Öneri Formu
Hadis Id, No:
9488, T000056
Hadis:
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَنِيعٍ وَعَلِىُّ بْنُ حُجْرٍ قَالاَ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ ابْنُ عُلَيَّةَ عَنْ أَبِى رَيْحَانَةَ عَنْ سَفِينَةَ «أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ يَتَوَضَّأُ بِالْمُدِّ وَيَغْتَسِلُ بِالصَّاعِ ». قَالَ وَفِى الْبَابِ عَنْ عَائِشَةَ وَجَابِرٍ وَأَنَسِ بْنِ مَالِكٍ . قَالَ أَبُو عِيسَى حَدِيثُ سَفِينَةَ حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ . وَأَبُو رَيْحَانَةَ اسْمُهُ{عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مَطَرٍ} وَهَكَذَا رَأَى بَعْضُ أَهْلِ الْعِلْمِ الْوُضُوءَ بِالْمُدِّ وَالْغُسْلَ بِالصَّاعِ . وَقَالَ الشَّافِعِىُّ وَأَحْمَدُ وَإِسْحَاقُ لَيْسَ مَعْنَى هَذَا الْحَدِيثِ عَلَى التَّوْقِيتِ أَنَّهُ لاَ يَجُوزُ أَكْثَرُ مِنْهُ وَلاَ أَقَلُّ مِنْهُ وَهُوَ قَدْرُ مَا يَكْفِى .
Tercemesi:
Bize Ahmed b. Meni’ (el-Beğavî) ve Ali b. Hucr, onlara İsmail b. Uleyye (el-Esedî), ona da Ebu Reyhane (Abdullah b. Matar) Sefîne’nin (Mihran b. ferruh) şöyle anlattığını rivayet etti: “Rasulullah (sav) bir müd (miktarı su) su abdest alır bir sa’ (miktarı su) ile de guslederdi.”
Tirmizî: Bu konuda Ayşe, Câbir ve Enes’den de hadis rivayet edilmiştir. Tirmizî: Sefîne hadisi hasen-sahihtir. Ebu Reyhane’nin ismi Abdullah b. Matar’dır. Bazı alimlerin kanaati de bu doğrultudadır. Yani abdest bir müd, boy abdesti de bir sa’ miktarı su ile alınır. Şâfiî, Ahmed, ve İshâk hadiste verilen ölçülerin (abdest ve gusülde) harcanacak suyun en üst sınırını belirtme anlamına gelmediğini, bu miktarın dışında az veya çok su kullanmanın da mümkün olduğunu ve zikri geçen miktarın yeterli miktarı göstermek için ifade edildiğini belirtmişlerdir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Tahâret 42, 1/83
Senetler:
1. Sefine Mevla Nebi (Mihran b. Ferruh)
2. Ebu Reyhâne Abdullah b. Matar el-Basri (Abdullah b. Matar)
3. Ebu Bişr İsmail b. Uleyye el-Esedî (İsmail b. İbrahim b. Miksem)
4. Ahmed b. Meni' el-Begavî (Ahmed b. Meni' b. Abdurrahman)
Konular:
KTB, ABDEST
Öneri Formu
Hadis Id, No:
14316, T000759
Hadis:
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَنِيعٍ حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ حَدَّثَنَا سَعْدُ بْنُ سَعِيدٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ ثَابِتٍ عَنْ أَبِى أَيُّوبَ قَالَ قَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم « مَنْ صَامَ رَمَضَانَ ثُمَّ أَتْبَعَهُ سِتًّا مِنْ شَوَّالٍ فَذَلِكَ صِيَامُ الدَّهْرِ » . وَفِى الْبَابِ عَنْ جَابِرٍ وَأَبِى هُرَيْرَةَ وَثَوْبَانَ . قَالَ أَبُو عِيسَى حَدِيثُ أَبِى أَيُّوبَ حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ . وَقَدِ اسْتَحَبَّ قَوْمٌ صِيَامَ سِتَّةِ أَيَّامٍ مِنْ شَوَّالٍ بِهَذَا الْحَدِيثِ . قَالَ ابْنُ الْمُبَارَكِ هُوَ حَسَنٌ هُوَ مِثْلُ صِيَامِ ثَلاَثَةِ أَيَّامٍ مِنْ كُلِّ شَهْرٍ . قَالَ ابْنُ الْمُبَارَكِ وَيُرْوَى فِى بَعْضِ الْحَدِيثِ « وَيُلْحَقُ هَذَا الصِّيَامُ بِرَمَضَانَ » . وَاخْتَارَ ابْنُ الْمُبَارَكِ أَنْ تَكُونَ سِتَّةَ أَيَّامٍ فِى أَوَّلِ الشَّهْرِ . وَقَدْ رُوِىَ عَنِ ابْنِ الْمُبَارَكِ أَنَّهُ قَالَ إِنْ صَامَ سِتَّةَ أَيَّامٍ مِنْ شَوَّالٍ مُتَفَرِّقًا فَهُوَ جَائِزٌ . قَالَ وَقَدْ رَوَى عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ سُلَيْمٍ وَسَعْدِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ ثَابِتٍ عَنْ أَبِى أَيُّوبَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم هَذَا . وَرَوَى شُعْبَةُ عَنْ وَرْقَاءَ بْنِ عُمَرَ عَنْ سَعْدِ بْنِ سَعِيدٍ هَذَا الْحَدِيثَ . وَسَعْدُ بْنُ سَعِيدٍ هُوَ أَخُو يَحْيَى بْنِ سَعِيدٍ الأَنْصَارِىِّ وَقَدْ تَكَلَّمَ بَعْضُ أَهْلِ الْحَدِيثِ فِى سَعْدِ بْنِ سَعِيدٍ مِنْ قِبَلِ حِفْظِهِ . حَدَّثَنَا هَنَّادٌ قَالَ أَخْبَرَنَا الْحُسَيْنُ بْنُ عَلِىٍّ الْجُعْفِىُّ عَنْ إِسْرَائِيلَ أَبِى مُوسَى عَنِ الْحَسَنِ الْبَصْرِىِّ قَالَ كَانَ إِذَا ذُكِرَ عِنْدَهُ صِيَامُ سِتَّةِ أَيَّامٍ مِنْ شَوَّالٍ فَيَقُولُ وَاللَّهِ لَقَدْ رَضِىَ اللَّهُ بِصِيَامِ هَذَا الشَّهْرِ عَنِ السَّنَةِ كُلِّهَا .
Tercemesi:
Bize Ahmed b. Menî', ona Ebu Muâviye, ona Sa'd b. Said, ona Ömer b. Sâbit, ona da Ebu Eyyûb (el-Ensârî), Hz. Peygamber'in (sav) şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir:
Ramazan'ı oruçlu geçirip akabinde Şevvâl'den altı (gün) ilave eden, senenin tamamını oruçlu geçirmiş (demektir).
Bu konuda Câbir, Ebu Hureyre ve Sevbân'dan da hadis nakledilmiştir. Ebu İsa şöyle demiştir: Ebu Eyyûb hadisi, hasen-sahih bir hadistir.
Bir kısım (ulema), Şevvâl'den altı gün oruç tutmayı bu hadis gereğince müstehap saymıştır. İbn Mübârek, ''(Şevval orucu) güzeldir. O, her ayın üç günü oruç tutmak gibidir'' demiştir. İbn Mübârek, ''bazı hadislerde 'bu (Şevval) orucu, Ramazan'a ilave edilir (yülhaku)' şeklinde nakledilmiştir'' ifadesinde bulunmuştur. İbn Mübârek, altı günün, (Şevvâl) ayının başında tutulmasını tercih etmiştir. İbn Mübârek'ten rivayet edildiğine göre o, ''şayet altı günü (peş peşe tutmayıp) aralıklı olarak tutarsa da caizdir'' demiştir.
Abdülaziz b. Muhammed, Safvân b. Süleym ve Sa'd b. Said'den, onlar Ömer b. Sâbit'ten, o da Ebu Eyyûb vasıtasıyla Nebî'den (sav) bu (hadisi) rivayet etmiştir. Şu'be de, Verkâ' b. Ömer kanalıyla Sa'd b. Said'den bu hadisi rivayet etmiştir. Sa'd b. Said, Yahya b. Said el-Ensârî'nin kardeşi (olup) bir kısım ehl-i hadis, Sa'd b. Said'i hafızası sebebiyle tenkit etmiştir.
Bize Hennâd, ona Hüseyin b. Ali el-Cu'fî, ona da Ebu Musa İsrâîl, Hasan el-Basrî'den naklen şöyle rivayet etmiştir:
Hasan'ın yanında Şevvâl'in altı gün(lük) orucu anıldığında ''vallahi! Muhakkak ki Allah, bu (Şevvâl ayının) orucu vesilesiyle senenin tamamından razı olmuştur'' demiştir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Savm 53, 3/132
Senetler:
1. Ebu Eyyüb el-Ensari (Halid b. Zeyd b. Küleyb b. Salabe b. Abd)
2. Ömer b. Sabit el-Hazreci (Ömer b. Sabit b. Haris)
3. Sa'd b. Said el-Ensari (Sa'd b. Said b. Kays b. Amr b. Sehl)
4. Ebu Muaviye Muhammed b. Hâzim el-A'mâ ed-Darîr (Muhammed b. Hazim)
5. Ahmed b. Meni' el-Begavî (Ahmed b. Meni' b. Abdurrahman)
Konular:
KTB, ORUÇ
Nafile Oruç, nafile orucun fazileti
Oruç Olgusu
Oruç, Şevval ayında altı gün Önemi, Fazileti
Öneri Formu
Hadis Id, No:
281899, T001000-2
Hadis:
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَنِيعٍ حَدَّثَنَا قُرَّانُ بْنُ تَمَّامٍ وَمَرْوَانُ بْنُ مُعَاوِيَةَ وَيَزِيدُ بْنُ هَارُونَ عَنْ سَعِيدِ بْنِ عُبَيْدٍ الطَّائِىِّ عَنْ عَلِىِّ بْنِ رَبِيعَةَ الأَسَدِىِّ قَالَ مَاتَ رَجُلٌ مِنَ الأَنْصَارِ يُقَالُ لَهُ قَرَظَةُ بْنُ كَعْبٍ فَنِيحَ عَلَيْهِ فَجَاءَ الْمُغِيرَةُ بْنُ شُعْبَةُ فَصَعِدَ الْمِنْبَرَ فَحَمِدَ اللَّهَ وَأَثْنَى عَلَيْهِ وَقَالَ مَا بَالُ النَّوْحِ فِى الإِسْلاَمِ أَمَا إِنِّى سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ « مَنْ نِيحَ عَلَيْهِ عُذِّبَ بِمَا نِيحَ عَلَيْهِ » . وَفِى الْبَابِ عَنْ عُمَرَ وَعَلِىٍّ وَأَبِى مُوسَى وَقَيْسِ بْنِ عَاصِمٍ وَأَبِى هُرَيْرَةَ وَجُنَادَةَ بْنِ مَالِكٍ وَأَنَسٍ وَأُمِّ عَطِيَّةَ وَسَمُرَةَ وَأَبِى مَالِكٍ الأَشْعَرِىِّ . قَالَ أَبُو عِيسَى حَدِيثُ الْمُغِيرَةِ حَدِيثٌ غَرِيبٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ .
Tercemesi:
Bize Ahmed b. Menî', ona Kurrân b. Temmâm, Mervân b. Muâviye ve Yezid b. Harun, onlara Said b. Ubeyd et-Tâî, ona da Ali b. Rabî'a el-Esedî şöyle rivayet etmiştir:
Kendisine Kuraza b. Kâ'b denilip Ensar'dan olan bir adam vefat etti de kendisi için ağlandı. (Bunun üzerine) Muğîra b. Şu'be minbere çıkıp Allah'a hamd etti (ve) onu övdü. (Ardından), "İslâm'da (ölü için) ağlamak da nedir? Ben, Rasulullah'ın (sav) 'Kendisi için ağlanan, kendisine ağlanması sebebiyle azap görür' buyurduğunu işittim" dedi.
Bu konuda Ömer, Ali, Ebu Musa, Kays b. Âsım, Ebu Hureyre, Cünâde b. Mâlik, Enes, Ümmü Atiyye, Semüra ve Ebu Mâlik'ten de hadis rivayet edilmiştir.
Ebu İsa şöyle demiştir: Muğîra hadisi, garîb-hasen-sahih bir hadistir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Sünen-i Tirmizî, Cenâiz 23, 3/324
Senetler:
1. Ebu Abdullah Muğîra b. Şube es-Sekafî (Mugîra b. Şube b. Ebu Amir b. Mesud b. Muattib)
2. Ebu Muğira Ali b. Rabî'a el-Valibi (Ali b. Rabi'a b. Nadle)
3. Ebu Hüzeyl Said b. Ubeyd et-Tai (Said b. Ubeyd)
4. Ebu Abdullah Mervan b. Muaviye el-Fezârî (Mervan b. Muaviye b. Haris b. Esma b. Harice)
5. Ahmed b. Meni' el-Begavî (Ahmed b. Meni' b. Abdurrahman)
Konular:
Cenaze, ardından ağlamak /musıbet karşısında
Cenaze, Ölüye ağlamanın azab sebebi olması
KTB, CENAZE, CENAİZ
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَنِيعٍ ،حَدَّثَنَا الْفَضْلُ بْنُ دُكَيْنٍ ،حَدَّثَنَا مُصْعَبُ بْنُ سُلَيْمٍ ، قَالَ : سَمِعْتُ أَنَسَ بْنَ مَالِكٍ ، يَقُولُ : أُتِيَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم بِتَمْرٍ فَرَأَيْتُهُ يَأْكُلُ وَهُوَ مُقْعٍ مِنَ الْجُوعِ
Öneri Formu
Hadis Id, No:
159482, TŞ000142
Hadis:
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَنِيعٍ ،حَدَّثَنَا الْفَضْلُ بْنُ دُكَيْنٍ ،حَدَّثَنَا مُصْعَبُ بْنُ سُلَيْمٍ ، قَالَ : سَمِعْتُ أَنَسَ بْنَ مَالِكٍ ، يَقُولُ : أُتِيَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم بِتَمْرٍ فَرَأَيْتُهُ يَأْكُلُ وَهُوَ مُقْعٍ مِنَ الْجُوعِ
Tercemesi:
Enes b. Mâlik (r.a) anlatıyor : Bir defasında, Fahr-i Kâinat Efendimiz'e hurma getirmişlerdi. O'nun, kendilerine takdim edilen hurmayı, açlıktan arkalarına söykenmiş vaziyette iken yediklerini bizzat gördüm.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Şemail-i Muhammediyye, 142, /253
Senetler:
1. Enes b. Malik el-Ensarî (Enes b. Malik b. Nadr b. Damdam b. Zeyd b. Haram)
2. Musab b. Süleym ez-Zührî (Musab b. Süleym)
3. Ebu Nuaym Fadl b. Dükeyn el-Mülâi (Fadl b. Amr b. Hammâd b. Züheyr b. Dirhem)
4. Ahmed b. Meni' el-Begavî (Ahmed b. Meni' b. Abdurrahman)
Konular:
Adab, yeme - içme adabı
Geçim, Hz. Peygamber'in geçim sıkıntısı
Hediye, Hz. Peygamber'in hediye alması
Hz. Peygamber, şemaili
Hz. Peygamber, vasıfları, şemaili, hasaisi
Öneri Formu
Hadis Id, No:
166944, MK005801
Hadis:
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بن نَاحِيَةَ، حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بن مَنِيعٍ، حَدَّثَنَا حُسَيْنُ بن مُحَمَّدٍ، عَنْ أَبِي غَسَّانَ، عَنْ أَبِي حَازِمٍ،"أَنَّهُ نَظَرَ إِلَى سَهْلِ بن سَعْدٍ يَبُولُ قَائِمًا، فَمَسَحَ عَلَى خُفَّيْهِ، فَقُلْتُ: مَا هَذَا يَا أَبَا الْعَبَّاسِ، قَالَ: رَأَيْتُ مَنْ هُوَ خَيْرٌ مِنِّي مَسَحَ عَلَيْهِمَا".
Tercemesi:
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Taberânî, Mu'cem-i kebîr, Sehl b. Sa'd es-Sâ'idî 5801, 5/1471
Senetler:
1. Sehl b. Sa'd es-Sâidi (Sehl b. Sa'd b. Malik b. Halid b. Sa'lebe)
2. Ebû Hazim Seleme b. Dînar (Seleme b. Dînar)
3. Ebû Ğassân Muhammed b. Mutarrif el-Leysî (Muhammed b. Mutarrif b. Davud b. Mutarrif b. Abdullah)
4. Ebu Ahmed Hüseyin b. Muhammed et-Temimî (Hüseyin b. Muhammed b. Behram)
5. Ahmed b. Meni' el-Begavî (Ahmed b. Meni' b. Abdurrahman)
6. Ebu Muhammed Abdullah b. Naciye (Abdullah b. Muhammed b. Naciye b. Nüceyye)
Konular:
Abdest, çıplak ayaklara veya çoraplar üzerine
Temizlik, tuvalet ihtiyacını giderdikten sonra azaların temizliği
Öneri Formu
Hadis Id, No:
212959, İHM000198
Hadis:
حَدَّثَنَا بُنْدَارٌ، وَمُحَمَّدُ بْنُ الْوَلِيدِ قَالَا: حَدَّثَنَا أَبُو عَاصِمٍ، نا سُفْيَانُ، ونا سَلْمُ بْنُ جُنَادَةَ، نا وَكِيعٌ، عَنْ سُفْيَانَ، وَحَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَنِيعٍ، وَمُحَمَّدُ بْنُ رَافِعٍ قَالَا: حَدَّثَنَا زَيْدُ بْنُ الْحُبَابِ، نا سُفْيَانُ الثَّوْرِيُّ، عَنْ أَبِي قَيْسٍ الْأَوْدِيِّ، عَنْ هُزَيْلِ بْنِ شُرَحْبِيلَ، عَنِ الْمُغِيرَةِ بْنِ شُعْبَةَ، «أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ تَوَضَّأَ وَمَسَحَ عَلَى الْجَوْرَبَيْنِ وَالنَّعْلَيْنِ» قَالَ أَبُو بَكْرٍ: " لَيْسَ فِي خَبَرِ أَبِي عَاصِمٍ: وَالنَّعْلَيْنِ، إِنَّمَا قَالَ: مَسَحَ عَلَى الْجَوْرَبَيْنِ " وَقَالَ ابْنُ رَافِعٍ: «إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ بَالَ فَتَوَضَّأَ، وَمَسَحَ عَلَى الْجَوْرَبَيْنِ وَالنَّعْلَيْنِ»
Tercemesi:
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Huzeyme, Sahih-i İbn Huzeyme, Vudû 198, 1/94
Senetler:
1. Ebu Abdullah Muğîra b. Şube es-Sekafî (Mugîra b. Şube b. Ebu Amir b. Mesud b. Muattib)
2. Hüzeyl b. Şurahbil el-Evdi (Hüzeyl b. Şurahbil)
3. Ebu Kays Abdurrahman b. Servan el-Evdi (Abdurrahman b. Servan)
4. Süfyan es-Sevrî (Süfyan b. Said b. Mesruk b. Habib b. Rafi')
5. Ebu Süfyan Veki' b. Cerrah er-Ruâsî (Veki' b. Cerrah b. Melih b. Adî)
5. Ebu Âsım Dahhâk b. Mahled en-Nebîl (Dahhâk b. Mahled)
5. Ebu Huseyin Zeyd b. Hubab et-Temimi (Zeyd b. Hubab b. Reyyan)
6. Ahmed b. Meni' el-Begavî (Ahmed b. Meni' b. Abdurrahman)
6. Muhammed b. Râfi' el-Kuşeyrî (Muhammed b. Râfi' b. Sabur)
6. Ebu Abdullah Muhammed b. Velid el-Büsrî (Muhammed b. Velid b. Abdulhamid b. Zeyd)
6. Muhammed b. Beşşâr el-Abdî (Muhammed b. Beşşâr b. Osman)
6. Ebu Sâib Selm b. Cünade es-Süvai (Selm b. Cünade b. Selm b. Halid)
Konular:
Abdest, Hz. Peygamber'in
Abdest, Mesh, ayakkabı veya çizme üzerine
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَنِيعٍ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ أنبأنا علِيُّ بْنُ زَيْدٍ ، عَنْ عُمَرَ هُوَ ابْنُ أَبِي حَرْمَلَةَ ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ، قَالَ : دَخَلْتُ مَعَ رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم ، أَنَا ، وَخَالِدُ بْنُ الْوَلِيدِ عَلَى مَيْمُونَةَ ، فَجَاءَتْنَا بِإِنَاءٍ مِنْ لَبَنٍ ، فَشَرِبَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم ، وَأَنَا عَلَى يَمِينِهِ ، وَخَالِدٌ عَلَى شِمَالِهِ ، فَقَالَ لِي : الشَّرْبَةُ لَكَ ، فَإِنْ شِئِتَ آثَرْتَ بِهَا خَالِدًا ، فَقُلْتُ : مَا كُنْتُ لأُوثِرَ عَلَى سُؤْرِكَ أَحدًا ، ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم : مَنْ أَطْعَمَهُ اللَّهُ طَعَامًا ، فَلْيَقُلِ : اللَّهُمَّ بَارِكْ لَنَا فِيهِ ، وَأَطْعِمْنَا خَيْرًا مِنْهُ ، وَمَنْ سَقَاهُ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ لَبَنًا ، فَلْيَقُلِ : اللَّهُمَّ بَارِكْ لَنَا فِيهِ ، وَزِدْنَا مِنْهُ ثُمَّ قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم : لَيْسَ شَيْءٌ يُجْزِئُ مَكَانَ الطَّعَامِ وَالشَّرَابِ ، غَيْرُ اللَّبَنِ قال أبو عيسى : هكذا روى سفيان بن عيينة ، هذا الحديث ، عن معمر ، عن الزهري ، عن عروة ، عن عائشة ، ورواه عبد الله بن المبارك ، وعبد الرزاق ، وغير واحد ، عن معمر ، عن الزهري ، عن النبي صلى الله عليه وسلم « مرسلا ولم يذكروا فيه عن عروة ، عن عائشة ، وهكذا روى يونس وغير واحد ، عن الزهري ، عن النبي صلى الله عليه وسلم مرسلا » قال أبو عيسى : « إنما أسنده ابن عيينة من بين الناس » قال أبو عيسى : « وميمونة بنت الحارث زوج النبي صلى الله عليه وسلم هي خالة خالد بن الوليد ، وخالة ابن عباس ، وخالة يزيد بن الأصم ، واختلف الناس في رواية هذا الحديث ، عن علي بن زيد بن جدعان ، فروى بعضهم عن علي بن زيد ، عن عمر بن أبي حرملة ، وروى شعبة ، عن علي بن زيد ، فقال : عن عمرو بن حرملة ، والصحيح عمر بن أبي حرملة »
Öneri Formu
Hadis Id, No:
159545, TŞ000205
Hadis:
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَنِيعٍ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ أنبأنا علِيُّ بْنُ زَيْدٍ ، عَنْ عُمَرَ هُوَ ابْنُ أَبِي حَرْمَلَةَ ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ، قَالَ : دَخَلْتُ مَعَ رَسُولِ اللهِ صلى الله عليه وسلم ، أَنَا ، وَخَالِدُ بْنُ الْوَلِيدِ عَلَى مَيْمُونَةَ ، فَجَاءَتْنَا بِإِنَاءٍ مِنْ لَبَنٍ ، فَشَرِبَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم ، وَأَنَا عَلَى يَمِينِهِ ، وَخَالِدٌ عَلَى شِمَالِهِ ، فَقَالَ لِي : الشَّرْبَةُ لَكَ ، فَإِنْ شِئِتَ آثَرْتَ بِهَا خَالِدًا ، فَقُلْتُ : مَا كُنْتُ لأُوثِرَ عَلَى سُؤْرِكَ أَحدًا ، ثُمَّ قَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم : مَنْ أَطْعَمَهُ اللَّهُ طَعَامًا ، فَلْيَقُلِ : اللَّهُمَّ بَارِكْ لَنَا فِيهِ ، وَأَطْعِمْنَا خَيْرًا مِنْهُ ، وَمَنْ سَقَاهُ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ لَبَنًا ، فَلْيَقُلِ : اللَّهُمَّ بَارِكْ لَنَا فِيهِ ، وَزِدْنَا مِنْهُ ثُمَّ قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم : لَيْسَ شَيْءٌ يُجْزِئُ مَكَانَ الطَّعَامِ وَالشَّرَابِ ، غَيْرُ اللَّبَنِ قال أبو عيسى : هكذا روى سفيان بن عيينة ، هذا الحديث ، عن معمر ، عن الزهري ، عن عروة ، عن عائشة ، ورواه عبد الله بن المبارك ، وعبد الرزاق ، وغير واحد ، عن معمر ، عن الزهري ، عن النبي صلى الله عليه وسلم « مرسلا ولم يذكروا فيه عن عروة ، عن عائشة ، وهكذا روى يونس وغير واحد ، عن الزهري ، عن النبي صلى الله عليه وسلم مرسلا » قال أبو عيسى : « إنما أسنده ابن عيينة من بين الناس » قال أبو عيسى : « وميمونة بنت الحارث زوج النبي صلى الله عليه وسلم هي خالة خالد بن الوليد ، وخالة ابن عباس ، وخالة يزيد بن الأصم ، واختلف الناس في رواية هذا الحديث ، عن علي بن زيد بن جدعان ، فروى بعضهم عن علي بن زيد ، عن عمر بن أبي حرملة ، وروى شعبة ، عن علي بن زيد ، فقال : عن عمرو بن حرملة ، والصحيح عمر بن أبي حرملة »
Tercemesi:
İbn Abbâs (r.a) anlatıyor : Ben ve Hâîid b. Velîd , Resûlullah
Efendimiz'le birlikte Meymûne (r.anhâ) validemizin ziyaretlerine gitmiştik. Bize, bir tasda süt ikram ettiler. Ben, Peygamber Efendimiz'in sağ
tarafında oturuyordum; Hâlid ise sol tarafında bulunuyordu. Resûlullah Efendimiz sütten bir miktar içti ve -ben sağ tarafında bulunduğum için-bana dönerek : "Buyur, bu süt de senin; maamâfih Hâlid'e de verebilirsin!." dediler. Ben ise : "Yâ Resûlallah, sizin mübarek artığınızı içme
hususunda, hiç bir kimseyi kendime tercih edemem!." dedim .
Resûlullah Efendimiz, daha sonra da şöyle buyurdular : "Allah Taâlâ bir kimseye herhangi bir yemeği yemek nasîb ederse, onun şükrünü edâ etmek için :"Yârabbi, bizim için bu yemeğin bereketini arttır ve bize, bundan daha hayırlı yemekler ihsan eyle!." mânâsında olan "Allahümme bârik lenâ fîhi ve et'ımnâ hayran minhü" desin. Ve aynı şekilde, Allah bir kimseye süt içmek nasîb etmişse : "Bu süte bizim için bereket ihsan eyle ve onu arttır Allâhım!." anlamına gelen "Allahümme bârik lenâ fîhi ve zidnâ minhü" ifadesiyle duâ etsin!.
Peygamber Efendimiz, nihayet buyurdular ki : "Sütten başka hiç bir şey, yemek ve su yerine geçmez. Zîrâ o, hem tok tutar, hem de harareti keser".
Şemail musannifi Tirmizî, bu bölümde yer alan iki hadîs-i şerîfin senedleri üzerinde görüş beyân ederek şu bilgiyi vermektedir :
Birinci hadîsin senedini belirtirken, bu hadîsi, Süfyân b. Uyeyne'nin Ma'mer'den, onun Zührî'den, onun Urve'den, onun da Hz. Âişe'den rivayet ettiğini kaydetmiştim. Bu sened zinciri her ne kadar muttasıl, yâni Hz. Peygamber'e kadar ulaşıyorsa da; aynı hadîsi Abdullah b. Mübarek, Abdürrazzâk ve daha pek çok muhaddis; Ma'mer'den, o Zührî'den, o da Peygamber Efendimiz'den mürsel olarak rivayet etmişler ve burada, Urve ile Hz. Âişe'yi zikretmemişlerdir. Yine bunun gibi, Yûnus ve diğer bir çok muhaddis de Zührî'den, o da Hazreti Peygamber'den mürsel olarak rivayet etmiştir. Bu hadîsi, muhaddisler arasında sâdece Süfyân b. Uyeyne muttasıl bir senedle rivayet etmiş olup, onun diğer bütün rivayetleri mürsel'dk.
İkinci hadîsin senedindeki râvîlere gelince; onun senedinde adı geçen Meymûne, Hâris'in kızı ve Resûlullah Efendimiz'in zevcesidir. Meymûne, aynı zamanda; Hâlid b. Velîd'in, İbn Abbâs'ın Yezîd b. Asamm'ın teyzeleridir. Muhaddisler, bu ikinci hadîsin Ali b. Zeyd'den yapılan rivayeti hususunda ihtilâfa düştüler. Bir kısmı Ali b. Zeyd'den rivayet edip, onun da Ömer b. Ebî Harmele'den naklettiğini söyledi; Şu'be gibi bâzıları ise Ali b. Zeyd'den, onun da Amr b. Harmele'den rivayet ettiğini belirttiler. Yâni "Ömer" yerine "Amr"; "İbn Ebî Har-mele" yerine de "Ebû Harmele" dediler. Halbuki doğrusu "Ömer b. Harmele" dir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Şemail-i Muhammediyye, 205, /322
Senetler:
1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. Ömer b. Harmele el-Basri (Ömer b. Harmele)
3. Ali b. Zeyd el-Kuraşî (Ali b. Zeyd b. Abdullah b. Züheyr b. Abdullah b. Cüd'ân)
4. Ebu Bişr İsmail b. Uleyye el-Esedî (İsmail b. İbrahim b. Miksem)
5. Ahmed b. Meni' el-Begavî (Ahmed b. Meni' b. Abdurrahman)
Konular:
Adab, yeme - içme adabı
Bereket, yiyecek ve içeceklerin bereketlenmesi
Dua, yemek için
Hz. Peygamber, hanımları, Meymune
Hz. Peygamber, şemaili
Hz. Peygamber, sevdiği yemekler
Hz. Peygamber, vasıfları, şemaili, hasaisi
İçecekler
Yiyecekler, Hz.Peygamberin sevdikleri
Öneri Formu
Hadis Id, No:
159633, TŞ000293
Hadis:
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَنِيعٍ ، عَنْ هُشَيْمٍ أنبأنا عُبَيْدَةُ وهو ابن معتب عَنِ إِبْرَاهِيمَ ، عَنْ سَهْمِ بْنِ مِنْجَابٍ ، عَنْ قَرْثَعٍ الضَّبِّيِّ ، أَوْ عَنْ قَزَعَةَ ، عَنْ قَرْثَعٍ ، عَنْ أَبِي أَيُّوبَ الأَنْصَارِيِّ ، أَنَّ النَّبِيَّ صلى الله عليه وسلم ، كَانَ يُدْمِنُ أَرْبَعَ رَكَعَاتٍ عِنْدَ زَوَالِ الشَّمْسِ ، فَقُلْتُ : يَا رَسُولَ اللهِ ، إِنَّكَ تُدْمِنُ هَذِهِ الأَرْبَعَ رَكَعَاتٍ عِنْدَ زَوَالِ الشَّمْسِ ، فَقَالَ : إِنَّ أَبْوَابَ السَّمَاءِ تُفْتَحُ عِنْدَ زَوَالِ الشَّمْسِ فَلا تُرْتَجُ حَتَّى تُصَلَّى الظُّهْرُ ، فَأُحِبُّ أَنْ يَصْعَدَ لِي فِي تِلْكَ السَّاعَةِ خَيْرٌ ، قُلْتُ : أَفِي كُلِّهِنَّ قِرَاءَةٌ ؟ قَالَ : نَعَمْ قُلْتُ : هَلْ فِيهِنَّ تَسْلِيمٌ فَاصِلٌ ؟ قَالَ : لا
Tercemesi:
Ebû Eyyûb el-Ensârî (Eyûb Sultan) (r.a) anlatıyor:
Fahr-i Kâinat Efendimiz, güneş zeval noktasını aştığı sırada devamlı olarak dört rek'at namaz kılarlardı.
- "Yâ Resûlallah, dedim. Siz, hiç aksatmadan her zaman güneş zevali
aştığı sırada bu dört rek'at namazı kılıyorsunuz. Bunun hikmeti nedir?".
Buyurdular ki:
- "Güneş zeval noktasını aştığı sırada, semânın kapıları açılır ve öğle namazının farzı kılınıncaya kadar da kapanmaz. Binâenaleyh, tam o saatte benim tarafımdan işlenmiş hayırlı bir amelin semâya yükselmesini arzu eder ve bu sebeple de devamlı olarak o saatte, bu dört rek'at namazı kılarım". Tekrar sordum:
- "Bu dört rek'atin hepsinde de zamm-ı sûre okunur mu?".
- "Evet!." buyurdular. Bir başka noktayı sordum:
- "Bu dört rek'ati, iki rek'atte bir selâm vermek suretiyle kılmak olur mu?".
"Hayır" buyurdular. "Dört rek'ati bir bütün olarak kılıp sonunda selâm verilmelidir".
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Şemail-i Muhammediyye, 293, /478
Senetler:
1. Ebu Eyyüb el-Ensari (Halid b. Zeyd b. Küleyb b. Salabe b. Abd)
2. Karse' ed-Dabbi (Karse')
3. Sehm b. Mincab ed-Dabbi (Sehm b. Mincab b. Raşid)
4. Ebu İmran İbrahim en-Nehaî (İbrahim b. Yezid b. Kays b. Esved b. Amr)
5. Ebu Abdülkerim Ubeyde b. Muattib ed-Dabbî (Ubeyde b. Muattib)
6. Ebu Muaviye Hüşeym b. Beşir es-Sülemî (Hüşeym b. Beşir b. el-Kasım b. Dinar)
7. Ahmed b. Meni' el-Begavî (Ahmed b. Meni' b. Abdurrahman)
Konular:
Hz. Peygamber, namazdaki okuyuşu
Hz. Peygamber, şemaili
Hz. Peygamber, vasıfları, şemaili, hasaisi
Namaz, kıraat
Namaz, Nafile namazlar, Duha/Kuşluk Namazı
Namaz, Selam
حدثنا أَحْمَدُ بْنُ مَنِيعٍ ،حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ حَدَّثَنَا عُبَيْدَةُ ، عَنِ إِبْرَاهِيمَ ، عَنْ سَهْمِ بْنِ مِنْجَابٍ ، عَنْ قَزَعَةَ ، عَنْ قَرْثَعٍ ، عَنْ أَبِي أَيُّوبَ الأَنْصَارِيِّ ، عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم ، نَحْوَهُ
Öneri Formu
Hadis Id, No:
159634, TŞ000294
Hadis:
حدثنا أَحْمَدُ بْنُ مَنِيعٍ ،حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ حَدَّثَنَا عُبَيْدَةُ ، عَنِ إِبْرَاهِيمَ ، عَنْ سَهْمِ بْنِ مِنْجَابٍ ، عَنْ قَزَعَةَ ، عَنْ قَرْثَعٍ ، عَنْ أَبِي أَيُّوبَ الأَنْصَارِيِّ ، عَنِ النَّبِيِّ صلى الله عليه وسلم ، نَحْوَهُ
Tercemesi:
Aynı hadîs, yine Ebû Eyyûb el-Ensârî'den olmak üzere, başka bir senedle de rivayet edilmiştir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Tirmizî, Şemail-i Muhammediyye, 294, /480
Senetler:
1. Ebu Eyyüb el-Ensari (Halid b. Zeyd b. Küleyb b. Salabe b. Abd)
2. Karse' ed-Dabbi (Karse')
3. Ebu Ğâdiye Kaze'a b. Yahya el-Basrî (Kaz'ea b. Yahya b. Esved)
4. Sehm b. Mincab ed-Dabbi (Sehm b. Mincab b. Raşid)
5. Ebu İmran İbrahim en-Nehaî (İbrahim b. Yezid b. Kays b. Esved b. Amr)
6. Ebu Abdülkerim Ubeyde b. Muattib ed-Dabbî (Ubeyde b. Muattib)
7. Ebu Muaviye Muhammed b. Hâzim el-A'mâ ed-Darîr (Muhammed b. Hazim)
8. Ahmed b. Meni' el-Begavî (Ahmed b. Meni' b. Abdurrahman)
Konular:
Hz. Peygamber, şemaili
Hz. Peygamber, vasıfları, şemaili, hasaisi
Namaz, Nafile namazlar, Duha/Kuşluk Namazı
145 - نا محمد بن عبد الله بن إسحاق الطوسي، ثنا أحمد بن منيع، ثنا أبو أحمد الزبيري، ثنا أبو حنيفة، عن نافع، عن ابن عمر، قال: نهي عن بيع الغرر.
Öneri Formu
Hadis Id, No:
271679, EHM000145
Hadis:
145 - نا محمد بن عبد الله بن إسحاق الطوسي، ثنا أحمد بن منيع، ثنا أبو أحمد الزبيري، ثنا أبو حنيفة، عن نافع، عن ابن عمر، قال: نهي عن بيع الغرر.
Tercemesi:
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebu Hanîfe, Müsned-i Ebu Hanîfe, Nafi' Mevla İbn Ömer 145, 1/198
Senetler:
1. İbn Ömer Abdullah b. Ömer el-Adevî (Abdullah b. Ömer b. Hattab)
2. Nafi' Mevlâ İbn Ömer (Ebu Abdullah Nafi')
3. Ebu Hanife Numan b. Sabit et-Teymi (Numan b. Sabit b. Zûtâ b. Mâh)
4. Ebu Ahmed Muhammed b. Abdullah ez-Zübeyrî (Muhammed b. Abdullah b. Zübeyr b. Ömer b. Dirhem)
5. Ahmed b. Meni' el-Begavî (Ahmed b. Meni' b. Abdurrahman)
6. Muhammed b. Ğaylan el-Hazzaz (Muhammed b. Abdullah b. Ğaylan)
Konular: