حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ وَكِيعٍ وَإِسْحَاقُ بْنُ مَنْصُورٍ قَالاَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ نُمَيْرٍ قال:وحدثنا اسحاق بن منصور اخبرنا عبد الله ابن نمير عَنِ الأَجْلَحِ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ عَنِ الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم: " مَا مِنْ مُسْلِمَيْنِ يَلْتَقِيَانِ فَيَتَصَافَحَانِ إِلاَّ غُفِرَ لَهُمَا قَبْلَ أَنْ يَفْتَرِقَا " . [قَالَ أَبُو عِيسَى: هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ غَرِيبٌ مِنْ حَدِيثِ أَبِى إِسْحَاقَ عَنِ الْبَرَاءِ . وَقَدْ رُوِىَ هَذَا الْحَدِيثُ عَنِ الْبَرَاءِ مِنْ غَيْرِ وَجْهٍ وَالأَجْلَحُ هُوَ ابْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حُجَيَّةَ بْنِ عَدِىٍّ الْكِنْدِىُّ .]

Bize Süfyan b. Vekî' ve İshak b. Mansur, onlara Abdullah b. Nümeyr, Bize İshak b. Mansur, ona Abdullah b. Nümeyr, ona Eclah, ona Ebu İshak, ona da Berâ b. Azib, Hz. Peygamber'in şöyle dediğini rivayet etmiştir: "İki Müslüman karşılaştıklarında tokalaşırlarsa birbirlerinden ayrılmadan önce Allah onları bağışlar." [Ebu İsa şöyle demiştir: Ebu İshak’ın Berâ b. Azib’ten rivayet ettiği bu hadis hasen garibtir. Bu hadis başka bir şekilde yine Berâ’dan rivâyet edilmiştir. Eclah’ın ismi İbn Abdullah b. Huceyye b. Adiyy el Kindî’dir.]

• Tirmizî Sünen-i Tirmizî İsti'zân ve'l-edeb 31, 5/74

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا أَبُو خَالِدٍ الأَحْمَرُ وَعَبْدُ اللَّهِ بْنُ نُمَيْرٍ عَنِ الأَجْلَحِ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ عَنِ الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم: " مَا مِنْ مُسْلِمَيْنِ يَلْتَقِيَانِ فَيَتَصَافَحَانِ إِلاَّ غُفِرَ لَهُمَا قَبْلَ أَنْ يَتَفَرَّقَا " .

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Ebu Halid el-Ahmer ve Abdullah b. Nümeyr, onlara Eclah, ona Ebu İshak, ona Berâ b. Azib, Hz. Peygamber'in şöyle dediğini rivayet etti: "Birbirine rastlayıp tokalaşan iki müslüman, birbirlerinden ayrılmadan önce günahları bağışlanır."

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Edeb 15, /596

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا أَبُو خَالِدٍ وَابْنُ نُمَيْرٍ عَنِ الأَجْلَحِ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ عَنِ الْبَرَاءِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم: "مَا مِنْ مُسْلِمَيْنِ يَلْتَقِيَانِ فَيَتَصَافَحَانِ إِلاَّ غُفِرَ لَهُمَا قَبْلَ أَنْ يَفْتَرِقَا."

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Ebu Halid (Süleyman b. Hayyan) ve İbn Nümeyr, ona Eclah (b. Abdullah), ona Ebu İshak (Amr b. Abdullah), ona da Bera'nın (b. Azib) rivayet ettiğini göre Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur: "İki Müslüman karşılaştıklarında tokalaşırlarsa, daha birbirlerinden ayrılmadan ikisinin de günahları bağışlanır."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Edeb 153, /1175

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا أَبُو خَالِدٍ الأَحْمَرُ وَعَبْدُ اللَّهِ بْنُ نُمَيْرٍ عَنِ الأَجْلَحِ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ عَنِ الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « مَا مِنْ مُسْلِمَيْنِ يَلْتَقِيَانِ فَيَتَصَافَحَانِ إِلاَّ غُفِرَ لَهُمَا قَبْلَ أَنْ يَتَفَرَّقَا » .

