حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مَنْصُورٍ حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ - يَعْنِى ابْنَ إِبْرَاهِيمَ - حَدَّثَنَا أَبِى عَنِ ابْنِ إِسْحَاقَ قَالَ
"حَدَّثَنِى خُصَيْفُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْجَزَرِىُّ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ قَالَ قُلْتُ لِعَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبَّاسٍ يَا أَبَا الْعَبَّاسِ عَجِبْتُ لاِخْتِلاَفِ أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى إِهْلاَلِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حِينَ أَوْجَبَ . فَقَالَ إِنِّى لأَعْلَمُ النَّاسِ بِذَلِكَ إِنَّهَا إِنَّمَا كَانَتْ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حَجَّةٌ وَاحِدَةٌ فَمِنْ هُنَاكَ اخْتَلَفُوا خَرَجَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حَاجًّا فَلَمَّا صَلَّى فِى مَسْجِدِهِ بِذِى الْحُلَيْفَةِ رَكْعَتَيْهِ أَوْجَبَ فِى مَجْلِسِهِ فَأَهَلَّ بِالْحَجِّ حِينَ فَرَغَ مِنْ رَكْعَتَيْهِ فَسَمِعَ ذَلِكَ مِنْهُ أَقْوَامٌ فَحَفِظْتُهُ عَنْهُ ثُمَّ رَكِبَ فَلَمَّا اسْتَقَلَّتْ بِهِ نَاقَتُهُ أَهَلَّ وَأَدْرَكَ ذَلِكَ مِنْهُ أَقْوَامٌ وَذَلِكَ أَنَّ النَّاسَ إِنَّمَا كَانُوا يَأْتُونَ أَرْسَالاً فَسَمِعُوهُ حِينَ اسْتَقَلَّتْ بِهِ نَاقَتُهُ يُهِلُّ فَقَالُوا إِنَّمَا أَهَلَّ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حِينَ اسْتَقَلَّتْ بِهِ نَاقَتُهُ ثُمَّ مَضَى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَلَمَّا عَلاَ عَلَى شَرَفِ الْبَيْدَاءِ أَهَلَّ وَأَدْرَكَ ذَلِكَ مِنْهُ أَقْوَامٌ فَقَالُوا إِنَّمَا أَهَلَّ حِينَ عَلاَ عَلَى شَرَفِ الْبَيْدَاءِ وَايْمُ اللَّهِ لَقَدْ أَوْجَبَ فِى مُصَلاَّهُ وَأَهَلَّ حِينَ اسْتَقَلَّتْ بِهِ نَاقَتُهُ وَأَهَلَّ حِينَ عَلاَ عَلَى شَرَفِ الْبَيْدَاءِ."
[قَالَ سَعِيدٌ فَمَنْ أَخَذَ بِقَوْلِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبَّاسٍ أَهَلَّ فِى مُصَلاَّهُ إِذَا فَرَغَ مِنْ رَكْعَتَيْهِ.]
Öneri Formu
Hadis Id, No:
11164, D001770
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مَنْصُورٍ حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ - يَعْنِى ابْنَ إِبْرَاهِيمَ - حَدَّثَنَا أَبِى عَنِ ابْنِ إِسْحَاقَ قَالَ
"حَدَّثَنِى خُصَيْفُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْجَزَرِىُّ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ قَالَ قُلْتُ لِعَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبَّاسٍ يَا أَبَا الْعَبَّاسِ عَجِبْتُ لاِخْتِلاَفِ أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى إِهْلاَلِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حِينَ أَوْجَبَ . فَقَالَ إِنِّى لأَعْلَمُ النَّاسِ بِذَلِكَ إِنَّهَا إِنَّمَا كَانَتْ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حَجَّةٌ وَاحِدَةٌ فَمِنْ هُنَاكَ اخْتَلَفُوا خَرَجَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حَاجًّا فَلَمَّا صَلَّى فِى مَسْجِدِهِ بِذِى الْحُلَيْفَةِ رَكْعَتَيْهِ أَوْجَبَ فِى مَجْلِسِهِ فَأَهَلَّ بِالْحَجِّ حِينَ فَرَغَ مِنْ رَكْعَتَيْهِ فَسَمِعَ ذَلِكَ مِنْهُ أَقْوَامٌ فَحَفِظْتُهُ عَنْهُ ثُمَّ رَكِبَ فَلَمَّا اسْتَقَلَّتْ بِهِ نَاقَتُهُ أَهَلَّ وَأَدْرَكَ ذَلِكَ مِنْهُ أَقْوَامٌ وَذَلِكَ أَنَّ النَّاسَ إِنَّمَا كَانُوا يَأْتُونَ أَرْسَالاً فَسَمِعُوهُ حِينَ اسْتَقَلَّتْ بِهِ نَاقَتُهُ يُهِلُّ فَقَالُوا إِنَّمَا أَهَلَّ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حِينَ اسْتَقَلَّتْ بِهِ نَاقَتُهُ ثُمَّ مَضَى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَلَمَّا عَلاَ عَلَى شَرَفِ الْبَيْدَاءِ أَهَلَّ وَأَدْرَكَ ذَلِكَ مِنْهُ أَقْوَامٌ فَقَالُوا إِنَّمَا أَهَلَّ حِينَ عَلاَ عَلَى شَرَفِ الْبَيْدَاءِ وَايْمُ اللَّهِ لَقَدْ أَوْجَبَ فِى مُصَلاَّهُ وَأَهَلَّ حِينَ اسْتَقَلَّتْ بِهِ نَاقَتُهُ وَأَهَلَّ حِينَ عَلاَ عَلَى شَرَفِ الْبَيْدَاءِ."
