Öneri Formu
Hadis Id, No:
5663, M001559
Hadis:
حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ أَيُّوبَ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ قَالَ وَأَخْبَرَنِيهِ عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ حَرْمَلَةَ عَنْ حَنْظَلَةَ بْنِ عَلِىِّ بْنِ الأَسْقَعِ عَنْ خُفَافِ بْنِ إِيمَاءٍ. بِمِثْلِهِ إِلاَّ أَنَّهُ
"لَمْ يَقُلْ فَجُعِلَتْ لَعْنَةُ الْكَفَرَةِ مِنْ أَجْلِ ذَلِكَ."
Tercemesi:
Bize Yahya b. Eyyüb, ona İsmail, ona Abdurrahman b. Harmele, ona Hanzala b. Ali b. el-Eska', ona da Hufâf b. İmâ bu hadisin aynısını rivayet etmiş olmakla birlikte rivayetinde; "işte bundan dolayı kâfirlere lanet okunabilir dememiştir."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Mesâcid ve Mevâdi'u's-salât 1559, /267
Senetler:
1. Hufâf b. Îmâ el-Ğifârî (Hufâf b. Îmâ b. Rahada)
2. Hanzala b. Ali el-Eslemi (Hanzala b. Ali b. Eska')
3. Ebu Harmele Abdurrahman b. Harmele el-Eslemi (Abdurrahman b. Harmele b. Amr)
4. Ebu Bişr İsmail b. Uleyye el-Esedî (İsmail b. İbrahim b. Miksem)
5. Ebu Zekeriyya Yahya b. Eyyüb el-Mekabirî (Yahya b. Eyyüb)
Konular:
KTB, NAMAZ,
Namaz, kunût duası
Öneri Formu
Hadis Id, No:
5665, M001561
Hadis:
وَحَدَّثَنِى مُحَمَّدُ بْنُ حَاتِمٍ وَيَعْقُوبُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الدَّوْرَقِىُّ كِلاَهُمَا عَنْ يَحْيَى - قَالَ ابْنُ حَاتِمٍ حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ سَعِيدٍ - حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ كَيْسَانَ حَدَّثَنَا أَبُو حَازِمٍ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ عَرَّسْنَا مَعَ نَبِىِّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَلَمْ نَسْتَيْقِظْ حَتَّى طَلَعَتِ الشَّمْسُ فَقَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم
"لِيَأْخُذْ كُلُّ رَجُلٍ بِرَأْسِ رَاحِلَتِهِ فَإِنَّ هَذَا مَنْزِلٌ حَضَرَنَا فِيهِ الشَّيْطَانُ." قَالَ فَفَعَلْنَا ثُمَّ دَعَا بِالْمَاءِ فَتَوَضَّأَ ثُمَّ سَجَدَ سَجْدَتَيْنِ - وَقَالَ يَعْقُوبُ ثُمَّ صَلَّى سَجْدَتَيْنِ - ثُمَّ أُقِيمَتِ الصَّلاَةُ فَصَلَّى الْغَدَاةَ.
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Hatim ve Yakub b. İbrahim ed-Devrekî, o ikisine Yahya (b. Said), ona Yezid b. Keysan, ona Ebu Hazim (Selman Mevla Azze), ona da Ebu Hureyre şöyle demiştir: Biz, Hz. Peygamber (sav) ile birlikteyken bir defasında uyuya kalmıştık, güneşin doğmasıyla da uyanmıştık. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurdu:
"Herkes devesinin yularından tutsun, buradan gidelim. Çünkü bulunduğumuz bu yere şeytan gelmiştir." Dediğini yaptık. Sonra Hz. Peygamber (sav) su istedi ve abdest aldı. Sonra da iki rekat sabah namazının sünnetini kıldı. Kamet getirildiğinde de sabah namazının farzını kıldırdı.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Mesâcid ve Mevâdi'u's-salât 1561, /268
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Ebu Hazim Selman Mevla Azze (Selman)
3. Yezid b. Keysan el-Yeşküri (Yezid b. Keysan)
4. Ebu Said Yahya b. Said el-Kattan (Yahya b. Said b. Ferruh)
5. Ebu Yusuf Yakub b. İbrahim el-Abdî (Yakub b. İbrahim b. Kesir b. Zeyd b. Eflah)
Konular:
KTB, NAMAZ,
Namaz, kaza etmek
وَحَدَّثَنَا شَيْبَانُ بْنُ فَرُّوخَ حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ - يَعْنِى ابْنَ الْمُغِيرَةِ - حَدَّثَنَا ثَابِتٌ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ رَبَاحٍ عَنْ أَبِى قَتَادَةَ قَالَ خَطَبَنَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ
"إِنَّكُمْ تَسِيرُونَ عَشِيَّتَكُمْ وَلَيْلَتَكُمْ وَتَأْتُونَ الْمَاءَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ غَدًا." فَانْطَلَقَ النَّاسُ لاَ يَلْوِى أَحَدٌ عَلَى أَحَدٍ - قَالَ أَبُو قَتَادَةَ - فَبَيْنَمَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَسِيرُ حَتَّى ابْهَارَّ اللَّيْلُ وَأَنَا إِلَى جَنْبِهِ - قَالَ - فَنَعَسَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَمَالَ عَنْ رَاحِلَتِهِ فَأَتَيْتُهُ فَدَعَمْتُهُ مِنْ غَيْرِ أَنْ أُوقِظَهُ حَتَّى اعْتَدَلَ عَلَى رَاحِلَتِهِ - قَالَ - ثُمَّ سَارَ حَتَّى تَهَوَّرَ اللَّيْلُ مَالَ عَنْ رَاحِلَتِهِ - قَالَ - فَدَعَمْتُهُ مِنْ غَيْرِ أَنْ أُوقِظَهُ حَتَّى اعْتَدَلَ عَلَى رَاحِلَتِهِ - قَالَ - ثُمَّ سَارَ حَتَّى إِذَا كَانَ مِنْ آخِرِ السَّحَرِ مَالَ مَيْلَةً هِىَ أَشَدُّ مِنَ الْمَيْلَتَيْنِ الأُولَيَيْنِ حَتَّى كَادَ يَنْجَفِلُ فَأَتَيْتُهُ فَدَعَمْتُهُ فَرَفَعَ رَأْسَهُ فَقَالَ
"مَنْ هَذَا." قُلْتُ أَبُو قَتَادَةَ. قَالَ
"مَتَى كَانَ هَذَا مَسِيرَكَ مِنِّى." قُلْتُ مَا زَالَ هَذَا مَسِيرِى مُنْذُ اللَّيْلَةِ. قَالَ
"حَفِظَكَ اللَّهُ بِمَا حَفِظْتَ بِهِ نَبِيَّهُ." ثُمَّ قَالَ
"هَلْ تَرَانَا نَخْفَى عَلَى النَّاسِ." ثُمَّ قَالَ
"هَلْ تَرَى مِنْ أَحَدٍ." قُلْتُ هَذَا رَاكِبٌ. ثُمَّ قُلْتُ هَذَا رَاكِبٌ آخَرُ. حَتَّى اجْتَمَعْنَا فَكُنَّا سَبْعَةَ رَكْبٍ - قَالَ - فَمَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَنِ الطَّرِيقِ فَوَضَعَ رَأْسَهُ ثُمَّ قَالَ
