حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى حَدَّثَنَا عَمْرُو بْنُ الْحُصَيْنِ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُلاَثَةَ عَنْ عَبْدِ الْكَرِيمِ الْجَزَرِىِّ عَنْ سَعِيدِ بْنِ الْمُسَيَّبِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « الأُذُنَانِ مِنَ الرَّأْسِ » .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
9663, İM000445
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى حَدَّثَنَا عَمْرُو بْنُ الْحُصَيْنِ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُلاَثَةَ عَنْ عَبْدِ الْكَرِيمِ الْجَزَرِىِّ عَنْ سَعِيدِ بْنِ الْمُسَيَّبِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « الأُذُنَانِ مِنَ الرَّأْسِ » .
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Yahya, ona Amr b. Husayn, ona Muhammed b. Abdullah b. Ulâse, ona Abdülkerim (b. Malik) el-Cezerî, ona Said b. Müseyyeb, ona da Ebu Hüreyre'nin rivayet ettiğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur:
"Kulaklar başa dahildir."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Tahâret ve sünenüha 53, /82
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Said b. Müseyyeb el-Kuraşî (Said b. Müseyyeb b. Hazn b. Ebu Vehb)
3. Ebu Said Abdülkerim b. Malik el-Cezerî (Abdülkerim b. Malik el-Cezerî)
4. Ebu Yesir Muhammed b. Abdullah el-Ukayli (Muhammed b. Abdullah b. Ulâse b. Malik)
5. Ebu Osman Amr b. Husayn el-Ukaylî (Amr b. Husayn)
6. Muhammed b. Yahya ez-Zühli (Muhammed b. Yahya b. Abdullah b. Halid)
Konular:
Abdest, Mesh, başın meshi
Abdest, Mesh, kulaklar nasıl mesh edilir?
KTB, ABDEST
Öneri Formu
Hadis Id, No:
234958, EYM004918
Hadis:
حَدَّثَنَا عَمْرُو بْنُ حَصِينٍ، حَدَّثَنَا ابْنُ عُلَاثَةَ، حَدَّثَنِي الْأَوْزَاعِيُّ، عَنِ الزُّهْرِيِّ، عَنْ عُرْوَةَ، عَنْ عَائِشَةَ، أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «مَنْ نَامَ بَعْدَ الْعَصْرِ فَاخْتُلِسَ عَقْلُهُ فَلَا يَلُومَنَّ إِلَّا نَفْسَهُ»
Tercemesi:
Bize Amr b. Husayn, ona (Muhammed b. Abdullah) b. Ulâse, ona (Abdurrahman b. Amr) el-Evzaî, ona (İbn Şihab) ez-Zührî, ona Urve (b. Zübeyr), ona da Hz. Aişe, Hz. Peygamber'in (sav) şöyle buyurduğunu haber vermiştir: "Kim ikindi namazından sonra uyur da aklı kendisinden alınırsa sadece kendisini ayıplasın."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Ya'lâ el-Mevsılî, Müsned-i Ebû Ya'la, Aişe ani'n-Nebî 4918, 8/316
Senetler:
1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Urve b. Zübeyr el-Esedî (Urve b. Zübeyr b. Avvam b. Huveylid b. Esed)
3. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)
4. Ebu Amr Abdurrahman b. Amr el-Evzaî (Abdurrahman b. Amr b. Yahmed)
5. Ebu Yesir Muhammed b. Abdullah el-Ukayli (Muhammed b. Abdullah b. Ulâse b. Malik)
6. Ebu Osman Amr b. Husayn el-Ukaylî (Amr b. Husayn)
Konular:
Adab, yatma-kalkma adabı
Uyku, uykunun mekruh olduğu vakitler
حدثنا دعلج نا محمد بن أيوب الرازي نا عمرو بن الحصين نا بن علاثة عن عبد الكريم الجزري عن سعيد بن المسيب عن أبي هريرة قال قال رسول الله صلى الله عليه و سلم : تمضمضوا واستنشقوا والأذنان من الرأس عمرو بن الحصين وابن علاثة ضعيفان
