Öneri Formu
Hadis Id, No:
9830, İM000481
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا الْمُعَلَّى بْنُ مَنْصُورٍ ح وَحَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ بَشِيرِ بْنِ ذَكْوَانَ الدِّمَشْقِىُّ حَدَّثَنَا مَرْوَانُ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالاَ حَدَّثَنَا الْهَيْثَمُ بْنُ حُمَيْدٍ حَدَّثَنَا الْعَلاَءُ بْنُ الْحَارِثِ عَنْ مَكْحُولٍ عَنْ عَنْبَسَةَ بْنِ أَبِى سُفْيَانَ عَنْ أُمِّ حَبِيبَةَ قَالَتْ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ « مَنْ مَسَّ فَرْجَهُ فَلْيَتَوَضَّأْ » .
Tercemesi:
Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Mualla b. Mansûr (T) Bize Abdullah b. Ahmed b. Beşir b. Zekvân ed-Dimeşkî, ona Mervan b. Muhammed, onlara Heysem b. Humeyd, ona Ala b. Haris, ona Mekhûl, ona Anbese b. Ebu Süfyan, ona da Ümmü Habîbe (ra) "Rasulullah'ı (sav) “Cinsel (erkeklik) organına dokunan kişi abdest alsın.” derken işittiğini rivayet etmiştir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Tahâret ve sünenüha 63, /86
Senetler:
1. Ümmü Habibe (Remle bt. Ebu Süfyan b. Harb b. Ümeyye)
2. Anbese b. Ebu Süfyan el-Kuraşi (Anbese b. Sahr b. Harb b. Ümeyye)
3. Mekhul b. Ebu Müslim eş-Şâmî (Mekhul b. Ebu Müslim Şehrab b. Şazel eş-Şamî)
4. Ala b. Haris el-Hadramî (Ala b. Haris b. Abdülvaris)
5. Heysem b. Humeyd el-Ğassânî (Heysem b. Humeyd)
6. Mervan b. Muhammed et-Tatarî (Mervan b. Muhammed b. Hassan)
7. Abdullah b. Ahmed el-Behrani (Abdullah b. Ahmed b. Beşir b. Zekvan)
Konular:
Abdest, tenasul uzvuna dokunmak nedeniyle
KTB, ABDEST
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ بَشِيرِ بْنِ ذَكْوَانَ الدِّمَشْقِىُّ حَدَّثَنَا الْوَلِيدُ بْنُ مُسْلِمٍ عَنْ مُنِيرِ بْنِ الزُّبَيْرِ عَنْ مَكْحُولٍ عَنْ عَائِشَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم نَهَى أَنْ يُقَامَ عَنِ الطَّعَامِ حَتَّى يُرْفَعَ .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
30719, İM003294
Hadis:
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ بَشِيرِ بْنِ ذَكْوَانَ الدِّمَشْقِىُّ حَدَّثَنَا الْوَلِيدُ بْنُ مُسْلِمٍ عَنْ مُنِيرِ بْنِ الزُّبَيْرِ عَنْ مَكْحُولٍ عَنْ عَائِشَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم نَهَى أَنْ يُقَامَ عَنِ الطَّعَامِ حَتَّى يُرْفَعَ .
Tercemesi:
Bize Abdullah b. Ahmed b. Beşir b. Zekvan ed-Dimeşkî, ona el-Velid b. Müslim, ona Münir b. ez-Zübeyr, ona Mekhul, Hz. Ayşe’nin “Rasulullah (sav) (yere serilen sergi üzerindeki) yemek kaldırılıncaya kadar (belki başkası da oturup yer diye) sofradan) kalkmayı yasakladı” dediğini rivayet etti.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Et'ime 21, /536
Senetler:
1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Mekhul b. Ebu Müslim eş-Şâmî (Mekhul b. Ebu Müslim Şehrab b. Şazel eş-Şamî)
3. Ebu Zer, Münir b. Zübeyr Ezdi (Münir b. Zübeyr)
4. Ebu Abbas Velid b. Müslim el-Kuraşî (Velid b. Müslim)
5. Abdullah b. Ahmed el-Behrani (Abdullah b. Ahmed b. Beşir b. Zekvan)
Konular:
Adab, yeme - içme adabı
Öneri Formu
Hadis Id, No:
7757, İM000042
Hadis:
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ بَشِيرِ بْنِ ذَكْوَانَ الدِّمَشْقِىُّ حَدَّثَنَا الْوَلِيدُ بْنُ مُسْلِمٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْعَلاَءِ - يَعْنِى ابْنَ زَبْرٍ - حَدَّثَنِى يَحْيَى بْنُ أَبِى الْمُطَاعِ قَالَ سَمِعْتُ الْعِرْبَاضَ بْنَ سَارِيَةَ يَقُولُ قَامَ فِينَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم ذَاتَ يَوْمٍ فَوَعَظَنَا مَوْعِظَةً بَلِيغَةً وَجِلَتْ مِنْهَا الْقُلُوبُ وَذَرَفَتْ مِنْهَا الْعُيُونُ فَقِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ وَعَظْتَنَا مَوْعِظَةَ مُوَدِّعٍ فَاعْهَدْ إِلَيْنَا بِعَهْدٍ فَقَالَ « عَلَيْكُمْ بِتَقْوَى اللَّهِ وَالسَّمْعِ وَالطَّاعَةِ وَإِنْ عَبْدًا حَبَشِيًّا وَسَتَرَوْنَ مِنْ بَعْدِى اخْتِلاَفًا شَدِيدًا فَعَلَيْكُمْ بِسُنَّتِى وَسُنَّةِ الْخُلَفَاءِ الرَّاشِدِينَ الْمَهْدِيِّينَ عَضُّوا عَلَيْهَا بِالنَّوَاجِذِ وَإِيَّاكُمْ وَالأُمُورَ الْمُحْدَثَاتِ فَإِنَّ كُلَّ بِدْعَةٍ ضَلاَلَةٌ » .
