Hadis - Hadis Veritabani

24

1 --> 2 / 2

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ أَبِى الْحَوَارِىِّ حَدَّثَنَا سُلَيْمُ بْنُ مُطَيْرٍ - شَيْخٌ مِنْ أَهْلِ وَادِى الْقُرَى - قَالَ حَدَّثَنِى أَبِى مُطَيْرٌ أَنَّهُ خَرَجَ حَاجًّا حَتَّى إِذَا كَانَ بِالسُّوَيْدَاءِ إِذَا أَنَا بِرَجُلٍ قَدْ جَاءَ كَأَنَّهُ يَطْلُبُ دَوَاءً وَحُضُضًا فَقَالَ أَخْبَرَنِى مَنْ سَمِعَ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى حَجَّةِ الْوَدَاعِ وَهُوَ يَعِظُ النَّاسَ وَيَأْمُرُهُمْ وَيَنْهَاهُمْ فَقَالَ "يَا أَيُّهَا النَّاسُ خُذُوا الْعَطَاءَ مَا كَانَ عَطَاءً فَإِذَا تَجَاحَفَتْ قُرَيْشٌ عَلَى الْمُلْكِ وَكَانَ عَنْ دِينِ أَحَدِكُمْ فَدَعُوهُ." [قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَرَوَاهُ ابْنُ الْمُبَارَكِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَسَارٍ عَنْ سُلَيْمِ بْنِ مُطَيْرٍ.]

Açıklama: (حضض) kelimesi devenin idrarından elde edilen bir ilaçtır. Bir ağaçtan elde edilen ilaç olduğu da söylenmiştir.

Öneri Formu Hadis Id, No: 18181, D002958 Hadis: حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ أَبِى الْحَوَارِىِّ حَدَّثَنَا سُلَيْمُ بْنُ مُطَيْرٍ - شَيْخٌ مِنْ أَهْلِ وَادِى الْقُرَى - قَالَ حَدَّثَنِى أَبِى مُطَيْرٌ أَنَّهُ خَرَجَ حَاجًّا حَتَّى إِذَا كَانَ بِالسُّوَيْدَاءِ إِذَا أَنَا بِرَجُلٍ قَدْ جَاءَ كَأَنَّهُ يَطْلُبُ دَوَاءً وَحُضُضًا فَقَالَ أَخْبَرَنِى مَنْ سَمِعَ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى حَجَّةِ الْوَدَاعِ وَهُوَ يَعِظُ النَّاسَ وَيَأْمُرُهُمْ وَيَنْهَاهُمْ فَقَالَ "يَا أَيُّهَا النَّاسُ خُذُوا الْعَطَاءَ مَا كَانَ عَطَاءً فَإِذَا تَجَاحَفَتْ قُرَيْشٌ عَلَى الْمُلْكِ وَكَانَ عَنْ دِينِ أَحَدِكُمْ فَدَعُوهُ." [قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَرَوَاهُ ابْنُ الْمُبَارَكِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ يَسَارٍ عَنْ سُلَيْمِ بْنِ مُطَيْرٍ.] Tercemesi: Bize Ahmed b. Ebu Havari, ona Vâdî'l-Kurâ halkından olan Süleym b. Mutayr, ona babası Mutayr, Hac kastıyla yola çıkıp Süveyda denilen yere geldiğinde sanki ilaç ararmış gibi görünen bir adamın kendisine Hz. Peygamber'in veda haccında emir ve nehiylerde bulunarak insanlara vaaz verdiğini ve şöyle dediğini haber vermiştir: "Ey insanlar! (Yöneticilerinizden) bağışları (sizden bir şey beklenmeden karşılıksız) bağış olduğu müddetçe alınız. Fakat Kureyş, yönetimi ele geçirme hırsına düşüp sizden birinizin dini karşılığında ihsanda bulunursa onu almayınız." [Ebû Davud şöyle demiştir: Bu hadisi (Abdullah) b. Mübarek, Muhammed b. Yesar, o da Süleym b. Mutayr'dan nakletmiştir.] Açıklama: (حضض) kelimesi devenin idrarından elde edilen bir ilaçtır. Bir ağaçtan elde edilen ilaç olduğu da söylenmiştir. Yazar, Kitap, Bölüm: Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Harâc ve'l-fey' ve'l-imâre 17, /688 Senetler: 1. Men Semi'a Rasulellah (Men Semi'a Rasulellah)
2. Mutayr b. Süleym el-Vâdî (Mutayr b. Süleym)
3. Süleym b. Mutayr el-Vâdî (Süleym b. Mutayr)
4. Ahmed b. Ebu Havari el-Ğatfani (Ahmed b. Abdullah b. Meymun b. Abbas)
Konular: İnfak, Bağış
RÜŞVET
Rüşvet, Bağış, din karşılığı

18181 D002958 Ebu Davud, Harac, Fey' ve 'İmare, 16, 17

Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Harâc ve'l-fey' ve'l-imâre 17, /688