[قَالَ سَعِيدٌ فَمَنْ أَخَذَ بِقَوْلِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبَّاسٍ أَهَلَّ فِى مُصَلاَّهُ إِذَا فَرَغَ مِنْ رَكْعَتَيْهِ.]
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Mansur, ona Yakub –yani İbn İbrahim-, ona babası, ona da İbn İshak’ın şöyle dediğini rivayet etti:
"Bana Husayf b. Abdurrahman el-Cezerî, ona Said b. Cübeyr'in şöyle dediğini rivayet etti: Ben Abdullah b. Abbas'a: Ey Abbas’ın babası, Rasulullah’ın (sav) ashabının Rasulullah'ın (sav) kendisine haccı vacip kıldığı esnada ihrama girerken neyi niyet ettiği hususundaki görüş ayrılığına hayret ediyorum, dedim. O dedi ki: Bunu insanlar arasında en iyi bilen benim, çünkü Rasulullah (sav) bir tek hac yapmıştı. Bundan dolayı onlar ihtilafa düşmüşlerdir. Rasulullah (sav) haccetmek üzere (Medine’den) çıktı. Zü’l-Huleyfede’ki Mescidinde (ihramdan önceki) iki rekâtlı namazını kılıp bitirdikten sonra oturduğu yerde niyetini yaparak hac niyetiyle ihrama girdi. Onun bu niyetini bazı kimseler işitti ve ondan bunu belledi. Sonra devesine bindi, bu halde iken devesi onu da kaldırınca bir daha telbiye getirdi, bazı kimseler de onun bu halini idrak edip öğrendi. Çünkü insanlar kısım kısım geliyorlardı. Devesi sırtında iken ayağa kalkınca onun telbiye getirdiğini işittikleri vakitte Rasulullah (sav) devesi sırtında iken, devesi onu kaldırdığı zaman telbiye getirip niyet etti, dediler. Sonra Rasulullah (sav) yoluna devam etti. el-Beydâ denilen tepenin üzerine yükselince yine telbiye getirdi. Bazıları da onun bu telbiyesini görerek Rasulullah (sav) ancak Beydâ'nın üst tarafına çıktığı zaman telbiye getirdi, dediler. Ben ise Allah'a yemin ederim ki o, namaz kıldığı yerde hac niyetiyle ihrama girdi ve devesinin sırtında olduğu halde devesi ayağa kalktığında da telbiye getirdi, el-Beydâ tepesini çıktığı zaman da telbiye getirdi."
[Said (b. Cubeyr) dedi ki: İşte Abdullah b. Abbas'ın bu dediğini delil kabul eden bir kimse namaz kıldığı yerde iki rekâtını tamamladıktan sonra niyet ederek telbiye getirip ihrama girer, derler.]
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Menâsik 21, /413
Senetler:
1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. Ebu Abdullah Said b. Cübeyr el-Esedî (Said b. Cübeyr)
3. Ebu Avn Husayf b. Abdurrahman el-Cezerî (Husayf b. Abdurrahman)
4. İbn İshak el-Kuraşî (Muhammed b. İshak b. Yesar b. Hıyar)
5. Ebu İshak İbrahim b. Sa'd ez-Zührî (İbrahim b. Sa'd b. İbrahim b. Abdurrahman b. Avf)
6. Ebu Yusuf Yakub b. İbrahim el-Kuraşî (Yakub b. İbrahim b. Sa'd b. İbrahim b. Abdurrahman b. Avf)
7. Ebu Cafer Muhammed b. Mansur et-Tusi (Muhammed b. Mansur b. Davud b. İbrahim)
Konular:
Hac, Hz. Peygamber'in haccı
Hac, ihrama girmek
Öneri Formu
Hadis Id, No:
21985, N002455
Hadis:
أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مَنْصُورٍ الطُّوسِىُّ قَالَ حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ قَالَ حَدَّثَنَا أَبِى عَنِ ابْنِ إِسْحَاقَ قَالَ حَدَّثَنِى سُلَيْمَانُ الأَعْمَشُ عَنْ أَبِى وَائِلِ بْنِ سَلَمَةَ عَنْ مُعَاذِ بْنِ جَبَلٍ قَالَ أَمَرَنِى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حِينَ بَعَثَنِى إِلَى الْيَمَنِ أَنْ لاَ آخُذَ مِنَ الْبَقَرِ شَيْئًا حَتَّى تَبْلُغَ ثَلاَثِينَ فَإِذَا بَلَغَتْ ثَلاَثِينَ فَفِيهَا عِجْلٌ تَابِعٌ جَذَعٌ أَوْ جَذَعَةٌ حَتَّى تَبْلُغَ أَرْبَعِينَ فَإِذَا بَلَغَتْ أَرْبَعِينَ فَفِيهَا بَقَرَةٌ مُسِنَّةٌ .
