21 Kayıt Bulundu.
Açıklama: Abdullah b. Mesûd'un hadisi olayın hakikati itibariyledir. Yani mü'minin vefat edince kazanacağı mükafat; kafirin yaşadıkça biriktireceği azaba dikkat çekilmektedir. Bununla birlikte Hz. Peygamber (s.a.v.) bir mü'minin ölümü temenni etmesine izin vermemiş, çok bunaldığı zamanlarda "Allah'ım yaşamam hayırlı ise yaşat; ölmem hayırlı ise canımı al" diye dua edilmesini tavsiye etmiştir.
Açıklama: Rivayette aksırmanın iyilik esnemenin ise kötülük olduğu kabul edilmektedir. Kaynağı açısından da iyilik Allah'a ve kötülük ise şeytan ve nefs kaynaklı olduğu rivayette vurgulanmaktadır. Aynî de, esnemenin Şeytandan olmasının kerih olmasındandır. Çünkü esneme bedenin ağırlığından ve midenin dolu olmasındandır. Bu doluluk insanı tembelliğe ve uykuya yönlendirir ve bu şeytana izafe edilmiştir. Çünkü o insanı nefse itaate ve isteklerine sevkeder. Onunla buna sebeb olan şeylerden; çok yemek ve tokluktan ve iyilikleri yapamakta tembellik ve taatte alıkoyan şeylerden sakındırma vardır. (Nevevî, Minhâc, XVIII, 122; Ayni, Umde, XXIII, 58) Kötülüğün takdir ve yaratılışı açısından değil, meyil ve istek açısından şeytana ve nefse nispeti mümkündür. Yoksa şerrin takdir ve fiile dönüşmesinde Allah'ın yerine şeytanın takdir ve yaratmasına nispet söz konusu değildir.