Senedi ve Konuları

1. Men Semi'a Rasulellah (Men Semi'a Rasulellah)

2. Mutayr b. Süleym el-Vâdî (Mutayr b. Süleym)

3. Süleym b. Mutayr el-Vâdî (Süleym b. Mutayr)

4. Ahmed b. Ebu Havari el-Ğatfani (Ahmed b. Abdullah b. Meymun b. Abbas)

حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ عَمَّارٍ حَدَّثَنَا سُلَيْمُ بْنُ مُطَيْرٍ - مِنْ أَهْلِ وَادِى الْقُرَى - عَنْ أَبِيهِ أَنَّهُ حَدَّثَهُ قَالَ سَمِعْتُ رَجُلاً يَقُولُ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى حَجَّةِ الْوَدَاعِ فَأَمَرَ النَّاسَ وَنَهَاهُمْ ثُمَّ قَالَ "اللَّهُمَّ هَلْ بَلَّغْتُ." قَالُوا اللَّهُمَّ نَعَمْ . ثُمَّ قَالَ "إِذَا تَجَاحَفَتْ قُرَيْشٌ عَلَى الْمُلْكِ فِيمَا بَيْنَهَا وَعَادَ الْعَطَاءُ أَوْ كَانَ رُشًا فَدَعُوهُ." فَقِيلَ مَنْ هَذَا قَالُوا هَذَا ذُو الزَّوَائِدِ صَاحِبُ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم .

Açıklama: Hadisin sonunda geçen 'bağışlar rüşvete dönüşürse, ya da bağışlar rüşvet olursa" ifadesi farklı nüshalardaki ve şerhteki (وعاد العطاء رشى أو كان العطاء رشى) cümleye göre tercüme edilmiştir.

Öneri Formu Hadis Id, No: 18185, D002959 Hadis: حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ عَمَّارٍ حَدَّثَنَا سُلَيْمُ بْنُ مُطَيْرٍ - مِنْ أَهْلِ وَادِى الْقُرَى - عَنْ أَبِيهِ أَنَّهُ حَدَّثَهُ قَالَ سَمِعْتُ رَجُلاً يَقُولُ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى حَجَّةِ الْوَدَاعِ فَأَمَرَ النَّاسَ وَنَهَاهُمْ ثُمَّ قَالَ "اللَّهُمَّ هَلْ بَلَّغْتُ." قَالُوا اللَّهُمَّ نَعَمْ . ثُمَّ قَالَ "إِذَا تَجَاحَفَتْ قُرَيْشٌ عَلَى الْمُلْكِ فِيمَا بَيْنَهَا وَعَادَ الْعَطَاءُ أَوْ كَانَ رُشًا فَدَعُوهُ." فَقِيلَ مَنْ هَذَا قَالُوا هَذَا ذُو الزَّوَائِدِ صَاحِبُ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم . Tercemesi: Bize Hişam b. Ammar, ona -Vadilkura halkından Süleym b. Mutayr, ona babası (Mutayr b. Süleym), Hz. Peygamber'den işiten bir adamın kendisine şöyle haber verdiğini nakletmiştir: Hz. Peygamber (sav), Veda Haccı'nda insanlara (bir takım) emirler ve yasaklardan bahsetti ve sonra "Allahım tebliğ ettim mi?" dedi. Orada bulunanlar Allah'a yemin olsun ki evet dediler. Hz. Peygamber (sav) sonra şöyle buyurdu: "Kureyş, yöneticiliği ele geçirmek hususunda kendi aralarında çekişmeye girdiklerinde bağışlar (rüşvete) dönüşürse veya bağışlar rüşvet olursa onu almayınız." Denildi ki: Bu (rivayet eden) kimdir? Bu Hz. Peygamber'in (sav) ashabından Zü'z-Zevâid'dir, dediler. Açıklama: Hadisin sonunda geçen 'bağışlar rüşvete dönüşürse, ya da bağışlar rüşvet olursa" ifadesi farklı nüshalardaki ve şerhteki (وعاد العطاء رشى أو كان العطاء رشى) cümleye göre tercüme edilmiştir. Yazar, Kitap, Bölüm: Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Harâc ve'l-fey' ve'l-imâre 17, /688 Senetler: 1. Racül (Racül)
2. Mutayr b. Süleym el-Vâdî (Mutayr b. Süleym)
3. Süleym b. Mutayr el-Vâdî (Süleym b. Mutayr)
4. Hişam b. Ammar es-Sülemî (Hişam b. Ammar es-Sülemî)
Konular: Hutbe, Hz. Peygamber'in veda hutbesi
Rüşvet, Bağış, din karşılığı
Rüşvet, rüşvet almak ya da vermek

18185 D002959 Ebu Davud, Harac, Fey' ve 'İmare, 16, 17

Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Harâc ve'l-fey' ve'l-imâre 17, /688

Senedi ve Konuları

1. Racül (Racül)

2. Mutayr b. Süleym el-Vâdî (Mutayr b. Süleym)

3. Süleym b. Mutayr el-Vâdî (Süleym b. Mutayr)

4. Hişam b. Ammar es-Sülemî (Hişam b. Ammar es-Sülemî)

Gelişmiş Arama