Tercemesi:
Bize (Ebu Cafer) Muhammed b. Mansur et-Tûsî, ona (Ebu Yusuf) Yakub (b. İbrahim el-Kuraşî), ona babası (Ebu İshak İbrahim b. Sa'd ez-Zührî), ona İbn İshak (el-Kuraşî), ona (Ebu Muhammed) Süleyman (b. Mihran) el-A'meş, ona Ebu Vâil Şakîk b. Seleme (el-Esedî), ona da (Ebu Abdurrahman) Muaz b. Cebel (el-Ensarî) (ra) şöyle rivayet etmiştir:
"Yemen'e [vali olarak] gönderdiği zaman Rasulullah (sav) bana, sayısı otuza ulaşmadıkça sığırlardan zekat olarak] herhangi bir şey almamamı emretti. Sığırların sayısı otuza ulaşınca kırka kadar bir yaşını bitirip iki yaşına basmış bir erkek veya dişi dana, sayısı kırka ulaşınca da iki yaşını bitirip üç yaşına basmış bir dişi dana gerekir."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, Zekât 8, /2246
Senetler:
1. Ebu Abdurrahman Muaz b. Cebel el-Ensarî (Muaz b. Cebel b. Amr b. Evs b. Âiz)
2. Ebu Vâil Şakik b. Seleme el-Esedî (Şakik b. Seleme)
3. Ebu Muhammed Süleyman b. Mihran el-A'meş (Süleyman b. Mihran)
4. İbn İshak el-Kuraşî (Muhammed b. İshak b. Yesar b. Hıyar)
5. Ebu İshak İbrahim b. Sa'd ez-Zührî (İbrahim b. Sa'd b. İbrahim b. Abdurrahman b. Avf)
6. Ebu Yusuf Yakub b. İbrahim el-Kuraşî (Yakub b. İbrahim b. Sa'd b. İbrahim b. Abdurrahman b. Avf)
7. Ebu Cafer Muhammed b. Mansur et-Tusi (Muhammed b. Mansur b. Davud b. İbrahim)
Konular:
Zekat, mallarının nisabı
Öneri Formu
Hadis Id, No:
10828, D001583
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مَنْصُورٍ حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ حَدَّثَنَا أَبِى عَنِ ابْنِ إِسْحَاقَ قَالَ حَدَّثَنِى عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أَبِى بَكْرٍ عَنْ يَحْيَى بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ سَعْدِ بْنِ زُرَارَةَ عَنْ عُمَارَةَ بْنِ عَمْرِو بْنِ حَزْمٍ عَنْ أُبَىِّ بْنِ كَعْبٍ قَالَ بَعَثَنِى النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم مُصَدِّقًا فَمَرَرْتُ بِرَجُلٍ فَلَمَّا جَمَعَ لِى مَالَهُ لَمْ أَجِدْ عَلَيْهِ فِيهِ إِلاَّ ابْنَةَ مَخَاضٍ فَقُلْتُ لَهُ أَدِّ ابْنَةَ مَخَاضٍ فَإِنَّهَا صَدَقَتُكَ. فَقَالَ ذَاكَ مَا لاَ لَبَنَ فِيهِ وَلاَ ظَهْرَ وَلَكِنْ هَذِهِ نَاقَةٌ فَتِيَّةٌ عَظِيمَةٌ سَمِينَةٌ فَخُذْهَا. فَقُلْتُ لَهُ مَا أَنَا بِآخِذٍ مَا لَمْ أُومَرْ بِهِ وَهَذَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مِنْكَ قَرِيبٌ فَإِنْ أَحْبَبْتَ أَنْ تَأْتِيَهُ فَتَعْرِضَ عَلَيْهِ مَا عَرَضْتَ عَلَىَّ فَافْعَلْ فَإِنْ قَبِلَهُ مِنْكَ قَبِلْتُهُ وَإِنْ رَدَّهُ عَلَيْكَ رَدَدْتُهُ . قَالَ فَإِنِّى فَاعِلٌ فَخَرَجَ مَعِى وَخَرَجَ بِالنَّاقَةِ الَّتِى عَرَضَ عَلَىَّ حَتَّى قَدِمْنَا عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ لَهُ يَا نَبِىَّ اللَّهِ أَتَانِى رَسُولُكَ لِيَأْخُذَ مِنِّى صَدَقَةَ مَالِى وَايْمُ اللَّهِ مَا قَامَ فِى مَالِى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَلاَ رَسُولُهُ قَطُّ قَبْلَهُ فَجَمَعْتُ لَهُ مَالِى فَزَعَمَ أَنَّ مَا عَلَىَّ فِيهِ ابْنَةُ مَخَاضٍ وَذَلِكَ مَا لاَ لَبَنَ فِيهِ وَلاَ ظَهْرَ وَقَدْ عَرَضْتُ عَلَيْهِ نَاقَةً فَتِيَّةً عَظِيمَةً لِيَأْخُذَهَا فَأَبَى عَلَىَّ وَهَا هِىَ ذِهِ قَدْ جِئْتُكَ بِهَا يَا رَسُولَ اللَّهِ. خُذْهَا فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"ذَاكَ الَّذِى عَلَيْكَ فَإِنْ تَطَوَّعْتَ بِخَيْرٍ آجَرَكَ اللَّهُ فِيهِ وَقَبِلْنَاهُ مِنْكَ." قَالَ فَهَا هِىَ ذِهِ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَدْ جِئْتُكَ بِهَا فَخُذْهَا . قَالَ فَأَمَرَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بِقَبْضِهَا وَدَعَا لَهُ فِى مَالِهِ بِالْبَرَكَةِ .