Tercemesi:
Bize Abdullah b. Ahmed b. Beşîr b. Zekvân ed-Dımaşkî, ona Velid b. Müslim, ona Abdullah b. Alâ, ona İbn Ebu Mutâ', ona da İrbâd b. Sâriye şöyle rivayet etmiştir:
Rasulullah (sav) bir gün aramızda kalkıp bize pek dokunaklı bir vaaz verdi de kalpler ondan dolayı titredi ve gözlerden yaşlar boşandı. "Yâ Rasulullah! Veda edenin vaazı gibi bize vaazda bulundun! Bize tavsiyede bulun!" denildi. (Bunun üzerine) Hz. Peygamber (sav), "Size Allah'a karşı tavka sahibi olmayı, Habeşli bir köle dahi olsa onu işitip itaat etmenizi tavsiye ederim. Benden sonra şiddetli ihtilaflar göreceksiniz. Size gereken benim sünnetim ve hidayete eriştirilmiş râşid halifelerin sünnetidir! Onlara azı dişlerinizle (yapışırcasına) yapışın! Bidat işlerden de sakının! Zira her bidat, sapıklıktır" buyurdu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Mukaddime 6, /20
Senetler:
1. Ebu Necih İrbad b. Sariye es-Sülemî (İrbad b. Sariye)
2. Yahya b. Ebu Mutâ' el-Kuraşi (Yahya b. Ebu Mutâ')
3. Abdullah b. A'lâ er-Ribî (Abdullah b. Ala b. Zebr)
4. Ebu Abbas Velid b. Müslim el-Kuraşî (Velid b. Müslim)
5. Abdullah b. Ahmed el-Behrani (Abdullah b. Ahmed b. Beşir b. Zekvan)
Konular:
Allah İnancı, hidayet ve dalalete sevketmesi
Bid'at, bid'at çıkarmak
Sünnet, bağlayıcılığı
Sünnet, sünnete uymak
Yönetim, ulü'l-emre itaat
Öneri Formu
Hadis Id, No:
13925, İM001337
Hadis:
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ بَشِيرِ بْنِ ذَكْوَانَ الدِّمَشْقِىُّ حَدَّثَنَا الْوَلِيدُ بْنُ مُسْلِمٍ حَدَّثَنَا أَبُو رَافِعٍ عَنِ ابْنِ أَبِى مُلَيْكَةَ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ السَّائِبِ قَالَ قَدِمَ عَلَيْنَا سَعْدُ بْنُ أَبِى وَقَّاصٍ وَقَدْ كُفَّ بَصَرُهُ فَسَلَّمْتُ عَلَيْهِ فَقَالَ مَنْ أَنْتَ فَأَخْبَرْتُهُ . فَقَالَ مَرْحَبًا بِابْنِ أَخِى بَلَغَنِى أَنَّكَ حَسَنُ الصَّوْتِ بِالْقُرْآنِ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ « إِنَّ هَذَا الْقُرْآنَ نَزَلَ بِحُزْنٍ فَإِذَا قَرَأْتُمُوهُ فَابْكُوا فَإِنْ لَمْ تَبْكُوا فَتَبَاكَوْا وَتَغَنَّوْا بِهِ فَمَنْ لَمْ يَتَغَنَّ بِهِ فَلَيْسَ مِنَّا » .
