Hadis - Hadis Veritabani

24

1 --> 2 / 2

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ حَدَّثَنَا صَفْوَانُ بْنُ عِيسَى حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عُبَيْدٍ مُؤَذِّنُ مَسْجِدِ حُرْدَانَ قَالَ حَدَّثَتْنِى عُدَيْسَةُ بِنْتُ أُهْبَانَ قَالَتْ لَمَّا جَاءَ عَلِىُّ بْنُ أَبِى طَالِبٍ هَاهُنَا الْبَصْرَةَ دَخَلَ عَلَى أَبِى فَقَالَ يَا أَبَا مُسْلِمٍ أَلاَ تُعِينُنِى عَلَى هَؤُلاَءِ الْقَوْمِ قَالَ بَلَى . قَالَ فَدَعَا جَارِيَةً لَهُ فَقَالَ يَا جَارِيَةُ أَخْرِجِى سَيْفِى . قَالَ فَأَخْرَجَتْهُ فَسَلَّ مِنْهُ قَدْرَ شِبْرٍ فَإِذَا هُوَ خَشَبٌ فَقَالَ إِنَّ خَلِيلِى وَابْنَ عَمِّكَ صلى الله عليه وسلم عَهِدَ إِلَىَّ إِذَا كَانَتِ الْفِتْنَةُ بَيْنَ الْمُسْلِمِينَ فَأَتَّخِذُ سَيْفًا مِنْ خَشَبٍ فَإِنْ شِئْتَ خَرَجْتُ مَعَكَ . قَالَ لاَ حَاجَةَ لِى فِيكَ وَلاَ فِى سَيْفِكَ .

Öneri Formu Hadis Id, No: 30408, İM003960 Hadis: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ حَدَّثَنَا صَفْوَانُ بْنُ عِيسَى حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عُبَيْدٍ مُؤَذِّنُ مَسْجِدِ حُرْدَانَ قَالَ حَدَّثَتْنِى عُدَيْسَةُ بِنْتُ أُهْبَانَ قَالَتْ لَمَّا جَاءَ عَلِىُّ بْنُ أَبِى طَالِبٍ هَاهُنَا الْبَصْرَةَ دَخَلَ عَلَى أَبِى فَقَالَ يَا أَبَا مُسْلِمٍ أَلاَ تُعِينُنِى عَلَى هَؤُلاَءِ الْقَوْمِ قَالَ بَلَى . قَالَ فَدَعَا جَارِيَةً لَهُ فَقَالَ يَا جَارِيَةُ أَخْرِجِى سَيْفِى . قَالَ فَأَخْرَجَتْهُ فَسَلَّ مِنْهُ قَدْرَ شِبْرٍ فَإِذَا هُوَ خَشَبٌ فَقَالَ إِنَّ خَلِيلِى وَابْنَ عَمِّكَ صلى الله عليه وسلم عَهِدَ إِلَىَّ إِذَا كَانَتِ الْفِتْنَةُ بَيْنَ الْمُسْلِمِينَ فَأَتَّخِذُ سَيْفًا مِنْ خَشَبٍ فَإِنْ شِئْتَ خَرَجْتُ مَعَكَ . قَالَ لاَ حَاجَةَ لِى فِيكَ وَلاَ فِى سَيْفِكَ . Tercemesi: Bize Muhammed b. Beşşar, ona Safvan b. İsa, ona Hardan Cami müezzini Abdullah b. Ubeyd, ona da Udeyse bt. Uhban (b. Sayfi el-Gifari) (ra) şöyle demiştir: Ali b. Ebu Talib (ra) buraya, Basra'ya gelince babamın yanına girdi ve (babama): Ya Ebu Müslim! Şu kavim aleyhinde bana yardım etmez misin (yani bana taraftar olarak savaşa katılmaz mısın)? diye sordu. Babam: Yardımcı olurum, dedi. Ravi demiştir ki: Sonra Udeyse'nin babası bir cariyesini çağırarak: Ya cariye kılıcını çıkart, dedi. Ravi demiştir ki: Cariye de gidip kılıcını çıkarıp getirdi. Udeyse'nin babası kılıçtan bir kans miktarını kınından çekti. Bir de bakıldı ki kılıç ağaçtandır. Sonra Udeyse'nin babası (Ali b. Ebu Talib'e): Benim dostum ve senin amcan oğlu (Muhammed) (sav) müslümanlar arasında fitne olacağı zamana dair bana tavsiyede bulundu. Onun için ben ağaçtan bir kılıç edinmekteyim. Eger dilersen ben seninle beraber (savaşa bu kılıçla) çıkarım, dedi. Ali b. Ebu Talib (ra): Sana ve senin kılıcına ihtiyacım yoktur, dedi. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Fiten 10, /638 Senetler: 1. Ebu Müslim Ühban b. Sayfî el-Gifarî (Ühban b. Sayfî)
2. Udeyse bt. Ühbân el-Gıfârî (Udeyse bt. Ühbân b. Sayfî)
3. Abdullah b. Ubeyd el-Himyerî (Abdullah b. Ubeyd)
4. Ebu Muhammed Safvân b. İsa el-Kuraşî (Safvân b. İsa)
5. Muhammed b. Beşşâr el-Abdî (Muhammed b. Beşşâr b. Osman)
Konular: Ehl-i Beyt, Hz. Ali
Fitne, fitneden uzak durmak
MÜSLÜMANLARIN BİRBİRLERİNE KARŞI ÖDEVLERİ

