حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مَخْلَدٍ التَّمِيمِىُّ حَدَّثَنَا الْمَكِّىُّ - يَعْنِى ابْنَ إِبْرَاهِيمَ - حَدَّثَنَا ابْنُ جُرَيْجٍ حَدَّثَنِى زِيَادٌ أَنَّ ثَابِتًا مَوْلَى عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ زَيْدٍ أَخْبَرَهُ أَنَّهُ سَمِعَ أَبَا هُرَيْرَةَ يَقُولُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم "مَنِ اشْتَرَى غَنَمًا مُصَرَّاةً احْتَلَبَهَا فَإِنْ رَضِيَهَا أَمْسَكَهَا وَإِنْ سَخِطَهَا فَفِى حَلْبَتِهَا صَاعٌ مِنْ تَمْرٍ."

Açıklama: Musarrat hadisi de denilen bu rivayete göre hayvanın iadesinde sağılan sütü tazmini için belirli bir miktar hurma tayin edilmiştir. Ancak Hanefîler bu hadisle kıyasa aykırılığı gerekçesiyle amel etmemişlerdir. Usul-i fıkıh kitaplarının haber-i vahid bölümlerinde hadis detaylı bir şekilde tartışılmıştır.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud İcâre 48, /802