Hadis - Hadis Veritabani

أَخْبَرَنَا الْوَلِيدُ بْنُ النَّضْرِ الرَّمْلِىُّ عَنْ مَسَرَّةَ بْنِ مَعْبَدٍ مِنْ بَنِى الْحَارِثِ ابْنِ أَبِى الْحَرَامِ مِنْ لَخْمٍ عَنِ الْوَضِينِ : أَنَّ رَجُلاً أَتَى النَّبِىَّ -صلى الله عليه وسلم- فَقَالَ : يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّا كُنَّا أَهْلَ جَاهِلِيَّةٍ وَعِبَادَةِ أَوْثَانٍ ، فَكُنَّا نَقْتُلُ الأَوْلاَدَ ، وَكَانَتْ عِنْدِى بِنْتٌ لِى ، فَلَمَّا أَجَابَتْ عِبَادَةَ الأَوْثَانِ ، وَكَانَتْ مَسْرُورَةً بِدُعَائِى إِذَا دَعَوْتُهَا ، فَدَعَوْتُهَا يَوْماً فَاتَّبَعَتْنِى ، فَمَرَرْتُ حَتَّى أَتَيْتُ بِئْراً مِنْ أَهْلِى غَيْرَ بَعِيدٍ ، فَأَخَذْتُ بِيَدِهَا فَرَدَّيْتُ بِهَا فِى الْبِئْرِ ، وَكَانَ آخِرَ عَهْدِى بِهَا أَنْ تَقُولَ : يَا أَبَتَاهُ يَا أَبَتَاهُ. فَبَكَى رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- حَتَّى وَكَفَ دَمْعُ عَيْنَيْهِ ، فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ مِنْ جُلَسَاءِ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- : أَحْزَنْتَ رَسُولَ اللَّهِ. فَقَالَ لَهُ :« كُفَّ ، فَإِنَّهُ يَسْأَلُ عَمَّا أَهَمَّهُ ». ثُمَّ قَالَ لَهُ :« أَعِدْ عَلَىَّ حَدِيثَكَ ». فَأَعَادَهُ ، فَبَكَى حَتَّى وَكَفَ الدَّمْعُ مِنْ عَيْنَيْهِ عَلَى لِحْيَتِهِ ، ثُمَّ قَالَ لَهُ :« إِنَّ اللَّهَ قَدْ وَضَعَ عَنِ الْجَاهِلِيَّةِ مَا عَمِلُوا ، فَاسْتَأْنِفْ عَمَلَكَ »

Öneri Formu Hadis Id, No: 35334, DM000002 Hadis: أَخْبَرَنَا الْوَلِيدُ بْنُ النَّضْرِ الرَّمْلِىُّ عَنْ مَسَرَّةَ بْنِ مَعْبَدٍ مِنْ بَنِى الْحَارِثِ ابْنِ أَبِى الْحَرَامِ مِنْ لَخْمٍ عَنِ الْوَضِينِ : أَنَّ رَجُلاً أَتَى النَّبِىَّ -صلى الله عليه وسلم- فَقَالَ : يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّا كُنَّا أَهْلَ جَاهِلِيَّةٍ وَعِبَادَةِ أَوْثَانٍ ، فَكُنَّا نَقْتُلُ الأَوْلاَدَ ، وَكَانَتْ عِنْدِى بِنْتٌ لِى ، فَلَمَّا أَجَابَتْ عِبَادَةَ الأَوْثَانِ ، وَكَانَتْ مَسْرُورَةً بِدُعَائِى إِذَا دَعَوْتُهَا ، فَدَعَوْتُهَا يَوْماً فَاتَّبَعَتْنِى ، فَمَرَرْتُ حَتَّى أَتَيْتُ بِئْراً مِنْ أَهْلِى غَيْرَ بَعِيدٍ ، فَأَخَذْتُ بِيَدِهَا فَرَدَّيْتُ بِهَا فِى الْبِئْرِ ، وَكَانَ آخِرَ عَهْدِى بِهَا أَنْ تَقُولَ : يَا أَبَتَاهُ يَا أَبَتَاهُ. فَبَكَى رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- حَتَّى وَكَفَ دَمْعُ عَيْنَيْهِ ، فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ مِنْ جُلَسَاءِ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- : أَحْزَنْتَ رَسُولَ اللَّهِ. فَقَالَ لَهُ :« كُفَّ ، فَإِنَّهُ يَسْأَلُ عَمَّا أَهَمَّهُ ». ثُمَّ قَالَ لَهُ :« أَعِدْ عَلَىَّ حَدِيثَكَ ». فَأَعَادَهُ ، فَبَكَى حَتَّى وَكَفَ الدَّمْعُ مِنْ عَيْنَيْهِ عَلَى لِحْيَتِهِ ، ثُمَّ قَالَ لَهُ :« إِنَّ اللَّهَ قَدْ وَضَعَ عَنِ الْجَاهِلِيَّةِ مَا عَمِلُوا ، فَاسْتَأْنِفْ عَمَلَكَ » Tercemesi: Bize Velid b. Nadr er-Remlî, ona Lahm kabilesinden olan Hâris b. Ebu Harâm oğullarından Meserre b. Ma'bed, ona da Vadîn şöyle rivayet etmiştir: Bir adam Nebî'nin (sav) huzuruna gelip "Yâ Rasulullah! Biz cahiliye [dönemi] insanları ve putlara tapan [kimseler] idik. [Ayrıca] çocuklar[ımızı] öldürürdük. Benim de bir kızım vardı. Putlara ibadeti kabul edip kendisini çağırdığımda çağırmamdan dolayı mutlu olduğunda bir gün onu çağırdım [ve] beni takip etti. Ben de ailemden çok da uzak olmayan bir kuyuya geldim. [Kızımın] elinden tutup onu kuyuya attım. Söylediği son söz "Babacığım! Babacağım!" idi. [Bunun üzerine] Hz. Peygamber (sav) göz yaşları boşanana dek ağladı. [Derken], Rasulullah'ın (sav) arkadaşlarından biri, ona, "Hz. Peygamber'i (sav) üzdün!" dedi. Nebî (sav) de ona "Dur! Kendisini kederlendiren bir şeyden soruyor!" buyurdu. Ardından ona, "Dediğini bana tekrarla!" buyurdu. O da kendisine tekrar anlattı. Rasulullah (sav) gözlerinden yaş boşanıp sakalı [ıslanana] dek ağladı. Daha sonra [adama], "Allah [insanların] cahiliyede yapıp ettiklerini affetmiştir. Hayatına yeni bir sayfa aç! (فَاسْتَأْنِفْ عَمَلَكَ)" buyurdu. Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: Dârimî, Sünen-i Dârimî, Mukaddime 1, 1/153 Senetler: 1. Ebu Kinane Vadîn b. Ata (Vadîn b. Ata)
2. Meserra b. Ma'bed el-Lahmî (Meserra b. Ma'bed)
3. Velid b. Nadr el-Mesudi (Velid b. Nadr)
Konular: Günah, cahiliye döneminde işlenen günahlar

35334 DM000002 Darimi, Mukaddime,1

Dârimî Sünen-i Dârimî Mukaddime 1, 1/153

Senedi ve Konuları

1. Ebu Kinane Vadîn b. Ata (Vadîn b. Ata)

2. Meserra b. Ma'bed el-Lahmî (Meserra b. Ma'bed)

3. Velid b. Nadr el-Mesudi (Velid b. Nadr)

Günah, cahiliye döneminde işlenen günahlar

أَخْبَرَنَا أَبُو حَازِمٍ الْحَافِظُ أَخْبَرَنَا أَبُو أَحْمَدَ الْحَافِظُ حَدَّثَنَا أَبُو عَبْدِ الرَّحْمَنِ : مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْبَيْرُوتِىُّ بِبَيْرُوتَ حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ يَعْنِى ابْنَ سُوَيْدٍ الرَّمْلِىَّ حَدَّثَنَا الْوَلِيدُ يَعْنِى ابْنَ النَّضْرِ حَدَّثَنَا الْقَاسِمُ يَعْنِى ابْنَ غُصْنٍ عَنْ دَاوُدَ بْنِ أَبِى هِنْدٍ عَنْ أَبِى عُثْمَانَ النَّهْدِىِّ عَنْ سَلْمَانَ الْفَارِسِىِّ قَالَ قَالَ النَّبِىُّ -صلى الله عليه وسلم- :« مَا مِنْ رَجُلٍ يَكُونُ بِأَرْضِ قِىٍّ فَيُؤَذِّنُ بِحَضْرَةِ الصَّلاَةِ ، وَيُقِيمُ الصَّلاَةَ فَيُصَلِّى إِلاَّ صَفَّ خَلْفَهُ مِنَ الْمَلاَئِكَةِ مَا لاَ يُرَى قُطْرَاهُ ، يَرْكَعُونَ بِرُكُوعِهِ وَيَسْجُدُونَ بِسُجُودِهِ ، وَيُؤَمِّنُونَ عَلَى دُعَائِهِ ».

Öneri Formu Hadis Id, No: 138662, BS001929 Hadis: أَخْبَرَنَا أَبُو حَازِمٍ الْحَافِظُ أَخْبَرَنَا أَبُو أَحْمَدَ الْحَافِظُ حَدَّثَنَا أَبُو عَبْدِ الرَّحْمَنِ : مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْبَيْرُوتِىُّ بِبَيْرُوتَ حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ يَعْنِى ابْنَ سُوَيْدٍ الرَّمْلِىَّ حَدَّثَنَا الْوَلِيدُ يَعْنِى ابْنَ النَّضْرِ حَدَّثَنَا الْقَاسِمُ يَعْنِى ابْنَ غُصْنٍ عَنْ دَاوُدَ بْنِ أَبِى هِنْدٍ عَنْ أَبِى عُثْمَانَ النَّهْدِىِّ عَنْ سَلْمَانَ الْفَارِسِىِّ قَالَ قَالَ النَّبِىُّ -صلى الله عليه وسلم- :« مَا مِنْ رَجُلٍ يَكُونُ بِأَرْضِ قِىٍّ فَيُؤَذِّنُ بِحَضْرَةِ الصَّلاَةِ ، وَيُقِيمُ الصَّلاَةَ فَيُصَلِّى إِلاَّ صَفَّ خَلْفَهُ مِنَ الْمَلاَئِكَةِ مَا لاَ يُرَى قُطْرَاهُ ، يَرْكَعُونَ بِرُكُوعِهِ وَيَسْجُدُونَ بِسُجُودِهِ ، وَيُؤَمِّنُونَ عَلَى دُعَائِهِ ». Tercemesi: Açıklama: Yazar, Kitap, Bölüm: Beyhakî, Sünen-i Kebir, Salât 1929, 3/142 Senetler: 1. Selman el-Farisî (Selman b. İslam)
2. Ebu Osman en-Nehdî (Abdurrahman b. Mül b. Amr b. Adiy b. Vehb)
3. Ebu Bekir Davud b. Ebu Hind el-Kuşeyrî (Davud b. Dinar b. Azafir)
4. Kasım b. Ğusn eş-Şami (Kasım b. Ğusn)
5. Velid b. Nadr el-Mesudi (Velid b. Nadr)
6. İshak b. Süveyd el-Belevi (İshak b. İbrahim b. Süveyd)
7. Muhammed b. Mekhul el-Beyruti (Muhammed b. Abdullah b. Abdusselam b. Ebu Eyyüb)
8. Ebu Ahmed el-Hâkim en-Nisaburî (Muhammed b. Muhammed b. Ahmed b. İshak)
9. Ebu Hazim Amr b. Ahmed el-A'rec (Ömer b. Ahmed b. İbrahim b. Abdûye)
Konular: Abdest, önemi, fazileti / sevabı

138662 BS001929 Beyhaki, Sünenü'l Kübra, I, 539

Beyhakî Sünen-i Kebir Salât 1929, 3/142

Senedi ve Konuları

1. Selman el-Farisî (Selman b. İslam)

2. Ebu Osman en-Nehdî (Abdurrahman b. Mül b. Amr b. Adiy b. Vehb)

3. Ebu Bekir Davud b. Ebu Hind el-Kuşeyrî (Davud b. Dinar b. Azafir)

4. Kasım b. Ğusn eş-Şami (Kasım b. Ğusn)

5. Velid b. Nadr el-Mesudi (Velid b. Nadr)

6. İshak b. Süveyd el-Belevi (İshak b. İbrahim b. Süveyd)

7. Muhammed b. Mekhul el-Beyruti (Muhammed b. Abdullah b. Abdusselam b. Ebu Eyyüb)

8. Ebu Ahmed el-Hâkim en-Nisaburî (Muhammed b. Muhammed b. Ahmed b. İshak)

9. Ebu Hazim Amr b. Ahmed el-A'rec (Ömer b. Ahmed b. İbrahim b. Abdûye)

Abdest, önemi, fazileti / sevabı

Gelişmiş Arama