30408 İM003960 İbn Mâce, Fiten, 10

İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Fiten 10, /638

Senedi ve Konuları

1. Ebu Müslim Ühban b. Sayfî el-Gifarî (Ühban b. Sayfî)

2. Udeyse bt. Ühbân el-Gıfârî (Udeyse bt. Ühbân b. Sayfî)

3. Abdullah b. Ubeyd el-Himyerî (Abdullah b. Ubeyd)

4. Ebu Muhammed Safvân b. İsa el-Kuraşî (Safvân b. İsa)

5. Muhammed b. Beşşâr el-Abdî (Muhammed b. Beşşâr b. Osman)

حَدَّثَنَا رَوْحٌ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عُبَيْدٍ الدِّيلِيُّ عَنْ عُدَيْسَةَ ابْنَةِ أُهْبَانَ بْنِ صَيْفِيٍّ أَنَّهَا كَانَتْ مَعَ أَبِيهَا فِي مَنْزِلِهِ فَمَرِضَ فَأَفَاقَ مِنْ مَرَضِهِ ذَلِكَ فَقَامَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ بِالْبَصْرَةِ فَأَتَاهُ فِي مَنْزِلِهِ حَتَّى قَامَ عَلَى بَابِ حُجْرَتِهِ فَسَلَّمَ وَرَدَّ عَلَيْهِ الشَّيْخُ السَّلَامَ فَقَالَ لَهُ عَلِيٌّ كَيْفَ أَنْتَ يَا أَبَا مُسْلِمٍ قَالَ بِخَيْرٍ فَقَالَ عَلِيٌّ أَلَا تَخْرُجُ مَعِي إِلَى هَؤُلَاءِ الْقَوْمِ فَتُعِينَنِي قَالَ بَلَى إِنْ رَضِيتَ بِمَا أُعْطِيكَ قَالَ عَلِيٌّ وَمَا هُوَ فَقَالَ الشَّيْخُ يَا جَارِيَةُ هَاتِ سَيْفِي فَأَخْرَجَتْ إِلَيْهِ غِمْدًا فَوَضَعَتْهُ فِي حِجْرِهِ فَاسْتَلَّ مِنْهُ طَائِفَةً ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ إِلَى عَلِيٍّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ فَقَالَ إِنَّ خَلِيلِي عَلَيْهِ السَّلَام وَابْنَ عَمِّكَ عَهِدَ إِلَيَّ إِذَا كَانَتْ فِتْنَةٌ بَيْنَ الْمُسْلِمِينَ أَنْ اتَّخِذْ سَيْفًا مِنْ خَشَبٍ فَهَذَا سَيْفِي فَإِنْ شِئْتَ خَرَجْتُ بِهِ مَعَكَ فَقَالَ عَلِيٌّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ لَا حَاجَةَ لَنَا فِيكَ وَلَا فِي سَيْفِكَ فَرَجَعَ مِنْ بَابِ الْحُجْرَةِ وَلَمْ يَدْخُلْ

Öneri Formu Hadis Id, No: 69531, HM020946 Hadis: حَدَّثَنَا رَوْحٌ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عُبَيْدٍ الدِّيلِيُّ عَنْ عُدَيْسَةَ ابْنَةِ أُهْبَانَ بْنِ صَيْفِيٍّ أَنَّهَا كَانَتْ مَعَ أَبِيهَا فِي مَنْزِلِهِ فَمَرِضَ فَأَفَاقَ مِنْ مَرَضِهِ ذَلِكَ فَقَامَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ بِالْبَصْرَةِ فَأَتَاهُ فِي مَنْزِلِهِ حَتَّى قَامَ عَلَى بَابِ حُجْرَتِهِ فَسَلَّمَ وَرَدَّ عَلَيْهِ الشَّيْخُ السَّلَامَ فَقَالَ لَهُ عَلِيٌّ كَيْفَ أَنْتَ يَا أَبَا مُسْلِمٍ قَالَ بِخَيْرٍ فَقَالَ عَلِيٌّ أَلَا تَخْرُجُ مَعِي إِلَى هَؤُلَاءِ الْقَوْمِ فَتُعِينَنِي قَالَ بَلَى إِنْ رَضِيتَ بِمَا أُعْطِيكَ قَالَ عَلِيٌّ وَمَا هُوَ فَقَالَ الشَّيْخُ يَا جَارِيَةُ هَاتِ سَيْفِي فَأَخْرَجَتْ إِلَيْهِ غِمْدًا فَوَضَعَتْهُ فِي حِجْرِهِ فَاسْتَلَّ مِنْهُ طَائِفَةً ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ إِلَى عَلِيٍّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ فَقَالَ إِنَّ خَلِيلِي عَلَيْهِ السَّلَام وَابْنَ عَمِّكَ عَهِدَ إِلَيَّ إِذَا كَانَتْ فِتْنَةٌ بَيْنَ الْمُسْلِمِينَ أَنْ اتَّخِذْ سَيْفًا مِنْ خَشَبٍ فَهَذَا سَيْفِي فَإِنْ شِئْتَ خَرَجْتُ بِهِ مَعَكَ فَقَالَ عَلِيٌّ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ لَا حَاجَةَ لَنَا فِيكَ وَلَا فِي سَيْفِكَ فَرَجَعَ مِنْ بَابِ الْحُجْرَةِ وَلَمْ يَدْخُلْ Tercemesi: Bize Ravh, ona Abdullah b. Ubeyd ed-Dîlî, ona Udeyse bnt. Ühbân b. Sayfî’nin şöyle anlattığını rivayet etti. Udeyse (henüz) babasının evinde olduğu günlerden birinde babası hastalandı ve sonra bu hastalıktan iyileşti. Hz. Ali Basra’dan yola çıktı ve (Udeyse’nin) babasının evine geldi. Odasının kapasına vardığında selam verdi. Yaşlı adam Ali’nin selamını aldı. Hz. Ali “Ey Ebu Müslim! Nasılsın?” diye sordu. Ebu Müslim “İyiyim” deyince Hz. Ali “Benimle birlikte şu insanlara gidip de bana yardım etmek istemez misin? (Benim safımda yer almak istemez misin?) ” dedi. Ebu Müslim “Sana vereceğim şeye razı olursan evet” dedi. Ali “Nedir o?” dedi. Yaşlı adam “Ey Cariye! Kılıcımı ver” deyince cariye ona bir kılıç kını çıkardı ve kucağına bıraktı. Yaşlı adam kından birkaç kılıç çıkardı. Sonra başını Ali’ye kaldıdı ve şöyle dedi: “Dostum ve senin amca oğlun (Hz. Peygamber) Müslümanlar arasında fitne baş gösterince tahtadan bir kılıç edinmemi emretmişti. İşte bu benim kılıcım. Dilersen seninle birlikte (bu kılıçla) çıkarım” dedi. Hz. Ali, “Sana da kılıcına da ihtiyacımız yoktur” dedi ve odanın kapısından geri döndü, içeri girmedi. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed, Uhban b. Sayfî 20946, 6/895 Senetler: 1. Ebu Hasan Ali b. Ebu Talib el-Hâşimî (Ali b. Ebu Talib b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. Ebu Müslim Ühban b. Sayfî el-Gifarî (Ühban b. Sayfî)
3. Udeyse bt. Ühbân el-Gıfârî (Udeyse bt. Ühbân b. Sayfî)
4. Abdullah b. Ubeyd el-Himyerî (Abdullah b. Ubeyd)
5. Ebu Muhammed Ravh b. Ubade el-Kaysî (Ravh b. Ubade b. Alâ b. Hasan b. Amr b. Mersed)
Konular: Ehl-i Beyt, Hz. Ali
Fitne, fitneden uzak durmak
Fitne, Hz. Peygamber'in gelecekteki fitneleri haber vermesi
Hz. Peygamber, gelecekten haber vermesi
KTB, ADAB
KTB, HASTA, HASTALIK

69531 HM020946 İbn Hanbel, V, 68

Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Uhban b. Sayfî 20946, 6/895

Senedi ve Konuları

1. Ebu Hasan Ali b. Ebu Talib el-Hâşimî (Ali b. Ebu Talib b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)

2. Ebu Müslim Ühban b. Sayfî el-Gifarî (Ühban b. Sayfî)

3. Udeyse bt. Ühbân el-Gıfârî (Udeyse bt. Ühbân b. Sayfî)

4. Abdullah b. Ubeyd el-Himyerî (Abdullah b. Ubeyd)

5. Ebu Muhammed Ravh b. Ubade el-Kaysî (Ravh b. Ubade b. Alâ b. Hasan b. Amr b. Mersed)

Gelişmiş Arama