Öneri Formu
Hadis Id, No:
183337, DK000352
Hadis:
حدثنا دعلج نا محمد بن أيوب الرازي نا عمرو بن الحصين نا بن علاثة عن عبد الكريم الجزري عن سعيد بن المسيب عن أبي هريرة قال قال رسول الله صلى الله عليه و سلم : تمضمضوا واستنشقوا والأذنان من الرأس عمرو بن الحصين وابن علاثة ضعيفان
Tercemesi:
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Darekutni, Sünen-i Darekutni, taharet 352, 1/179
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Said b. Müseyyeb el-Kuraşî (Said b. Müseyyeb b. Hazn b. Ebu Vehb)
3. Ebu Said Abdülkerim b. Malik el-Cezerî (Abdülkerim b. Malik el-Cezerî)
4. Ebu Yesir Muhammed b. Abdullah el-Ukayli (Muhammed b. Abdullah b. Ulâse b. Malik)
5. Ebu Osman Amr b. Husayn el-Ukaylî (Amr b. Husayn)
6. Ebu Abdullah Muhammed b. Eyyüb el-Becelî (Muhammed b. Eyyüb b. Sinan b. Yahya b. ed- Dureys b. Yesar)
7. Ebu Muhammed Da'lec b. Ahmed es-Sicistani (Da'lec b. Ahmed b. Da'lec b. Abdurrahman)
Konular:
Abdest, ağıza su vermek
Abdest, buruna su verip sümkürmek
Abdest, Mesh, kulaklar nasıl mesh edilir?
Öneri Formu
Hadis Id, No:
11667, İM000990
Hadis:
حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ أَبِى كَرِيمَةَ الْحَرَّانِىُّ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ سَلَمَةَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُلاَثَةَ عَنْ هِشَامِ بْنِ حَسَّانٍ عَنِ الْحَسَنِ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ أَبِى الْعَاصِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « إِنِّى لأَسْمَعُ بُكَاءَ الصَّبِىِّ فَأَتَجَوَّزُ فِى الصَّلاَةِ » .
Tercemesi:
Bize İsmail b. Ebu Kerime el-Harranî, ona Muhammed b. Seleme, ona Muhammed b. Abdullah b. Ulâse, ona Hişam b. Hassan, ona el-Hasen, ona Osman b. Ebu’l-Âs’ın şöyle dediğini rivayet etmiştir: Rasulullah (sav): “Ben (namazda iken) küçük çocuğun ağlayışını duyduğum için namazı kısa keserim,” buyurdu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 49, /163
Senetler:
1. Ebu Abdullah Osman b. Ebu Âs es-Sekafî (Osman b. Ebu As b. Bişr b. Abdüdühman b. Abdullah)
2. Ebu Said Hasan el-Basrî (Hasan b. Yesâr)
3. Ebu Abdullah Hişam b. Hassan el-Ezdi (Hişam b. Hassan)
4. Ebu Yesir Muhammed b. Abdullah el-Ukayli (Muhammed b. Abdullah b. Ulâse b. Malik)
5. Ebu Abdullah Muhammed b. Seleme el-Bahili (Muhammed b. Seleme b. Abdullah)
6. İsmail b. Ebu Kerime (İsmail b. Ubeyd b. Ömer)
Konular:
KTB, NAMAZ,
Namaz, imamın sorumlulukları
Namaz, kısaltmak/uzatmamak, Çocuk/kadın/yaşlı/yorgunluktan dolayı
Öneri Formu
Hadis Id, No:
33218, D004436
Hadis:
حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ عَمَّارٍ حَدَّثَنَا صَدَقَةُ بْنُ خَالِدٍ ح
وَحَدَّثَنَا نَصْرُ بْنُ عَاصِمٍ الأَنْطَاكِىُّ حَدَّثَنَا الْوَلِيدُ جَمِيعًا قَالاَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدٌ - قَالَ هِشَامٌ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الشُّعَيْثِىُّ - عَنْ مَسْلَمَةَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْجُهَنِىِّ عَنْ خَالِدِ بْنِ اللَّجْلاَجِ عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم بِبَعْضِ هَذَا الْحَدِيثِ.