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Ebu Halid el-Ahmer ve Abdullah b. Nümeyr, onlara Eclah, ona Ebu İshak, ona Berâ b. Azib, Hz. Peygamber'in şöyle dediğini rivayet etti: "«Birbirine rastlayıp tokalaşan iki müslüman, birbirlerinden ayrılmadan önce onların günahları affedilir."

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Edeb 15, /596

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا أَبُو خَالِدٍ وَابْنُ نُمَيْرٍ عَنِ الأَجْلَحِ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ عَنِ الْبَرَاءِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم: "مَا مِنْ مُسْلِمَيْنِ يَلْتَقِيَانِ فَيَتَصَافَحَانِ إِلاَّ غُفِرَ لَهُمَا قَبْلَ أَنْ يَفْتَرِقَا."

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Ebu Halid (Süleyman b. Hayyan) ve İbn Nümeyr, ona Eclah (b. Abdullah), ona Ebu İshak (Amr b. Abdullah), ona da Bera'nın (b. Azib) rivayet ettiğini göre Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur: "İki Müslüman karşılaştıklarında tokalaşırlarsa, daha birbirlerinden ayrılmadan ikisinin de günahları bağışlanır."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Edeb 153, /1175

حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ وَكِيعٍ وَإِسْحَاقُ بْنُ مَنْصُورٍ قَالاَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ نُمَيْرٍ قال:وحدثنا اسحاق بن منصور اخبرنا عبد الله ابن نمير عَنِ الأَجْلَحِ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ عَنِ الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم: " مَا مِنْ مُسْلِمَيْنِ يَلْتَقِيَانِ فَيَتَصَافَحَانِ إِلاَّ غُفِرَ لَهُمَا قَبْلَ أَنْ يَفْتَرِقَا " . [قَالَ أَبُو عِيسَى: هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ غَرِيبٌ مِنْ حَدِيثِ أَبِى إِسْحَاقَ عَنِ الْبَرَاءِ . وَقَدْ رُوِىَ هَذَا الْحَدِيثُ عَنِ الْبَرَاءِ مِنْ غَيْرِ وَجْهٍ وَالأَجْلَحُ هُوَ ابْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حُجَيَّةَ بْنِ عَدِىٍّ الْكِنْدِىُّ .]

Bize Süfyan b. Vekî' ve İshak b. Mansur, onlara Abdullah b. Nümeyr; Bize İshak b. Mansur, ona Abdullah b. Nümeyr, ona Eclah, ona Ebu İshak, ona Berâ b. Azib, Hz. Peygamber'in şöyle dediğini rivayet etmiştir: "İki Müslüman karşılaştıklarında musafaha ederlerse, birbirlerinden ayrılmadan önce Allah onları bağışlar." [Ebu İsa şöyle demiştir: Ebu İshak’ın Berâ b. Azib’ten rivayet ettiği bu hadis hasen garibtir. Bu hadis başka bir şekilde yine Berâ’dan rivâyet edilmiştir. Eclah’ın ismi İbn Abdullah b. Huceyye b. Adiyy el Kindî’dir.]

• Tirmizî Sünen-i Tirmizî İsti'zân ve'l-edeb 31, 5/74

أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ سَعِيدٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الأَجْلَحِ حَدَّثَنِى أَبِى عَنْ مُجَاهِدٍ قَالَ : طَلَبْنَا هَذَا الْعِلْمَ وَمَا لَنَا فِيهِ كَبِيرُ نِيَّةٍ ، ثُمَّ رَزَقَ اللَّهُ بَعْدُ فِيهِ النِّيَّةَ.

• Dârimî Sünen-i Dârimî Mukaddime 32, 1/371

حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَخْبَرَنَا سُفْيَانُ عَنِ الْأَجْلَحِ عَنْ يَزِيدَ بْنِ الْأَصَمِّ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّ رَجُلًا قَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَا شَاءَ اللَّهُ وَشِئْتَ فَقَالَ جَعَلْتَنِي لِلَّهِ عَدْلًا بَلْ مَا شَاءَ اللَّهُ وَحْدَهُ

• Ahmed b. Hanbel Müsned-i Ahmed Abdullah b. Abbas b. Abdulmuttalib 2561, 1/732

حَدَّثَنَا مَحْمُودُ بْنُ غَيْلاَنَ حَدَّثَنَا أَبُو أُسَامَةَ عَنْ مِسْعَرٍ وَالأَجْلَحِ وَمَالِكِ بْنِ مِغْوَلٍ عَنِ الْحَكَمِ بْنِ عُتَيْبَةَ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِى لَيْلَى عَنْ كَعْبِ بْنِ عُجْرَةَ قَالَ قُلْنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ هَذَا السَّلاَمُ عَلَيْكَ قَدْ عَلِمْنَا فَكَيْفَ الصَّلاَةُ عَلَيْكَ قَالَ « قُولُوا اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ كَمَا صَلَّيْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ وَبَارِكْ عَلَى مُحَمَّدٍ وَعَلَى آلِ مُحَمَّدٍ كَمَا بَارَكْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ إِنَّكَ حَمِيِدٌ مَجِيدٌ » . قَالَ مَحْمُودٌ قَالَ أَبُو أُسَامَةَ وَزَادَنِى زَائِدَةُ عَنِ الأَعْمَشِ عَنِ الْحَكَمِ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِى لَيْلَى قَالَ وَنَحْنُ نَقُولُ وَعَلَيْنَا مَعَهُمْ . قَالَ وَفِى الْبَابِ عَنْ عَلِىٍّ وَأَبِى حُمَيْدٍ وَأَبِى مَسْعُودٍ وَطَلْحَةَ وَأَبِى سَعِيدٍ وَبُرَيْدَةَ وَزَيْدِ بْنِ خَارِجَةَ وَيُقَالُ ابْنُ جَارِيَةَ وَأَبِى هُرَيْرَةَ . قَالَ أَبُو عِيسَى حَدِيثُ كَعْبِ بْنِ عُجْرَةَ حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ . وَعَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ أَبِى لَيْلَى كُنْيَتُهُ أَبُو عِيسَى وَأَبُو لَيْلَى اسْمُهُ يَسَارٌ .

• Tirmizî Sünen-i Tirmizî Salât 20, 2/352

(869) - حَدَّثَنَا هَارُونُ بْنُ سُفْيَانَ، قَالَ: نا عَلِيُّ بْنُ قَادِمٍ، قَالَ: نا شَرِيكٌ، عَنْ أَجْلَحَ، عَنْ حَبِيبِ بْنِ أَبِي ثَابِتٍ، عَنْ ثَعْلَبَةَ بْنِ يَزِيدَ، عَنْ أَبِيهِ، هَكَذَا قَالَ: وَأَحْسَبُهُ غَلَطَ إِنَّمَا هُوَ عَنْ عَلِيٍّ، قَالَ سَمِعْتُ عَلِيًّا، يَقُولُ عَلَى الْمِنْبَرِ: «وَاللَّهِ لَعَهْدُ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ إِلَى أَنَّ الْأُمَّةَ سَتَغْدُرُ بِي» وَهَذَا الْحَدِيثُ قَدْ رَوَاهُ غَيْرُ وَاحِدٍ عَنْ حَبِيبٍ، عَنْ ثَعْلَبَةَ، عَنْ عَلِيٍّ: فِطْرُ بْنُ خَلِيفَةَ وَغَيْرُهُ

• Bezzâr Müsned-i Bezzâr Ali b. Ebu Talib ani'n-Nebi 869, 3/91