Bize Yahya b. Yahya, ona Hüşeym, (T), Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Ebu Küreyb, onlara Ebû Muâviye, (T),
Bana Bişr b. Hâlid, ona Muhammed b.Cafer (T), Bize İbn Beşşâr, ona İbn Ebu Adiyy, her iki râvi Şu'be'den rivayet etmişlerdir. (T)
Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Ebu Bekir b. Hallâd, onlara Yahya (el-Kattan), ona Süfyân, Bu râvilerin hepsi A'meş'den Cerîr isnadıyla (ona Ebu Duha, ona Mesruk, ona da Aişe) şöyle rivayet etmişlerdir:
Bizden birisi rahatsızlandığı zaman Rasulullah (sav) sağ eliyle dokunarak (sıvazlayarak) şöyle dua ederdi:
“Ey insanların Rabbi! Rahatsızlığı gider! Şifa ver. Şifa veren yalnız sensin! Senin şifandan başka şifa yoktur. Öyle bir şifa ver ki; o şifa hiçbir hastalık izi bırakmasın.”
Rasulullah (sav) hastalanıp ağırlaşınca ben de onun bize yaptığı gibi yapmak için elini tuttum. Hemen elini elimden çekti, sonra şöyle dua etti:
“Allahım beni bağışla! Beni Refîk-i a’lâ (en yüce dost/makam) ile beraber kıl!” dedi. Ben (Aişe) bir bakayım, dedim. Bir de ne göreyim! Son nefesini vermişti!
Hüşeym ve Şu'be'nin hadisi; «Onu eliyle mesh ederdi.» şeklinde Sevrî hadîsi ise; «Onu sağ, eliyle mesh ederdi.» şeklindedir. Yahya, ona Süfyân, ona, A'meş hadisinin sonunda «Ben bunu Mansûr'a rivayet ettim, o da bana İbrahim, ona Mesrûk, o da Aişe'den bu hadîsin benzerini rivayet etti.» demiştir.
Öneri Formu
Hadis Id, No:
285907, M005708-7
Hadis:
حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ يَحْيَى أَخْبَرَنَا هُشَيْمٌ ح حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَأَبُو كُرَيْبٍ قَالاَ حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ ح حَدَّثَنِى بِشْرُ بْنُ خَالِدٍ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ ح وَحَدَّثَنَا ابْنُ بَشَّارٍ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى عَدِىٍّ كِلاَهُمَا عَنْ شُعْبَةَ ح وَحَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَأَبُو بَكْرِ بْنُ خَلاَّدٍ قَالاَ حَدَّثَنَا يَحْيَى - وَهُوَ الْقَطَّانُ - عَنْ سُفْيَانَ كُلُّ هَؤُلاَءِ عَنِ الأَعْمَشِ بِإِسْنَادِ جَرِيرٍ [عَنْ أَبِى الضُّحَى عَنْ مَسْرُوقٍ عَنْ عَائِشَةَ] كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِذَا اشْتَكَى مِنَّا إِنْسَانٌ مَسَحَهُ بِيَمِينِهِ ثُمَّ قَالَ " أَذْهِبِ الْبَاسَ رَبَّ النَّاسِ وَاشْفِ أَنْتَ الشَّافِى لاَ شِفَاءَ إِلاَّ شِفَاؤُكَ شِفَاءً لاَ يُغَادِرُ سَقَمًا " . فَلَمَّا مَرِضَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَثَقُلَ أَخَذْتُ بِيَدِهِ لأَصْنَعَ بِهِ نَحْوَ مَا كَانَ يَصْنَعُ فَانْتَزَعَ يَدَهُ مِنْ يَدِى ثُمَّ قَالَ " اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِى وَاجْعَلْنِى مَعَ الرَّفِيقِ الأَعْلَى " . قَالَتْ فَذَهَبْتُ أَنْظُرُ فَإِذَا هُوَ قَدْ قَضَى] . فِى حَدِيثِ هُشَيْمٍ وَشُعْبَةَ مَسَحَهُ بِيَدِهِ . قَالَ وَفِى حَدِيثِ الثَّوْرِىِّ مَسَحَهُ بِيَمِينِهِ . وَقَالَ فِى عَقِبِ حَدِيثِ يَحْيَى عَنْ سُفْيَانَ عَنِ الأَعْمَشِ قَالَ فَحَدَّثْتُ بِهِ مَنْصُورًا فَحَدَّثَنِى عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ مَسْرُوقٍ عَنْ عَائِشَةَ بِنَحْوِهِ .
Tercemesi:
Bize Yahya b. Yahya, ona Hüşeym, (T), Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Ebu Küreyb, onlara Ebû Muâviye, (T),
Bana Bişr b. Hâlid, ona Muhammed b.Cafer (T), Bize İbn Beşşâr, ona İbn Ebu Adiyy, her iki râvi Şu'be'den rivayet etmişlerdir. (T)
Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Ebu Bekir b. Hallâd, onlara Yahya (el-Kattan), ona Süfyân, Bu râvilerin hepsi A'meş'den Cerîr isnadıyla (ona Ebu Duha, ona Mesruk, ona da Aişe) şöyle rivayet etmişlerdir:
Bizden birisi rahatsızlandığı zaman Rasulullah (sav) sağ eliyle dokunarak (sıvazlayarak) şöyle dua ederdi:
“Ey insanların Rabbi! Rahatsızlığı gider! Şifa ver. Şifa veren yalnız sensin! Senin şifandan başka şifa yoktur. Öyle bir şifa ver ki; o şifa hiçbir hastalık izi bırakmasın.”
Rasulullah (sav) hastalanıp ağırlaşınca ben de onun bize yaptığı gibi yapmak için elini tuttum. Hemen elini elimden çekti, sonra şöyle dua etti:
“Allahım beni bağışla! Beni Refîk-i a’lâ (en yüce dost/makam) ile beraber kıl!” dedi. Ben (Aişe) bir bakayım, dedim. Bir de ne göreyim! Son nefesini vermişti!
Hüşeym ve Şu'be'nin hadisi; «Onu eliyle mesh ederdi.» şeklinde Sevrî hadîsi ise; «Onu sağ, eliyle mesh ederdi.» şeklindedir. Yahya, ona Süfyân, ona, A'meş hadisinin sonunda «Ben bunu Mansûr'a rivayet ettim, o da bana İbrahim, ona Mesrûk, o da Aişe'den bu hadîsin benzerini rivayet etti.» demiştir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Tıb 5708, /928
Senetler:
1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Ebu Aişe Mesruk b. Ecda' (Mesruk b. Ecda' b. Malik b. Ümeyye b. Abdullah)
3. Ebu İmran İbrahim en-Nehaî (İbrahim b. Yezid b. Kays b. Esved b. Amr)
4. Ebu Attab Mansur b. Mu'temir es-Sülemî (Mansur b. Mu'temir b. Abdullah)
5. Süfyan es-Sevrî (Süfyan b. Said b. Mesruk b. Habib b. Rafi')
6. Ebu Said Yahya b. Said el-Kattan (Yahya b. Said b. Ferruh)
7. Ebu Ömer Muhammed b. Muhammed b. Hallad el-Bahilî (Muhammed b. Muhammed b. Halad)
Konular:
Dua, duanın kader ile ilişkisi
KTB, KADER
Tedavi, Rukye, tedavi şekilleri
Öneri Formu
Hadis Id, No:
21133, D003280
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ خَلاَّدٍ أَبُو عُمَرَ قَالَ : كَانَ عِنْدَنَا مَكُّوكٌ يُقَالُ لَهُ مَكُّوكُ خَالِدٍ وَكَانَ كَيْلَجَتَيْنِ بِكَيْلَجَةِ هَارُونَ، قَالَ مُحَمَّدٌ:
"صَاعُ خَالِدٍ صَاعُ هِشَامٍ يَعْنِى ابْنَ عَبْدِ الْمَلِكِ."
Tercemesi:
Bize Ebu Ömer Muhammed b. Muhammed b. Hallad şöyle demiştir. Bizim yanımızda Halid'in mekkuku denilen bir ölçeğimiz vardı. Harun'un ölçeği ile iki ölçekti.
"Muhammed şöyle demiştir: Halid'in sa'ı (ölçeği) (Hişam) b. Abdülmelik'in ölçeğiyle aynıydı."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Eymân ve'n-Nuzûr 18, /765
Senetler:
1. Ebu Ömer Muhammed b. Muhammed b. Hallad el-Bahilî (Muhammed b. Muhammed b. Halad)
Konular:
Kültürel hayat, Ölçü ve Tartı birimleri, Rasulullah döneminde
Ticaret, Ölçü ve Tartıda dikkatli olmak
Öneri Formu
Hadis Id, No:
21137, D003281
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ خَلاَّدٍ أَبُو عُمَرَ حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ عَنْ أُمَيَّةَ بْنِ خَالِدٍ قَالَ:
"لَمَّا وُلِّىَ خَالِدٌ الْقَسْرِىُّ أَضْعَفَ الصَّاعَ فَصَارَ الصَّاعُ سِتَّةَ عَشَرَ رَطْلاً."
[قَالَ أَبُو دَاوُدَ : مُحَمَّدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ خَلاَّدٍ قَتَلَهُ الزِّنْجُ صَبْرً.]
[فَقَالَ بِيَدِهِ هَكَذَا وَمَدَّ أَبُو دَاوُدَ يَدَهُ وَجَعَلَ بُطُونَ كَفَّيْهِ إِلَى الأَرْضِ، قَالَ : وَرَأَيْتُهُ فِى النَّوْمِ فَقُلْتُ : مَا فَعَلَ اللَّهُ بِكَ قَالَ : أَدْخَلَنِى الْجَنَّةَ . فَقُلْتُ : فَلَمْ يَضُرَّكَ الْوَقْفُ.]
Tercemesi:
Bize Ebu Ömer Muhammed b. Muhammed b. Hallad, ona Müsedded (b. Müserhed), ona da Ümeyye b. Halid şöyle haber vermiştir:
"Halid (b. Abdullah) el-Kasrî (Hicaz'da) yöneticiliği üstlenince (4 müdlük yani 8 rıtl olan) 1 sa'ın hacmini değiştirmiş ve sa' 16 rıtla çıkarmıştı."
[Ebû Davud şöyle demiştir: Muhammed b. Muhammed b. Hallad'ı zenciler kasten öldürmüşlerdi.]
[Ebû Davud, elini avucunun içi yeri gösterecek şekilde uzatıp şöyle dedi. Rüyamda onu (Muhammed b. Hallad'ı) gördüm ve Allah seni nasıl karşıladı? dedim. O da cennetine aldı dedi. Ben de yani (zencilere karşı) tutumun sana herhangi bir zarar vermedi (o zaman), dedim.]