"احْفَظُوا عَلَيْنَا صَلاَتَنَا." فَكَانَ أَوَّلَ مَنِ اسْتَيْقَظَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَالشَّمْسُ فِى ظَهْرِهِ - قَالَ - فَقُمْنَا فَزِعِينَ ثُمَّ قَالَ
"ارْكَبُوا." فَرَكِبْنَا فَسِرْنَا حَتَّى إِذَا ارْتَفَعَتِ الشَّمْسُ نَزَلَ ثُمَّ دَعَا بِمِيضَأَةٍ كَانَتْ مَعِى فِيهَا شَىْءٌ مِنْ مَاءٍ - قَالَ - فَتَوَضَّأَ مِنْهَا وُضُوءًا دُونَ وُضُوءٍ - قَالَ - وَبَقِىَ فِيهَا شَىْءٌ مِنْ مَاءٍ ثُمَّ قَالَ لأَبِى قَتَادَةَ
"احْفَظْ عَلَيْنَا مِيضَأَتَكَ فَسَيَكُونُ لَهَا نَبَأٌ." ثُمَّ أَذَّنَ بِلاَلٌ بِالصَّلاَةِ فَصَلَّى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم رَكْعَتَيْنِ ثُمَّ صَلَّى الْغَدَاةَ فَصَنَعَ كَمَا كَانَ يَصْنَعُ كُلَّ يَوْمٍ - قَالَ - وَرَكِبَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَرَكِبْنَا مَعَهُ - قَالَ - فَجَعَلَ بَعْضُنَا يَهْمِسُ إِلَى بَعْضٍ مَا كَفَّارَةُ مَا صَنَعْنَا بِتَفْرِيطِنَا فِى صَلاَتِنَا ثُمَّ قَالَ
"أَمَا لَكُمْ فِىَّ أُسْوَةٌ." ثُمَّ قَالَ
"أَمَا إِنَّهُ لَيْسَ فِى النَّوْمِ تَفْرِيطٌ إِنَّمَا التَّفْرِيطُ عَلَى مَنْ لَمْ يُصَلِّ الصَّلاَةَ حَتَّى يَجِىءَ وَقْتُ الصَّلاَةِ الأُخْرَى فَمَنْ فَعَلَ ذَلِكَ فَلْيُصَلِّهَا حِينَ يَنْتَبِهُ لَهَا فَإِذَا كَانَ الْغَدُ فَلْيُصَلِّهَا عِنْدَ وَقْتِهَا." ثُمَّ قَالَ
"مَا تَرَوْنَ النَّاسَ صَنَعُوا." قَالَ ثُمَّ قَالَ
"أَصْبَحَ النَّاسُ فَقَدُوا نَبِيَّهُمْ فَقَالَ أَبُو بَكْرٍ وَعُمَرُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بَعْدَكُمْ لَمْ يَكُنْ لِيُخَلِّفَكُمْ. وَقَالَ النَّاسُ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بَيْنَ أَيْدِيكُمْ فَإِنْ يُطِيعُوا أَبَا بَكْرٍ وَعُمَرَ يَرْشُدُوا." قَالَ فَانْتَهَيْنَا إِلَى النَّاسِ حِينَ امْتَدَّ النَّهَارُ وَحَمِىَ كُلُّ شَىْءٍ وَهُمْ يَقُولُونَ يَا رَسُولَ اللَّهِ هَلَكْنَا عَطِشْنَا. فَقَالَ
"لاَ هُلْكَ عَلَيْكُمْ." ثُمَّ قَالَ
"أَطْلِقُوا لِى غُمَرِى." قَالَ وَدَعَا بِالْمِيضَأَةِ فَجَعَلَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَصُبُّ وَأَبُو قَتَادَةَ يَسْقِيهِمْ فَلَمْ يَعْدُ أَنْ رَأَى النَّاسُ مَاءً فِى الْمِيضَأَةِ تَكَابُّوا عَلَيْهَا. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"أَحْسِنُوا الْمَلأَ كُلُّكُمْ سَيَرْوَى." قَالَ فَفَعَلُوا فَجَعَلَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَصُبُّ وَأَسْقِيهِمْ حَتَّى مَا بَقِىَ غَيْرِى وَغَيْرُ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم - قَالَ - ثُمَّ صَبَّ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ لِى
"اشْرَبْ." فَقُلْتُ لاَ أَشْرَبُ حَتَّى تَشْرَبَ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ
"إِنَّ سَاقِىَ الْقَوْمِ آخِرُهُمْ شُرْبًا." قَالَ فَشَرِبْتُ وَشَرِبَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم - قَالَ - فَأَتَى النَّاسُ الْمَاءَ جَامِّينَ رِوَاءً.
[قَالَ فَقَالَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ رَبَاحٍ إِنِّى لأُحَدِّثُ هَذَا الْحَدِيثَ فِى مَسْجِدِ الْجَامِعِ إِذْ قَالَ عِمْرَانُ بْنُ حُصَيْنٍ انْظُرْ أَيُّهَا الْفَتَى كَيْفَ تُحَدِّثُ فَإِنِّى أَحَدُ الرَّكْبِ تِلْكَ اللَّيْلَةَ. قَالَ قُلْتُ فَأَنْتَ أَعْلَمُ بِالْحَدِيثِ. فَقَالَ مِمَّنْ أَنْتَ قُلْتُ مِنَ الأَنْصَارِ. قَالَ حَدِّثْ فَأَنْتُمْ أَعْلَمُ بِحَدِيثِكُمْ. قَالَ فَحَدَّثْتُ الْقَوْمَ فَقَالَ عِمْرَانُ لَقَدْ شَهِدْتُ تِلْكَ اللَّيْلَةَ وَمَا شَعَرْتُ أَنَّ أَحَدًا حَفِظَهُ كَمَا حَفِظْتُهُ.]
Öneri Formu
Hadis Id, No:
5666, M001562
Hadis:
وَحَدَّثَنَا شَيْبَانُ بْنُ فَرُّوخَ حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ - يَعْنِى ابْنَ الْمُغِيرَةِ - حَدَّثَنَا ثَابِتٌ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ رَبَاحٍ عَنْ أَبِى قَتَادَةَ قَالَ خَطَبَنَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ
"إِنَّكُمْ تَسِيرُونَ عَشِيَّتَكُمْ وَلَيْلَتَكُمْ وَتَأْتُونَ الْمَاءَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ غَدًا." فَانْطَلَقَ النَّاسُ لاَ يَلْوِى أَحَدٌ عَلَى أَحَدٍ - قَالَ أَبُو قَتَادَةَ - فَبَيْنَمَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَسِيرُ حَتَّى ابْهَارَّ اللَّيْلُ وَأَنَا إِلَى جَنْبِهِ - قَالَ - فَنَعَسَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَمَالَ عَنْ رَاحِلَتِهِ فَأَتَيْتُهُ فَدَعَمْتُهُ مِنْ غَيْرِ أَنْ أُوقِظَهُ حَتَّى اعْتَدَلَ عَلَى رَاحِلَتِهِ - قَالَ - ثُمَّ سَارَ حَتَّى تَهَوَّرَ اللَّيْلُ مَالَ عَنْ رَاحِلَتِهِ - قَالَ - فَدَعَمْتُهُ مِنْ غَيْرِ أَنْ أُوقِظَهُ حَتَّى اعْتَدَلَ عَلَى رَاحِلَتِهِ - قَالَ - ثُمَّ سَارَ حَتَّى إِذَا كَانَ مِنْ آخِرِ السَّحَرِ مَالَ مَيْلَةً هِىَ أَشَدُّ مِنَ الْمَيْلَتَيْنِ الأُولَيَيْنِ حَتَّى كَادَ يَنْجَفِلُ فَأَتَيْتُهُ فَدَعَمْتُهُ فَرَفَعَ رَأْسَهُ فَقَالَ
"مَنْ هَذَا." قُلْتُ أَبُو قَتَادَةَ. قَالَ
"مَتَى كَانَ هَذَا مَسِيرَكَ مِنِّى." قُلْتُ مَا زَالَ هَذَا مَسِيرِى مُنْذُ اللَّيْلَةِ. قَالَ
"حَفِظَكَ اللَّهُ بِمَا حَفِظْتَ بِهِ نَبِيَّهُ." ثُمَّ قَالَ
"هَلْ تَرَانَا نَخْفَى عَلَى النَّاسِ." ثُمَّ قَالَ
"هَلْ تَرَى مِنْ أَحَدٍ." قُلْتُ هَذَا رَاكِبٌ. ثُمَّ قُلْتُ هَذَا رَاكِبٌ آخَرُ. حَتَّى اجْتَمَعْنَا فَكُنَّا سَبْعَةَ رَكْبٍ - قَالَ - فَمَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَنِ الطَّرِيقِ فَوَضَعَ رَأْسَهُ ثُمَّ قَالَ
"احْفَظُوا عَلَيْنَا صَلاَتَنَا." فَكَانَ أَوَّلَ مَنِ اسْتَيْقَظَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَالشَّمْسُ فِى ظَهْرِهِ - قَالَ - فَقُمْنَا فَزِعِينَ ثُمَّ قَالَ
"ارْكَبُوا." فَرَكِبْنَا فَسِرْنَا حَتَّى إِذَا ارْتَفَعَتِ الشَّمْسُ نَزَلَ ثُمَّ دَعَا بِمِيضَأَةٍ كَانَتْ مَعِى فِيهَا شَىْءٌ مِنْ مَاءٍ - قَالَ - فَتَوَضَّأَ مِنْهَا وُضُوءًا دُونَ وُضُوءٍ - قَالَ - وَبَقِىَ فِيهَا شَىْءٌ مِنْ مَاءٍ ثُمَّ قَالَ لأَبِى قَتَادَةَ
"احْفَظْ عَلَيْنَا مِيضَأَتَكَ فَسَيَكُونُ لَهَا نَبَأٌ." ثُمَّ أَذَّنَ بِلاَلٌ بِالصَّلاَةِ فَصَلَّى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم رَكْعَتَيْنِ ثُمَّ صَلَّى الْغَدَاةَ فَصَنَعَ كَمَا كَانَ يَصْنَعُ كُلَّ يَوْمٍ - قَالَ - وَرَكِبَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَرَكِبْنَا مَعَهُ - قَالَ - فَجَعَلَ بَعْضُنَا يَهْمِسُ إِلَى بَعْضٍ مَا كَفَّارَةُ مَا صَنَعْنَا بِتَفْرِيطِنَا فِى صَلاَتِنَا ثُمَّ قَالَ
"أَمَا لَكُمْ فِىَّ أُسْوَةٌ." ثُمَّ قَالَ
"أَمَا إِنَّهُ لَيْسَ فِى النَّوْمِ تَفْرِيطٌ إِنَّمَا التَّفْرِيطُ عَلَى مَنْ لَمْ يُصَلِّ الصَّلاَةَ حَتَّى يَجِىءَ وَقْتُ الصَّلاَةِ الأُخْرَى فَمَنْ فَعَلَ ذَلِكَ فَلْيُصَلِّهَا حِينَ يَنْتَبِهُ لَهَا فَإِذَا كَانَ الْغَدُ فَلْيُصَلِّهَا عِنْدَ وَقْتِهَا." ثُمَّ قَالَ
"مَا تَرَوْنَ النَّاسَ صَنَعُوا." قَالَ ثُمَّ قَالَ
"أَصْبَحَ النَّاسُ فَقَدُوا نَبِيَّهُمْ فَقَالَ أَبُو بَكْرٍ وَعُمَرُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بَعْدَكُمْ لَمْ يَكُنْ لِيُخَلِّفَكُمْ. وَقَالَ النَّاسُ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بَيْنَ أَيْدِيكُمْ فَإِنْ يُطِيعُوا أَبَا بَكْرٍ وَعُمَرَ يَرْشُدُوا." قَالَ فَانْتَهَيْنَا إِلَى النَّاسِ حِينَ امْتَدَّ النَّهَارُ وَحَمِىَ كُلُّ شَىْءٍ وَهُمْ يَقُولُونَ يَا رَسُولَ اللَّهِ هَلَكْنَا عَطِشْنَا. فَقَالَ
"لاَ هُلْكَ عَلَيْكُمْ." ثُمَّ قَالَ
"أَطْلِقُوا لِى غُمَرِى." قَالَ وَدَعَا بِالْمِيضَأَةِ فَجَعَلَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَصُبُّ وَأَبُو قَتَادَةَ يَسْقِيهِمْ فَلَمْ يَعْدُ أَنْ رَأَى النَّاسُ مَاءً فِى الْمِيضَأَةِ تَكَابُّوا عَلَيْهَا. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"أَحْسِنُوا الْمَلأَ كُلُّكُمْ سَيَرْوَى." قَالَ فَفَعَلُوا فَجَعَلَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَصُبُّ وَأَسْقِيهِمْ حَتَّى مَا بَقِىَ غَيْرِى وَغَيْرُ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم - قَالَ - ثُمَّ صَبَّ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ لِى
"اشْرَبْ." فَقُلْتُ لاَ أَشْرَبُ حَتَّى تَشْرَبَ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ
"إِنَّ سَاقِىَ الْقَوْمِ آخِرُهُمْ شُرْبًا." قَالَ فَشَرِبْتُ وَشَرِبَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم - قَالَ - فَأَتَى النَّاسُ الْمَاءَ جَامِّينَ رِوَاءً.
[قَالَ فَقَالَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ رَبَاحٍ إِنِّى لأُحَدِّثُ هَذَا الْحَدِيثَ فِى مَسْجِدِ الْجَامِعِ إِذْ قَالَ عِمْرَانُ بْنُ حُصَيْنٍ انْظُرْ أَيُّهَا الْفَتَى كَيْفَ تُحَدِّثُ فَإِنِّى أَحَدُ الرَّكْبِ تِلْكَ اللَّيْلَةَ. قَالَ قُلْتُ فَأَنْتَ أَعْلَمُ بِالْحَدِيثِ. فَقَالَ مِمَّنْ أَنْتَ قُلْتُ مِنَ الأَنْصَارِ. قَالَ حَدِّثْ فَأَنْتُمْ أَعْلَمُ بِحَدِيثِكُمْ. قَالَ فَحَدَّثْتُ الْقَوْمَ فَقَالَ عِمْرَانُ لَقَدْ شَهِدْتُ تِلْكَ اللَّيْلَةَ وَمَا شَعَرْتُ أَنَّ أَحَدًا حَفِظَهُ كَمَا حَفِظْتُهُ.]
Tercemesi:
Bize Şeyban b. Ferruh, ona Süleyman –yani İbnü'l-Muğîra-, ona Sabit, ona Abdullah b. Rabah, Ebu Katade'nin şöyle anlattığını rivayet etti: Rasulullah (sav) bize bir konuşma yaparak şöyle dedi:
"Şüphesiz ki sizler bu gün öğleden sonra ve bu gece yürüyecek ve inşallah yarın suya varacaksınız." Bunun üzerine halk, kimse kimseye bakmadan yola koyuldu. Ebu Katade şöyle devam etti: Rasulullah (sav) ben yanı başında olduğum halde yoluna devam ederken gece yarısı oldu. Derken Rasul-i Ekrem (sav) uyukladı. Ve hayvanının üzerinde (sağa sola doğru) yalpalamaya başladı. Ben derhal yetişerek, kendisini uyandırmadan hayvanının üzerinde dimdik oturuncaya kadar doğrulttum. Sonra yine yoluna devam etti. Gecenin çoğu geçince hayvanının üzerinde bir kez daha yalpaladı. Ben yine kendisini hiç uyandırmadan, hayvanının üzerinde dengeye gelince kadar doğrulttum. Sonra tekrar yürüdü. Seher vaktinin sonu gelince öyle bir yalpaladı ki bu öncekilerden daha şiddetli oldu. Hatta nerdeyse yere düşüyordu. Ben, hemen yanına vararak, kendisini doğrulttum. Bunun üzerine başını kaldırarak; "kim o?" dedi. Ben; Ebu Katade dedim.
