حَدَّثَنَا أَيُّوبُ بْنُ مَنْصُورٍ حَدَّثَنَا شُعَيْبُ بْنُ حَرْبٍ عَنْ عَبْدِ الْعَزِيزِ بْنِ أَبِى رَوَّادٍ أَخْبَرَنَا نَافِعٌ عَنْ مُؤَذِّنٍ لِعُمَرَ يُقَالُ لَهُ مَسْرُوحٌ أَذَّنَ قَبْلَ الصُّبْحِ فَأَمَرَهُ عُمَرُ فَذَكَرَ نَحْوَهُ . [قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَقَدْ رَوَاهُ حَمَّادُ بْنُ زَيْدٍ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ عَنْ نَافِعٍ أَوْ غَيْرِهِ أَنَّ مُؤَذِّنًا لِعُمَرَ يُقَالُ لَهُ مَسْرُوحٌ أَوْ غَيْرُهُ.] [قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَرَوَاهُ الدَّرَاوَرْدِىُّ عَنْ عُبَيْدِ اللَّهِ عَنْ نَافِعٍ عَنِ ابْنِ عُمَرَ قَالَ كَانَ لِعُمَرَ مُؤَذِّنٌ يُقَالُ لَهُ مَسْعُودٌ وَذَكَرَ نَحْوَهُ وَهَذَا أَصَحُّ مِنْ ذَلِكَ.]

Bize Eyyüb b. Mansur, ona Şuayb b. Harb, ona Abdülaziz b. Ebu Revvad, ona Nafi', ona da Hz. Ömer'in, kendisine Mesrûh denilen bir müezzini şöyle rivayet etmiştir: (Kendisi) sabah vakti girmeden ezanı okumuş, Ömer de ona (ezanı yeniden okumasını) emretmiştir. (Ardından ravi), benzeri (bir hadisi) zikretmiştir. [Ebu Davud şöyle demiştir: Bu hadisi Hammad b. Zeyd, Ubeydullah b. Ömer'den, o da Nafi' ya da başka birinden rivayet edip Hz. Ömer'in, kendisine Mesrûh denilen bir müezzini ya da başka biri şeklinde nakletmiştir.] [Ebu Davud şöyle demiştir: Bu hadisi ed-Derâverdî, Ubeydullah'tan, o Nafi'den, ona da İbn Ömer'den Ömer'in, kendisine Mesud denilen bir müezzini vardı şeklinde ve benzer tarzda rivayet etmiştir ki bu, diğerinden daha sahihtir.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Salât 41, /133