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Mansur, ona Yakub b. İbrahim, ona babası (İbrahim b. Sa'd ez-Zührî), ona Abdullah b. Ebu Bekir, ona Yahya b. Abdullah b. Abdurrahman b. Sa'd b. Zürare, ona Umare b. Amr b. Hazm, ona da Übey b. Ka'b şöyle nakletmiştir. Hz. Peygamber (sav) beni zekât memuru olarak gönderdi. Bir adama (zekatını almak için) uğradım ve bütün mallarını benim için topladığında orada iki yaşından küçük bir deveden başka bir şey bulamadım. Ona, bu dişi deveyi zekâtın olarak öde, dedim. O adam da onun ne sütü var ne de sırtında birisini taşıyabilir. Fakat şu deve; genç, büyük ve iridir, onu al dedi. Ona emredilmediğim şeyi almayacağım, işte Allah Rasulü, sana yakın, istersen ona git ve bana sunduğun teklifi ona da sun. Teklifini kabul ederse onun dediğini yap, ben de kabul ederim. Teklifini reddederse ben de reddederim, dedim. Tamam yapacağım, dedi ve benimle geldi. Bana teklif ettiği deveyi de yanına aldı. Hz. Peygamber'e (sav) gelince, Ey Allah'ın Rasulü! Bana zekatımı almak için senin elçin geldi. Allah'a yemin olsun ki önceden malımdan (zekatımı) almak için ne Allah'ın Rasulü ne de onun elçisi gelmemişti. Onun (zekât memuru) için malımı bir araya topladım. (Zekât memuru) zekâtım için benden iki yaşına gelmemiş dişi deve alacağını söyledi. Halbuki o sütü olmayan sırtına da binilemeyen bir devedir. Ben de ona genç ve iri bir dişi deve almasını teklif ettim. Ancak benim teklifimi geri çevirdi işte o deve, sana getirdiğim şu devedir, onu al dedi. Hz. Peygamber (sav) ona şöyle dedi.
"(O iki yaşına gelmemiş dişi deve, zekâtın için) işte gereken odur. Eğer gerekmediği halde gönüllü olarak (tatavvu) o hayrı vermek istiyorsan Allah Teâlâ onu ecrini sana verecektir. Biz de o deveyi senden kabul ediyoruz," dedi. O adam da Ey Allah'ın Rasulü! İşte senin için getirdiğim o deve, buyur al, dedi. Hz. Peygamber (sav), o devenin alınmasını emretti ve o adama malının bereketlenmesi için dua etti.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Zekât 5, /370
Senetler:
1. Ebu Münzir Übey b. Ka'b el-Ensarî (Übey b. Ka'b b. Kays b. Ubeyd b. Zeyd)
2. İbn Ebu Yüsr Umare b. Amir el-Ensarî (Umare b. Amr b. Hazm b. Zeyd)
3. Yahya b. Abdullah el-Ensarî (Yahya b. Abdullah b. Abdurrahman b. Sa'd b. Zürare)
4. Abdullah b. Ebu Bekir el-Ensari (Abdullah b. Ebu Bekir b. Muhammed b. Amr b. Hazm)
5. İbn İshak el-Kuraşî (Muhammed b. İshak b. Yesar b. Hıyar)
6. Ebu İshak İbrahim b. Sa'd ez-Zührî (İbrahim b. Sa'd b. İbrahim b. Abdurrahman b. Avf)
7. Ebu Yusuf Yakub b. İbrahim el-Kuraşî (Yakub b. İbrahim b. Sa'd b. İbrahim b. Abdurrahman b. Avf)
8. Ebu Cafer Muhammed b. Mansur et-Tusi (Muhammed b. Mansur b. Davud b. İbrahim)
Konular:
Zekat, kimlere zekat verilebilir?
Zekat, memurunun adil olması
Zekat, zekat alma veya verme adabı
Zekat, zekat memuruna iyi davranmak
Öneri Formu
Hadis Id, No:
162213, MK002429
Hadis:
حَدَّثَنَا عَلِيُّ بن سَعِيدٍ الرَّازِيُّ ، حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بن مَنْصُورٍ الطُّوسِيُّ ، حَدَّثَنَا عَبْدُ الصَّمَدِ بن النُّعْمَانِ ، حَدَّثَنَا حَمْزَةُ الزَّيَّاتُ ، عَنِ الأَعْمَشِ ، عَنْ إِبْرَاهِيمَ ، عَنْ هَمَّامِ بن الْحَارِثِ ، قَالَ : " بَالَ جَرِيرٌ فَتَوَضَّأَ ، وَمَسَحَ عَلَى خُفَّيْهِ " ، وَقَالَ : " رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَفْعَلُهُ " .
Tercemesi:
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Taberânî, Mu'cem-i kebîr, Cerîr b. Abdullah el-Becelî 2429, 2/606
Senetler:
1. Ebu Amr Cerir b. Abdullah el-Becelî (Cerir b. Abdullah b. Cabir)
2. Hemmam b. Haris en-Nehai (Hemmam b. Haris b. Kays b. Amr b. Harise)
3. Ebu İmran İbrahim en-Nehaî (İbrahim b. Yezid b. Kays b. Esved b. Amr)
4. Ebu Muhammed Süleyman b. Mihran el-A'meş (Süleyman b. Mihran)
5. Ebu Umare Hamza b. Habib ez-Zeyyât (Hamza b. Habib b. Umare)
6. Ebu Muhammed Abdussamed b. Numan el-Bezzar (Abdussamed b. Numan)
7. Ebu Cafer Muhammed b. Mansur et-Tusi (Muhammed b. Mansur b. Davud b. İbrahim)
8. Aliyyek er-Razi (Ali b. Said b. Beşir b. Mihran)
Konular:
Abdest, Mesh, ayakkabı veya çizme üzerine
Bevletmek, ayakta işemek
Öneri Formu
Hadis Id, No:
11386, D001860
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مَنْصُورٍ حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ حَدَّثَنِى أَبِى عَنِ ابْنِ إِسْحَاقَ حَدَّثَنِى أَبَانُ - يَعْنِى ابْنَ صَالِحٍ - عَنِ الْحَكَمِ بْنِ عُتَيْبَةَ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِى لَيْلَى عَنْ كَعْبِ بْنِ عُجْرَةَ قَالَ أَصَابَنِى هَوَامُّ فِى رَأْسِى وَأَنَا مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَامَ الْحُدَيْبِيَةِ حَتَّى تَخَوَّفْتُ عَلَى بَصَرِى فَأَنْزَلَ اللَّهُ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى
"( فَمَنْ كَانَ مِنْكُمْ مَرِيضًا أَوْ بِهِ أَذًى مِنْ رَأْسِهِ )" الآيَةَ فَدَعَانِى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ لِى
"احْلِقْ رَأْسَكَ وَصُمْ ثَلاَثَةَ أَيَّامٍ أَوْ أَطْعِمْ سِتَّةَ مَسَاكِينَ فَرَقًا مِنْ زَبِيبٍ أَوِ انْسُكْ شَاةً." فَحَلَقْتُ رَأْسِى ثُمَّ نَسَكْتُ .
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Mansur, ona Yakub, ona babası, ona İbn İshak, ona Eban –yani İbn Salih, ona el-Hakem b. Uteybe, ona Abdurrahman b. Ebu Leyla, ona da Ka'b b. Ucre'nin şöyle dediğini rivayet etti:
Ben Hudeybiye seferi senesinde Rasulullah (sav) ile iken başımda haşereler oldu (bitlendim), hatta gözlerime zarar geleceğinden korktum. Bunun üzerine şanı yüce Allah:
"Artık içinizden her kim hasta olur yahut başında bir eziyet bulunursa…(Bakara, 2/196)" ayetini indirdi. Rasulullah da (sav) beni çağırarak "başını tıraş et veya üç gün oruç tut yahut bir ferak kuru üzümü altı yoksula yedir yahut da bir koyun kurban kes," buyurdu. Ben de başımı tıraş ettim, sonra da bir koyun kurban ettim.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Menâsik 43, /434
Senetler:
1. Ka'b b. Ucre el-Ensarî (Ka'b b. Ucre)
2. Ebu İsa Abdurrahman b. Ebu Leyla el-Ensarî (Abdurrahman b. Yesar b. Bilal b. Büleyl b. Uhayha)
3. Ebu Abdullah Hakem b. Uteybe el-Kindî (Hakem b. Uteybe)
4. Ebu Bekir Eban b. Salih el-Kuraşi (Eban b. Salih b. Umeyr b. Ubeyd)
5. İbn İshak el-Kuraşî (Muhammed b. İshak b. Yesar b. Hıyar)
6. Ebu İshak İbrahim b. Sa'd ez-Zührî (İbrahim b. Sa'd b. İbrahim b. Abdurrahman b. Avf)
7. Ebu Yusuf Yakub b. İbrahim el-Kuraşî (Yakub b. İbrahim b. Sa'd b. İbrahim b. Abdurrahman b. Avf)
8. Ebu Cafer Muhammed b. Mansur et-Tusi (Muhammed b. Mansur b. Davud b. İbrahim)
Konular:
Hac, ihramdan kurbanla çıkmak
Siyer, Hudeybiye Günü
Umre
Öneri Formu
Hadis Id, No:
138720, BS001987
Hadis:
أَخْبَرَنَاهُ أَبُو عَلِىٍّ الرُّوذْبَارِىُّ أَخْبَرَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ دَاسَةَ حَدَّثَنَا أَبُو دَاوُدَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مَنْصُورٍ الطُّوسِىُّ حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ حَدَّثَنَا أَبِى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْحَاقَ حَدَّثَنِى مُحَمَّدُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ بْنِ الْحَارِثِ التَّيْمِىُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ زَيْدِ بْنِ عَبْدِ رَبِّهِ قَالَ حَدَّثَنِى أَبِى عَبْدُ اللَّهِ بْنُ زَيْدٍ قَالَ : لَمَّا أَمَرَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- بِالنَّاقُوسِ يُعْمَلُ لِيُضْرَبَ بِهِ النَّاسُ لِجَمْعِ الصَّلاَةِ. فَذَكَرَ الْحَدِيثَ فِى رُؤْيَاهُ وَفِى حِكَايَةِ الأَذَانِ بِنَحْوٍ مِنْ حَدِيثِ ابْنِ الْمُسَيَّبِ وَقَالَ فِى الإِقَامَةِ : ثُمَّ تَقُولُ إِذَا أَقَمْتَ الصَّلاَةَ : اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ ، أَشْهَدُ أَنْ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ ، أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ ، حَىَّ عَلَى الصَّلاَةِ ، حَىَّ عَلَى الْفَلاَحِ قَدْ قَامَتِ الصَّلاَةُ قَدْ قَامَتِ الصَّلاَةُ ، اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُ أَكْبَرُ ، لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ. فَعَادَ الْحَدِيثُ إِلَى إِفْرَادِ سَائِرِ كَلِمَاتِ الإِقَامَةِ وَتَثْنِيَّةِ قَوْلِهِ : قَدْ قَامَتِ الصَّلاَةُ. {ج} حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرٍ : أَحْمَدُ بْنُ عَلِىٍّ الْحَافِظُ أَخْبَرَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الأَصْبَهَانِىُّ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِسْحَاقَ بْنِ خُزَيْمَةَ قَالَ سَمِعْتُ مُحَمَّدَ بْنَ يَحْيَى يَقُولُ : لَيْسَ فِى أَخْبَارِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ زَيْدٍ فِى قِصَّةِ الأَذَانِ خَبَرٌ أَصَحُّ مِنْ هَذَا لأَنَّ مُحَمَّدَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ زَيْدٍ سَمِعَهُ مِنْ أَبِيهِ ، وَعَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ أَبِى لَيْلَى لَمْ يَسْمَعْهُ مِنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ زَيْدٍ.
Tercemesi:
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Beyhakî, Sünen-i Kebir, Salât 1987, 3/170
Senetler:
1. Abdullah b. Zeyd el-Ensarî (Abdullah b. Zeyd b. Sa'lebe b. Abdurabbih)
2. Muhammed b. Abdullah el-Ensari (Muhammed b. Abdullah b. Zeyd b. Abdurabbih b. Zeyd)
3. Muhammed b. Abdullah el-Kuraşi (Muhammed b. Abdullah b. Amr b. Osman b. Affan)
4. İbn İshak el-Kuraşî (Muhammed b. İshak b. Yesar b. Hıyar)
5. Ebu İshak İbrahim b. Sa'd ez-Zührî (İbrahim b. Sa'd b. İbrahim b. Abdurrahman b. Avf)
6. Ebu Yusuf Yakub b. İbrahim el-Kuraşî (Yakub b. İbrahim b. Sa'd b. İbrahim b. Abdurrahman b. Avf)
7. Ebu Cafer Muhammed b. Mansur et-Tusi (Muhammed b. Mansur b. Davud b. İbrahim)
8. Ebû Dâvûd es-Sicistânî (Süleyman b. el-Eş'as b. İshak es-Sicistâni)
9. Ebû Bekir Muhammed b. Dâse el-Basrî (Muhammed b. Bekir b. Muhammed b. Abdurrezzak b. Dâse)
10. Ebu Ali Hasan b. Muhammed et-Tûsî (Hüseyin b. Muhammed b. Muhammed b. Ali b. Hâtim)
Konular:
Öneri Formu
Hadis Id, No:
164119, MK004036
Hadis:
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بن زُهَيْرٍ التُّسْتَرِيُّ ، حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بن مَنْصُورٍ الطُّوسِيُّ ، حَدَّثَنَا عَلِيُّ بن ثَابِتٍ الدَّهَّانُ ، حَدَّثَنَا الْمُفَضَّلُ الْحَنَفِيُّ ، عَنْ سَعِيدِ بن مَسْرُوقٍ ، عَنِ الْمُسَيَّبِ بن رَافِعٍ ، عَنِ الْقَرْثَعِ ، عَنْ أَبِي أَيُّوبَ ، قَالَ : قُلْتُ : يَا رَسُولَ اللَّهِ ، مَا هَذِهِ الأَرْبَعُ رَكَعَاتٍ ؟ قَالَ : هَذِهِ السَّاعَةُ فِيهَا تُفْتَحُ أَبْوَابُ السَّمَاءِ وَلا تَرْتَجُّ حَتَّى يُصَلَّى الظُّهْرُ فَأُحِبُّ أَنْ أُقَدِّمَ .
