وَحَدَّثَنَا شَيْبَانُ بْنُ فَرُّوخَ حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ - يَعْنِى ابْنَ الْمُغِيرَةِ - حَدَّثَنَا ثَابِتٌ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ رَبَاحٍ عَنْ أَبِى قَتَادَةَ قَالَ خَطَبَنَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ
"إِنَّكُمْ تَسِيرُونَ عَشِيَّتَكُمْ وَلَيْلَتَكُمْ وَتَأْتُونَ الْمَاءَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ غَدًا." فَانْطَلَقَ النَّاسُ لاَ يَلْوِى أَحَدٌ عَلَى أَحَدٍ - قَالَ أَبُو قَتَادَةَ - فَبَيْنَمَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَسِيرُ حَتَّى ابْهَارَّ اللَّيْلُ وَأَنَا إِلَى جَنْبِهِ - قَالَ - فَنَعَسَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَمَالَ عَنْ رَاحِلَتِهِ فَأَتَيْتُهُ فَدَعَمْتُهُ مِنْ غَيْرِ أَنْ أُوقِظَهُ حَتَّى اعْتَدَلَ عَلَى رَاحِلَتِهِ - قَالَ - ثُمَّ سَارَ حَتَّى تَهَوَّرَ اللَّيْلُ مَالَ عَنْ رَاحِلَتِهِ - قَالَ - فَدَعَمْتُهُ مِنْ غَيْرِ أَنْ أُوقِظَهُ حَتَّى اعْتَدَلَ عَلَى رَاحِلَتِهِ - قَالَ - ثُمَّ سَارَ حَتَّى إِذَا كَانَ مِنْ آخِرِ السَّحَرِ مَالَ مَيْلَةً هِىَ أَشَدُّ مِنَ الْمَيْلَتَيْنِ الأُولَيَيْنِ حَتَّى كَادَ يَنْجَفِلُ فَأَتَيْتُهُ فَدَعَمْتُهُ فَرَفَعَ رَأْسَهُ فَقَالَ
"مَنْ هَذَا." قُلْتُ أَبُو قَتَادَةَ. قَالَ
"مَتَى كَانَ هَذَا مَسِيرَكَ مِنِّى." قُلْتُ مَا زَالَ هَذَا مَسِيرِى مُنْذُ اللَّيْلَةِ. قَالَ
"حَفِظَكَ اللَّهُ بِمَا حَفِظْتَ بِهِ نَبِيَّهُ." ثُمَّ قَالَ
"هَلْ تَرَانَا نَخْفَى عَلَى النَّاسِ." ثُمَّ قَالَ
"هَلْ تَرَى مِنْ أَحَدٍ." قُلْتُ هَذَا رَاكِبٌ. ثُمَّ قُلْتُ هَذَا رَاكِبٌ آخَرُ. حَتَّى اجْتَمَعْنَا فَكُنَّا سَبْعَةَ رَكْبٍ - قَالَ - فَمَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَنِ الطَّرِيقِ فَوَضَعَ رَأْسَهُ ثُمَّ قَالَ
"احْفَظُوا عَلَيْنَا صَلاَتَنَا." فَكَانَ أَوَّلَ مَنِ اسْتَيْقَظَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَالشَّمْسُ فِى ظَهْرِهِ - قَالَ - فَقُمْنَا فَزِعِينَ ثُمَّ قَالَ
"ارْكَبُوا." فَرَكِبْنَا فَسِرْنَا حَتَّى إِذَا ارْتَفَعَتِ الشَّمْسُ نَزَلَ ثُمَّ دَعَا بِمِيضَأَةٍ كَانَتْ مَعِى فِيهَا شَىْءٌ مِنْ مَاءٍ - قَالَ - فَتَوَضَّأَ مِنْهَا وُضُوءًا دُونَ وُضُوءٍ - قَالَ - وَبَقِىَ فِيهَا شَىْءٌ مِنْ مَاءٍ ثُمَّ قَالَ لأَبِى قَتَادَةَ
"احْفَظْ عَلَيْنَا مِيضَأَتَكَ فَسَيَكُونُ لَهَا نَبَأٌ." ثُمَّ أَذَّنَ بِلاَلٌ بِالصَّلاَةِ فَصَلَّى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم رَكْعَتَيْنِ ثُمَّ صَلَّى الْغَدَاةَ فَصَنَعَ كَمَا كَانَ يَصْنَعُ كُلَّ يَوْمٍ - قَالَ - وَرَكِبَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَرَكِبْنَا مَعَهُ - قَالَ - فَجَعَلَ بَعْضُنَا يَهْمِسُ إِلَى بَعْضٍ مَا كَفَّارَةُ مَا صَنَعْنَا بِتَفْرِيطِنَا فِى صَلاَتِنَا ثُمَّ قَالَ
"أَمَا لَكُمْ فِىَّ أُسْوَةٌ." ثُمَّ قَالَ
"أَمَا إِنَّهُ لَيْسَ فِى النَّوْمِ تَفْرِيطٌ إِنَّمَا التَّفْرِيطُ عَلَى مَنْ لَمْ يُصَلِّ الصَّلاَةَ حَتَّى يَجِىءَ وَقْتُ الصَّلاَةِ الأُخْرَى فَمَنْ فَعَلَ ذَلِكَ فَلْيُصَلِّهَا حِينَ يَنْتَبِهُ لَهَا فَإِذَا كَانَ الْغَدُ فَلْيُصَلِّهَا عِنْدَ وَقْتِهَا." ثُمَّ قَالَ
"مَا تَرَوْنَ النَّاسَ صَنَعُوا." قَالَ ثُمَّ قَالَ
"أَصْبَحَ النَّاسُ فَقَدُوا نَبِيَّهُمْ فَقَالَ أَبُو بَكْرٍ وَعُمَرُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بَعْدَكُمْ لَمْ يَكُنْ لِيُخَلِّفَكُمْ. وَقَالَ النَّاسُ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بَيْنَ أَيْدِيكُمْ فَإِنْ يُطِيعُوا أَبَا بَكْرٍ وَعُمَرَ يَرْشُدُوا." قَالَ فَانْتَهَيْنَا إِلَى النَّاسِ حِينَ امْتَدَّ النَّهَارُ وَحَمِىَ كُلُّ شَىْءٍ وَهُمْ يَقُولُونَ يَا رَسُولَ اللَّهِ هَلَكْنَا عَطِشْنَا. فَقَالَ