Tercemesi:
Bize Abdullah b. Ahmed b. Beşir b. Zekvân ed-Dimeşkî, ona el-Velid b. Müslim, ona Ebu Râfi‘, ona İbn Müleyke, ona Abdurrahman b. es-Sâib’in şöyle dediğini rivayet etmiştir: Sa‘d b. Ebu Vakkas yanımıza gözleri kör olmuş halde geldi, ona selam verdim, sen kimsin? deyince ona söyledim. O:
-Kardeşimin oğlu merhaba! Bana ulaştığına göre, sen güzel sesle Kur’ân okuyan birisiymişsin. Rasulullah’ı (sav) şöyle buyururken dinledim: “Şüphesiz bu Kur’ân bir hüzün ile inmiştir. Bu sebeple Kur’ân okuduğunuz zaman ağlayınız. Ağlayamazsanız ağlar gibi yapınız. Onu teğannî ile (güzel sesle) okuyunuz. Kim Kur’ân’ı teğanni ile (güzel ses ve ahenk ile) okumaya gayret etmezse bizden değildir, buyurmuştur, dedi.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 176, /216
Senetler:
1. Ebu İshak Sa'd b. Ebu Vakkâs ez-Zührî (Malik b. Vüheyb b. Abdümenaf b. Zühre b. Kilab b. Mürre)
2. İbn Ebu Nüheyk Abdullah b. Ebu Nüheyk el-Kuraşî (Abdurrahman b. Sâib b. Ebu Nüheyk)
3. Abdullah b. Ebu Müleyke el-Kureşî (Abdullah b. Ubeydullah b. Züheyr b. Abdullah)
4. Ebu Râfi İsmail b. Rafi el-Ensarî (İsmail b. Rafi b. Uveymir)
5. Ebu Abbas Velid b. Müslim el-Kuraşî (Velid b. Müslim)
6. Abdullah b. Ahmed el-Behrani (Abdullah b. Ahmed b. Beşir b. Zekvan)
Konular:
KTB, NAMAZ,
Kur'ân, güzel/ doğru okumak
Öneri Formu
Hadis Id, No:
17202, D002750
Hadis:
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ بَشِيرِ بْنِ ذَكْوَانَ وَمَحْمُودُ بْنُ خَالِدٍ الدِّمَشْقِيَّانِ - الْمَعْنَى - قَالاَ حَدَّثَنَا مَرْوَانُ بْنُ مُحَمَّدٍ قَالَ حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ حَمْزَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا وَهْبٍ يَقُولُ سَمِعْتُ مَكْحُولاً يَقُولُ
"كُنْتُ عَبْدًا بِمِصْرَ لاِمْرَأَةٍ مِنْ بَنِى هُذَيْلٍ فَأَعْتَقَتْنِى فَمَا خَرَجْتُ مِنْ مِصْرَ وَبِهَا عِلْمٌ إِلاَّ حَوَيْتُ عَلَيْهِ فِيمَا أُرَى ثُمَّ أَتَيْتُ الْحِجَازَ فَمَا خَرَجْتُ مِنْهَا وَبِهَا عِلْمٌ إِلاَّ حَوَيْتُ عَلَيْهِ فِيمَا أُرَى ثُمَّ أَتَيْتُ الْعِرَاقَ فَمَا خَرَجْتُ مِنْهَا وَبِهَا عِلْمٌ إِلاَّ حَوَيْتُ عَلَيْهِ فِيمَا أُرَى ثُمَّ أَتَيْتُ الشَّامَ فَغَرْبَلْتُهَا كُلُّ ذَلِكَ أَسْأَلُ عَنِ النَّفْلِ فَلَمْ أَجِدْ أَحَدًا يُخْبِرُنِى فِيهِ بِشَىْءٍ حَتَّى أَتَيْتُ شَيْخًا يُقَالُ لَهُ زِيَادُ بْنُ جَارِيَةَ التَّمِيمِىُّ فَقُلْتُ لَهُ هَلْ سَمِعْتَ فِى النَّفْلِ شَيْئًا قَالَ نَعَمْ سَمِعْتُ حَبِيبَ بْنَ مَسْلَمَةَ الْفِهْرِىَّ يَقُولُ شَهِدْتُ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم نَفَّلَ الرُّبُعَ فِى الْبَدْأَةِ وَالثُّلُثَ فِى الرَّجْعَةِ."
Tercemesi:
Bize Abdullah b. Ahmed b. Beşir b. Zekvan ve Mahmud b. Halid ed-Dımeşkî -mana ile-, onlara Mervan b. Muhammed et-Tatarî, ona Yahya b. Hamza, ona Ebu Vehb (Ubeydullah b. Ubeyd el-Kela'î), ona Mekhul (b. Ebu Müslim eş-Şâmî) şöyle demiştir:
"Ben Mısır'da Huzeyl oğullarından bir kadının kölesiydim. Beni hürriyetime kavuşturdu. Öyle zannediyorum ki, ben Mısır'da ilim (öğrenme adına) ne varsa hepsini alarak çıktım. Sonra Hicaza geldim. Orada da ilimden ne varsa hepsini aldım da öyle çıktım. Sonra Irak'a vardım. Irak'ta bulunan ilmi de toplayıp çıktım. Sonra Şam'a geldim. Şam halkını iyice inceledim ve hepsine nefel (mücahide ganimetteki hissesinden başka bir şey var mıdır?) sordum. Bana nefel hakkında bilgi verecek kimse bulamadım. Nihayet Ziyad b. Cariye et-Temîmî denilen bir ihtiyarla karşılaştım. Kendisine hiç nefel hakkında bir şey duydun mu? diye sordum. O da -evet Habib b. Mesleme el-Fihrî'yi ben Peygamber'in (sav) (harbe) başlarken (ganimetten) dörtte bir; dönüşte de üçte bir oranında verdiğini gördüm derken işittim, cevabını verdi."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Cihâd 158, /637
Senetler:
1. Ebu Abdurrahman Habib b. Mesleme el-Fihrî (Habib b. Mesleme b. Malik b. Ekber b. Vehb)
2. Ebu Yezid Ziyad b. Câriye et-Temîmî (Ziyad b. Câriye)
3. Mekhul b. Ebu Müslim eş-Şâmî (Mekhul b. Ebu Müslim Şehrab b. Şazel eş-Şamî)
4. Ubeydullah b. Ubeyd el-Kela'î (Ubeydullah b. Ubeyd)
5. Ebu Abdurrahman Yahya b. Hamza el-Hadramî (Yahya b. Hamza b. Vakıd)
6. Mervan b. Muhammed et-Tatarî (Mervan b. Muhammed b. Hassan)
7. Abdullah b. Ahmed el-Behrani (Abdullah b. Ahmed b. Beşir b. Zekvan)
Konular:
Ganimet, taksim edilmesi, miktarları
Hadis rivayeti, ilim, Rihle, ilim yolculuğu Fazileti
Savaş, ve Barış
Öneri Formu
Hadis Id, No:
271949, İM001827-2
Hadis:
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ بَشِيرِ بْنِ ذَكْوَانَ وَأَحْمَدُ بْنُ الأَزْهَرِ قَالاَ حَدَّثَنَا مَرْوَانُ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا أَبُو يَزِيدَ الْخَوْلاَنِىُّ عَنْ سَيَّارِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الصَّدَفِىِّ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ فَرَضَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم زَكَاةَ الْفِطْرِ طُهْرَةً لِلصَّائِمِ مِنَ اللَّغْوِ وَالرَّفَثِ وَطُعْمَةً لِلْمَسَاكِينِ فَمَنْ أَدَّاهَا قَبْلَ الصَّلاَةِ فَهِىَ زَكَاةٌ مَقْبُولَةٌ وَمَنْ أَدَّاهَا بَعْدَ الصَّلاَةِ فَهِىَ صَدَقَةٌ مِنَ الصَّدَقَاتِ .
Tercemesi:
Bize Abdullah b. Ahmed b. Beşir b. Zekvan ve Ahmed b. el-Ezher, o ikisine Mervan b. Muhammed, ona Ebu Yezid el-Havlânî, ona Seyyae b. Abdurrahman es-Sedefî, ona İkrime, ona da İbn Abbâs şöyle demiştir: Rasulullah (sav) oruçluyu (işlediği) faydasız söz ve fiillerden ve çirkin, ölçüsüz lâflar (ın pisliğin) den temizleyici ve fakirlere yiyecek olmak üzere fıtır zekâtını farz kıldı. Artık kim bunu bayram namazından önce öderse, o, makbul bir zekâttır. Kim bunu bayram namazından sonra öderse o, sadakalardan birisidir.”
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Zekât 21, /293
Senetler:
1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. İkrime Mevla İbn Abbas (İkrime)
3. Seyyar b. Abdurrahman es-Sadefî (Seyyar b. Abdurrahman)
4. Ebu Yezid el-Havlânî es-Sağîr (Ebu Yezid)
5. Mervan b. Muhammed et-Tatarî (Mervan b. Muhammed b. Hassan)
6. Abdullah b. Ahmed el-Behrani (Abdullah b. Ahmed b. Beşir b. Zekvan)
Konular:
Oruç, arınma fırsatıdır
Sadaka, Fıtır sadakası