Tercemesi:
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Taberânî, Mu'cem-i kebîr, Halid b. Zeyd b. Küleyb Ebu Eyyub el-Ensarî Bedrî 4036, 3/1010
Senetler:
1. Ebu Eyyüb el-Ensari (Halid b. Zeyd b. Küleyb b. Salabe b. Abd)
2. Karse' ed-Dabbi (Karse')
3. Ebu Ala Müseyyeb b. Rafi' el-Esedi (Müseyyeb b. Rafi')
4. Ebu Süfyan Said b. Mesruk es-Sevrî (Said b. Mesruk b. Hamza)
5. Ebu Hammad Mufaddal b. Sadaka el-Hanefî (Mufaddal b. Sadaka b. Said)
6. Ali b. Sabit el-Kufi (Ali b. Sabit el-Kufi)
7. Ebu Cafer Muhammed b. Mansur et-Tusi (Muhammed b. Mansur b. Davud b. İbrahim)
8. Ahmed b. Yahya et-Tüsterî (Ahmed b. Yahya b. Züheyr)
Konular:
İbadet, Nafile İbadet, öğlenden önce
Öneri Formu
Hadis Id, No:
270305, EHM000040
Hadis:
40- قَالَ وَكَتَبَ إِلَيَّ صَالِحٌ، أَخْبَرَنَا عَلِيُّ بْنُ عَبْدِ الصَّمَدِ، أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مَنْصُورٍ الطُّوسِيُّ، أَخْبَرَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ عُمَرَ أَبُو الْمُنْذِرِ، عَنْ أَبِي حَنِيفَةَ، عَنْ عَطَاءٍ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، عَنْ أُسَامَةَ بْنِ زَيْدٍ، قَالَ: " إِنَّمَا الرِّبَا فِي النَّسِيئَةِ، وَمَا كَانَ يَدًا بِيَدٍ فَلا بَأْسَ بِهِ "
Tercemesi:
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebu Hanîfe, Müsned-i Ebu Hanîfe, Atâ b. Ebu Rabâh 40, 1/144
Senetler:
1. Üsame b. Zeyd el-Kelbî (Üsame b. Zeyd b. Harise)
2. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
3. Ebu Muhammed Ata b. Ebu Rabah el-Kuraşî (Ata b. Eslem)
4. Ebu Hanife Numan b. Sabit et-Teymi (Numan b. Sabit b. Zûtâ b. Mâh)
5. Ebu Münzir İsmail b. Ömer el-Vasıti (İsmail b. Ömer)
6. Ebu Cafer Muhammed b. Mansur et-Tusi (Muhammed b. Mansur b. Davud b. İbrahim)
7. Ebu Hasan Aylân b. Abdussamed et-Tayalisî (Ali b. Abdussamed)
8. Salih b. Muhammed b. Rumeyh (Salih b. Muhammed b. Rumeyh)
Konular:
623 - حدثنا محمد بن عمرو بن الموجه المروزي، ثنا يحيى بن أيوب المقابري، حدثنا إسحاق بن يوسف، ح وأخبرنا صالح بن أحمد بن أبي مقاتل البزاز من درب أبي هريرة ببغداد، وعبد الله بن عبيد الله بن شريح قالا: حدثنا محمد بن منصور الطوسي، حدثنا إسحاق بن يوسف، ح وحدثنا محمد بن نصر بن سليمان الهروي، حدثنا أحمد بن مصعب، حدثنا إسحاق بن يوسف، وحدثني أبو عبد الله محمد بن عقيل البلخي، حدثنا علي بن أشكاب، حدثنا إسحاق بن يوسف، ح وحدثنا العباس بن عزيز القطان، وغير واحد قالوا: حدثنا علي بن خشرم، حدثنا إسحاق ابن يوسف، وحدثني إسحاق بن خلف، حدثنا محمد بن يزيد المروزي، حدثنا الفضل بن عبد العزيز، حدثنا إسحاق بن يوسف، حدثنا أبو حنيفة، عن موسى بن أبي عائشة عن عبد الله بن شداد، عن جابر بن عبد الله قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم ((من كان له إمام فإن قراءته له قراءة)).
Öneri Formu
Hadis Id, No:
273131, EHM000623-4
Hadis:
623 - حدثنا محمد بن عمرو بن الموجه المروزي، ثنا يحيى بن أيوب المقابري، حدثنا إسحاق بن يوسف، ح وأخبرنا صالح بن أحمد بن أبي مقاتل البزاز من درب أبي هريرة ببغداد، وعبد الله بن عبيد الله بن شريح قالا: حدثنا محمد بن منصور الطوسي، حدثنا إسحاق بن يوسف، ح وحدثنا محمد بن نصر بن سليمان الهروي، حدثنا أحمد بن مصعب، حدثنا إسحاق بن يوسف، وحدثني أبو عبد الله محمد بن عقيل البلخي، حدثنا علي بن أشكاب، حدثنا إسحاق بن يوسف، ح وحدثنا العباس بن عزيز القطان، وغير واحد قالوا: حدثنا علي بن خشرم، حدثنا إسحاق ابن يوسف، وحدثني إسحاق بن خلف، حدثنا محمد بن يزيد المروزي، حدثنا الفضل بن عبد العزيز، حدثنا إسحاق بن يوسف، حدثنا أبو حنيفة، عن موسى بن أبي عائشة عن عبد الله بن شداد، عن جابر بن عبد الله قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم ((من كان له إمام فإن قراءته له قراءة)).
