Öneri Formu
Hadis Id, No:
143905, BS007145
Hadis:
أَخْبَرَنَا أَبُو الْحَسَنِ : عَلِىُّ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ عَبْدَانَ أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ عُبَيْدٍ الصَّفَّارُ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ غَالِبِ بْنِ حَرْبٍ وَإِبْرَاهِيمُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ وَاللَّفْظُ لِتَمْتَامٍ قَالَ حَدَّثَنِى عَلِىُّ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ يُوسُفَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بَحِيرٍ عَنْ هَانِئٍ مَوْلَى عُثْمَانَ بْنِ عَفَّانَ قَالَ : كَانَ عُثْمَانُ رَضِىَ اللَّهُ عَنْهُ إِذَا وَقَفَ عَلَى قَبْرٍ بَكَى حتَّى يَبَلَّ لِحْيَتَهُ قَالَ فَيُقَالُ لَهُ : تُذْكَرُ الْجَنَّةُ وَالنَّارُ فَلاَ تَبْكِى وَتَبْكِى مِنْ هَذَا قَالَ فَقَالَ : إِنِّى سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- يَقُولُ :« إِنَّ الْقَبْرَ أَوَّلُ مَنَازِلِ الآخِرَةِ ، فَمَنْ نَجَا مِنْهُ فَمَا بَعْدَهُ أَيْسَرُ مِنْهُ ، وَمَنْ لَمْ يَنْجُ مِنْهُ فَمَا بَعْدَهُ أَشَدُّ مِنْهُ ». قَالَ وَقَالَ عُثْمَانُ : مَا رَأَيْتُ مَنْظَرًا قَطُّ إِلاَّ وَالْقَبْرُ أَفْظَعُ مِنْهُ قَالَ عُثْمَانُ رَضِىَ اللَّهُ عَنْهُ : وَكَانَ النَّبِىُّ -صلى الله عليه وسلم- إِذَا فَرَغَ مِنْ دَفْنِ الْمَيِّتِ قَالَ :« اسْتَغْفِرُوا لِمَيِّتِكُمْ وَسَلُوا لَهُ التَّثْبِيتَ فَإِنَّهُ الآنَ يُسْأَلُ ». زَادَ فِيهِ غَيِرُهُ عَنْ هِشَامٍ وَقَفَ عَلَيْهِ فَقَالَ :« اسْتَغْفِرُوا ». وَأَسْنَدَ قَوْلَهُ مَا رَأَيْتُ مَنْظَرًا إِلَى النَّبِىِّ -صلى الله عليه وسلم-.
Tercemesi:
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Beyhakî, Sünen-i Kebir, Cenâiz 7145, 7/443
Senetler:
1. Ebu Amr Osman b. Affân (Osman b. Affân b. Ebu Âs b. Ümeyye b. Abdüşems)
2. Ebu Said Hâni el-Berberi (Hâni)
3. Ebu Vâil Abdullah b. Bahîr el-Muradi (Abdullah b. Bahîr b. Reysân)
4. Ebu Abdurrahman Hişam b. Yusuf el-Ebnâvî (Hişam b. Yusuf)
5. Ebu Hasan Ali b. el-Medînî (Ali b. Abdullah b. Cafer b. Necîh)
6. Ebû Müslim İbrahim b. Abdullah el-Keşşî (İbrahim b. Abdullah b. Müslim b. Mâiz)
6. Muhammed b. Gâlib et-Temmâr (Muhammed b. Gâlib b. Harb)
7. Ahmed b. Ubeyd es-Saffâr (Ahmed b. Ubeyd b. İsmail)
8. Ali b. Ahmed eş-Şîrâzî (Ali b. Ahmed b. Abdân b. Muhammed b. el-Ferec b. Said)
Konular:
Cenaze, ardından ağlamak /musıbet karşısında
Cenaze, defni
Hz. Peygamber, duaları
Kabir, Mezarlık,
Öneri Formu
Hadis Id, No:
20531, D003221
Hadis:
حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ مُوسَى الرَّازِىُّ حَدَّثَنَا هِشَامٌ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بَحِيرٍ عَنْ هَانِئٍ مَوْلَى عُثْمَانَ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عَفَّانَ قَالَ كَانَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم إِذَا فَرَغَ مِنْ دَفْنِ الْمَيِّتِ وَقَفَ عَلَيْهِ فَقَالَ
"اسْتَغْفِرُوا لأَخِيكُمْ وَسَلُوا لَهُ التَّثْبِيتَ فَإِنَّهُ الآنَ يُسْأَلُ."