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Eymân ve'n-Nuzûr 18, /765
Senetler:
1. Ebu Abdullah Ümeyye b. Halid el-Kaysî (Ümeyye b. Halid b. Esved)
2. Müsedded b. Müserhed el-Esedî (Müsedded b. Müserhed b. Müserbel b. Şerik)
3. Ebu Ömer Muhammed b. Muhammed b. Hallad el-Bahilî (Muhammed b. Muhammed b. Halad)
Konular:
HZ.PEYGAMBER DÖNEMİNDEKİ ARAÇ-GEREÇLER
İnsan, saygınlık ırka ve renge göre değildir
Kültürel hayat, Ölçü ve Tartı birimleri, Rasulullah döneminde
حدثنا يحيى بن محمد بن صاعد ومحمد بن سليمان المالكي قالا نا بندار ح وحدثنا بن مبشر حدثنا أحمد بن سنان قالا نا عبد الرحمن بن مهدي ثنا مالك ح وثنا بن صاعد ثنا الربيع بن سليمان نا بن وهب أخبرني مالك ح وحدثنا أبو روق نا محمد بن محمد بن خلاد ثنا معن حدثنا مالك ح وحدثنا أبو بكر النيسابوري ثنا الربيع بن سليمان ح وحدثنا بن عياش نا الزعفراني قالا نا الشافعي ثنا مالك عن يزيد بن رومان عن صالح بن خوات عمن : صلى مع النبي صلى الله عليه و سلم يوم ذات الرقاع صلاة الخوف أن طائفة صفت معه وطائفة تجاه العدو فصلى بالتي معه ركعة ثم ثبت قائما وأتموا لأنفسهم ثم انصرفوا وصفوا تجاه العدو وجاءت الطائفة الأخرى فصلى بهم الركعة التي بقيت من صلاته ثم ثبت جالسا وأتموا لأنفسهم ثم سلم بهم وقال بن وهب حتى أتموا لأنفسهم ثم سلم بهم قال بن مهدي بهذا كان يأخذ مالك وقال بن وهب قال لي مالك أحب إلي هذا ثم رجع قال يكون قضائهم بعد السلام أحب إلي
Öneri Formu
Hadis Id, No:
185021, DK001780
Hadis:
حدثنا يحيى بن محمد بن صاعد ومحمد بن سليمان المالكي قالا نا بندار ح وحدثنا بن مبشر حدثنا أحمد بن سنان قالا نا عبد الرحمن بن مهدي ثنا مالك ح وثنا بن صاعد ثنا الربيع بن سليمان نا بن وهب أخبرني مالك ح وحدثنا أبو روق نا محمد بن محمد بن خلاد ثنا معن حدثنا مالك ح وحدثنا أبو بكر النيسابوري ثنا الربيع بن سليمان ح وحدثنا بن عياش نا الزعفراني قالا نا الشافعي ثنا مالك عن يزيد بن رومان عن صالح بن خوات عمن : صلى مع النبي صلى الله عليه و سلم يوم ذات الرقاع صلاة الخوف أن طائفة صفت معه وطائفة تجاه العدو فصلى بالتي معه ركعة ثم ثبت قائما وأتموا لأنفسهم ثم انصرفوا وصفوا تجاه العدو وجاءت الطائفة الأخرى فصلى بهم الركعة التي بقيت من صلاته ثم ثبت جالسا وأتموا لأنفسهم ثم سلم بهم وقال بن وهب حتى أتموا لأنفسهم ثم سلم بهم قال بن مهدي بهذا كان يأخذ مالك وقال بن وهب قال لي مالك أحب إلي هذا ثم رجع قال يكون قضائهم بعد السلام أحب إلي
Tercemesi:
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Darekutni, Sünen-i Darekutni, İydeyn 1780, 2/410
Senetler:
1. Salih b. Havvat (Salih b. Havvat b. Cübeyr b. Numan b. Ümeyye)
1. Mübhem Ravi (Mübhem)
2. Yezid b. Rûmân el-Esedi (Yezid b. Rûman)
3. Ebu Abdullah Malik b. Enes el-Esbahî (Malik b. Enes b. Malik b. Ebu Amir)
4. Ebu Yahya Ma'n b. İsa el-Kazzâz (Ma'n b. İsa b. Ma'n)
5. Ebu Ömer Muhammed b. Muhammed b. Hallad el-Bahilî (Muhammed b. Muhammed b. Halad)
6. Ebu Ravk Ahmed b. Muhammed Hizzani (Ahmed b. Muhammed b. Bekir b. Ziyad)
Konular:
Namaz, Korku namazı