Tercemesi:
Bize Hişam b. Ammar, ona Halid; (T)
Bize Nasr b. Asım el-Entâkî, ona Velid, onlara Muhammed -Hişam Muhammed b. Abdullah eş-Şa'bî dedi-, ona Mesleme b. Abdullah el-Cühenî, ona Halid b. Leclac'dan, o babası vasıtasıyla Rasulullah'tan (sav) bu (önceki) hadisin bir kısmını rivayet etti.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Hudûd 24, /1012
Senetler:
1. Leclac b. Hakîm es-Sülemî (Leclac b. Hakîm)
2. Ebu İbrahim Halid b. Leclac el-Amirî (Halid b. Leclac)
3. Mesleme b. Abdullah el-Cühenî (Mesleme b. Abdullah b. Rib'î)
4. Ebu Yesir Muhammed b. Abdullah el-Ukayli (Muhammed b. Abdullah b. Ulâse b. Malik)
5. Ebu Abbas Sadaka b. Halid el-Kuraşî (Sadaka b. Halid)
6. Hişam b. Ammar es-Sülemî (Hişam b. Ammar es-Sülemî)
Konular:
Recm, cezası
Zina, zinanın sübutu
حَدَّثَنَا عَبْدَةُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ وَمُحَمَّدُ بْنُ دَاوُدَ بْنِ صُبَيْحٍ قَالَ عَبْدَةُ أَخْبَرَنَا حَرَمِىُّ بْنُ حَفْصٍ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُلاَثَةَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ عُمَرَ بْنِ عَبْدِ الْعَزِيزِ أَنَّ خَالِدَ بْنَ اللَّجْلاَجِ حَدَّثَهُ أَنَّ اللَّجْلاَجَ أَبَاهُ أَخْبَرَهُ أَنَّهُ كَانَ قَاعِدًا يَعْتَمِلُ فِى السُّوقِ فَمَرَّتِ امْرَأَةٌ تَحْمِلُ صَبِيًّا فَثَارَ النَّاسُ مَعَهَا وَثُرْتُ فِيمَنْ ثَارَ فَانْتَهَيْتُ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَهُوَ يَقُولُ
"مَنْ أَبُو هَذَا مَعَكِ." فَسَكَتَتْ فَقَالَ شَابٌّ حَذْوَهَا أَنَا أَبُوهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ. فَأَقْبَلَ عَلَيْهَا فَقَالَ
"مَنْ أَبُو هَذَا مَعَكِ." قَالَ الْفَتَى أَنَا أَبُوهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ. فَنَظَرَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِلَى بَعْضِ مَنْ حَوْلَهُ يَسْأَلُهُمْ عَنْهُ فَقَالُوا مَا عَلِمْنَا إِلاَّ خَيْرًا. فَقَالَ لَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم
"أَحْصَنْتَ." قَالَ نَعَمْ. فَأَمَرَ بِهِ فَرُجِمَ. قَالَ فَخَرَجْنَا بِهِ فَحَفَرْنَا لَهُ حَتَّى أَمْكَنَّا ثُمَّ رَمَيْنَاهُ بِالْحِجَارَةِ حَتَّى هَدَأَ فَجَاءَ رَجُلٌ يَسْأَلُ عَنِ الْمَرْجُومِ فَانْطَلَقْنَا بِهِ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَقُلْنَا هَذَا جَاءَ يَسْأَلُ عَنِ الْخَبِيثِ. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"لَهُوَ أَطْيَبُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ رِيحِ الْمِسْكِ." فَإِذَا هُوَ أَبُوهُ فَأَعَنَّاهُ عَلَى غُسْلِهِ وَتَكْفِينِهِ وَدَفْنِهِ.
[وَمَا أَدْرِى قَالَ وَالصَّلاَةِ عَلَيْهِ أَمْ لاَ.]
[وَهَذَا حَدِيثُ عَبْدَةَ وَهُوَ أَتَمُّ.]
[قال ابو داود: الذي تفرد به في هذه الحديث غسل المرجوم و تكفينه.]
