Giriş

Bize Kuteybe b. Said, ona Muhammed b. Cafer, ona Said, ona Matar ve Ya'la b. Hakim, ona Nafi', ona Nübeyh b. Vehb, ona Ebân b. Osman, ona da Hz. Osman (ra.), Rasulullah'tan (sav) aynı hadisi rivayet eder, yani şunu da ilave eder: "İhramlı kişi dünürlük de yapamaz (kız isteyemez)."


    Öneri Formu
11283 D001842 Ebu Davud, Menasik, 38


    Öneri Formu
19767 İM002073 İbn Mâce, Talak, 28


    Öneri Formu
27013 N003273 Nesai, Nikâh, 37


    Öneri Formu
27022 N003278 Nesai, Nikâh, 38


    Öneri Formu
37508 HM002492 İbn Hanbel, I, 276

Bize Ebu Seleme, ona Cerîr b. Hazim, ona Ya'la b. Hakim, ona Süleyman b. Ebu Abdullah rivayet etmiştir: Rasulullah'ın (sav) harem kıldığı Medine Harem'inde avlanan bir adamı, Sa'd b. Ebu Vakkas’ın yakalayıp üzerindeki elbisesini aldığını gördüm. Adamın sahipleri Sa'd'a gelip kendisiyle konuştular. Sa’'d şöyle söyledi: Muhakkak ki bu Harem bölgesini Rasulullah (sav) haram kıldı ve "kim burada avlanan birini yakalarsa, üzerindeki eşyasını alsın!" buyurdu. Dolayısıyla Allah Rasulü'nün bana ikram ettiği bir nimeti size geri veremem! Ama isterseniz onun değerini vereyim.


Açıklama: Sa’d b. Ebu Vakkas ve bazı sahabeler, Medine hareminde yasaklanan bir fiili işleyen bir kişinin, üzerindeki eşyasının ceza olarak alınması gerektiği görüşündedirler. Bu rivayet de onların delilidir. Bu kişilere, Mekke haremi için olduğu gibi ceza verilip verilmeyeceği konusunda İslâm hukukçuları farklı görüşlere sahiptirler. Bir kısmı ceza yoktur derken, diğer bir kısmı da ceza verilmesi gerektiğini söyler. Ceza verilmesi gerektiği görüşünde olanlar da bu cezanın şekli konusunda ikiye ayrılırlar. Bir kısmına göre, hadiste ifade edildiği gibi üzerindeki elbisesi alınır. Cumhura göre ise, savaşta öldürülen kişinin üzerindeki mallar gibi muamele görür, yani atı, silahı ve nafakası alınır. Alınan bu malın sarf yerleri konusunda da farklı görüşler vardır. Bir görüşe göre alanın malı olur. İkincisine göre Medine'nin fakirlerine dağıtılır. Üçüncü görüşe göre de hazineye verilir.

    Öneri Formu
11850 D002037 Ebu Davud, Menasik, 95, 96


Açıklama: Daha uygun olduğundan dolayı istisnai olarak bu isnat yukarıdaki biçimde tercümeye yansıtılmıştır.

    Öneri Formu
22252 D003396 Ebu Davud, Büyu', 31


    Öneri Formu
25271 İM002465 İbn Mâce, Rehûn, 12


    Öneri Formu
25329 N003927 Nesai, Müzarea, 45


    Öneri Formu
43403 DM002038 Darimi, Edahi, 23