حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُصَفَّى الْحِمْصِىُّ حَدَّثَنَا بَقِيَّةُ عَنْ مُسْلِمِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ زِيَادِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ عَاصِمِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ زَيْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ قَالَ نَهَانَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَنْ نَشْرَبَ عَلَى بُطُونِنَا وَهُوَ الْكَرْعُ وَنَهَانَا أَنْ نَغْتَرِفَ بِالْيَدِ الْوَاحِدَةِ وَقَالَ « لاَ يَلَغْ أَحَدُكُمْ كَمَا يَلَغُ الْكَلْبُ وَلاَ يَشْرَبْ بِالْيَدِ الْوَاحِدَةِ كَمَا يَشْرَبُ الْقَوْمُ الَّذِينَ سَخِطَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَلاَ يَشْرَبْ بِاللَّيْلِ فِي إِنَاءٍ حَتَّى يُحَرِّكَهُ إِلاَّ أَنْ يَكُونَ إِنَاءً مُخَمَّرًا وَمَنْ شَرِبَ بِيَدِهِ وَهُوَ يَقْدِرُ عَلَى إِنَاءٍ يُرِيدُ التَّوَاضُعَ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِعَدَدِ أَصَابِعِهِ حَسَنَاتٍ وَهُوَ إِنَاءُ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ إِذْ طَرَحَ الْقَدَحَ فَقَالَ أُفٍّ هَذَا مَعَ الدُّنْيَا » .

Bize Muhammed b. Musaffâ el-Himsî, ona Bakiyye b. Velîd el-Kilâî, ona Müslim b. Abdullah, ona Ziyâd b. Abdullah, ona Âsım b. Muhammed b. Zeyd b. Abdullah b. Ömer, ona babası (Muhammed b. Zeyd), ona da dedesi (Abdullah b. Ömer) şöyle rivayet etmiştir: Rasulullah (sav) eğilip, (bir su kaynağından ) ağzımızla su içmeyi ve yine suyu tek avuçla avuçlayıp içmeyi bize yasakladı ve şöyle buyurdu: “Herhangi biriniz köpeğin su içtiği gibi su içmesin. Ve yine sizden biriniz Allah'ın (cc) gazap ettiği kavmin içtiği gibi tek avuç ile de içmesin. Sizden biriniz gece vakti ağzı açık olan bir kabı hareket ettirmedikçe ondan su içmesin. Kim bir kaptan içebildiği halde tevazu niyetiyle avuçlarıyla su içerse Allah ona parmakları sayısınca sevap yazar. Avuç, Meryem oğlu İsa’nın (as) kabıdır. Çünkü İsa (as), bardağı atarak: 'Öf, bu dünya ile beraberdir (dünyalıktır)' demiştir."

Açıklama: Ağzı açık bir kaptan başa dikerek ya da bir akarsudan eğilerek doğrudan içmek, ağzımıza sudan istenmeyen bir nesnenin kaçma ihtimali gibi bazı sakıncaları beraberinde getirmektedir. Bu yüzden elimizi ve ya başka bir kabı varsa kullanmak emniyet ve tedbir açısından daha iyidir. (Bu hadis için ayrıca bakınız id: 32009)

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Eşribe 25, /555