Öneri Formu
Hadis Id, No:
33217, D004435
Hadis:
حَدَّثَنَا عَبْدَةُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ وَمُحَمَّدُ بْنُ دَاوُدَ بْنِ صُبَيْحٍ قَالَ عَبْدَةُ أَخْبَرَنَا حَرَمِىُّ بْنُ حَفْصٍ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُلاَثَةَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ عُمَرَ بْنِ عَبْدِ الْعَزِيزِ أَنَّ خَالِدَ بْنَ اللَّجْلاَجِ حَدَّثَهُ أَنَّ اللَّجْلاَجَ أَبَاهُ أَخْبَرَهُ أَنَّهُ كَانَ قَاعِدًا يَعْتَمِلُ فِى السُّوقِ فَمَرَّتِ امْرَأَةٌ تَحْمِلُ صَبِيًّا فَثَارَ النَّاسُ مَعَهَا وَثُرْتُ فِيمَنْ ثَارَ فَانْتَهَيْتُ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَهُوَ يَقُولُ
"مَنْ أَبُو هَذَا مَعَكِ." فَسَكَتَتْ فَقَالَ شَابٌّ حَذْوَهَا أَنَا أَبُوهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ. فَأَقْبَلَ عَلَيْهَا فَقَالَ
"مَنْ أَبُو هَذَا مَعَكِ." قَالَ الْفَتَى أَنَا أَبُوهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ. فَنَظَرَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِلَى بَعْضِ مَنْ حَوْلَهُ يَسْأَلُهُمْ عَنْهُ فَقَالُوا مَا عَلِمْنَا إِلاَّ خَيْرًا. فَقَالَ لَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم
"أَحْصَنْتَ." قَالَ نَعَمْ. فَأَمَرَ بِهِ فَرُجِمَ. قَالَ فَخَرَجْنَا بِهِ فَحَفَرْنَا لَهُ حَتَّى أَمْكَنَّا ثُمَّ رَمَيْنَاهُ بِالْحِجَارَةِ حَتَّى هَدَأَ فَجَاءَ رَجُلٌ يَسْأَلُ عَنِ الْمَرْجُومِ فَانْطَلَقْنَا بِهِ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَقُلْنَا هَذَا جَاءَ يَسْأَلُ عَنِ الْخَبِيثِ. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"لَهُوَ أَطْيَبُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ رِيحِ الْمِسْكِ." فَإِذَا هُوَ أَبُوهُ فَأَعَنَّاهُ عَلَى غُسْلِهِ وَتَكْفِينِهِ وَدَفْنِهِ.
[وَمَا أَدْرِى قَالَ وَالصَّلاَةِ عَلَيْهِ أَمْ لاَ.]
[وَهَذَا حَدِيثُ عَبْدَةَ وَهُوَ أَتَمُّ.]
[قال ابو داود: الذي تفرد به في هذه الحديث غسل المرجوم و تكفينه.]
Tercemesi:
Bize Abde b. Abdullah ve Muhammed b. Davud b. Subeyh, ona Abde, ona Haramî b. Hafs, ona Muhammed b. Abdullah b. Ulâse, ona Abdulaziz b. Ömer b. Abdulaziz, ona da Halid b. Leclac, babası Leclac'ın şöyle haber verdiğini rivayet etmiştir: O (Leclac) çarşıda kendi kendine oturduğu yerde çalışıyordu. Kucağında bir çocuk taşıyan bir kadın geçti. (Leclac der ki): İnsanlar onunla koşuştular, ben de yürüdüm. Rasulullah'ın (sav) yanına vardım. Rasulullah (sav); "bunun babası kim?" buyurdu. Kadın sustu (karşılık vermedi). Kadının hizasında duran bir genç; onun babası benim Ya Rasulullah! dedi. Rasulullah, kadına dönüp; "yanındaki bu çocuğun babası kim?" buyurdu. Genç yine onun babası benim Ya Rasulullah! dedi. Rasulullah (sav) etrafında duran bazılarına baktı. Onlara gencin durumunu soruyordu. Onlar, biz onun hakkında hayırdan başka bir şey bilmeyiz dediler. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) gence; "muhsan mısın?" dedi. Genç, evet dedi. Rasulullah (sav) onun recmedilmesini emretti. Genci çıkardık; onun için bize recm imkânı verecek kadar bir çukur kazdık, sonra hareketsiz kalıncaya (ölünceye) kadar ona taş attık. Recmedilen genci soran bir adam geldi. Onu alıp Rasulullah'a götürdük ve "bu adam o habisi sormaya geldi" dedik. Rasulullah (sav); "şüphesiz o Allah katında misk kokusundan daha güzeldir" buyurdu. Bir de gördük ki o adam gencin babası imiş. Genci yıkamakta, kefenlemekte ve defnetmekte adama yardım ettik.
[Ravi diyor ki; Namazda dedi mi, demedi mi bilmiyorum.]
[Bu Abde'nin hadisidir ve bu daha tamdır.]
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Hudûd 24, /1011
Senetler:
1. Leclac b. Hakîm es-Sülemî (Leclac b. Hakîm)
2. Ebu İbrahim Halid b. Leclac el-Amirî (Halid b. Leclac)
3. Ebu Muhammed Abdulaziz b. Ömer el-Kuraşi (Abdulaziz b. Ömer b. Abdulaziz b. Mervan)
4. Ebu Yesir Muhammed b. Abdullah el-Ukayli (Muhammed b. Abdullah b. Ulâse b. Malik)
5. Haramî b. Hafs el-Kasâmilî (Haramî b. Hafs b. Ömer)
6. Ebu Cafer Muhammed b. Davud el-Messısî (Muhammed b. Davud b. Subeyh)
Konular:
Recm, cezası
Zina, zinanın sübutu
حَدَّثَنَا عَبْدَةُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ وَمُحَمَّدُ بْنُ دَاوُدَ بْنِ صُبَيْحٍ قَالَ عَبْدَةُ أَخْبَرَنَا حَرَمِىُّ بْنُ حَفْصٍ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُلاَثَةَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ عُمَرَ بْنِ عَبْدِ الْعَزِيزِ أَنَّ خَالِدَ بْنَ اللَّجْلاَجِ حَدَّثَهُ أَنَّ اللَّجْلاَجَ أَبَاهُ أَخْبَرَهُ أَنَّهُ كَانَ قَاعِدًا يَعْتَمِلُ فِى السُّوقِ فَمَرَّتِ امْرَأَةٌ تَحْمِلُ صَبِيًّا فَثَارَ النَّاسُ مَعَهَا وَثُرْتُ فِيمَنْ ثَارَ فَانْتَهَيْتُ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَهُوَ يَقُولُ
"مَنْ أَبُو هَذَا مَعَكِ." فَسَكَتَتْ فَقَالَ شَابٌّ حَذْوَهَا أَنَا أَبُوهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ. فَأَقْبَلَ عَلَيْهَا فَقَالَ
"مَنْ أَبُو هَذَا مَعَكِ." قَالَ الْفَتَى أَنَا أَبُوهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ. فَنَظَرَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِلَى بَعْضِ مَنْ حَوْلَهُ يَسْأَلُهُمْ عَنْهُ فَقَالُوا مَا عَلِمْنَا إِلاَّ خَيْرًا. فَقَالَ لَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم
"أَحْصَنْتَ." قَالَ نَعَمْ. فَأَمَرَ بِهِ فَرُجِمَ. قَالَ فَخَرَجْنَا بِهِ فَحَفَرْنَا لَهُ حَتَّى أَمْكَنَّا ثُمَّ رَمَيْنَاهُ بِالْحِجَارَةِ حَتَّى هَدَأَ فَجَاءَ رَجُلٌ يَسْأَلُ عَنِ الْمَرْجُومِ فَانْطَلَقْنَا بِهِ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَقُلْنَا هَذَا جَاءَ يَسْأَلُ عَنِ الْخَبِيثِ. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"لَهُوَ أَطْيَبُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ رِيحِ الْمِسْكِ." فَإِذَا هُوَ أَبُوهُ فَأَعَنَّاهُ عَلَى غُسْلِهِ وَتَكْفِينِهِ وَدَفْنِهِ.
[وَمَا أَدْرِى قَالَ وَالصَّلاَةِ عَلَيْهِ أَمْ لاَ.]
[وَهَذَا حَدِيثُ عَبْدَةَ وَهُوَ أَتَمُّ.]
[قال ابو داود: الذي تفرد به في هذه الحديث غسل المرجوم و تكفينه.]