"Ne zamandan beri benimle yürümektesin?" diye sordu. Geceden beri yürüyüşüm bu şekilde devam etmektedir cevabını verdim.
"Peygamberini koruduğundan dolayı Allah da seni korusun!" diye bana dua etti. Sonra; "ne dersin? Halkın gözünden kayıp mı olduk, kimseyi görüyor musun?" diye sordu. Ben; işte bir süvari! dedim. Sonra; işte bir daha! dedim. Nihayet toplanarak yedi kişilik bir kafile olduk. Bunun üzerine Rasulullah (sav) yoldan saparak uyumak için başını (yere) koydu. Sonra; "bizi namaza uyandırın!" buyurdu. Ama ilk uyanan da Rasul-i Ekrem'in (sav) kendisi oldu. Güneş, sırtına vurmuştu. Bizler, üzüntü içinde kalktık, sonra Rasulullah (sav); "binin!" emrini verdi. Derhal hayvanlarımıza binerek yola çıktık. Güneş iyice yükselince Resul-i Ekrem (sav) (hayvanından) indi ve yanımda bulunan, içinde de biraz su olan bir su kabını istedi. Ve ondan hafif bir abdest aldı. Kapta bir parça su da kaldı. Sonra bana (Ebu Katade); "su kabını bizim için muhafaza et! Az sonra onun için bir haber çıkacak!" buyurdu. Sonra Bilal namaz için ezan okudu. Rasulullah (sav) iki rekât namaz kıldı. Daha sonra sabah namazını kıldırdı, (yani) her gün yaptığı gibi yaptı. Sonra Resul-i Ekrem (sav) (hayvanına) bindi, onunla biz de (hayvanlarımıza) bindik. Ve acaba namazımızda yaptığımız bu kusurumuzun kefareti ne olacak? diye birbirimize fısıldaşmaya başladık. Sonra Rasulullah (sav); "bende sizin için bir örnek yok mudur?" diye sordu. Daha sonra da "dikkat edin! Uyku (sebebi ile namazı kaçırmak) da bir taksir yoktur. Taksir ancak başka namazın vakti gelinceye kadar namazını kılmayan kimsede vardır. Dolayısıyla kim uyuyup kalırsa uyandığı zaman, o namazı kılıversin! Ertesi gün ise, o namazı vaktinde kılsın!" buyurdu. Rasulullah (sav) akabinde şöyle devam etti:
"(Bizim önümüzde giden) insanların ne yaptıklarını zannedersiniz?" Sonra şöyle devam etti:
"Bizden önde gidenler Peygamberlerini kaybederek sabahladılar. Ebu Bekir'le, Ömer Rasulullah (sav) sizin arkanızdan gelmektedir, o (öne geçip de) sizi arkada bırakamaz’ demişlerdir. Başkaları ise Rasulullah (sav) sizin önünüzdedir demişlerdir. Eğer Ebu Bekir ile Ömer’e itaat ederlerse doğru yolu bulurlar." Ebu Katade şöyle devam etti: Böylece önümüzdekilerin yanına gündüzün ilerlediği ve her şey sıcaktan kavrulmaya başladığı zaman vardık. Arkadan yetiştiklerimiz ‘Ya Rasulallah! Helak olduk! Susadık!’ diyorlardı. Bunun üzerine Rasul-i Ekrem (sav); "size helak yoktur!" dedi. Sonra; "bana küçük bardağımı getirin!" diye ekledi. Su kabını da istedi. Artık Rasulullah (sav) suyu döküyor, Ebu Katade de insanlara veriyordu. Halk kabın içinde su olduğunu görür görmez kabın üzerine üşüştü. Rasul-i Ekrem (sav); "terbiyenizi takının! Hepiniz suya kanacaksınız!" dedi. Ashab hemen onun dediğini yaptı. (Ebu Katade diyor ki) Rasulullah (sav) dökmeye, ben de cemaate su vermeye devam ettik. Nihayet Rasullah (sav) ile ikimizden başka kimse kalmayınca suyu dökerek bana "iç!" dedi. Ben; sen içmedikçe, ben içemem Ya Rasulallah! dedim.
"Şüphesiz ki bir kavmin sakisi suyu en son içendir" buyurdu. Bunun üzerine, ben içtim, Rasulullah da (sav) içti. Artık halk, suya kanmış ve müsterih olarak (onun vaad ettiği suya) geldi.
[Abdullah b. Rabah şöyle dedi: Ben, bu hadisi (Kufe’deki) mescid-i camide rivayet ediyordum, birden İmrân b. Hüseyin (ileriye atılarak) Ey delikanlı! Nasıl rivayet ettiğine dikkat et! Çünkü o geceki kâfilerden biri de bendim dedi. Ben; o halde bu hadisi, sen daha iyi bilirsin! dedim. İmrân; sen kimlerdensin? dedi. Ensardan cevabını verdim. İmrân; anlat! Çünkü siz hadisinizi daha iyi bilirsiniz dedi. Artık ben de cemaate hadisi rivayet ettim. Bunun üzerine İmrân; vallahi ben, o gece oradaydım. Ama bu hadisi senin gibi belleyen birisi olduğunu zannetmiyorum dedi.]
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Mesâcid ve Mevâdi'u's-salât 1562, /268
Senetler:
1. Ebu Katade Haris b. Rib'î es-Sülemî (Haris b. Rib'î b. Beldeme es-Sülemî)
2. Ebu Halid Abdullah b. Rabah el-Ensari (Abdullah b. Rabah)
3. Ebu Muhammed Sabit b. Eslem el-Bünanî (Sabit b. Eslem)
4. Ebu Said Süleyman b. Muğîra el-Kaysî (Süleyman b. Muğîra)
5. Şeyban b. Ebu Şeybe el-Habati (Şeyban b. Ferruh)
Konular:
Adab, yeme - içme adabı
Hadis Rivayeti
Hz. Peygamber, Kişiliği, Hayatı ve Örnekliği
KTB, NAMAZ,
Namaz, sabah namazı
Namaz, uyuyarak geçirmek,
Öneri Formu
Hadis Id, No:
5668, M001563
Hadis:
وَحَدَّثَنِى أَحْمَدُ بْنُ سَعِيدِ بْنِ صَخْرٍ الدَّارِمِىُّ حَدَّثَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ عَبْدِ الْمَجِيدِ حَدَّثَنَا سَلْمُ بْنُ زَرِيرٍ الْعُطَارِدِىُّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا رَجَاءٍ الْعُطَارِدِىَّ عَنْ عِمْرَانَ بْنِ حُصَيْنٍ قَالَ كُنْتُ مَعَ نَبِىِّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى مَسِيرٍ لَهُ فَأَدْلَجْنَا لَيْلَتَنَا حَتَّى إِذَا كَانَ فِى وَجْهِ الصُّبْحِ عَرَّسْنَا فَغَلَبَتْنَا أَعْيُنُنَا حَتَّى بَزَغَتِ الشَّمْسُ - قَالَ - فَكَانَ أَوَّلَ مَنِ اسْتَيْقَظَ مِنَّا أَبُو بَكْرٍ وَكُنَّا لاَ نُوقِظُ نَبِىَّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مِنْ مَنَامِهِ إِذَا نَامَ حَتَّى يَسْتَيْقِظَ ثُمَّ اسْتَيْقَظَ عُمَرُ فَقَامَ عِنْدَ نَبِىِّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَجَعَلَ يُكَبِّرُ وَيَرْفَعُ صَوْتَهُ بِالتَّكْبِيرِ حَتَّى اسْتَيْقَظَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَلَمَّا رَفَعَ رَأْسَهُ وَرَأَى الشَّمْسَ قَدْ بَزَغَتْ قَالَ
