حَدَّثَنَا هَنَّادُ بْنُ السَّرِىِّ وَعُثْمَانُ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ قَالاَ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنْ عَبْدِ الْمَجِيدِ قَالَ حَدَّثَنِى الْعَدَّاءُ بْنُ خَالِدِ بْنِ هَوْذَةَ - قَالَ هَنَّادٌ عَنْ عَبْدِ الْمَجِيدِ أَبِى عَمْرٍو - قَالَ حَدَّثَنِى خَالِدُ بْنُ الْعَدَّاءِ بْنِ هَوْذَةَ قَالَ "رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَخْطُبُ النَّاسَ يَوْمَ عَرَفَةَ عَلَى بَعِيرٍ قَائِمٌ فِى الرِّكَابَيْنِ." [قَالَ أَبُو دَاوُدَ رَوَاهُ ابْنُ الْعَلاَءِ عَنْ وَكِيعٍ كَمَا قَالَ هَنَّادٌ.]

Bize Hennâd b. Serî ve Osman b. Ebu Şeybe, onlara Veki', ona Abdülmecid, ona Addâ b. Halid b. Hevze rivayet etmiştir. -Hennâd, bize Abdülmecid Ebu Amr rivayet etti, dedi-. Halid b. Addâ b. Hevze bana şöyle rivayet etti, dedi: "Ben Rasulullah'ı (sav) arife günü bir deve üzerinde, ayakları üzengilerde olduğu halde insanlara hitap ederken gördüm." [Ebû Davud dedi ki: Bu hadisi İbnü'l-Alâ da Veki'den Hennâd'ın dediği gibi rivayet etmiştir.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 62, /448

حَدَّثَنَا عَبَّاسُ بْنُ عَبْدِ الْعَظِيمِ حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ عُمَرَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْمَجِيدِ أَبُو عَمْرٍو عَنِ الْعَدَّاءِ بن خالد بِمَعْنَاهُ .

Bize Abbas b. Abdulazim, ona Osman b. Ömer, ona Abdülmecid Ebu Amr, ona da el-Addâ b. Hâlid (önceki hadisi) manasıyla rivayet etmiştir.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 62, /448

حَدَّثَنَا هَنَّادُ بْنُ السَّرِىِّ وَعُثْمَانُ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ قَالاَ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنْ عَبْدِ الْمَجِيدِ قَالَ حَدَّثَنِى الْعَدَّاءُ بْنُ خَالِدِ بْنِ هَوْذَةَ - قَالَ هَنَّادٌ عَنْ عَبْدِ الْمَجِيدِ أَبِى عَمْرٍو - قَالَ حَدَّثَنِى خَالِدُ بْنُ الْعَدَّاءِ بْنِ هَوْذَةَ قَالَ "رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَخْطُبُ النَّاسَ يَوْمَ عَرَفَةَ عَلَى بَعِيرٍ قَائِمٌ فِى الرِّكَابَيْنِ." [قَالَ أَبُو دَاوُدَ رَوَاهُ ابْنُ الْعَلاَءِ عَنْ وَكِيعٍ كَمَا قَالَ هَنَّادٌ.]

Açıklama: Ebu Davud'un hocası Hennâd, Abdülmecid'i Ebu Amr künyesiyle ve rivayetin sahâbî ravisi olan el-Addâ b. Halid b. Hevze'nin de ismini değiştirerek (Kalb/Maklub) Halid b. el-Addâ b. Hevze şekliyle hadisi rivayet etmiştir.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 62, /448

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ حَدَّثَنَا عَبَّادُ بْنُ لَيْثٍ صَاحِبُ الْكَرَابِيسِىِّ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْمَجِيدِ بْنُ وَهْبٍ قَالَ قَالَ لِى الْعَدَّاءُ بْنُ خَالِدِ بْنِ هَوْذَةَ أَلاَ نُقْرِئُكَ كِتَابًا كَتَبَهُ لِى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم . قَالَ قُلْتُ بَلَى . فَأَخْرَجَ لِى كِتَابًا فَإِذَا فِيهِ « هَذَا مَا اشْتَرَى الْعَدَّاءُ بْنُ خَالِدِ بْنِ هَوْذَةَ مِنْ مُحَمَّدٍ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم اشْتَرَى مِنْهُ عَبْدًا أَوْ أَمَةً لاَ دَاءَ وَلاَ غَائِلَةَ وَلاَ خِبْثَةَ بَيْعَ الْمُسْلِمِ لِلْمُسْلِمِ » .

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Ticârât 47, /359