Öneri Formu
Hadis Id, No:
275641, D004435-2
Hadis:
حَدَّثَنَا عَبْدَةُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ وَمُحَمَّدُ بْنُ دَاوُدَ بْنِ صُبَيْحٍ قَالَ عَبْدَةُ أَخْبَرَنَا حَرَمِىُّ بْنُ حَفْصٍ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُلاَثَةَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ عُمَرَ بْنِ عَبْدِ الْعَزِيزِ أَنَّ خَالِدَ بْنَ اللَّجْلاَجِ حَدَّثَهُ أَنَّ اللَّجْلاَجَ أَبَاهُ أَخْبَرَهُ أَنَّهُ كَانَ قَاعِدًا يَعْتَمِلُ فِى السُّوقِ فَمَرَّتِ امْرَأَةٌ تَحْمِلُ صَبِيًّا فَثَارَ النَّاسُ مَعَهَا وَثُرْتُ فِيمَنْ ثَارَ فَانْتَهَيْتُ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَهُوَ يَقُولُ
"مَنْ أَبُو هَذَا مَعَكِ." فَسَكَتَتْ فَقَالَ شَابٌّ حَذْوَهَا أَنَا أَبُوهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ. فَأَقْبَلَ عَلَيْهَا فَقَالَ
"مَنْ أَبُو هَذَا مَعَكِ." قَالَ الْفَتَى أَنَا أَبُوهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ. فَنَظَرَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِلَى بَعْضِ مَنْ حَوْلَهُ يَسْأَلُهُمْ عَنْهُ فَقَالُوا مَا عَلِمْنَا إِلاَّ خَيْرًا. فَقَالَ لَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم
"أَحْصَنْتَ." قَالَ نَعَمْ. فَأَمَرَ بِهِ فَرُجِمَ. قَالَ فَخَرَجْنَا بِهِ فَحَفَرْنَا لَهُ حَتَّى أَمْكَنَّا ثُمَّ رَمَيْنَاهُ بِالْحِجَارَةِ حَتَّى هَدَأَ فَجَاءَ رَجُلٌ يَسْأَلُ عَنِ الْمَرْجُومِ فَانْطَلَقْنَا بِهِ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَقُلْنَا هَذَا جَاءَ يَسْأَلُ عَنِ الْخَبِيثِ. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"لَهُوَ أَطْيَبُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ رِيحِ الْمِسْكِ." فَإِذَا هُوَ أَبُوهُ فَأَعَنَّاهُ عَلَى غُسْلِهِ وَتَكْفِينِهِ وَدَفْنِهِ.
[وَمَا أَدْرِى قَالَ وَالصَّلاَةِ عَلَيْهِ أَمْ لاَ.]
[وَهَذَا حَدِيثُ عَبْدَةَ وَهُوَ أَتَمُّ.]
[قال ابو داود: الذي تفرد به في هذه الحديث غسل المرجوم و تكفينه.]
Tercemesi:
Bize Abde b. Abdullah ve Muhammed b. Davud b. Subeyh, ona Abde, ona Haramî b. Hafs, ona Muhammed b. Abdullah b. Ulâse, ona Abdulaziz b. Ömer b. Abdulaziz, ona da Halid b. Leclac, babası Leclac'ın şöyle haber verdiğini rivayet etmiştir: O (Leclac) çarşıda kendi kendine oturduğu yerde çalışıyordu. Kucağında bir çocuk taşıyan bir kadın geçti. (Leclac der ki): İnsanlar onunla koşuştular, ben de yürüdüm. Rasulullah'ın (sav) yanına vardım. Rasulullah (sav); "bunun babası kim?" buyurdu. Kadın sustu (karşılık vermedi). Kadının hizasında duran bir genç; onun babası benim Ya Rasulullah! dedi. Rasulullah, kadına dönüp; "yanındaki bu çocuğun babası kim?" buyurdu. Genç yine onun babası benim Ya Rasulullah! dedi. Rasulullah (sav) etrafında duran bazılarına baktı. Onlara gencin durumunu soruyordu. Onlar, biz onun hakkında hayırdan başka bir şey bilmeyiz dediler. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) gence; "muhsan mısın?" dedi. Genç, evet dedi. Rasulullah (sav) onun recmedilmesini emretti. Genci çıkardık; onun için bize recm imkânı verecek kadar bir çukur kazdık, sonra hareketsiz kalıncaya (ölünceye) kadar ona taş attık. Recmedilen genci soran bir adam geldi. Onu alıp Rasulullah'a götürdük ve "bu adam o habisi sormaya geldi" dedik. Rasulullah (sav); "şüphesiz o Allah katında misk kokusundan daha güzeldir" buyurdu. Bir de gördük ki o adam gencin babası imiş. Genci yıkamakta, kefenlemekte ve defnetmekte adama yardım ettik.
[Ravi diyor ki; Namazda dedi mi, demedi mi bilmiyorum.]
[Bu Abde'nin hadisidir ve bu daha tamdır.]
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Hudûd 24, /1011
Senetler:
1. Leclac b. Hakîm es-Sülemî (Leclac b. Hakîm)
2. Ebu İbrahim Halid b. Leclac el-Amirî (Halid b. Leclac)
3. Ebu Muhammed Abdulaziz b. Ömer el-Kuraşi (Abdulaziz b. Ömer b. Abdulaziz b. Mervan)
4. Ebu Yesir Muhammed b. Abdullah el-Ukayli (Muhammed b. Abdullah b. Ulâse b. Malik)
5. Haramî b. Hafs el-Kasâmilî (Haramî b. Hafs b. Ömer)
6. Ebu Sehl Abde b. Abdullah el-Huzâî (Abde b. Abdullah b. Abde)
Konular:
Recm, cezası
Zina, zinanın sübutu
Öneri Formu
Hadis Id, No:
275643, D004436-2
Hadis:
حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ عَمَّارٍ حَدَّثَنَا صَدَقَةُ بْنُ خَالِدٍ ح
وَحَدَّثَنَا نَصْرُ بْنُ عَاصِمٍ الأَنْطَاكِىُّ حَدَّثَنَا الْوَلِيدُ جَمِيعًا قَالاَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدٌ - قَالَ هِشَامٌ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الشُّعَيْثِىُّ - عَنْ مَسْلَمَةَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْجُهَنِىِّ عَنْ خَالِدِ بْنِ اللَّجْلاَجِ عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم بِبَعْضِ هَذَا الْحَدِيثِ.
Tercemesi:
Bize Hişam b. Ammar, ona Halid; (T)
Bize Nasr b. Asım el-Entâkî, ona Velid, onlara Muhammed -Hişam Muhammed b. Abdullah eş-Şa'bî dedi-, ona Mesleme b. Abdullah el-Cühenî, ona Halid b. Leclac'dan, o babası vasıtasıyla Rasulullah'tan (sav) bu (önceki) hadisin bir kısmını rivayet etti.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Hudûd 24, /1012
Senetler:
1. Leclac b. Hakîm es-Sülemî (Leclac b. Hakîm)
2. Ebu İbrahim Halid b. Leclac el-Amirî (Halid b. Leclac)
3. Mesleme b. Abdullah el-Cühenî (Mesleme b. Abdullah b. Rib'î)
4. Ebu Yesir Muhammed b. Abdullah el-Ukayli (Muhammed b. Abdullah b. Ulâse b. Malik)
5. Ebu Abbas Velid b. Müslim el-Kuraşî (Velid b. Müslim)
6. Nasr b. Asım el-Antâkî (Nasr b. Asım)
Konular:
Recm, cezası
Zina, zinanın sübutu
Öneri Formu
Hadis Id, No:
41288, HM001824
Hadis:
حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ خَالِدٍ قَالَ حَدَّثَنَا ابْنُ عُلَاثَةَ عَنْ مَسْلَمَةَ الْجُهَنِيِّ قَالَ سَمِعْتُهُ يُحَدِّثُ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ عَبَّاسٍ قَالَ
خَرَجْتُ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَوْمًا فَبَرِحَ ظَبْيٌ فَمَالَ فِي شِقِّهِ فَاحْتَضَنْتُهُ فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ تَطَيَّرْتَ قَالَ إِنَّمَا الطِّيَرَةُ مَا أَمْضَاكَ أَوْ رَدَّكَ
Tercemesi:
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed, Fadl b. Abbas 1824, 1/566
Senetler:
1. Ebu Muhammed Fadl b. Abbas el-Haşimî (Fadl b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. Mesleme b. Abdullah el-Cühenî (Mesleme b. Abdullah b. Rib'î)
3. Ebu Yesir Muhammed b. Abdullah el-Ukayli (Muhammed b. Abdullah b. Ulâse b. Malik)
4. Hammad b. Halid el-Hayyat (Hammad b. Halid)
Konular:
Uğur-uğursuzluk