"لاَ هُلْكَ عَلَيْكُمْ." ثُمَّ قَالَ
"أَطْلِقُوا لِى غُمَرِى." قَالَ وَدَعَا بِالْمِيضَأَةِ فَجَعَلَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَصُبُّ وَأَبُو قَتَادَةَ يَسْقِيهِمْ فَلَمْ يَعْدُ أَنْ رَأَى النَّاسُ مَاءً فِى الْمِيضَأَةِ تَكَابُّوا عَلَيْهَا. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"أَحْسِنُوا الْمَلأَ كُلُّكُمْ سَيَرْوَى." قَالَ فَفَعَلُوا فَجَعَلَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَصُبُّ وَأَسْقِيهِمْ حَتَّى مَا بَقِىَ غَيْرِى وَغَيْرُ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم - قَالَ - ثُمَّ صَبَّ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ لِى
"اشْرَبْ." فَقُلْتُ لاَ أَشْرَبُ حَتَّى تَشْرَبَ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ
"إِنَّ سَاقِىَ الْقَوْمِ آخِرُهُمْ شُرْبًا." قَالَ فَشَرِبْتُ وَشَرِبَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم - قَالَ - فَأَتَى النَّاسُ الْمَاءَ جَامِّينَ رِوَاءً.
[قَالَ فَقَالَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ رَبَاحٍ إِنِّى لأُحَدِّثُ هَذَا الْحَدِيثَ فِى مَسْجِدِ الْجَامِعِ إِذْ قَالَ عِمْرَانُ بْنُ حُصَيْنٍ انْظُرْ أَيُّهَا الْفَتَى كَيْفَ تُحَدِّثُ فَإِنِّى أَحَدُ الرَّكْبِ تِلْكَ اللَّيْلَةَ. قَالَ قُلْتُ فَأَنْتَ أَعْلَمُ بِالْحَدِيثِ. فَقَالَ مِمَّنْ أَنْتَ قُلْتُ مِنَ الأَنْصَارِ. قَالَ حَدِّثْ فَأَنْتُمْ أَعْلَمُ بِحَدِيثِكُمْ. قَالَ فَحَدَّثْتُ الْقَوْمَ فَقَالَ عِمْرَانُ لَقَدْ شَهِدْتُ تِلْكَ اللَّيْلَةَ وَمَا شَعَرْتُ أَنَّ أَحَدًا حَفِظَهُ كَمَا حَفِظْتُهُ.]
Öneri Formu
Hadis Id, No:
5666, M001562
Hadis:
وَحَدَّثَنَا شَيْبَانُ بْنُ فَرُّوخَ حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ - يَعْنِى ابْنَ الْمُغِيرَةِ - حَدَّثَنَا ثَابِتٌ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ رَبَاحٍ عَنْ أَبِى قَتَادَةَ قَالَ خَطَبَنَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ
"إِنَّكُمْ تَسِيرُونَ عَشِيَّتَكُمْ وَلَيْلَتَكُمْ وَتَأْتُونَ الْمَاءَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ غَدًا." فَانْطَلَقَ النَّاسُ لاَ يَلْوِى أَحَدٌ عَلَى أَحَدٍ - قَالَ أَبُو قَتَادَةَ - فَبَيْنَمَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَسِيرُ حَتَّى ابْهَارَّ اللَّيْلُ وَأَنَا إِلَى جَنْبِهِ - قَالَ - فَنَعَسَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَمَالَ عَنْ رَاحِلَتِهِ فَأَتَيْتُهُ فَدَعَمْتُهُ مِنْ غَيْرِ أَنْ أُوقِظَهُ حَتَّى اعْتَدَلَ عَلَى رَاحِلَتِهِ - قَالَ - ثُمَّ سَارَ حَتَّى تَهَوَّرَ اللَّيْلُ مَالَ عَنْ رَاحِلَتِهِ - قَالَ - فَدَعَمْتُهُ مِنْ غَيْرِ أَنْ أُوقِظَهُ حَتَّى اعْتَدَلَ عَلَى رَاحِلَتِهِ - قَالَ - ثُمَّ سَارَ حَتَّى إِذَا كَانَ مِنْ آخِرِ السَّحَرِ مَالَ مَيْلَةً هِىَ أَشَدُّ مِنَ الْمَيْلَتَيْنِ الأُولَيَيْنِ حَتَّى كَادَ يَنْجَفِلُ فَأَتَيْتُهُ فَدَعَمْتُهُ فَرَفَعَ رَأْسَهُ فَقَالَ
"مَنْ هَذَا." قُلْتُ أَبُو قَتَادَةَ. قَالَ
"مَتَى كَانَ هَذَا مَسِيرَكَ مِنِّى." قُلْتُ مَا زَالَ هَذَا مَسِيرِى مُنْذُ اللَّيْلَةِ. قَالَ
"حَفِظَكَ اللَّهُ بِمَا حَفِظْتَ بِهِ نَبِيَّهُ." ثُمَّ قَالَ
"هَلْ تَرَانَا نَخْفَى عَلَى النَّاسِ." ثُمَّ قَالَ
"هَلْ تَرَى مِنْ أَحَدٍ." قُلْتُ هَذَا رَاكِبٌ. ثُمَّ قُلْتُ هَذَا رَاكِبٌ آخَرُ. حَتَّى اجْتَمَعْنَا فَكُنَّا سَبْعَةَ رَكْبٍ - قَالَ - فَمَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَنِ الطَّرِيقِ فَوَضَعَ رَأْسَهُ ثُمَّ قَالَ
"احْفَظُوا عَلَيْنَا صَلاَتَنَا." فَكَانَ أَوَّلَ مَنِ اسْتَيْقَظَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَالشَّمْسُ فِى ظَهْرِهِ - قَالَ - فَقُمْنَا فَزِعِينَ ثُمَّ قَالَ
"ارْكَبُوا." فَرَكِبْنَا فَسِرْنَا حَتَّى إِذَا ارْتَفَعَتِ الشَّمْسُ نَزَلَ ثُمَّ دَعَا بِمِيضَأَةٍ كَانَتْ مَعِى فِيهَا شَىْءٌ مِنْ مَاءٍ - قَالَ - فَتَوَضَّأَ مِنْهَا وُضُوءًا دُونَ وُضُوءٍ - قَالَ - وَبَقِىَ فِيهَا شَىْءٌ مِنْ مَاءٍ ثُمَّ قَالَ لأَبِى قَتَادَةَ
"احْفَظْ عَلَيْنَا مِيضَأَتَكَ فَسَيَكُونُ لَهَا نَبَأٌ." ثُمَّ أَذَّنَ بِلاَلٌ بِالصَّلاَةِ فَصَلَّى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم رَكْعَتَيْنِ ثُمَّ صَلَّى الْغَدَاةَ فَصَنَعَ كَمَا كَانَ يَصْنَعُ كُلَّ يَوْمٍ - قَالَ - وَرَكِبَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَرَكِبْنَا مَعَهُ - قَالَ - فَجَعَلَ بَعْضُنَا يَهْمِسُ إِلَى بَعْضٍ مَا كَفَّارَةُ مَا صَنَعْنَا بِتَفْرِيطِنَا فِى صَلاَتِنَا ثُمَّ قَالَ
"أَمَا لَكُمْ فِىَّ أُسْوَةٌ." ثُمَّ قَالَ
"أَمَا إِنَّهُ لَيْسَ فِى النَّوْمِ تَفْرِيطٌ إِنَّمَا التَّفْرِيطُ عَلَى مَنْ لَمْ يُصَلِّ الصَّلاَةَ حَتَّى يَجِىءَ وَقْتُ الصَّلاَةِ الأُخْرَى فَمَنْ فَعَلَ ذَلِكَ فَلْيُصَلِّهَا حِينَ يَنْتَبِهُ لَهَا فَإِذَا كَانَ الْغَدُ فَلْيُصَلِّهَا عِنْدَ وَقْتِهَا." ثُمَّ قَالَ
"مَا تَرَوْنَ النَّاسَ صَنَعُوا." قَالَ ثُمَّ قَالَ
"أَصْبَحَ النَّاسُ فَقَدُوا نَبِيَّهُمْ فَقَالَ أَبُو بَكْرٍ وَعُمَرُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بَعْدَكُمْ لَمْ يَكُنْ لِيُخَلِّفَكُمْ. وَقَالَ النَّاسُ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بَيْنَ أَيْدِيكُمْ فَإِنْ يُطِيعُوا أَبَا بَكْرٍ وَعُمَرَ يَرْشُدُوا." قَالَ فَانْتَهَيْنَا إِلَى النَّاسِ حِينَ امْتَدَّ النَّهَارُ وَحَمِىَ كُلُّ شَىْءٍ وَهُمْ يَقُولُونَ يَا رَسُولَ اللَّهِ هَلَكْنَا عَطِشْنَا. فَقَالَ
"لاَ هُلْكَ عَلَيْكُمْ." ثُمَّ قَالَ
"أَطْلِقُوا لِى غُمَرِى." قَالَ وَدَعَا بِالْمِيضَأَةِ فَجَعَلَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَصُبُّ وَأَبُو قَتَادَةَ يَسْقِيهِمْ فَلَمْ يَعْدُ أَنْ رَأَى النَّاسُ مَاءً فِى الْمِيضَأَةِ تَكَابُّوا عَلَيْهَا. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"أَحْسِنُوا الْمَلأَ كُلُّكُمْ سَيَرْوَى." قَالَ فَفَعَلُوا فَجَعَلَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَصُبُّ وَأَسْقِيهِمْ حَتَّى مَا بَقِىَ غَيْرِى وَغَيْرُ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم - قَالَ - ثُمَّ صَبَّ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ لِى
"اشْرَبْ." فَقُلْتُ لاَ أَشْرَبُ حَتَّى تَشْرَبَ يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ
"إِنَّ سَاقِىَ الْقَوْمِ آخِرُهُمْ شُرْبًا." قَالَ فَشَرِبْتُ وَشَرِبَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم - قَالَ - فَأَتَى النَّاسُ الْمَاءَ جَامِّينَ رِوَاءً.
[قَالَ فَقَالَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ رَبَاحٍ إِنِّى لأُحَدِّثُ هَذَا الْحَدِيثَ فِى مَسْجِدِ الْجَامِعِ إِذْ قَالَ عِمْرَانُ بْنُ حُصَيْنٍ انْظُرْ أَيُّهَا الْفَتَى كَيْفَ تُحَدِّثُ فَإِنِّى أَحَدُ الرَّكْبِ تِلْكَ اللَّيْلَةَ. قَالَ قُلْتُ فَأَنْتَ أَعْلَمُ بِالْحَدِيثِ. فَقَالَ مِمَّنْ أَنْتَ قُلْتُ مِنَ الأَنْصَارِ. قَالَ حَدِّثْ فَأَنْتُمْ أَعْلَمُ بِحَدِيثِكُمْ. قَالَ فَحَدَّثْتُ الْقَوْمَ فَقَالَ عِمْرَانُ لَقَدْ شَهِدْتُ تِلْكَ اللَّيْلَةَ وَمَا شَعَرْتُ أَنَّ أَحَدًا حَفِظَهُ كَمَا حَفِظْتُهُ.]
Tercemesi:
Bize Şeyban b. Ferruh, ona Süleyman –yani İbnü'l-Muğîra-, ona Sabit, ona Abdullah b. Rabah, Ebu Katade'nin şöyle anlattığını rivayet etti: Rasulullah (sav) bize bir konuşma yaparak şöyle dedi:
"Şüphesiz ki sizler bu gün öğleden sonra ve bu gece yürüyecek ve inşallah yarın suya varacaksınız." Bunun üzerine halk, kimse kimseye bakmadan yola koyuldu. Ebu Katade şöyle devam etti: Rasulullah (sav) ben yanı başında olduğum halde yoluna devam ederken gece yarısı oldu. Derken Rasul-i Ekrem (sav) uyukladı. Ve hayvanının üzerinde (sağa sola doğru) yalpalamaya başladı. Ben derhal yetişerek, kendisini uyandırmadan hayvanının üzerinde dimdik oturuncaya kadar doğrulttum. Sonra yine yoluna devam etti. Gecenin çoğu geçince hayvanının üzerinde bir kez daha yalpaladı. Ben yine kendisini hiç uyandırmadan, hayvanının üzerinde dengeye gelince kadar doğrulttum. Sonra tekrar yürüdü. Seher vaktinin sonu gelince öyle bir yalpaladı ki bu öncekilerden daha şiddetli oldu. Hatta nerdeyse yere düşüyordu. Ben, hemen yanına vararak, kendisini doğrulttum. Bunun üzerine başını kaldırarak; "kim o?" dedi. Ben; Ebu Katade dedim.
"Ne zamandan beri benimle yürümektesin?" diye sordu. Geceden beri yürüyüşüm bu şekilde devam etmektedir cevabını verdim.
"Peygamberini koruduğundan dolayı Allah da seni korusun!" diye bana dua etti. Sonra; "ne dersin? Halkın gözünden kayıp mı olduk, kimseyi görüyor musun?" diye sordu. Ben; işte bir süvari! dedim. Sonra; işte bir daha! dedim. Nihayet toplanarak yedi kişilik bir kafile olduk. Bunun üzerine Rasulullah (sav) yoldan saparak uyumak için başını (yere) koydu. Sonra; "bizi namaza uyandırın!" buyurdu. Ama ilk uyanan da Rasul-i Ekrem'in (sav) kendisi oldu. Güneş, sırtına vurmuştu. Bizler, üzüntü içinde kalktık, sonra Rasulullah (sav); "binin!" emrini verdi. Derhal hayvanlarımıza binerek yola çıktık. Güneş iyice yükselince Resul-i Ekrem (sav) (hayvanından) indi ve yanımda bulunan, içinde de biraz su olan bir su kabını istedi. Ve ondan hafif bir abdest aldı. Kapta bir parça su da kaldı. Sonra bana (Ebu Katade); "su kabını bizim için muhafaza et! Az sonra onun için bir haber çıkacak!" buyurdu. Sonra Bilal namaz için ezan okudu. Rasulullah (sav) iki rekât namaz kıldı. Daha sonra sabah namazını kıldırdı, (yani) her gün yaptığı gibi yaptı. Sonra Resul-i Ekrem (sav) (hayvanına) bindi, onunla biz de (hayvanlarımıza) bindik. Ve acaba namazımızda yaptığımız bu kusurumuzun kefareti ne olacak? diye birbirimize fısıldaşmaya başladık. Sonra Rasulullah (sav); "bende sizin için bir örnek yok mudur?" diye sordu. Daha sonra da "dikkat edin! Uyku (sebebi ile namazı kaçırmak) da bir taksir yoktur. Taksir ancak başka namazın vakti gelinceye kadar namazını kılmayan kimsede vardır. Dolayısıyla kim uyuyup kalırsa uyandığı zaman, o namazı kılıversin! Ertesi gün ise, o namazı vaktinde kılsın!" buyurdu. Rasulullah (sav) akabinde şöyle devam etti:
"(Bizim önümüzde giden) insanların ne yaptıklarını zannedersiniz?" Sonra şöyle devam etti:
"Bizden önde gidenler Peygamberlerini kaybederek sabahladılar. Ebu Bekir'le, Ömer Rasulullah (sav) sizin arkanızdan gelmektedir, o (öne geçip de) sizi arkada bırakamaz’ demişlerdir. Başkaları ise Rasulullah (sav) sizin önünüzdedir demişlerdir. Eğer Ebu Bekir ile Ömer’e itaat ederlerse doğru yolu bulurlar." Ebu Katade şöyle devam etti: Böylece önümüzdekilerin yanına gündüzün ilerlediği ve her şey sıcaktan kavrulmaya başladığı zaman vardık. Arkadan yetiştiklerimiz ‘Ya Rasulallah! Helak olduk! Susadık!’ diyorlardı. Bunun üzerine Rasul-i Ekrem (sav); "size helak yoktur!" dedi. Sonra; "bana küçük bardağımı getirin!" diye ekledi. Su kabını da istedi. Artık Rasulullah (sav) suyu döküyor, Ebu Katade de insanlara veriyordu. Halk kabın içinde su olduğunu görür görmez kabın üzerine üşüştü. Rasul-i Ekrem (sav); "terbiyenizi takının! Hepiniz suya kanacaksınız!" dedi. Ashab hemen onun dediğini yaptı. (Ebu Katade diyor ki) Rasulullah (sav) dökmeye, ben de cemaate su vermeye devam ettik. Nihayet Rasullah (sav) ile ikimizden başka kimse kalmayınca suyu dökerek bana "iç!" dedi. Ben; sen içmedikçe, ben içemem Ya Rasulallah! dedim.
"Şüphesiz ki bir kavmin sakisi suyu en son içendir" buyurdu. Bunun üzerine, ben içtim, Rasulullah da (sav) içti. Artık halk, suya kanmış ve müsterih olarak (onun vaad ettiği suya) geldi.
[Abdullah b. Rabah şöyle dedi: Ben, bu hadisi (Kufe’deki) mescid-i camide rivayet ediyordum, birden İmrân b. Hüseyin (ileriye atılarak) Ey delikanlı! Nasıl rivayet ettiğine dikkat et! Çünkü o geceki kâfilerden biri de bendim dedi. Ben; o halde bu hadisi, sen daha iyi bilirsin! dedim. İmrân; sen kimlerdensin? dedi. Ensardan cevabını verdim. İmrân; anlat! Çünkü siz hadisinizi daha iyi bilirsiniz dedi. Artık ben de cemaate hadisi rivayet ettim. Bunun üzerine İmrân; vallahi ben, o gece oradaydım. Ama bu hadisi senin gibi belleyen birisi olduğunu zannetmiyorum dedi.]
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Müslim, Sahîh-i Müslim, Mesâcid ve Mevâdi'u's-salât 1562, /268
Senetler:
1. Ebu Katade Haris b. Rib'î es-Sülemî (Haris b. Rib'î b. Beldeme es-Sülemî)
2. Ebu Halid Abdullah b. Rabah el-Ensari (Abdullah b. Rabah)
3. Ebu Muhammed Sabit b. Eslem el-Bünanî (Sabit b. Eslem)
4. Ebu Said Süleyman b. Muğîra el-Kaysî (Süleyman b. Muğîra)
5. Şeyban b. Ebu Şeybe el-Habati (Şeyban b. Ferruh)
Konular:
Adab, yeme - içme adabı
Hadis Rivayeti
Hz. Peygamber, Kişiliği, Hayatı ve Örnekliği
KTB, NAMAZ,
Namaz, sabah namazı
Namaz, uyuyarak geçirmek,
40 - حدثنا أبو داود قال حدثنا سليمان بن المغيرة عن ثابت البناني عن أنس قال : ترائينا الهلال فما من الناس أحد يزعم أنه رآه غيري فقلت لعمر يا أمير المؤمنين أما تراه فجعلت أريه إياه فلما أعيى أن يراه قال سأراه وأنا مستلق على فراشي ثم أنشأ يحدثنا عن يوم بدر فقال إن رسول الله صلى الله عليه وسلم ليخبرنا بمصارع القوم بالأمس هذا مصرع فلان إن شاء الله غدا فوالذي بعثه بالحق ما أخطأوا تلك الحدود وجعلوا يصرعون عليها ثم ألقوا في القليب وجاء النبي صلى الله عليه وسلم فقال يا فلان بن فلان هل وجدتم ما وعدكم ربكم حقا فقد وجدت ما وعدني ربي حقا فقلت يا رسول الله أتكلم أجسادا لا أرواح فيها فقال النبي صلى الله عليه وسلم والذي نفسي بيده ما أنتم بأسمع منهم ولكنهم لا يستطيعون أن يردوا علي
Öneri Formu
Hadis Id, No:
134031, TM000040
Hadis:
40 - حدثنا أبو داود قال حدثنا سليمان بن المغيرة عن ثابت البناني عن أنس قال : ترائينا الهلال فما من الناس أحد يزعم أنه رآه غيري فقلت لعمر يا أمير المؤمنين أما تراه فجعلت أريه إياه فلما أعيى أن يراه قال سأراه وأنا مستلق على فراشي ثم أنشأ يحدثنا عن يوم بدر فقال إن رسول الله صلى الله عليه وسلم ليخبرنا بمصارع القوم بالأمس هذا مصرع فلان إن شاء الله غدا فوالذي بعثه بالحق ما أخطأوا تلك الحدود وجعلوا يصرعون عليها ثم ألقوا في القليب وجاء النبي صلى الله عليه وسلم فقال يا فلان بن فلان هل وجدتم ما وعدكم ربكم حقا فقد وجدت ما وعدني ربي حقا فقلت يا رسول الله أتكلم أجسادا لا أرواح فيها فقال النبي صلى الله عليه وسلم والذي نفسي بيده ما أنتم بأسمع منهم ولكنهم لا يستطيعون أن يردوا علي
Tercemesi:
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebu Davud et-Tayalisi, Müsned-i Tayalisi, Ömer b. Hattab 40, 1/45
Senetler:
1. Ebu Hafs Ömer b. Hattab el-Adevî (Ömer b. Hattab b. Nüfeyl b. Abdüluzza)
2. Enes b. Malik el-Ensarî (Enes b. Malik b. Nadr b. Damdam b. Zeyd b. Haram)
3. Ebu Muhammed Sabit b. Eslem el-Bünanî (Sabit b. Eslem)
4. Ebu Said Süleyman b. Muğîra el-Kaysî (Süleyman b. Muğîra)
Konular:
Öneri Formu
Hadis Id, No:
145436, BS008685
Hadis:
أَخْبَرَنَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الْحَافِظُ فِى كِتَابِ مَعْرِفَةِ الْحَدِيثِ حَدَّثَنَا أَبُو الْعَبَّاسِ : مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِسْحَاقَ الصَّغَانِىُّ حَدَّثَنَا أَبُو النَّضْرِ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ الْمُغِيرَةِ عَنْ ثَابِتٍ عَنْ أَنَسٍ قَالَ : كُنَّا نُهِينَا أَنْ نَسْأَلَ رَسُولَ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- عَنْ شَىْءٍ وَكَانَ يُعْجِبُنَا أَنْ يَأْتِيَهُ الرَّجُلُ مِنْ أَهْلِ الْبَادِيَةِ فَيَسْأَلَهُ وَنَحْنُ نَسْمَعُ. فَأَتَاهُ رَجُلٌ مِنْهُمْ فَقَالَ : يَا مُحَمَّدُ أَتَانَا رَسُولُكَ فَزَعَمَ أَنَّكَ تَزْعُمُ أَنَّ اللَّهَ أَرْسَلَكَ قَالَ :« صَدَقَ ». قَالَ : فَمَنْ خَلَقَ السَّمَاءَ؟ قَالَ :« اللَّهُ ». قَالَ : فَمَنْ خَلَقَ الأَرْضَ؟ قَالَ :« اللَّهُ ». قَالَ : فَمَنْ نَصَبَ هَذِهِ الْجِبَالَ؟ قَالَ :« اللَّهُ ». قَالَ : فَمَنْ جَعَلَ فِيهَا هَذِهِ الْمَنَافِعَ؟ قَالَ :« اللَّهُ ». قَالَ : فَبِالَّذِى خَلَقَ السَّمَاءَ وَالأَرْضَ ، وَنَصَبَ الْجِبَالَ ، وَجَعَلَ فِيهَا هَذِهِ الْمَنَافِعَ آللَّهُ أَرْسَلَكَ؟ قَالَ :« نَعَمْ ». قَالَ : وَزَعَمَ رَسُولُكَ أَنَّ عَلَيْنَا خَمْسَ صَلَوَاتٍ فِى يَوْمِنَا وَلَيْلَتِنَا قَالَ :« صَدَقَ ». قَالَ : فَبِالَّذِى أَرْسَلَكَ آللَّهُ أَمَرَكَ بِهَذَا؟ قَالَ :« نَعَمْ ». قَالَ : وَزَعَمَ رَسُولُكَ أَنَّ عَلَيْنَا صَدَقَةً فِى أَمْوَالِنَا؟ قَالَ :« صَدَقَ ». قَالَ : فَبِالَّذِى أَرْسَلَكَ آللَّهُ أَمَرَكَ بِهَذَا؟ قَالَ :« نَعَمْ ». قَالَ : وَزَعَمَ رَسُولُكَ أَنَّ عَلَيْنَا صَوْمَ شَهْرٍ فِى سَنَتِنَا قَالَ :« صَدَقَ ». قَالَ : فَبِالَّذِى أَرْسَلَكَ آللَّهُ أَمَرَكَ بِهَذَا قَالَ :« نَعَمْ ». قَالَ : وَزَعَمَ رَسُولُكَ أَنَّ عَلَيْنَا حَجَّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلاً. قَالَ :« صَدَقَ ». قَالَ : فَبِالَّذِى أَرْسَلَكَ آللَّهُ أَمَرَكَ بِهَذَا؟ قَالَ :« نَعَمْ ». قَالَ : وَالَّذِى بَعَثَكَ بِالْحَقِّ لاَ أَزِيدُ عَلَيْهِنَّ وَلاَ أَنْقُصُ مِنْهُنَّ. فَلَمَّا مَضَى قَالَ :« لَئِنْ صَدَقَ لَيَدْخُلَنَّ الْجَنَّةَ ». رَوَاهُ مُسْلِمٌ فِى الصَّحِيحِ عَنْ عَمْرِو بْنِ مُحَمَّدٍ النَّاقِدِ عَنْ أَبِى النَّضْرِ هَاشِمِ بْنِ الْقَاسِمِ.
قَالَ الْبُخَارِىُّ وَرَوَاهُ مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ وَعَلِىُّ بْنُ عَبْدِ الْحَمِيدِ عَنْ سُلَيْمَانَ عَنْ ثَابِتٍ عَنْ أَنَسٍ.
Tercemesi:
Bize Ebu Abdullah el-Hâfiz Kitab Ma'rifeti'l-Hadis'te rivayet ederek şöyle dedi: Bize Ebu’l-Abbâs Muhammed b. Ya’kûb, onlara Muhammed b. İshâk es-Sağânî, onlara Ebu'n-Nasr; Süleymân b. el-Muğîra'dan, o da Sâbit'ten, o da Enes'ten rivayet ettiğine göre o şöyle demiştir:
Bizim Rasûlüllah'a bir şey sormamız bir ara yasaklanmıştı. Çöl halkından birinin gelip ona bir şeyleri öğrenmek için sorması çok hoşumuza giderdi. Zira Hz. Peygamber'in o kişiye verdiği cevapları dinlerken (yeni şeyler öğrenirdik). Yine bir ara biz Rasûlüllah (s.) ile Mescit (i-Nebevî) de otururken bedevilerden bir adam çıkageldi ve şöyle dedi:
- “Ey Muhammed” diye seslendi. Bize senin elçin gelip seni Allah'ın Peygamber olarak gönderdiğini iddia etti, (bu doğru mu?) Hz. Peygamber,
- "Doğru söylemiştir." buyurdu. Adam,
- Gök yüzünü kim yarattı? diye sordu. Hz. Peygamber,
-"Allah!" dedi. Tekrar adam,
-Yeri kim yarattı? dedi. Rasûlüllah,
- "Allah!" buyurdu. adam,
- Bu dağları böyle sağlamca diken kimdir? dedi. Rasûlüllah,
- "Allah!" dedi. Adam,
- Burada insanların faydalandığı bunca şeyleri kim yarattı? dedi. Rasûlüllah,
- "Allah!" dedi. Adam,
-Semayı ve arzı yaratan, dağları dikip yükselten ve buralarda insanların faydalanacağı nimetler var eden (Allah) adına yeminle seni Peygamber olarak gönderen Allah mı? dedi. Rasûlüllah,
- "Evet", dedi. Adam,
- Senin bize gönderdiğin elçin yine iddia etti ki, bizim bir gün ve gecede beş vakit namaz kılma görevimiz varmış, doğru mu? diye sordu. Rasûlüllah (s.) cevaben yine,
- “Doru söylemiştir”. Buyurdu. Adam,
- Seni Peygamber olarak gönderene yeminle bunu sana emreden Allah mıdır? diye sordu. Rasûlüllah,
- "Evet!" buyurdu. adam,
- Senin bize gönderdiğin elçin yine iddia etti ki,mallarımızdan sadaka (zekat) vermek bize farz kılınmıştır, öyle mi? dedi. Rasûlüllah,
- "Doğru söylemiş!" buyurdu.Adam,
- Seni Peygamber olarak gönderene yeminle bunu sana emreden Allah mıdır? diye sordu. Rasûlüllah,
- "Evet!" buyurdu. Adam,
- Senin bize gönderdiğin elçin yine iddia etti ki,her sene (Ramazan) ayı orucunu tutmak bize farz kılınmıştır, bu da doğru mu?dedi, Rasûlüllah,
-"Doğru söylemiş!" buyurdu.Adam,
- Seni Peygamber olarak gönderene yeminle bunu sana emreden Allah mıdır? diye sordu. Rasûlüllah,
- "Evet!" buyurdu. Adam,
-Senin bize gönderdiğin elçin yine iddia etti ki, Yol bulup imkânı olanlarımıza Kâbe'yi (Beyt'i) haccetmemiz de farz kılınmış, öyle mi? diye sordu. Rasûlüllah,
- “Doğru Söylemiş”. Buyurdu. Adam,
- Seni Peygamber olarak gönderene yeminle bunu sana emreden Allah mıdır? diye sordu. Rasûlüllah,
- "Evet!" buyurdu. Adam,
- Seni Hak ile gönderen Allah'a yemin olsun ki, bu söylenenlerden fazlasını yapmam ve onlardan bir şeyi eksik de bırakmam" dedi ve gitti. Hz. Peygamber arkasından şöyle buyurdu:
- "Doğru söyleyip dediklerini yaparsa kesinlikle cennete girer."
Bu hadisi Müslim, Sahih'inde Amr b. Muhammed en-Nâkıd, Ebu'n-Nadr Hâşim b. el-Kâsım senediyle rivayet etmiştir. Buharî ise; Musâ b. ismâîl ve Ali b. Abdü'l-Hamîd'in, her ikisinin de Süleymân'dan, o da Sâbit'ten, o da Enes'ten naklettiği isnâdla rivayet etmiştir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Beyhakî, Sünen-i Kebir, Hac 8685, 9/199
Senetler:
1. Enes b. Malik el-Ensarî (Enes b. Malik b. Nadr b. Damdam b. Zeyd b. Haram)
2. Ebu Muhammed Sabit b. Eslem el-Bünanî (Sabit b. Eslem)
3. Ebu Said Süleyman b. Muğîra el-Kaysî (Süleyman b. Muğîra)
4. Ebu Nadr Haşim b. Kasım el-Leysi (Haşim b. Kasım b. Müslim)
5. Muhammed b. İshak es-Sâgânî (Muhammed b. İshak b. Cafer)
6. Muhammed b. Yakub el-Ümevî (Muhammed b. Yakub b. Yusuf b. Ma'kil b. Sinan b. Abdullah)
7. Hakim en-Nîsâbûrî (Muhammed b. Abdullah b. Hamdûye b. Nu'aym b. el-Hakem)
Konular:
Allah İnancı, Allah tasavvuru
Cennet, Sevkeden İşler, Sözler, Davranışlar
Hac, farziyyeti
Hz. Peygamber, hitap şekilleri
Namaz, beş vakit
Namaz, Farziyeti
Oruç, farziyeti
Soru, bedevilerin soruları, Rasulullah'a
Öneri Formu
Hadis Id, No:
239487, İCM003201
Hadis:
حَدَّثَنَا عَلِيُّ بْنُ سَهْلٍ، نَا سُلَيْمَانُ بْنُ حَرْبٍ: " نَا سُلَيْمَانُ بْنُ الْمُغِيرَةِ، الْعَدْلُ، الرِّضَا، الأَمِينُ، الْمَأْمُونُ "
Tercemesi:
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Ca'd el-Cevherî, Müsned-i İbn Ca'd, Süleyman b. el-Muğire 3201, 2/1100
Senetler:
1. Ebu Said Süleyman b. Muğîra el-Kaysî (Süleyman b. Muğîra)
Konular:
Öneri Formu
Hadis Id, No:
141894, BS005127
Hadis:
أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْحَافِظُ حَدَّثَنَا أَبُو الْعَبَّاسِ : مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ مُكْرَمٍ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ هَارُونَ أَخْبَرَنَا أَبُو هِلاَلٍ الرَّاسِبِىُّ وَسُلَيْمَانُ بْنُ الْمُغِيرَةِ وَغَيْرُهُ عَنْ حُمَيْدِ بْنِ هِلاَلٍ عَنْ أَبِى بُرْدَةَ عَنِ الْمُغِيرَةِ بْنِ شُعْبَةَ قَالَ : أَكَلْتُ الثُّومَ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- فَأَتَيْتُ الْمَسْجِدَ وَقَدْ سُبِقْتُ بِرَكْعَةٍ فَدَخَلْتُ مَعَهُمْ فِى الصَّلاَةِ. فَوَجَدَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- رِيحَهُ فَقَالَ :« مَنْ أَكَلَ مِنْ هَذِهِ الشَّجَرَةِ الْخَبِيثَةِ فَلاَ يَقْرَبَنَّ مُصَلاَّنَا حَتَّى يَذْهَبَ رِيحُهَا ». فَأَتْمَمْتُ صَلاَتِى فَلَمَّا سَلَّمْتُ قُلْتُ : يَا رَسُولَ اللَّهِ أَقْسَمْتُ عَلَيْكَ لَمَا أَعْطَيْتَنِى يَدَكَ فَنَاوَلَنِى يَدَهُ فأَدْخَلْتُهَا فِى كُمِّى حَتَّى انْتَهَيْتُ إِلَى صَدْرِى فَوَجَدَهُ مَعْصُوبًا. فَقَالَ :« إِنَّ لَكَ عُذْرًا أَوْ أَرَى لَكَ عُذْرًا ».
Tercemesi:
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Beyhakî, Sünen-i Kebir, Salât 5127, 5/566
Senetler:
1. Ebu Abdullah Muğîra b. Şube es-Sekafî (Mugîra b. Şube b. Ebu Amir b. Mesud b. Muattib)
2. Ebu Bürde b. Ebu Musa el-Eş'arî (Amir b. Abdullah b. Kays b. Süleym)
3. Ebu Nasr Humeyd b. Hilal el-Adevî (Humeyd b. Hilal b. Hubeyra)
4. Ebu Hilal Muhammed b. Süleym er-Rasibî (Muhammed b. Süleym)
4. Ebu Said Süleyman b. Muğîra el-Kaysî (Süleyman b. Muğîra)
5. Ebu Halid Yezid b. Harun el-Vasitî (Yezid b. Harun b. Zâzî b. Sabit)
6. Ebu Ali Hasan b. Mükrem el-Bezzar (Hasan b. Mükrem b. Hassan)
7. Muhammed b. Yakub el-Ümevî (Muhammed b. Yakub b. Yusuf b. Ma'kil b. Sinan b. Abdullah)
8. Hakim en-Nîsâbûrî (Muhammed b. Abdullah b. Hamdûye b. Nu'aym b. el-Hakem)
Konular:
Adab, yeme - içme adabı
İbadethane, mescitte insanları rahatsız etmemek
Mescid, kötü kokuları gidermek
Öneri Formu
Hadis Id, No:
143993, BS007231
Hadis:
أَخْبَرَنَا أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الْحَافِظُ وَأَبُو بَكْرٍ : أَحْمَدُ بْنُ الْحَسَنِ الْقَاضِى وَأَبُو سَعِيدِ بْنُ أَبِى عَمْرٍو قَالُوا حَدَّثَنَا أَبُو الْعَبَّاسِ : مُحَمَّدُ بْنُ يَعْقُوبَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِسْحَاقَ الصَّغَانِىُّ حَدَّثَنَا أَبُو النَّضْرِ حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ الْمُغِيرَةِ عَنْ ثَابِتٍ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- :« وُلِدَ لِى اللَّيْلَةُ غُلاَمٌ فَسَمَّيْتُهُ بِأَبِى إِبْرَاهِيمَ ». ثُمَّ دَفَعَهُ إِلَى أُمِّ سَيْفٍ امْرَأَةِ قَيْنٍ بِالْمَدِينَةِ - يُقَالُ لَهُ أَبُو سَيْفٍ - فَانْطَلَقَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- يَزُورُهُ وَانْطَلَقْتُ مَعَهُ فَانْتَهَيْنَا إِلَى أَبِى سَيْفٍ وَهُوَ يَنْفُخُ بِكِيرِهِ - قَالَ - وَالْبَيْتُ مُمْتَلِئٌ دُخَانًا قَالَ فَأَسْرَعْتُ الْمَشْىَ بَيْنَ يَدَىْ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- فَأَتَيْتُ أَبَا سَيْفٍ فَقُلْتُ : جَاءَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- أَمْسِكْ أَمْسِكْ فَأَمْسَكَ فَجَاءَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- فَدَعَا بِالصَّبِىِّ فَضَمَّهُ إِلَيْهِ وَقَالَ مَا شَاءَ اللَّهُ أَنْ يَقُولَ. قَالَ أَنَسٌ : فَلَقَدْ رَأَيْتُهُ بَيْنَ يَدَىْ رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- وَهُوَ يَكِيدُ بِنَفْسِهِ فَدَمَعَتْ عَيْنَا رَسُولِ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ -صلى الله عليه وسلم- :« تَدْمَعُ الْعَيْنُ وَيَحْزَنُ الْقَلْبُ وَلاَ نَقُولُ إِلاَّ مَا يُرْضِى رَبَّنَا ، وَاللَّهِ يَا إِبْرَاهِيمُ إِنَّا بِكَ لَمَحْزُونُونَ ». رَوَاهُ مُسْلِمٌ فِى الصَّحِيحِ عَنْ هُدْبَةَ وَشَيْبَانَ عَنْ سُلَيْمَانَ ، وَأَخْرَجَهُ الْبُخَارِىُّ مِنْ وَجْهٍ آخَرَ عَنْ ثَابِتٍ قَالَ وَرَوَاهُ مُوسَى عَنْ سُلَيْمَانَ.
Tercemesi:
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Beyhakî, Sünen-i Kebir, Cenâiz 7231, 7/490
Senetler:
1. Enes b. Malik el-Ensarî (Enes b. Malik b. Nadr b. Damdam b. Zeyd b. Haram)
2. Ebu Muhammed Sabit b. Eslem el-Bünanî (Sabit b. Eslem)
3. Ebu Said Süleyman b. Muğîra el-Kaysî (Süleyman b. Muğîra)
4. Ebu Nadr Haşim b. Kasım el-Leysi (Haşim b. Kasım b. Müslim)
5. Muhammed b. İshak es-Sâgânî (Muhammed b. İshak b. Cafer)
6. Muhammed b. Yakub el-Ümevî (Muhammed b. Yakub b. Yusuf b. Ma'kil b. Sinan b. Abdullah)
7. Ebu Said Muhammed b. Musa b. Şazan (Muhammed b. Musa b. Fadl b. Şâzân)
7. Ahmed b. Hasan el-Haraşî (Ahmed b. Hasan b. Ahmed b. Hafs b. Müslim b. Yezid b. Ali)
7. Hakim en-Nîsâbûrî (Muhammed b. Abdullah b. Hamdûye b. Nu'aym b. el-Hakem)
Konular:
Ehl-i Beyt, Hz. Peygamber'in oğlu İbrahim
Hz. Peygamber, ağlaması
Hz. Peygamber, çocuk sevgisi
Hz. Peygamber, oğlu İbrahim'e ağlaması
Kültürel hayat, İsim verme kültürü
Süt anneliği