Hadis - Hadis Veritabani

24

31 --> 36 / 36

حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ مُوسَى السُّدِّىُّ حَدَّثَنَا شَرِيكٌ عَنْ أَبِى الْيَقْظَانِ عَنْ زَاذَانَ عَنْ جَرِيرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْبَجَلِىِّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « اللَّحْدُ لَنَا وَالشَّقُّ لِغَيْرِنَا » .

Öneri Formu Hadis Id, No: 15572, İM001555 Hadis: حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ مُوسَى السُّدِّىُّ حَدَّثَنَا شَرِيكٌ عَنْ أَبِى الْيَقْظَانِ عَنْ زَاذَانَ عَنْ جَرِيرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْبَجَلِىِّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « اللَّحْدُ لَنَا وَالشَّقُّ لِغَيْرِنَا » . Tercemesi: Bize İsmail b. Musa es-Süddî, ona Şerik, ona Ebu'l Yekzan, ona Zezân, ona da Cerir b. Abdullah el-Beceli anlatıyor: “Rasulullah (sav) buyurdular ki: "Lahd (usulüyle defin) bize aittir. Şakk (usulüyle defin) başkalarına aittir." Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Mâ câe fi'-cenâiz 39, /249 Senetler: 1. Ebu Amr Cerir b. Abdullah el-Becelî (Cerir b. Abdullah b. Cabir)
2. Ebu Ömer Zazan el-Kindi (Zâzân)
3. Osman b. Umeyr el-Beceli (Osman b. Umeyr b. Kays)
4. Ebu Abdullah Şerik b. Abdullah el-Kâdî (Şerik b. Abdullah b. Haris b. Evs b. Haris)
5. Ebu Muhammed İsmail b. Musa (İsmail b. Musa)
Konular: Kabir, lahd yapmak

15572 İM001555 İbn Mâce, Cenâiz, 39

İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Mâ câe fi'-cenâiz 39, /249

Senedi ve Konuları

1. Ebu Amr Cerir b. Abdullah el-Becelî (Cerir b. Abdullah b. Cabir)

2. Ebu Ömer Zazan el-Kindi (Zâzân)

3. Osman b. Umeyr el-Beceli (Osman b. Umeyr b. Kays)

4. Ebu Abdullah Şerik b. Abdullah el-Kâdî (Şerik b. Abdullah b. Haris b. Evs b. Haris)

5. Ebu Muhammed İsmail b. Musa (İsmail b. Musa)

Kabir, lahd yapmak

حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ مُوسَى السُّدِّىُّ حَدَّثَنَا مَالِكُ بْنُ أَنَسٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْفَضْلِ الْهَاشِمِىِّ عَنْ نَافِعِ بْنِ جُبَيْرِ بْنِ مُطْعِمٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « الأَيِّمُ أَوْلَى بِنَفْسِهَا مِنْ وَلِيِّهَا وَالْبِكْرُ تُسْتَأْمَرُ فِى نَفْسِهَا » . قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ الْبِكْرَ تَسْتَحْيِى أَنْ تَتَكَلَّمَ . قَالَ « إِذْنُهَا سُكُوتُهَا » .

Öneri Formu Hadis Id, No: 17915, İM001870 Hadis: حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ مُوسَى السُّدِّىُّ حَدَّثَنَا مَالِكُ بْنُ أَنَسٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْفَضْلِ الْهَاشِمِىِّ عَنْ نَافِعِ بْنِ جُبَيْرِ بْنِ مُطْعِمٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « الأَيِّمُ أَوْلَى بِنَفْسِهَا مِنْ وَلِيِّهَا وَالْبِكْرُ تُسْتَأْمَرُ فِى نَفْسِهَا » . قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ الْبِكْرَ تَسْتَحْيِى أَنْ تَتَكَلَّمَ . قَالَ « إِذْنُهَا سُكُوتُهَا » . Tercemesi: Bize İsmail b. Musa es-Süddî, ona Malik b. Enes, ona Abdullah b. el-Fadl el-Haşimî, ona Nafî b. Cübeyr b. Mud'im, ona da Abdullah b. Abbâs'tan (ra) rivayet edildiğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurdu, demiştir: "Dul kadın, nefsinin evlenmesi hususunda velisinden daha çok hak sahibidir. Bakire de nefsi (nin evlenmesi) hakkında emri (izni) istenir." Denildi ki: “Yâ Rasulullah! Şüphesiz, bakire, konuşmaktan haya eder. Efendimiz buyurdu ki: "Bakirenin izni onun susmasıdır." Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Nikah 11, /300 Senetler: 1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. Ebu Muhammed Nafi' b. Cübeyr en-Nevfelî (Nafi' b. Cübeyr b. Mut'im b. Adî b. Nevfel)
3. Abdullah b. Fadl el-Kuraşi (Abdullah b. Fadl b. Abbas b. Rabî'a b. Haris)
4. Ebu Abdullah Malik b. Enes el-Esbahî (Malik b. Enes b. Malik b. Ebu Amir)
5. Ebu Muhammed İsmail b. Musa (İsmail b. Musa)
Konular: Evlilik, dul ve bekarın

