حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ الْحُسَيْنِ الدِّرْهَمِىُّ حَدَّثَنَا ابْنُ دَاوُدَ عَنْ بُكَيْرِ بْنِ عَامِرٍ عَنْ أَبِى زُرْعَةَ بْنِ عَمْرِو بْنِ جَرِيرٍ أَنَّ جَرِيرًا: "بَالَ ثُمَّ تَوَضَّأَ فَمَسَحَ عَلَى الْخُفَّيْنِ وَقَالَ مَا يَمْنَعُنِى أَنْ أَمْسَحَ وَقَدْ رَأَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَمْسَحُ قَالُوا إِنَّمَا كَانَ ذَلِكَ قَبْلَ نُزُولِ الْمَائِدَةِ. قَالَ مَا أَسْلَمْتُ إِلاَّ بَعْدَ نُزُولِ الْمَائِدَةِ."

Bize Ali b. Hüseyin ed-Dirhemî, ona İbn Davud, ona Bükeyr b. Amir, ona da Ebu Zür'a b. Amr b. Cerîr şöyle demiştir: "Cerir, küçük abdestini bozduktan sonra abdest alıp mestler üzerine meshetti ve Rasulullah'ı (sav) meshederken gördüğüm halde beni meshetmekten ne alıkoyabilir? dedi. (Bazı kişiler) Bu durum, Mâide Suresi (abdest âyeti) inmeden önce idi.' dediler. Bunun üzerine Cerir, 'Ben Mâide suresi indikten sonra Müslüman oldum.' diye cevap verdi."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 59, /42

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ يُونُسَ حَدَّثَنَا ابْنُ حَىٍّ - هُوَ الْحَسَنُ بْنُ صَالِحٍ - عَنْ بُكَيْرِ بْنِ عَامِرٍ الْبَجَلِىِّ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِى نُعْمٍ عَنِ الْمُغِيرَةِ بْنِ شُعْبَةَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مَسَحَ عَلَى الْخُفَّيْنِ . فَقُلْتُ ' يَا رَسُولَ اللَّهِ أَنَسِيتَ' قَالَ: "بَلْ أَنْتَ نَسِيتَ بِهَذَا أَمَرَنِى رَبِّى عز و جل."

Bize Ahmed b. Yunus, ona İbn Hayy -ki o Hasan b. Salih'tir-, ona Bükeyr b. Amir el-Becelî, ona Abdurrahman b. Ebu Nuaym, ona Muğîra b. Şube şöyle demiştir: Hz. Peygamber, mestler üzerine meshetti. Ben de Ya Rasulullah! Ayağınızı yıkamayı mı unuttunuz?' dedim. O, "Aksine sen unuttun. Rabbim bana bunu emretti," dedi.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 59, /43

حَدَّثَنَا هَارُونُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ حَدَّثَنَا الْفَضْلُ بْنُ دُكَيْنٍ حَدَّثَنَا بُكَيْرٌ - يَعْنِى ابْنَ عَامِرٍ - عَنِ ابْنِ أَبِى نُعْمٍ حَدَّثَنِى رَافِعُ بْنُ خَدِيجٍ أَنَّهُ زَرَعَ أَرْضًا فَمَرَّ بِهِ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم وَهُوَ يَسْقِيهَا فَسَأَلَهُ "لِمَنِ الزَّرْعُ وَلِمَنِ الأَرْضُ." فَقَالَ زَرْعِى بِبَذْرِى وَعَمَلِى لِىَ الشَّطْرُ وَلِبَنِى فُلاَنٍ الشَّطْرُ. فَقَالَ "أَرْبَيْتُمَا فَرُدَّ الأَرْضَ عَلَى أَهْلِهَا وَخُذْ نَفَقَتَكَ."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Buyû' 32, /793