Giriş


Açıklama: Ali b. Ahmed b. Karkûb et-Temmâr hadiste bir şey değildir. (Neyif b. Slah, Ravdulbasim fi teracimi şuyuhil-hakim, I, 691)

    Öneri Formu
196003 NM007878 Hakim, el-Müstedrek, VII, 2741 (4/264)


    Öneri Formu
138959 BS002233 Beyhaki, Sünenü'l Kübra, II, 8


    Öneri Formu
151749 BS14761 Beyhaki, Sünenü'l Kübra, VII, 444


Açıklama: 1- Hadisin rivayet edildiği sahabe metinde Umare'nin amcası olarak geçmektedir. Konuya dair eserlerde bu kişinin adının Umâre b. Sâbit olduğu ifade edilmektedir (İbn Ebî ʿÂsım, el-Âhâd ve'l-Mesânî, IV, 118; Ebû Nuʿaym, Maʿrifetu's-Sahâbe, nşr. ʿÂdil b. Yûsuf el-ʿAzzâzî, I-VII, Riyâd 1419/1998, IV, 2076; İbnu'l-Esîr, Usdu'l-Ğâbe fî Maʾrifeti's-Sahâbe, 1415/1994, IV, 129; İbn Hacer, el-İsâbe fî Temyîzi's-Sahâbe, nşr. ʿÂdil Ahmed ʿAbdulmevcûd ve ʿAlî Muhammed Muʿavvad, I-VIII, Beyrût 1415/1994, IV, 475) 2- Özellikle hadisin hüküm ifade eden son cümlesinin Hz. Peygamber'e nispet edilmediğine dikkat etmek gerekir. Hz. Peygamber'in ne yapıp da Hüzeyme'nin şahitliğini iki kişinin şahitliğine denk kabul ettiği bilgisi yer almamaktadır. Mürsel olan bir rivayette ise Hz. Peygamber'in atı iade ettiği bilgisi yer almaktadır (İbn Beşk‘uvâl, Ebu’l-Kâsım Halef b. ‘Abdulmelik b. Mes‘ûd b. Beşkuvâl el-Endelusî (ö.578/1182), Ğavâmidi’l-Esmâi’l-Mübheme, nşr. İzzuddîn Alî es-Seyyid, Muhammed Kemâluddîn İzzuddîn, III, Beyrût 1407/1986, C.I, s.360).

    Öneri Formu
190477 NM002217 Hakim, el-Müstedrek, III, 829 (2/18)


    Öneri Formu
139384 BS002650 Beyhaki, Sünenü'l Kübra, II, 121


    Öneri Formu
157848 BS020545 Beyhaki, Sünenü'l Kübra, X ,245


    Öneri Formu
203240 BMS005879 Beyhaki, Ma’rifetu’s- Sunen Ve’l- Âsâr, VII, 373