حَدَّثَنَا أَبُو مُوسَى مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى حَدَّثَنَا خَالِدُ بْنُ الْحَارِثِ حَدَّثَنَا حُمَيْدٌ عَنْ ثَابِتٍ عَنْ أَنَسٍ قَالَ : مَرَّ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم بِشَيْخٍ كَبِيرٍ يَتَهَادَى بَيْنَ ابْنَيْهِ فَقَالَ " مَا بَالُ هَذَا " . قَالُوا : " يَا رَسُولَ اللَّهِ نَذَرَ أَنْ يَمْشِىَ " . قَالَ " إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ لَغَنِىٌّ عَنْ تَعْذِيبِ هَذَا نَفْسَهُ " . قَالَ فَأَمَرَهُ أَنْ يَرْكَبَ . [حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى عَدِىٍّ عَنْ حُمَيْدٍ عَنْ أَنَسٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم رَأَى رَجُلاً فَذَكَرَ نَحْوَهُ .]

Bize Ebu Musa Muhammed b. Müsenna, ona Halid b. Haris, ona Humeyd, ona Sabit ona da Enes şöyle nakletmiştir: Hz. Peygamber (sav), iki oğluna yaslanarak yürümeye çalışan yaşlı bir adamla karşılaştı ve "Bu adama ne oldu?" diye sordu. "Ey Allah'ın Rasulü, o 'Yürüyeceğim' diye adakta bulundu" dediler. Hz. Peygamber (sav) "Allah'ın, bu adamın kendine azap etmesine ihtiyacı yoktur" buyurdu. [Enes] "[Hz. Peygamber (sav)] o adama bineğe binmesini emretti" dedi. [Bize Muhammed b. Müsenna, ona İbn Ebu Adî, ona Humeyd ona da Enes, Hz. Peygamber'in bir adamı gördüğünü söylemiş ve hadisin benzerini zikretmiştir.]

• Tirmizî Sünen-i Tirmizî Eymân ve'n-Nuzûr 10, 4/111

حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ دَاوُدَ الْمَهْرِىُّ أَخْبَرَنَا ابْنُ وَهْبٍ أَخْبَرَنِى يُونُسُ بْنُ يَزِيدَ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ عُرْوَةَ بْنِ الزُّبَيْرِ أَنَّ هِشَامَ بْنَ حَكِيمِ بْنِ حِزَامٍ وَجَدَ رَجُلاً وَهُوَ عَلَى حِمْصَ يُشَمِّسُ نَاسًا مِنَ النَّبَطِ فِى أَدَاءِ الْجِزْيَةِ فَقَالَ مَا هَذَا سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ: " إِنَّ اللَّهَ يُعَذِّبُ الَّذِينَ يُعَذِّبُونَ النَّاسَ فِى الدُّنْيَا ."

Açıklama: Nebtîler, Şam bölgesinin gayr-i müslim halkıdır. (Bâcî, el-Müntekâ, II, 178) Azîmâbâdî, Nebtîler yerine Kıptîler kelimesini nakletmiş ve aslen Mısırlı olan (ve Hıms'ta ikamet eden) halkı kasdettiğini belirtmiştir. (Avnu'l-mabud, VIII, 207)

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Harâc ve'l-fey' ve'l-imâre 32, /712

أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ حَفْصٍ قَالَ حَدَّثَنِى أَبِى قَالَ حَدَّثَنِى إِبْرَاهِيمُ بْنُ طَهْمَانَ عَنْ يَحْيَى بْنِ سَعِيدٍ عَنْ حُمَيْدٍ الطَّوِيلِ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ أَتَى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَلَى رَجُلٍ يُهَادَى بَيْنَ ابْنَيْهِ فَقَالَ « مَا شَأْنُ هَذَا » . فَقِيلَ نَذَرَ أَنْ يَمْشِىَ إِلَى الْكَعْبَةِ . فَقَالَ « إِنَّ اللَّهَ لاَ يَصْنَعُ بِتَعْذِيبِ هَذَا نَفْسَهُ شَيْئًا » . فَأَمَرَهُ أَنْ يَرْكَبَ .

• Nesâî Sünen-i Nesâî Eymân ve'n-Nuzûr 42, /2341