أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَزِيدَ الرِّفَاعِىُّ حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرٍ عَنْ حَبِيبِ بْنِ جَزَرَةَ حَدَّثَنِى رَجُلٌ مِنْ بَنِى حُرَيْشٍ قَالَ : كُنْتُ مَعَ أَبِى حِينَ رَجَمَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- مَاعِزَ بْنَ مَالِكٍ " فَلَمَّا أَخَذَتْهُ الْحِجَارَةُ أُرْعِبْتُ فَضَمَّنِى إِلَيْهِ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَسَالَ عَلَىَّ مِنْ عَرَقِ إِبْطِهِ مِثْلُ رِيحِ الْمِسْكِ "

Bize Muhammed b. Yezîd er-Rifâî, ona Ebu Bekir, ona Habîb b. Cezera, Hureyş oğullarından bir adamın şöyle anlattığını rivayet etti: Rasulullah (sav) Mâiz b. Mâlik'e recm cezası verdiği zaman babamla birlikte Hz. Peygamber'in (sav) yanındaydım. "(Mâiz'e) taş isabet edince korktum ve Rasulullah (sav) beni bağrına bastı. Koltuk altından misk gibi kokan teri üzerime aktı."

• Dârimî Sünen-i Dârimî Mukaddime 10, 1/206