"ارْتَحِلُوا." فَسَارَ بِنَا حَتَّى إِذَا ابْيَضَّتِ الشَّمْسُ نَزَلَ فَصَلَّى بِنَا الْغَدَاةَ فَاعْتَزَلَ رَجُلٌ مِنَ الْقَوْمِ لَمْ يُصَلِّ مَعَنَا فَلَمَّا انْصَرَفَ قَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"يَا فُلاَنُ مَا مَنَعَكَ أَنْ تُصَلِّىَ مَعَنَا." قَالَ يَا نَبِىَّ اللَّهِ أَصَابَتْنِى جَنَابَةٌ. فَأَمَرَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَتَيَمَّمَ بِالصَّعِيدِ فَصَلَّى ثُمَّ عَجَّلَنِى فِى رَكْبٍ بَيْنَ يَدَيْهِ نَطْلُبُ الْمَاءَ وَقَدْ عَطِشْنَا عَطَشًا شَدِيدًا. فَبَيْنَمَا نَحْنُ نَسِيرُ إِذَا نَحْنُ بِامْرَأَةٍ سَادِلَةٍ رِجْلَيْهَا بَيْنَ مَزَادَتَيْنِ فَقُلْنَا لَهَا أَيْنَ الْمَاءُ قَالَتْ أَيْهَاهْ أَيْهَاهْ لاَ مَاءَ لَكُمْ. قُلْنَا فَكَمْ بَيْنَ أَهْلِكِ وَبَيْنَ الْمَاءِ. قَالَتْ مَسِيرَةُ يَوْمٍ وَلَيْلَةٍ. قُلْنَا انْطَلِقِى إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم. قَالَتْ وَمَا رَسُولُ اللَّهِ فَلَمْ نُمَلِّكْهَا مِنْ أَمْرِهَا شَيْئًا حَتَّى انْطَلَقْنَا بِهَا فَاسْتَقْبَلْنَا بِهَا رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَسَأَلَهَا فَأَخْبَرَتْهُ مِثْلَ الَّذِى أَخْبَرَتْنَا وَأَخْبَرَتْهُ أَنَّهَا مُوتِمَةٌ لَهَا صِبْيَانٌ أَيْتَامٌ فَأَمَرَ بِرَاوِيَتِهَا فَأُنِيخَتْ فَمَجَّ فِى الْعَزْلاَوَيْنِ الْعُلْيَاوَيْنِ ثُمَّ بَعَثَ بِرَاوِيَتِهَا فَشَرِبْنَا وَنَحْنُ أَرْبَعُونَ رَجُلاً عِطَاشٌ حَتَّى رَوِينَا وَمَلأْنَا كُلَّ قِرْبَةٍ مَعَنَا وَإِدَاوَةٍ وَغَسَّلْنَا صَاحِبَنَا غَيْرَ أَنَّا لَمْ نَسْقِ بَعِيرًا وَهِىَ تَكَادُ تَنْضَرِجُ مِنَ الْمَاءِ - يَعْنِى الْمَزَادَتَيْنِ - ثُمَّ قَالَ
"هَاتُوا مَا كَانَ عِنْدَكُمْ." فَجَمَعْنَا لَهَا مِنْ كِسَرٍ وَتَمْرٍ وَصَرَّ لَهَا صُرَّةً فَقَالَ لَهَا
"اذْهَبِى فَأَطْعِمِى هَذَا عِيَالَكِ وَاعْلَمِى أَنَّا لَمْ نَرْزَأْ مِنْ مَائِكِ."
[فَلَمَّا أَتَتْ أَهْلَهَا قَالَتْ لَقَدْ لَقِيتُ أَسْحَرَ الْبَشَرِ أَوْ إِنَّهُ لَنَبِىٌّ كَمَا زَعَمَ كَانَ مِنْ أَمْرِهِ ذَيْتَ وَذَيْتَ. فَهَدَى اللَّهُ ذَاكَ الصِّرْمَ بِتِلْكَ الْمَرْأَةِ فَأَسْلَمَتْ وَأَسْلَمُوا.]
Tercemesi:
Bize Ahmed b. Said b. Sahr ed-Dârimî, ona Ubeydullah b. Abdulmecid, ona Selm b. Zerir el-Utaridî, ona Ebu Recâ el-Utâridî, ona da İmran b. Husayn'ın şöyle dediğini rivayet etmiştir: Çıkmış olduğu bir yolculuğunda Rasulullah (sav) ile idim. Gece boyunca yürüdük, nihayet sabaha karşı mola verdik. Gözlerimizi tutamadık (uyuyakaldık) ve güneş doğuncaya kadar (uyanamadık) aramızdan ilk uyanan kişi Ebu Bekir oldu. Bizler Allah'ın Nebi'si (sav) uyuduğu zaman kendisi uyanıncaya kadar onu uyandırmazdık, sonra Ömer uyandı, Allah'ın Nebi'sinin (sav) yanında dikildi ve yüksek sesle tekbir getirmeye başladı. Sonunda Rasulullah (sav) uyandı, başını kaldırıp da güneşin doğmuş olduğunu görünce; "bineklerinize binin" buyurdu. Böylece bizimle yola koyuldu. Nihayet güneşin aydınlığı parlak bir hal alınca bineğinden indi, bize sabah namazını kıldırdı. Bizimle beraber olanlardan bir adam bir kenara çekilip bizimle namaz kılmadı. Rasulullah (sav) namazını bitirince ona; "ey filan! Bizimle namaz kılmana engel olan ne oldu" buyurdu. Adam; ey Allah'ın Nebi'si cünüp olmuştum dedi. Rasulullah'ın (sav) adama emir vermesi üzerine temiz toprakla teyemmüm etti, namazını kıldı. Sonra Rasulullah (sav) beni ve birkaç kişiyi önünden acilen su aramak üzere gönderdi, oldukça ileri derece susamıştık. Bizler yolumuzda giderken ayaklarını iki su tulumu arasına sarkıtmış bir kadın ile karşılaştık. Ona; su nerede dedik. O; heyhat, heyhat! Sizin için su(ya ulaşmaya) imkân yok dedi. Biz; peki, senin yakınların ile su arasındaki mesafe ne kadardır dedik. O; bir gün bir gece dedi. Biz; haydi, Rasulullah'ın (sav) yanına git dedik. Kadın; Rasulullah da ne demek dedi. Biz kadını kendi haline bırakmayarak onu alıp götürdük ve Rasulullah'ın (sav) karşısına çıkardık. Allah Rasulü kadına (suyu) sordu. Kadın da bize söylediğinin aynısını ona da söyledi. Ayrıca ona; yetimleri olduğunu, yetim çocuklarının bulunduğunu söyledi. Allah Rasulü'nün verdiği emir üzerine su taşıyan devesi çöktürüldü. Allah Rasulü su tulumlarının üst kısımlarına su püskürttü. Sonra çöktürülmüş devesini kaldırttı. Biz o zaman susamış kırk adam olarak suya kanıncaya kadar su içtik. Beraberimizde ne kadar kırba ve matara var ise doldurduk. Arkadaşımızın da gusletmesini sağladık. Bununla birlikte hiçbir deveye su içirmedik. Hâlbuki tulumları patlayacak kadar su dolu idi. Daha sonra Allah Rasulü; "yanınızda ne varsa getirin" buyurdu. Biz de onun için ekmek parçaları ve hurmalar toplayıp bir araya getirdik. Allah Rasulü onları onun için bir çıkın yaptı ve kadına; "git bunları çocuklarına yedir ve şunu da bil ki biz senin suyunu hiç eksiltmedik" buyurdu.
[Kadın akrabalarının yanına gittiğinde; ben insanların en sihirbazı ile karşılaştım yahut da o kendisinin söylediği gibi şüphesiz bir nebidir, o şunları şunları yaptı dedi. İşte yüce Allah o kadın sebebi ile o obaya hidayet verdi, kadın da Müslüman oldu, kabilesi de Müslüman oldu.]
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Mesâcid ve Mevâdi'u's-salât 1563, /269
Senetler:
1. Ebu Nüceyd İmran b. Husayn el-Ezdî (İmran b. Husayn b. Ubeyd b. Halef b. Abdünühüm)
2. Ebu Racâ İmran b. Milhân el-Utâridî (İmrân b. Teym)
3. Ebu Yunus Selm b. Zerîr el-Utaridi (Selm b. Zerîr)
4. Ebu Ali Ubeydullah b. Abdulmecid el-Hanefî (Ubeydullah b. Abdulmecid)
5. Ebu Cafer Ahmed b. Saîd ed-Dârimî (Ahmed b. Saîd b. Sahr b. Süleyman b. Sa'd b. Kays)
Konular:
Hz. Peygamber, çocuklara verdiği önem
KTB, NAMAZ,
Namaz, uyuyarak geçirmek,
Teyemmüm, cünüplükten dolayı
حَدَّثَنِى حَرْمَلَةُ بْنُ يَحْيَى التُّجِيبِىُّ أَخْبَرَنَا ابْنُ وَهْبٍ أَخْبَرَنِى يُونُسُ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ سَعِيدِ بْنِ الْمُسَيَّبِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حِينَ قَفَلَ مِنْ غَزْوَةِ خَيْبَرَ سَارَ لَيْلَهُ حَتَّى إِذَا أَدْرَكَهُ الْكَرَى عَرَّسَ وَقَالَ لِبِلاَلٍ
"اكْلأْ لَنَا اللَّيْلَ." فَصَلَّى بِلاَلٌ مَا قُدِّرَ لَهُ وَنَامَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَأَصْحَابُهُ فَلَمَّا تَقَارَبَ الْفَجْرُ اسْتَنَدَ بِلاَلٌ إِلَى رَاحِلَتِهِ مُوَاجِهَ الْفَجْرِ فَغَلَبَتْ بِلاَلاً عَيْنَاهُ وَهُوَ مُسْتَنِدٌ إِلَى رَاحِلَتِهِ فَلَمْ يَسْتَيْقِظْ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَلاَ بِلاَلٌ وَلاَ أَحَدٌ مِنْ أَصْحَابِهِ حَتَّى ضَرَبَتْهُمُ الشَّمْسُ فَكَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَوَّلَهُمُ اسْتِيقَاظًا فَفَزِعَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ
"أَىْ بِلاَلُ." فَقَالَ بِلاَلٌ أَخَذَ بِنَفْسِى الَّذِى أَخَذَ - بِأَبِى أَنْتَ وَأُمِّى يَا رَسُولَ اللَّهِ - بِنَفْسِكَ قَالَ
"اقْتَادُوا." فَاقْتَادُوا رَوَاحِلَهُمْ شَيْئًا ثُمَّ تَوَضَّأَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَأَمَرَ بِلاَلاً فَأَقَامَ الصَّلاَةَ فَصَلَّى بِهِمُ الصُّبْحَ فَلَمَّا قَضَى الصَّلاَةَ قَالَ
"مَنْ نَسِىَ الصَّلاَةَ فَلْيُصَلِّهَا إِذَا ذَكَرَهَا فَإِنَّ اللَّهَ قَالَ (أَقِمِ الصَّلاَةَ لِذِكْرِى)"
[قَالَ يُونُسُ وَكَانَ ابْنُ شِهَابٍ يَقْرَؤُهَا لِلذِّكْرَى.]
Öneri Formu
Hadis Id, No:
5664, M001560
Hadis:
حَدَّثَنِى حَرْمَلَةُ بْنُ يَحْيَى التُّجِيبِىُّ أَخْبَرَنَا ابْنُ وَهْبٍ أَخْبَرَنِى يُونُسُ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ سَعِيدِ بْنِ الْمُسَيَّبِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حِينَ قَفَلَ مِنْ غَزْوَةِ خَيْبَرَ سَارَ لَيْلَهُ حَتَّى إِذَا أَدْرَكَهُ الْكَرَى عَرَّسَ وَقَالَ لِبِلاَلٍ
"اكْلأْ لَنَا اللَّيْلَ." فَصَلَّى بِلاَلٌ مَا قُدِّرَ لَهُ وَنَامَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَأَصْحَابُهُ فَلَمَّا تَقَارَبَ الْفَجْرُ اسْتَنَدَ بِلاَلٌ إِلَى رَاحِلَتِهِ مُوَاجِهَ الْفَجْرِ فَغَلَبَتْ بِلاَلاً عَيْنَاهُ وَهُوَ مُسْتَنِدٌ إِلَى رَاحِلَتِهِ فَلَمْ يَسْتَيْقِظْ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَلاَ بِلاَلٌ وَلاَ أَحَدٌ مِنْ أَصْحَابِهِ حَتَّى ضَرَبَتْهُمُ الشَّمْسُ فَكَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَوَّلَهُمُ اسْتِيقَاظًا فَفَزِعَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ
"أَىْ بِلاَلُ." فَقَالَ بِلاَلٌ أَخَذَ بِنَفْسِى الَّذِى أَخَذَ - بِأَبِى أَنْتَ وَأُمِّى يَا رَسُولَ اللَّهِ - بِنَفْسِكَ قَالَ
"اقْتَادُوا." فَاقْتَادُوا رَوَاحِلَهُمْ شَيْئًا ثُمَّ تَوَضَّأَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَأَمَرَ بِلاَلاً فَأَقَامَ الصَّلاَةَ فَصَلَّى بِهِمُ الصُّبْحَ فَلَمَّا قَضَى الصَّلاَةَ قَالَ
"مَنْ نَسِىَ الصَّلاَةَ فَلْيُصَلِّهَا إِذَا ذَكَرَهَا فَإِنَّ اللَّهَ قَالَ (أَقِمِ الصَّلاَةَ لِذِكْرِى)"
[قَالَ يُونُسُ وَكَانَ ابْنُ شِهَابٍ يَقْرَؤُهَا لِلذِّكْرَى.]
Tercemesi:
Bize Harmele b. Yahya et-Tucîbî, ona İbn Vehb, ona Yunus, ona İbn Şihab, ona Said b. el-Müseyyeb, ona Ebu Hureyre'nin rivayet ettiğine göre Rasulullah (sav) Hayber gazvesinden geri dönüşünde bir gece yol aldı. Nihayet uykusu gelince uyuyup dinlenmek üzere indi. Bilal'e de "bu gece sen bizim bekçiliğimizi yap" buyurdu. Bilal kendisi için takdir olunmuş kadarıyla namaz kıldı. Rasulullah (sav) ve ashabı da uyudu. Tan yeri yaklaşınca Bilal tan yerinin görüleceği yere doğru devesine dayandı. Fakat devesine dayanmış halde iken gözlerine hâkim olamadı. Rasulullah da (sav) Bilal de ashabından herhangi bir kimse de güneşin ışıkları üzerlerine yayılıncaya kadar uyanamadı. Aralarında ilk uyanan kişi de Rasulullah oldu. Allah Rasulü (sav) uyanıp kalktı ve "ey Bilal" buyurdu. Bilal; babam, anam sana feda olsun ey Allah'ın Rasulü! Senin nefsini alan (uyku) benim nefsimi de aldı dedi. Allah Rasulü; "bineklerinize binin" buyurdu. Onlar da bineklerine binip bir süre yol aldıktan sonra Rasulullah (sav) abdest aldı ve Bilal'e verdiği emir üzerine kamet getirdi, onlara sabah namazını kıldırdı. Namazı bitirince; "namazı unutan bir kimse onu hatırladığı vakit, onu kılıversin. Çünkü yüce Allah; beni anmak için de namazı dosdoğru kıl (Taha 20/14) buyurmuştur."
[Yunus dedi ki: İbn Şihab bu ayeti (li zikrî: beni anmak için kelimesini) lizzikrâ: hatırlamak için, öğüt ve ibret almak için diye okurdu.]
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Mesâcid ve Mevâdi'u's-salât 1560, /268
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Said b. Müseyyeb el-Kuraşî (Said b. Müseyyeb b. Hazn b. Ebu Vehb)
3. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)
4. Yunus b. Yezid el-Eyli (Yunus b. Yezid b. Mişkan)
5. Abdullah b. Vehb el-Kuraşî (Abdullah b. Vehb b. Müslim)
6. Ebu Hafs Harmele b. Yahya et-Tücibi (Harmele b. Yahya b. Abdullah)
Konular:
KTB, NAMAZ,
Namaz, kaza etmek
حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الْحَنْظَلِىُّ أَخْبَرَنَا النَّضْرُ بْنُ شُمَيْلٍ حَدَّثَنَا عَوْفُ بْنُ أَبِى جَمِيلَةَ الأَعْرَابِىُّ عَنْ أَبِى رَجَاءٍ الْعُطَارِدِىِّ عَنْ عِمْرَانَ بْنِ الْحُصَيْنِ قَالَ كُنَّا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى سَفَرٍ فَسَرَيْنَا لَيْلَةً حَتَّى إِذَا كَانَ مِنْ آخِرِ اللَّيْلِ قُبَيْلَ الصُّبْحِ وَقَعْنَا تِلْكَ الْوَقْعَةَ الَّتِى لاَ وَقْعَةَ عِنْدَ الْمُسَافِرِ أَحْلَى مِنْهَا فَمَا أَيْقَظَنَا إِلاَّ حَرُّ الشَّمْسِ. وَسَاقَ الْحَدِيثَ بِنَحْوِ حَدِيثِ سَلْمِ بْنِ زَرِيرٍ وَزَادَ وَنَقَصَ. وَقَالَ فِى الْحَدِيثِ فَلَمَّا اسْتَيْقَظَ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ وَرَأَى مَا أَصَابَ النَّاسَ وَكَانَ أَجْوَفَ جَلِيدًا فَكَبَّرَ وَرَفَعَ صَوْتَهُ بِالتَّكْبِيرِ حَتَّى اسْتَيْقَظَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم لِشِدَّةِ صَوْتِهِ بِالتَّكْبِيرِ فَلَمَّا اسْتَيْقَظَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم شَكَوْا إِلَيْهِ الَّذِى أَصَابَهُمْ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"لاَ ضَيْرَ ارْتَحِلُوا." وَاقْتَصَّ الْحَدِيثَ.
Öneri Formu
Hadis Id, No:
5673, M001564
Hadis:
حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الْحَنْظَلِىُّ أَخْبَرَنَا النَّضْرُ بْنُ شُمَيْلٍ حَدَّثَنَا عَوْفُ بْنُ أَبِى جَمِيلَةَ الأَعْرَابِىُّ عَنْ أَبِى رَجَاءٍ الْعُطَارِدِىِّ عَنْ عِمْرَانَ بْنِ الْحُصَيْنِ قَالَ كُنَّا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى سَفَرٍ فَسَرَيْنَا لَيْلَةً حَتَّى إِذَا كَانَ مِنْ آخِرِ اللَّيْلِ قُبَيْلَ الصُّبْحِ وَقَعْنَا تِلْكَ الْوَقْعَةَ الَّتِى لاَ وَقْعَةَ عِنْدَ الْمُسَافِرِ أَحْلَى مِنْهَا فَمَا أَيْقَظَنَا إِلاَّ حَرُّ الشَّمْسِ. وَسَاقَ الْحَدِيثَ بِنَحْوِ حَدِيثِ سَلْمِ بْنِ زَرِيرٍ وَزَادَ وَنَقَصَ. وَقَالَ فِى الْحَدِيثِ فَلَمَّا اسْتَيْقَظَ عُمَرُ بْنُ الْخَطَّابِ وَرَأَى مَا أَصَابَ النَّاسَ وَكَانَ أَجْوَفَ جَلِيدًا فَكَبَّرَ وَرَفَعَ صَوْتَهُ بِالتَّكْبِيرِ حَتَّى اسْتَيْقَظَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم لِشِدَّةِ صَوْتِهِ بِالتَّكْبِيرِ فَلَمَّا اسْتَيْقَظَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم شَكَوْا إِلَيْهِ الَّذِى أَصَابَهُمْ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"لاَ ضَيْرَ ارْتَحِلُوا." وَاقْتَصَّ الْحَدِيثَ.
Tercemesi:
Bize İshak b. İbrahim el-Hanzalî, ona en-Nadr b. Şümeyl, ona Avf b. Cemîle el-A'râbî, ona Ebu Racâ el-Utâridî, ona da İmran b. Husayn'ın şöyle dediğini rivayet etmiştir: Bir seferde Rasulullah (sav) ile idik. Bir gece boyunca yol aldık, gecenin sonlarına doğru sabah olmadan az önce yolcu için daha tatlısı olmayan o hale biz de düştük (uykuya daldık), bizi güneşin sıcağından başka bir şey uyandırmadı. Sonra hadisi Selm b. Zerir'in hadisine yakın olarak bazı fazlalıklar ve eksiklikler ile rivayet etti. Hadiste şunları da söyledi: Ömer b. el-Hattab uyanıp insanların karşı karşıya kaldıkları hali görünce –ki o gür sesli ve celâdetli birisi idi- yüksek sesle tekbir getirdi. Nihayet Rasulullah (sav) yüksek sesle tekbir getirildiği için uyandı. Rasulullah (sav) uyanınca ona karşı karşıya kaldıkları durumdan şikâyetçi oldular. Rasulullah (sav); "zararı yok, hemen yola koyulun" buyurdu diyerek hadisin geri kalan kısmını rivayet etmiştir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Mesâcid ve Mevâdi'u's-salât 1564, /270
Senetler:
1. Ebu Nüceyd İmran b. Husayn el-Ezdî (İmran b. Husayn b. Ubeyd b. Halef b. Abdünühüm)
2. Ebu Racâ İmran b. Milhân el-Utâridî (İmrân b. Teym)
3. Ebu Sehl Avf b. Ebu Cemîle el-A'râbî (Avf b. Bendûye)
4. Ebu Hasan Nadr b. Şümeyl el-Mazinî (Nadr b. Şümeyl b. Hareşe)
5. İshak b. Râhûye el-Mervezî (İshak b. İbrahim b. Mahled)
Konular:
KTB, NAMAZ,
Namaz, uyuyarak geçirmek,
Öneri Formu
Hadis Id, No:
5675, M001565
Hadis:
حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ أَخْبَرَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ عَنْ حُمَيْدٍ عَنْ بَكْرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ رَبَاحٍ عَنْ أَبِى قَتَادَةَ قَالَ
"كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِذَا كَانَ فِى سَفَرٍ فَعَرَّسَ بِلَيْلٍ اضْطَجَعَ عَلَى يَمِينِهِ وَإِذَا عَرَّسَ قُبَيْلَ الصُّبْحِ نَصَبَ ذِرَاعَهُ وَوَضَعَ رَأْسَهُ عَلَى كَفِّهِ."
Tercemesi:
Bize İshak b. İbrahim, ona Süleyman b. Harb, ona Hammad b. Seleme, ona Humeyd, ona Bekir b. Abdullah, ona Abdullah b. Rabah, ona Katade şöyle rivayet etmiştir:
"Hz. Peygamber (sav) yolculukta olduğu zaman geceleyin mola verir ve sağ tarafına yatardı. Sabahtan az önce mola verdiğinde kolunu diker, başını avucunun üstüne koyardı."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Mesâcid ve Mevâdi'u's-salât 1565, /270
Senetler:
1. Ebu Katade Haris b. Rib'î es-Sülemî (Haris b. Rib'î b. Beldeme es-Sülemî)
2. Ebu Halid Abdullah b. Rabah el-Ensari (Abdullah b. Rabah)
3. Bekir b. Abdullah el-Müzenî (Bekir b. Abdullah b. Amr b. Hilal)
4. Ebu Ubeyde Humeyd b. Ebu Humeyd et-Tavîl (Humeyd b. Tarhan)
5. Ebu Seleme Hammad b. Seleme el-Basrî (Hammad b. Seleme b. Dînar)
6. Ebu Eyyüb Süleyman b. Harb el-Vâşihî (Süleyman b. Harb b. Büceyl)
7. İshak b. Râhûye el-Mervezî (İshak b. İbrahim b. Mahled)
Konular:
Adab, yatma-kalkma adabı
Hz. Peygamber, Kişiliği, Hayatı ve Örnekliği
KTB, ADAB
KTB, NAMAZ,
Uyku, sağ tarafa yönelerek uyumak
حَدَّثَنَا هَدَّابُ بْنُ خَالِدٍ حَدَّثَنَا هَمَّامٌ حَدَّثَنَا قَتَادَةُ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ
"مَنْ نَسِىَ صَلاَةً فَلْيُصَلِّهَا إِذَا ذَكَرَهَا لاَ كَفَّارَةَ لَهَا إِلاَّ ذَلِكَ."
[قَالَ قَتَادَةُ "وَأَقِمِ الصَّلاَةَ لِذِكْرِى."]
Öneri Formu
Hadis Id, No:
5678, M001566
Hadis:
حَدَّثَنَا هَدَّابُ بْنُ خَالِدٍ حَدَّثَنَا هَمَّامٌ حَدَّثَنَا قَتَادَةُ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ
"مَنْ نَسِىَ صَلاَةً فَلْيُصَلِّهَا إِذَا ذَكَرَهَا لاَ كَفَّارَةَ لَهَا إِلاَّ ذَلِكَ."
[قَالَ قَتَادَةُ "وَأَقِمِ الصَّلاَةَ لِذِكْرِى."]
Tercemesi:
Bize Heddâb b. Halid, ona Hemmâm, ona Katade, ona da Enes b. Malik'in rivayet ettiğine göre Rasulullah (sav); "bir namazı (kılmayı) unutan bir kimse onu hatırladığı zaman kılıversin çünkü onun bundan başka bir kefareti yoktur" buyurdu.
[Katade; "beni anmak için namazı dosdoğru kıl" (Taha, 20/14) ayetini okudu.]
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Mesâcid ve Mevâdi'u's-salât 1566, /270
Senetler:
1. Enes b. Malik el-Ensarî (Enes b. Malik b. Nadr b. Damdam b. Zeyd b. Haram)
2. Ebu Hattab Katade b. Diame es-Sedusî (Katade b. Diame b. Katade)
3. Ebu Abdullah Hemmâm b. Yahya el-Avzî (Hemmâm b. Yahya b. Dinar)
4. Ebu Halid Hüdbe b. Halid el-Kaysî (Hüdbe b. Halid b. Esved b. Hüdbe)
Konular:
KTB, NAMAZ,
Namaz, unutarak namazı geçirmek,
وَحَدَّثَنَاهُ يَحْيَى بْنُ يَحْيَى وَسَعِيدُ بْنُ مَنْصُورٍ وَقُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ جَمِيعًا عَنْ أَبِى عَوَانَةَ عَنْ قَتَادَةَ عَنْ أَنَسٍ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَلَمْ يَذْكُرْ
"لاَ كَفَّارَةَ لَهَا إِلاَّ ذَلِكَ."
Öneri Formu
Hadis Id, No:
5679, M001567
Hadis:
وَحَدَّثَنَاهُ يَحْيَى بْنُ يَحْيَى وَسَعِيدُ بْنُ مَنْصُورٍ وَقُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ جَمِيعًا عَنْ أَبِى عَوَانَةَ عَنْ قَتَادَةَ عَنْ أَنَسٍ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَلَمْ يَذْكُرْ
"لاَ كَفَّارَةَ لَهَا إِلاَّ ذَلِكَ."
Tercemesi:
Bize Yahya b. Yahya, Said b. Mansur ve Kuteybe b. Said, onlara Ebu Avane, ona Katade, ona da Enes'in rivayet ettiğine göre Nebi (sav):… buyurdu, dedi ve ravi burada; "onun bundan başka bir kefareti yoktur" ibaresini zikretmedi.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Mesâcid ve Mevâdi'u's-salât 1567, /270
Senetler:
1. Enes b. Malik el-Ensarî (Enes b. Malik b. Nadr b. Damdam b. Zeyd b. Haram)
2. Ebu Hattab Katade b. Diame es-Sedusî (Katade b. Diame b. Katade)
3. Ebu Avane Vazzah b. Abdullah el-Yeşkurî (Vazzah b. Abdullah)
4. Ebu Recâ Kuteybe b. Said es-Sekafi (Kuteybe b. Said b. Cemil b. Tarif)
Konular:
KTB, NAMAZ,
Namaz, unutarak namazı geçirmek,
وَحَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى حَدَّثَنَا عَبْدُ الأَعْلَى حَدَّثَنَا سَعِيدٌ عَنْ قَتَادَةَ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ قَالَ نَبِىُّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"مَنْ نَسِىَ صَلاَةً أَوْ نَامَ عَنْهَا فَكَفَّارَتُهَا أَنْ يُصَلِّيَهَا إِذَا ذَكَرَهَا."
Öneri Formu
Hadis Id, No:
5680, M001568
Hadis:
وَحَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى حَدَّثَنَا عَبْدُ الأَعْلَى حَدَّثَنَا سَعِيدٌ عَنْ قَتَادَةَ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ قَالَ نَبِىُّ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"مَنْ نَسِىَ صَلاَةً أَوْ نَامَ عَنْهَا فَكَفَّارَتُهَا أَنْ يُصَلِّيَهَا إِذَا ذَكَرَهَا."
Tercemesi:
Bize Muhammed b. el-Müsenna, ona Abdula'lâ, ona Said, ona Katade, ona da Enes b. Malik'in şöyle dediğini rivayet etmiştir: Allah'ın Nebi'si (sav); "bir namazı unutan yahut da uyuya kaldığı için kılamayan bir kimse için onun kefareti o namazı hatırladığı zaman kılmasıdır" buyurdu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Mesâcid ve Mevâdi'u's-salât 1568, /270
Senetler:
1. Enes b. Malik el-Ensarî (Enes b. Malik b. Nadr b. Damdam b. Zeyd b. Haram)
2. Ebu Hattab Katade b. Diame es-Sedusî (Katade b. Diame b. Katade)
3. Ebu Nadr Said b. Ebu Arûbe el-Adevî (Saîd b. Mihrân)
4. Ebu Muhammed Abdula'lâ b. Abdula'lâ el-Kuraşi (Abdula'lâ b. Abdula'lâ b. Muhammed)
5. Muhammed b. Müsenna el-Anezî (Muhammed b. Müsenna b. Ubeyd b. Kays b. Dinar)
Konular:
KTB, NAMAZ,
Namaz, unutarak namazı geçirmek,