Öneri Formu
Hadis Id, No:
26406, N003073
Hadis:
أَخْبَرَنَا الْحَسَنُ بْنُ مُحَمَّدٍ الزَّعْفَرَانِىُّ وَمَالِكُ بْنُ الْخَلِيلِ قَالاَ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى عَدِىٍّ عَنْ شُعْبَةَ عَنِ الْحَكَمِ وَمَنْصُورٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ يَزِيدَ قَالَ رَمَى عَبْدُ اللَّهِ الْجَمْرَةَ بِسَبْعِ حَصَيَاتٍ جَعَلَ الْبَيْتَ عَنْ يَسَارِهِ وَعَرَفَةَ عَنْ يَمِينِهِ وَقَالَ هَا هُنَا مَقَامُ الَّذِى أُنْزِلَتْ عَلَيْهِ سُورَةُ الْبَقَرَةِ . قَالَ أَبُو عَبْدِ الرَّحْمَنِ مَا أَعْلَمُ أَحَدًا قَالَ فِى هَذَا الْحَدِيثِ مَنْصُورٌ غَيْرَ ابْنِ أَبِى عَدِىٍّ وَاللَّهُ تَعَالَى أَعْلَمُ .
Tercemesi:
Bize el-Hasan b. Muhammed ez-Zaferânî ve Mâlik b. el-Halil, onlara İbn Ebu Adiy, ona Şu‘be, ona el-Hakem ve Mansur, onlara İbrahim, ona Abdurrahman b. Yezid’in şöyle dediğini rivayet etti: Abdullah, Beyt’i sol tarafına, Arafat’ı sağ tarafına alarak Akabe cemresine yedi çakıl taşı büyüklüğünde taş attıktan sonra: İşte, Bakara suresinin üzerine nâzil olduğu o zât’ın (cemreye taş atarken) durduğu yer tam burasıdır, dedi.
Ebu Abdurrahman (Nesaî) dedi ki: Ben bu hadisi rivayetinde Mansur’un adını zikreden İbn Ebu Adiy’den başka kimse bilmiyorum, yüce Allah en iyi bilendir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, Menâsiku'l-hacc 226, /2285
Senetler:
1. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Mesud (Abdullah b. Mesud b. Gafil b. Habib b. Şemh)
2. Abdurrahman b. Yezid en-Nehâi (Abdurrahman b. Yezid b. Kays b. Abdullah)
3. Ebu İmran İbrahim en-Nehaî (İbrahim b. Yezid b. Kays b. Esved b. Amr)
4. Ebu Abdullah Hakem b. Uteybe el-Kindî (Hakem b. Uteybe)
5. Şube b. Haccâc el-Atekî (Şu'be b. Haccac b. Verd)
6. Ebu Amr Muhammed b. İbrahim es-Sülemî (Muhammed b. İbrahim b. Ebu Adî)
7. Ebu Gassan Malik b. Halil el-Yahmedî (Malik b. Halil b. Beşir b. Nehîk)
Konular:
Hac, Şeytan taşlama
Sahâbe, sahabilerin sünnete uyma hassasiyetleri
Öneri Formu
Hadis Id, No:
276710, N003073-3
Hadis:
أَخْبَرَنَا الْحَسَنُ بْنُ مُحَمَّدٍ الزَّعْفَرَانِىُّ وَمَالِكُ بْنُ الْخَلِيلِ قَالاَ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى عَدِىٍّ عَنْ شُعْبَةَ عَنِ الْحَكَمِ وَمَنْصُورٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ يَزِيدَ قَالَ رَمَى عَبْدُ اللَّهِ الْجَمْرَةَ بِسَبْعِ حَصَيَاتٍ جَعَلَ الْبَيْتَ عَنْ يَسَارِهِ وَعَرَفَةَ عَنْ يَمِينِهِ وَقَالَ هَا هُنَا مَقَامُ الَّذِى أُنْزِلَتْ عَلَيْهِ سُورَةُ الْبَقَرَةِ . قَالَ أَبُو عَبْدِ الرَّحْمَنِ مَا أَعْلَمُ أَحَدًا قَالَ فِى هَذَا الْحَدِيثِ مَنْصُورٌ غَيْرَ ابْنِ أَبِى عَدِىٍّ وَاللَّهُ تَعَالَى أَعْلَمُ .
Tercemesi:
Bize el-Hasan b. Muhammed ez-Zaferânî ve Mâlik b. el-Halil, onlara İbn Ebu Adiy, ona Şu‘be, ona el-Hakem ve Mansur, onlara İbrahim, ona Abdurrahman b. Yezid’in şöyle dediğini rivayet etti: Abdullah, Beyt’i sol tarafına, Arafat’ı sağ tarafına alarak Akabe cemresine yedi çakıl taşı büyüklüğünde taş attıktan sonra: İşte, Bakara suresinin üzerine nâzil olduğu o zât’ın (cemreye taş atarken) durduğu yer tam burasıdır, dedi.
Ebu Abdurrahman (Nesaî) dedi ki: Ben bu hadisi rivayetinde Mansur’un adını zikreden İbn Ebu Adiy’den başka kimse bilmiyorum, yüce Allah en iyi bilendir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, Menâsiku'l-hacc 226, /2285
Senetler:
1. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Mesud (Abdullah b. Mesud b. Gafil b. Habib b. Şemh)
2. Abdurrahman b. Yezid en-Nehâi (Abdurrahman b. Yezid b. Kays b. Abdullah)
3. Ebu İmran İbrahim en-Nehaî (İbrahim b. Yezid b. Kays b. Esved b. Amr)
4. Ebu Attab Mansur b. Mu'temir es-Sülemî (Mansur b. Mu'temir b. Abdullah)
5. Şube b. Haccâc el-Atekî (Şu'be b. Haccac b. Verd)
6. Ebu Amr Muhammed b. İbrahim es-Sülemî (Muhammed b. İbrahim b. Ebu Adî)
7. Ebu Gassan Malik b. Halil el-Yahmedî (Malik b. Halil b. Beşir b. Nehîk)
Konular:
Hac, Şeytan taşlama
Sahâbe, sahabilerin sünnete uyma hassasiyetleri
Öneri Formu
Hadis Id, No:
28480, N004767
Hadis:
أَخْبَرَنَا مَالِكُ بْنُ الْخَلِيلِ قَالَ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى عَدِىٍّ عَنْ شُعْبَةَ عَنِ الْحَكَمِ عَنْ مُجَاهِدٍ عَنْ يَعْلَى ابْنِ مُنْيَةَ أَنَّهُ قَاتَلَ رَجُلاً فَعَضَّ أَحَدُهُمَا صَاحِبَهُ فَانْتَزَعَ يَدَهُ مِنْ فِيهِ فَقَلَعَ ثَنِيَّتَهُ فَرُفِعَ ذَلِكَ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ « يَعَضُّ أَحَدُكُمْ أَخَاهُ كَمَا يَعَضُّ الْبَكْرُ » . فَأَبْطَلَهَا .
Tercemesi:
Ya’la b. Münye (r.a)’den rivâyete göre, Ya’la bir adamla dövüşüyor ve kolunu ısırıyor o da onun ağzından elini çekince dişi düşüyor, durumu Rasûlullah (s.a.v)’in huzuruna götürüyorlar. Rasûlullah (s.a.v)’de şöyle buyuruyor: “Deve gibi birbirinizi mi ısırıyorsunuz?” Davayı reddedip iptal etti.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, Kasâme ve'l-kaved ve'd-diyât 19-20, /2396
Senetler:
1. Ya'la b. Meniyye et-Temimî (Ya'la b. Ümeyye b. Ebu Ubeyde b. Hemmam)
2. Ebu Haccac Mücahid b. Cebr el-Kuraşî (Mücahid b. Cebr)
3. Ebu Abdullah Hakem b. Uteybe el-Kindî (Hakem b. Uteybe)
4. Şube b. Haccâc el-Atekî (Şu'be b. Haccac b. Verd)
5. Ebu Amr Muhammed b. İbrahim es-Sülemî (Muhammed b. İbrahim b. Ebu Adî)
6. Ebu Gassan Malik b. Halil el-Yahmedî (Malik b. Halil b. Beşir b. Nehîk)
Konular:
Yargı, diyet, azaların