Giriş

Bize Yahya b. Yahya, ona Hüşeym, (T), Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Ebu Küreyb, onlara Ebû Muâviye, (T), Bana Bişr b. Hâlid, ona Muhammed b.Cafer (T), Bize İbn Beşşâr, ona İbn Ebu Adiyy, her iki râvi Şu'be'den rivayet etmişlerdir. (T) Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Ebu Bekir b. Hallâd, onlara Yahya (el-Kattan), ona Süfyân, Bu râvilerin hepsi A'meş'den Cerîr isnadıyla (ona Ebu Duha, ona Mesruk, ona da Aişe) şöyle rivayet etmişlerdir: Bizden birisi rahatsızlandığı zaman Rasulullah (sav) sağ eliyle dokunarak (sıvazlayarak) şöyle dua ederdi: “Ey insanların Rabbi! Rahatsızlığı gider! Şifa ver. Şifa veren yalnız sensin! Senin şifandan başka şifa yoktur. Öyle bir şifa ver ki; o şifa hiçbir hastalık izi bırakmasın.” Rasulullah (sav) hastalanıp ağırlaşınca ben de onun bize yaptığı gibi yapmak için elini tuttum. Hemen elini elimden çekti, sonra şöyle dua etti: “Allahım beni bağışla! Beni Refîk-i a’lâ (en yüce dost/makam) ile beraber kıl!” dedi. Ben (Aişe) bir bakayım, dedim. Bir de ne göreyim! Son nefesini vermişti! Hüşeym ve Şu'be'nin hadisi; «Onu eliyle mesh ederdi.» şeklinde Sevrî hadîsi ise; «Onu sağ, eliyle mesh ederdi.» şeklindedir. Yahya, ona Süfyân, ona, A'meş hadisinin sonunda «Ben bunu Mansûr'a rivayet ettim, o da bana İbrahim, ona Mesrûk, o da Aişe'den bu hadîsin benzerini rivayet etti.» demiştir.


    Öneri Formu
285907 M005708-7 Müslim, Selam, 46


    Öneri Formu
21133 D003280 Ebu Davud, Eyman ve Nüzur, 15


    Öneri Formu
21137 D003281 Ebu Davud, Eyman ve Nüzur, 15


    Öneri Formu
185021 DK001780 Darekutni, Sünen, II, 59