17915 İM001870 İbn Mâce, Nikah, 11

İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Nikah 11, /300

Senedi ve Konuları

1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)

2. Ebu Muhammed Nafi' b. Cübeyr en-Nevfelî (Nafi' b. Cübeyr b. Mut'im b. Adî b. Nevfel)

3. Abdullah b. Fadl el-Kuraşi (Abdullah b. Fadl b. Abbas b. Rabî'a b. Haris)

4. Ebu Abdullah Malik b. Enes el-Esbahî (Malik b. Enes b. Malik b. Ebu Amir)

5. Ebu Muhammed İsmail b. Musa (İsmail b. Musa)

Evlilik, dul ve bekarın

حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ مُوسَى حَدَّثَنَا شَرِيكٌ عَنْ سِمَاكِ بْنِ حَرْبٍ عَنْ جَابِرِ بْنِ سَمُرَةَ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم رَجَمَ يَهُودِيًّا وَيَهُودِيَّةً .

Öneri Formu

27224 İM002557 İbn Mâce, Hudûd, 10

İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Hudûd 10, /413

Senedi ve Konuları

1. Ebu Halid Cabir b. Semure el-Amirî (Cabir b. Semure b. Cünâde)

2. Simak b. Harb ez-Zühlî (Simak b. Harb b. Evs b. Halid)

3. Ebu Abdullah Şerik b. Abdullah el-Kâdî (Şerik b. Abdullah b. Haris b. Evs b. Haris)

4. Ebu Muhammed İsmail b. Musa (İsmail b. Musa)

حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ مُوسَى حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ عَنْ عَمْرِو بْنِ دِينَارٍ عَنْ عَوْسَجَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ مَاتَ رَجُلٌ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَلَمْ يَدَعْ لَهُ وَارِثًا إِلاَّ عَبْدًا هُوَ أَعْتَقَهُ فَدَفَعَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم مِيرَاثَهُ إِلَيْهِ .

Öneri Formu Hadis Id, No: 29886, İM002741 Hadis: حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ مُوسَى حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ عَنْ عَمْرِو بْنِ دِينَارٍ عَنْ عَوْسَجَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ مَاتَ رَجُلٌ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَلَمْ يَدَعْ لَهُ وَارِثًا إِلاَّ عَبْدًا هُوَ أَعْتَقَهُ فَدَفَعَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم مِيرَاثَهُ إِلَيْهِ . Tercemesi: Bize İsmail b. Musa, ona Süfyan b. Uyeyne, ona Amr b. Dinar, ona Avsece, ona da (Abdullah) b. Abbâs şöyle demiştir: Rasulullah (sav) hayatta iken bir adam öldü ve geriye hiçbir mirasçı bırakmadı. Fakat âzadlamış olduğu bir köle vardı. Bunun üzerine Peygamber (sav) adamın mirasını o âzadlanmiş köleye verdi. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Ferâiz 11, /444 Senetler: 1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. Avsece el-Haşimî (Avsece)
3. Amr b. Dinar el-Cümahî (Amr b. Dinar)
4. Ebu Muhammed Süfyan b. Uyeyne el-Hilâlî (Süfyân b. Uyeyne b. Meymûn)
5. Ebu Muhammed İsmail b. Musa (İsmail b. Musa)
Konular: Miras, varisi olmayanın malının azatlı kölesine kalması

29886 İM002741 İbn Mâce, Ferâiz, 11

İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Ferâiz 11, /444

Senedi ve Konuları

1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)