Tercemesi:
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebu Hanîfe, Müsned-i Ebu Hanîfe, Musa b. Ebu Aişe 623, 1/406
Senetler:
1. Cabir b. Abdullah el-Ensârî (Cabir b. Abdullah b. Amr b. Haram b. Salebe)
2. Ebu Velid Abdullah b. Şeddad el-Leysî (Abdullah b. Şeddad b. Usame b. Amr)
3. Musa b. Ebu Aişe el-Hemdânî (Musa b. Ebu Aişe)
4. Ebu Hanife Numan b. Sabit et-Teymi (Numan b. Sabit b. Zûtâ b. Mâh)
5. Ebu Muhammed İshak b. Yusuf el-Ezrak (İshak b. Yusuf b. Mirdas)
6. Ebu Cafer Muhammed b. Mansur et-Tusi (Muhammed b. Mansur b. Davud b. İbrahim)
7. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Ubeydullah el-Buhari (Abdullah b. Ubeydullah b. Süreyc b. Hacer)
Konular:
623 - حدثنا محمد بن عمرو بن الموجه المروزي، ثنا يحيى بن أيوب المقابري، حدثنا إسحاق بن يوسف، ح وأخبرنا صالح بن أحمد بن أبي مقاتل البزاز من درب أبي هريرة ببغداد، وعبد الله بن عبيد الله بن شريح قالا: حدثنا محمد بن منصور الطوسي، حدثنا إسحاق بن يوسف، ح وحدثنا محمد بن نصر بن سليمان الهروي، حدثنا أحمد بن مصعب، حدثنا إسحاق بن يوسف، وحدثني أبو عبد الله محمد بن عقيل البلخي، حدثنا علي بن أشكاب، حدثنا إسحاق بن يوسف، ح وحدثنا العباس بن عزيز القطان، وغير واحد قالوا: حدثنا علي بن خشرم، حدثنا إسحاق ابن يوسف، وحدثني إسحاق بن خلف، حدثنا محمد بن يزيد المروزي، حدثنا الفضل بن عبد العزيز، حدثنا إسحاق بن يوسف، حدثنا أبو حنيفة، عن موسى بن أبي عائشة عن عبد الله بن شداد، عن جابر بن عبد الله قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم ((من كان له إمام فإن قراءته له قراءة)).
Öneri Formu
Hadis Id, No:
273132, EHM000623-5
Hadis:
623 - حدثنا محمد بن عمرو بن الموجه المروزي، ثنا يحيى بن أيوب المقابري، حدثنا إسحاق بن يوسف، ح وأخبرنا صالح بن أحمد بن أبي مقاتل البزاز من درب أبي هريرة ببغداد، وعبد الله بن عبيد الله بن شريح قالا: حدثنا محمد بن منصور الطوسي، حدثنا إسحاق بن يوسف، ح وحدثنا محمد بن نصر بن سليمان الهروي، حدثنا أحمد بن مصعب، حدثنا إسحاق بن يوسف، وحدثني أبو عبد الله محمد بن عقيل البلخي، حدثنا علي بن أشكاب، حدثنا إسحاق بن يوسف، ح وحدثنا العباس بن عزيز القطان، وغير واحد قالوا: حدثنا علي بن خشرم، حدثنا إسحاق ابن يوسف، وحدثني إسحاق بن خلف، حدثنا محمد بن يزيد المروزي، حدثنا الفضل بن عبد العزيز، حدثنا إسحاق بن يوسف، حدثنا أبو حنيفة، عن موسى بن أبي عائشة عن عبد الله بن شداد، عن جابر بن عبد الله قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم ((من كان له إمام فإن قراءته له قراءة)).
Tercemesi:
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebu Hanîfe, Müsned-i Ebu Hanîfe, Musa b. Ebu Aişe 623, 1/406
Senetler:
1. Cabir b. Abdullah el-Ensârî (Cabir b. Abdullah b. Amr b. Haram b. Salebe)
2. Ebu Velid Abdullah b. Şeddad el-Leysî (Abdullah b. Şeddad b. Usame b. Amr)
3. Musa b. Ebu Aişe el-Hemdânî (Musa b. Ebu Aişe)
4. Ebu Hanife Numan b. Sabit et-Teymi (Numan b. Sabit b. Zûtâ b. Mâh)
5. Ebu Muhammed İshak b. Yusuf el-Ezrak (İshak b. Yusuf b. Mirdas)
6. Ebu Cafer Muhammed b. Mansur et-Tusi (Muhammed b. Mansur b. Davud b. İbrahim)
7. Salih b. Ebu Mukatil el-Herevi (Salih b. Ahmed b. Yunus)
Konular: