırlaştığında, demiştir- Bilal gelerek ona namaz vaktini haber verdi. Rasulullah (sav):
-Ebu Bekir’e cemaate namaz kıldırmasını emrediniz, buyurdu. Biz:
-Ey Allah’ın Rasulü, Ebu Bekir çok yufka kalpli biridir, o senin durduğun yerde ne zaman dursa ağlar ve (namaz kıldıracak) gücü bulamaz ve bu sebeple Ömer’e emretsen de cemaate namazı o kıldırsa, dedik. O:
-Ebu Bekir’e emredin cemaate o namaz kıldırsın, siz gerçekten Yusuf’un zamanındaki kadınlar gibisiniz, buyurdu. Aişe dedi ki:
-Biz de Ebu Bekir’e haber gönderdik, o da cemaate namaz kıldırdı. Derken Rasulullah (sav) bir parça rahatladığını hissedince ayakları yerde sürünerek iki kişi arasında namaza çıktı. Ebu Bekir onun geldiğini fark edince geri çekilmek istediyse de Nebi (sav) ona: Yerinde dur, diye işaret etti. Nihayet dayandığı o iki adam gelip onu Ebu Bekir’in yanına oturttular. Böylelikle Ebu Bekir Nebi’ye (sav) uydu, cemaat de Ebu Bekir’e uydu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 142, /199
Senetler:
1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Ebu Amr Esved b. Yezid en-Nehaî (Esved b. Yezid b. Kays b. Abdullah b. Malik)
3. Ebu İmran İbrahim en-Nehaî (İbrahim b. Yezid b. Kays b. Esved b. Amr)
4. Ebu Muhammed Süleyman b. Mihran el-A'meş (Süleyman b. Mihran)
5. Ebu Süfyan Veki' b. Cerrah er-Ruâsî (Veki' b. Cerrah b. Melih b. Adî)
6. Ebu Bekir İbn Ebu Şeybe el-Absî (Abdullah b. Muhammed b. İbrahim b. Osman)
Konular:
Hastalık, Hz. Peygamber, hastalığı
KTB, NAMAZ,