[قَالَ أَبُو دَاوُدَ بَحِيرُ بْنُ رَيْسَانَ.]
Tercemesi:
Bize İbrahim b. Musa er-Razi, ona Hişam (b. Yusuf), ona Abdullah b. Bahîr, ona Hz. Osman'ın azatlı kölesi Hânî, ona da Osman b. Affan şöyle haber vermiştir: Hz. Peygamber (sav), cenazeyi defnettikten sonra cenazenin başında durup şöyle derdi:
"Kardeşiniz için bağışlanma ve (sorulara cevap verme konusunda) hakikati söyleme kararlılığı dileyiniz. Çünkü o şu anda sorgulanıyor."
[Ebû Davud şöyle demiştir: (İsnatta geçen) Bahir, Reysan'ın oğludur.]
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Cenâiz 73, /751
Senetler:
1. Ebu Amr Osman b. Affân (Osman b. Affân b. Ebu Âs b. Ümeyye b. Abdüşems)
2. Ebu Said Hâni el-Berberi (Hâni)
3. Ebu Vâil Abdullah b. Bahîr el-Muradi (Abdullah b. Bahîr b. Reysân)
4. Ebu Abdurrahman Hişam b. Yusuf el-Ebnâvî (Hişam b. Yusuf)
5. İbrahim b. Musa et-Temîmî (İbrahim b. Musa b. Yezid b. Zâzân)
Konular:
Kabir hayatı, münker-nekir adlı meleklerin sorgusu
Öneri Formu
Hadis Id, No:
32371, İM004267
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِسْحَاقَ حَدَّثَنِى يَحْيَى بْنُ مَعِينٍ حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ يُوسُفَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بَحِيرٍ عَنْ هَانِئٍ - مَوْلَى عُثْمَانَ - قَالَ : كَانَ عُثْمَانُ بْنُ عَفَّانَ إِذَا وَقَفَ عَلَى قَبْرٍ يَبْكِى حَتَّى يَبُلَّ لِحْيَتَهُ فَقِيلَ لَهُ : تَذْكُرُ الْجَنَّةَ وَالنَّارَ وَلاَ تَبْكِى وَتَبْكِى مِنْ هَذَا قَالَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ : « إِنَّ الْقَبْرَ أَوَّلُ مَنَازِلِ الآخِرَةِ فَإِنْ نَجَا مِنْهُ فَمَا بَعْدَهُ أَيْسَرُ مِنْهُ وَإِنْ لَمْ يَنْجُ مِنْهُ ، فَمَا بَعْدَهُ أَشَدُّ مِنْهُ » . قَالَ وَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم : « مَا رَأَيْتُ مَنْظَرًا قَطُّ إِلاَّ وَالْقَبْرُ أَفْظَعُ مِنْهُ » .
Tercemesi:
Bize Muhammed b. İshak, ona Yahya b. Maîn, ona Hişam b. Yusuf, ona Abdullah b. Buhayr, ona Osman’ın azatlısı Hânî’nin şöyle dediğini rivayet etti: Osman b. Affan bir kabrin başında duracak olursa sakalı ıslanıncaya kadar ağlardı. Ona: Sen cenneti ve cehennemi andığın zaman ağlamıyorsun da bundan dolayı mı ağlıyorsun denilince, o şöyle dedi: Rasulullah (sav) şöyle buyurdu: “Şüphesiz kabir âhiret konaklarının ilkidir. Kişi oradan kurtulabilirse ondan sonrası oradan daha kolay olacaktır. Fakat oradan kurtulamazsa ondan sonrası ondan daha zor olacaktır.” (Yine Osman) dedi ki: Ayrıca Rasulullah (sav): “Kabrin kendisinden daha korkunç (ve dehşetli) olmadığı hiçbir şey görmüş değilim” buyurdu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Zühd 32, /691
Senetler:
1. Amr b. Osman el-Emevî (Amr b. Osman b. Affan b. Ebu As b. Ümeyye)
2. Ebu Said Hâni el-Berberi (Hâni)
3. Ebu Vâil Abdullah b. Bahîr el-Muradi (Abdullah b. Bahîr b. Reysân)
4. Ebu Abdurrahman Hişam b. Yusuf el-Ebnâvî (Hişam b. Yusuf)
5. Ebu Zekeriyya Yahya b. Main (Yahya b. Main b. Avn)
6. Muhammed b. İshak es-Sâgânî (Muhammed b. İshak b. Cafer)
Konular:
İstiaze, kabir azabından
Kabir Hayatı, Kabir Azabı
Kulluk, Allah korkusu ve ondan dolayı ağlamak