2. Avsece el-Haşimî (Avsece)

3. Amr b. Dinar el-Cümahî (Amr b. Dinar)

4. Ebu Muhammed Süfyan b. Uyeyne el-Hilâlî (Süfyân b. Uyeyne b. Meymûn)

5. Ebu Muhammed İsmail b. Musa (İsmail b. Musa)

Miras, varisi olmayanın malının azatlı kölesine kalması

حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ مُوسَى حَدَّثَنَا شَرِيكٌ عَنْ أَبِى حُصَيْنٍ عَنْ عُمَيْرِ بْنِ سَعِيدٍ ح وَحَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ الزُّهْرِىُّ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ حَدَّثَنَا مُطَرِّفٌ سَمِعْتُهُ عَنْ عُمَيْرِ بْنِ سَعِيدٍ قَالَ قَالَ عَلِىُّ بْنُ أَبِى طَالِبٍ مَا كُنْتُ أَدِى مَنْ أَقَمْتُ عَلَيْهِ الْحَدَّ إِلاَّ شَارِبَ الْخَمْرِ فَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم لَمْ يَسُنَّ فِيهِ شَيْئًا إِنَّمَا هُوَ شَىْءٌ جَعَلْنَاهُ نَحْنُ .

Öneri Formu Hadis Id, No: 276324, İM002569-2 Hadis: حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ مُوسَى حَدَّثَنَا شَرِيكٌ عَنْ أَبِى حُصَيْنٍ عَنْ عُمَيْرِ بْنِ سَعِيدٍ ح وَحَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ الزُّهْرِىُّ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ حَدَّثَنَا مُطَرِّفٌ سَمِعْتُهُ عَنْ عُمَيْرِ بْنِ سَعِيدٍ قَالَ قَالَ عَلِىُّ بْنُ أَبِى طَالِبٍ مَا كُنْتُ أَدِى مَنْ أَقَمْتُ عَلَيْهِ الْحَدَّ إِلاَّ شَارِبَ الْخَمْرِ فَإِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم لَمْ يَسُنَّ فِيهِ شَيْئًا إِنَّمَا هُوَ شَىْءٌ جَعَلْنَاهُ نَحْنُ . Tercemesi: Bize İsmail b. Musa, ona Şerik, ona Ebu Husayn, ona Umeyr b. Said; (T) Bize Abdullah b. Muhammed ez-Zührî, ona Süfyan b. Uyeyne, ona Mutarrif, ona Umeyr b. Said, ona da Ali b. Ebu Tâlib şöyle demiştir: Hadd (cezası) nı infaz ettiğim (ve bu cezadan dolayı ölen) hiç kimsenin diyetini (hayat pahasını) vermiş değilim. Ancak şarap içen (ve ona uyguladığım hadden dolayı ölen) kimsenin diyetini öderim. Çünkü Rasulullah (sav) şarap içen hakkında (sayısı sınırlı) bir had koymamıştır. O (şarap içene belirli bir sayı ile vurduğumuz) had bizim kendimizin (içtihatla) koyduğumuz bir cezadır. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Hudûd 16, /415 Senetler: 1. Ebu Hasan Ali b. Ebu Talib el-Hâşimî (Ali b. Ebu Talib b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. Ebu Yahya Umeyr b. Said en-Nehai (Umeyr b. Said)
3. Ebu Hasîn Osman b. Asım el-Esedî (Osman b. Asım b. Husayn)
4. Ebu Abdullah Şerik b. Abdullah el-Kâdî (Şerik b. Abdullah b. Haris b. Evs b. Haris)
5. Ebu Muhammed İsmail b. Musa (İsmail b. Musa)
Konular: İçki, içme cezası
Yargı, Hadler-Cezalar

276324 İM002569-2 İbn Mâce, Hudûd, 16

İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Hudûd 16, /415

Senedi ve Konuları

1. Ebu Hasan Ali b. Ebu Talib el-Hâşimî (Ali b. Ebu Talib b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)

2. Ebu Yahya Umeyr b. Said en-Nehai (Umeyr b. Said)

3. Ebu Hasîn Osman b. Asım el-Esedî (Osman b. Asım b. Husayn)

4. Ebu Abdullah Şerik b. Abdullah el-Kâdî (Şerik b. Abdullah b. Haris b. Evs b. Haris)

5. Ebu Muhammed İsmail b. Musa (İsmail b. Musa)

حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ مُوسَى حَدَّثَنَا هُشَيْمٌ ح وَحَدَّثَنَا سَهْلُ بْنُ أَبِى سَهْلٍ حَدَّثَنَا حَفْصُ بْنُ غِيَاثٍ جَمِيعًا عَنْ أَشْعَثَ عَنْ عَدِىِّ بْنِ ثَابِتٍ عَنِ الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ قَالَ مَرَّ بِى خَالِى - سَمَّاهُ هُشَيْمٌ فِى حَدِيثِهِ الْحَارِثَ بْنَ عَمْرٍو - وَقَدْ عَقَدَ لَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم لِوَاءً فَقُلْتُ لَهُ أَيْنَ تُرِيدُ فَقَالَ بَعَثَنِى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِلَى رَجُلٍ تَزَوَّجَ امْرَأَةَ أَبِيهِ مِنْ بَعْدِهِ فَأَمَرَنِى أَنْ أَضْرِبَ عُنُقَهُ .

Öneri Formu Hadis Id, No: 276333, İM002607-2 Hadis: حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ مُوسَى حَدَّثَنَا هُشَيْمٌ ح وَحَدَّثَنَا سَهْلُ بْنُ أَبِى سَهْلٍ حَدَّثَنَا حَفْصُ بْنُ غِيَاثٍ جَمِيعًا عَنْ أَشْعَثَ عَنْ عَدِىِّ بْنِ ثَابِتٍ عَنِ الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ قَالَ مَرَّ بِى خَالِى - سَمَّاهُ هُشَيْمٌ فِى حَدِيثِهِ الْحَارِثَ بْنَ عَمْرٍو - وَقَدْ عَقَدَ لَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم لِوَاءً فَقُلْتُ لَهُ أَيْنَ تُرِيدُ فَقَالَ بَعَثَنِى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِلَى رَجُلٍ تَزَوَّجَ امْرَأَةَ أَبِيهِ مِنْ بَعْدِهِ فَأَمَرَنِى أَنْ أَضْرِبَ عُنُقَهُ . Tercemesi: Bize İsmail b. Musa, ona Hişam; (T) Bize Sehl b. Ebu Sehl, ona Hafs b. Gıyâs, ona el-Eş'as, ona Abî b. Sabit, ona da el-Berâ b. Âzib şöyle demiştir: Dayım (râvî Hüşeym kendi rivayetinde onun isminin el-Haris b. Amr olduğunu belirtmiştir.) bana uğradı. (Bu seferinde) ona Peygamber (sav) bir sancak tahsis etmiş idi. Ben dayıma: Nereye gitmek istiyorsun? diye (yolculuğunun nedenini) sordum. Dayım şöyle dedi: Rasulullah (sav) beni babasın (ın ölümün)den sonra onun karısıyla (yâni üvey anasıyla) evlenen bir adama gönderdi ve onun boynunu (kılıçla) vurmamı emretti. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Hudûd 35, /420 Senetler: 1. Hâris b. Amr el-Ensarî (Hâris b. Amr)
2. Ebu Umare Bera b. Azib el-Ensarî (Bera b. Azib b. Haris b.Adî b. Cüşem)
3. Adî b. Sabit el-Ensarî (Adî b. Sabit b. Dinar)
4. Eş'as b. Sevvâr el-Kindî (Eş'as b. Sevvâr)
5. Ebu Muaviye Hüşeym b. Beşir es-Sülemî (Hüşeym b. Beşir b. el-Kasım b. Dinar)
6. Ebu Muhammed İsmail b. Musa (İsmail b. Musa)
Konular: Evlilik, evliliğin engelleri
Yargı, Hadler-Cezalar

276333 İM002607-2 İbn Mâce, Hudûd, 35

İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Hudûd 35, /420

Senedi ve Konuları

1. Hâris b. Amr el-Ensarî (Hâris b. Amr)

2. Ebu Umare Bera b. Azib el-Ensarî (Bera b. Azib b. Haris b.Adî b. Cüşem)

3. Adî b. Sabit el-Ensarî (Adî b. Sabit b. Dinar)

4. Eş'as b. Sevvâr el-Kindî (Eş'as b. Sevvâr)

5. Ebu Muaviye Hüşeym b. Beşir es-Sülemî (Hüşeym b. Beşir b. el-Kasım b. Dinar)

6. Ebu Muhammed İsmail b. Musa (İsmail b. Musa)

Gelişmiş Arama