Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Ebu Muaviye ve Veki, onlara A‘meş rivayet etmiştir; (T) Bize Ali b. Muhammed, ona Veki, ona A‘meş, ona İbrahim, ona Esved, ona da Aişe şöyle demiştir:
Rasulullah (sav) vefatı ile neticelenen hastalığına yakalandığında –Ebu Muaviye “ağırlaştığında” demiştir- Bilal gelerek ona namaz vaktini haber verdi. Rasulullah (sav) "Ebu Bekir’e söyleyin, cemaate namaz kıldırsın" buyurdu. Biz “ey Allah’ın Rasulü, Ebu Bekir çok yufka yürekli biridir, senin makamında durduğunda ağlar ve (namaz kıldıracak) gücü bulamaz. Bu sebeple Ömer’e emretsen de cemaate namazı o kıldırsa” dedik. Hz. Peygamber (sav) "Ebu Bekir’e söyleyin, cemaate namaz kıldırsın, siz gerçekten Yusuf’un etrafındaki kadınlar gibisiniz" buyurdu. Âişe der ki: Biz de Ebu Bekir’e haber gönderdik, cemaate namaz kıldırmaya başladı. Derken Rasulullah (sav) bir parça rahatladığını hissedince ayakları yerde sürünerek iki kişi arasında namaza çıktı. Ebu Bekir onun geldiğini fark edince geri çekilmek istediyse de Nebi (sav), onun, yerinde kalmasını işaret etti. Nihayet dayandığı o iki adam gelip onu Ebu Bekir’in yanına oturttular. Böylelikle Ebu Bekir Nebi’ye (sav) uydu, cemaat de Ebu Bekir’e uydu.
Öneri Formu
Hadis Id, No:
13660, İM001232
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ وَوَكِيعٌ عَنِ الأَعْمَشِ ح وَحَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنِ الأَسْوَدِ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ لَمَّا مَرِضَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مَرَضَهُ الَّذِى مَاتَ فِيهِ - وَقَالَ أَبُو مُعَاوِيَةَ لَمَّا ثَقُلَ - جَاءَ بِلاَلٌ يُؤْذِنُهُ بِالصَّلاَةِ فَقَالَ « مُرُوا أَبَا بَكْرٍ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ » . قُلْنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ أَبَا بَكْرٍ رَجُلٌ أَسِيفٌ - تَعْنِى رَقِيقٌ - وَمَتَى مَا يَقُومُ مُقَامَكَ يَبْكِى فَلاَ يَسْتَطِيعُ فَلَوْ أَمَرْتَ عُمَرَ فَصَلَّى بِالنَّاسِ . فَقَالَ « مُرُوا أَبَا بَكْرِ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ فَإِنَّكُنَّ صَوَاحِبَاتُ يُوسُفَ » . قَالَتْ فَأَرْسَلْنَا إِلَى أَبِى بَكْرٍ فَصَلَّى بِالنَّاسِ فَوَجَدَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مِنْ نَفْسِهِ خِفَّةً فَخَرَجَ إِلَى الصَّلاَةِ يُهَادَى بَيْنَ رَجُلَيْنِ وَرِجْلاَهُ تَخُطَّانِ فِى الأَرْضِ فَلَمَّا أَحَسَّ بِهِ أَبُو بَكْرٍ ذَهَبَ لِيَتَأَخَّرَ فَأَوْمَى إِلَيْهِ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم أَنْ مَكَانَكَ . قَالَ فَجَاءَ حَتَّى أَجْلَسَاهُ إِلَى جَنْبِ أَبِى بَكْرٍ فَكَانَ أَبُو بَكْرٍ يَأْتَمُّ بِالنَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَالنَّاسُ يَأْتَمُّونَ بِأَبِى بَكْرٍ .
Tercemesi:
Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Ebu Muaviye ve Veki, onlara A‘meş rivayet etmiştir; (T) Bize Ali b. Muhammed, ona Veki, ona A‘meş, ona İbrahim, ona Esved, ona da Aişe şöyle demiştir:
Rasulullah (sav) vefatı ile neticelenen hastalığına yakalandığında –Ebu Muaviye “ağırlaştığında” demiştir- Bilal gelerek ona namaz vaktini haber verdi. Rasulullah (sav) "Ebu Bekir’e söyleyin, cemaate namaz kıldırsın" buyurdu. Biz “ey Allah’ın Rasulü, Ebu Bekir çok yufka yürekli biridir, senin makamında durduğunda ağlar ve (namaz kıldıracak) gücü bulamaz. Bu sebeple Ömer’e emretsen de cemaate namazı o kıldırsa” dedik. Hz. Peygamber (sav) "Ebu Bekir’e söyleyin, cemaate namaz kıldırsın, siz gerçekten Yusuf’un etrafındaki kadınlar gibisiniz" buyurdu. Âişe der ki: Biz de Ebu Bekir’e haber gönderdik, cemaate namaz kıldırmaya başladı. Derken Rasulullah (sav) bir parça rahatladığını hissedince ayakları yerde sürünerek iki kişi arasında namaza çıktı. Ebu Bekir onun geldiğini fark edince geri çekilmek istediyse de Nebi (sav), onun, yerinde kalmasını işaret etti. Nihayet dayandığı o iki adam gelip onu Ebu Bekir’in yanına oturttular. Böylelikle Ebu Bekir Nebi’ye (sav) uydu, cemaat de Ebu Bekir’e uydu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 142, /199
Senetler:
1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Ebu Amr Esved b. Yezid en-Nehaî (Esved b. Yezid b. Kays b. Abdullah b. Malik)
3. Ebu İmran İbrahim en-Nehaî (İbrahim b. Yezid b. Kays b. Esved b. Amr)
4. Ebu Muhammed Süleyman b. Mihran el-A'meş (Süleyman b. Mihran)
5. Ebu Muaviye Muhammed b. Hâzim el-A'mâ ed-Darîr (Muhammed b. Hazim)
6. Ebu Bekir İbn Ebu Şeybe el-Absî (Abdullah b. Muhammed b. İbrahim b. Osman)
Konular:
Hastalık, Hz. Peygamber, hastalığı
KTB, NAMAZ,
حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنْ إِسْرَائِيلَ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ عَنِ الأَرْقَمِ بْنِ شُرَحْبِيلَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ لَمَّا مَرِضَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مَرَضَهُ الَّذِى مَاتَ فِيهِ كَانَ فِى بَيْتِ عَائِشَةَ . فَقَالَ « ادْعُوا لِى عَلِيًّا » . قَالَتْ عَائِشَةُ يَا رَسُولَ اللَّهِ نَدْعُو لَكَ أَبَا بَكْرٍ قَالَ « ادْعُوهُ » . قَالَتْ حَفْصَةُ يَا رَسُولَ اللَّهِ نَدْعُو لَكَ عُمَرَ قَالَ « ادْعُوهُ » . قَالَتْ أُمُّ الْفَضْلِ يَا رَسُولَ اللَّهِ نَدْعُو لَكَ الْعَبَّاسَ قَالَ « نَعَمْ » . فَلَمَّا اجْتَمَعُوا رَفَعَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم رَأْسَهُ فَنَظَرَ فَسَكَتَ فَقَالَ عُمَرُ قُومُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم . ثُمَّ جَاءَ بِلاَلٌ يُؤْذِنُهُ بِالصَّلاَةِ فَقَالَ « مُرُوا أَبَا بَكْرٍ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ » . فَقَالَتْ عَائِشَةُ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ أَبَا بَكْرٍ رَجُلٌ رَقِيقٌ حَصِرٌ وَمَتَى لاَ يَرَاكَ يَبْكِى وَالنَّاسُ يَبْكُونَ فَلَوْ أَمَرْتَ عُمَرَ يُصَلِّى بِالنَّاسِ . فَخَرَجَ أَبُو بَكْرٍ فَصَلَّى بِالنَّاسِ فَوَجَدَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مِنْ نَفْسِهِ خِفَّةً فَخَرَجَ يُهَادَى بَيْنَ رَجُلَيْنِ وَرِجْلاَهُ تَخُطَّانِ فِى الأَرْضِ فَلَمَّا رَآهُ النَّاسُ سَبَّحُوا بِأَبِى بَكْرٍ فَذَهَبَ لِيَسْتَأْخِرَ فَأَوْمَأَ إِلَيْهِ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم أَىْ مَكَانَكَ فَجَاءَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَجَلَسَ عَنْ يَمِينِهِ وَقَامَ أَبُو بَكْرٍ فَكَانَ أَبُو بَكْرٍ يَأْتَمُّ بِالنَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَالنَّاسُ يَأْتَمُّونَ بِأَبِى بَكْرٍ . قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ فَأَخَذَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مِنَ الْقِرَاءَةِ مِنْ حَيْثُ كَانَ بَلَغَ أَبُو بَكْرٍ . قَالَ وَكِيعٌ وَكَذَا السُّنَّةُ . قَالَ فَمَاتَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى مَرَضِهِ ذَلِكَ .
Açıklama: Elbani bu hadisin Hz. Alî'den bahsedilen yeri dışında hasen olduğunu ifade etmiştir
Öneri Formu
Hadis Id, No:
13663, İM001235
Hadis:
حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنْ إِسْرَائِيلَ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ عَنِ الأَرْقَمِ بْنِ شُرَحْبِيلَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ لَمَّا مَرِضَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مَرَضَهُ الَّذِى مَاتَ فِيهِ كَانَ فِى بَيْتِ عَائِشَةَ . فَقَالَ « ادْعُوا لِى عَلِيًّا » . قَالَتْ عَائِشَةُ يَا رَسُولَ اللَّهِ نَدْعُو لَكَ أَبَا بَكْرٍ قَالَ « ادْعُوهُ » . قَالَتْ حَفْصَةُ يَا رَسُولَ اللَّهِ نَدْعُو لَكَ عُمَرَ قَالَ « ادْعُوهُ » . قَالَتْ أُمُّ الْفَضْلِ يَا رَسُولَ اللَّهِ نَدْعُو لَكَ الْعَبَّاسَ قَالَ « نَعَمْ » . فَلَمَّا اجْتَمَعُوا رَفَعَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم رَأْسَهُ فَنَظَرَ فَسَكَتَ فَقَالَ عُمَرُ قُومُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم . ثُمَّ جَاءَ بِلاَلٌ يُؤْذِنُهُ بِالصَّلاَةِ فَقَالَ « مُرُوا أَبَا بَكْرٍ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ » . فَقَالَتْ عَائِشَةُ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ أَبَا بَكْرٍ رَجُلٌ رَقِيقٌ حَصِرٌ وَمَتَى لاَ يَرَاكَ يَبْكِى وَالنَّاسُ يَبْكُونَ فَلَوْ أَمَرْتَ عُمَرَ يُصَلِّى بِالنَّاسِ . فَخَرَجَ أَبُو بَكْرٍ فَصَلَّى بِالنَّاسِ فَوَجَدَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مِنْ نَفْسِهِ خِفَّةً فَخَرَجَ يُهَادَى بَيْنَ رَجُلَيْنِ وَرِجْلاَهُ تَخُطَّانِ فِى الأَرْضِ فَلَمَّا رَآهُ النَّاسُ سَبَّحُوا بِأَبِى بَكْرٍ فَذَهَبَ لِيَسْتَأْخِرَ فَأَوْمَأَ إِلَيْهِ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم أَىْ مَكَانَكَ فَجَاءَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَجَلَسَ عَنْ يَمِينِهِ وَقَامَ أَبُو بَكْرٍ فَكَانَ أَبُو بَكْرٍ يَأْتَمُّ بِالنَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَالنَّاسُ يَأْتَمُّونَ بِأَبِى بَكْرٍ . قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ فَأَخَذَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مِنَ الْقِرَاءَةِ مِنْ حَيْثُ كَانَ بَلَغَ أَبُو بَكْرٍ . قَالَ وَكِيعٌ وَكَذَا السُّنَّةُ . قَالَ فَمَاتَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى مَرَضِهِ ذَلِكَ .
Tercemesi:
Bize Ali b. Muhammed, ona Veki‘, ona İsrail, ona Ebu İshak, ona el-Erkam b. Şurahbîl, ona İbn Abbas’ın şöyle dediğini rivayet etmiştir: Rasulullah (sav) vefatı ile neticelenen hastalığına yakalandığı sırada Aişe’nin evinde idi,
-Bana Ali’yi çağırın, buyurdu. Aişe:
-Ey Allah’ın Rasulü (arzu ederseniz) size Ebu Bekir’i çağıralım, dedi. Rasulullah (sav):
-Onu çağırın” buyurdu. Hafsa: Ey Allah’ın Rasulü, sana Ömer’i çağıralım dedi. O:
-Onu çağırın, buyurdu. Ümm el-Fadl:
-Ey Allah’ın Rasulü, sana Abbas’ı çağıralım, dedi. Bu sefer Rasulullah:
-Peki, buyurdu. Onlar toplanınca Rasulullah (sav) başını kaldırıp bir baktı. Ömer: Rasulullah’ın (sav) yanından kalkınız, dedi. Daha sonra Bilal gelip ona namaz vaktini bildirince, o:
-Ebu Bekir’e emredin cemaate namaz kıldırsın, buyurdu. Aişe:
-Ey Allah’ın Rasulü, şüphesiz Ebu Bekir yumuşak kalpli Kur’ân okurken de zorlanacak birisidir, seni göremeyecek olursa ağlar, cemaat de ağlar, bunun için cemaate namaz kıldırması için Ömer’e emretsen keşke, dedi. Ebu Bekir dışarı çıkıp cemaate namaz kıldırdı. Rasulullah (sav) kendisinde bir rahatlama hissedince ayakları yerde sürünerek iki kişi arasında onlara dayanarak dışarı çıktı. Cemaat onu görünce: Subhanallah, diyerek Ebu Bekir’i uyardı. O da geri çekilmek isteyince Nebi (sav): Yerinde kal, anlamında ona işaret etti. Rasulullah (sav) gelip, Ebu Bekir’in sağ tarafına oturdu. Ebu Bekir ayakta kaldı, Ebu Bekir Nebi’ye (sav) uyuyor, cemaat de Ebu Bekir’e uyuyordu.
İbn Abbas dedi ki: Rasulullah (sav) kıraate Ebu Bekir’in kaldığı yerden devam etti.
Veki‘ dedi ki: Sünnet de böyledir. (İbn Abbas) dedi ki: ve Rasulullah (sav), o hastalığı esnasında vefat etti.
Açıklama:
Elbani bu hadisin Hz. Alî'den bahsedilen yeri dışında hasen olduğunu ifade etmiştir
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 142, /200
Senetler:
1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. Erkam b. Şürahbil el-Evdî (Erkam b. Şürahbil)
3. Ebu İshak es-Sebiî (Amr b. Abdullah b. Ubeyd)
4. Ebu Yusuf İsrail b. Yunus es-Sebîî (İsrail b. Yunus b. Ebu İshak)
5. Ebu Süfyan Veki' b. Cerrah er-Ruâsî (Veki' b. Cerrah b. Melih b. Adî)
6. Ali b. Muhammed el-Kûfî (Ali b. Muhammed b. İshak)
Konular:
Hastalık, Hz. Peygamber, hastalığı
KTB, NAMAZ,
Öneri Formu
Hadis Id, No:
13659, İM001231
Hadis:
حَدَّثَنَا بِشْرُ بْنُ هِلاَلٍ الصَّوَّافُ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ زُرَيْعٍ عَنْ حُسَيْنٍ الْمُعَلِّمِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُرَيْدَةَ عَنْ عِمْرَانَ بْنِ حُصَيْنٍ أَنَّهُ سَأَلَ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَنِ الرَّجُلِ يُصَلِّى قَاعِدًا قَالَ « مَنْ صَلَّى قَائِمًا فَهُوَ أَفْضَلُ وَمَنْ صَلَّى قَاعِدًا فَلَهُ نِصْفُ أَجْرِ الْقَائِمِ وَمَنْ صَلَّى نَائِمًا فَلَهُ نِصْفُ أَجْرِ الْقَاعِدِ » .
Tercemesi:
Bize Bişr b. Hilâl es-Savvâf, ona Yezid b. Zürey‘, ona Hüseyn el-Muallim, ona Abdullah b. Bureyde, ona da İmran b. Husayn’ın rivayet ettiğine göre o, Rasulullah’a (sav) oturarak namaz kılan kişinin durumunu sordu, Allah Rasulü (sav): “Ayakta namaz kılanın o (namazı) daha faziletlidir. Oturarak namaz kılana ayakta namaz kılanın ecrinin (sevabının) yarısı verilir. Yatarak namaz kılana da oturarak namaz kılanın ecrinin yarısı verilir” buyurdu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 141, /199
Senetler:
1. Ebu Nüceyd İmran b. Husayn el-Ezdî (İmran b. Husayn b. Ubeyd b. Halef b. Abdünühüm)
2. Abdullah b. Büreyde el-Eslemî (Abdullah b. Büreyde Husayb b. Abdullah b. Hâris b. el-A'rec b. Sa'd b. Rezzâh b. Adi b. Sehm b)
3. Hüseyin b. Zekvan el-Muallim (Hüseyin b. Zekvan)
4. Ebu Muaviye Yezid b. Zürey' el-Ayşî (Yezid b. Zürey' b. Yezid)
5. Ebu Muhammed Bişr b. Hilal es-Savvâf (Bişr b. Hilal)
Konular:
KTB, NAMAZ,
Namaz, oturarak kılmak
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى عَدِىٍّ عَنْ حُمَيْدٍ عَنْ بَكْرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ حَمْزَةَ بْنِ الْمُغِيرَةِ بْنِ شُعْبَةَ عَنْ أَبِيهِ قَالَ تَخَلَّفَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَانْتَهَيْنَا إِلَى الْقَوْمِ وَقَدْ صَلَّى بِهِمْ عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ عَوْفٍ رَكْعَةً فَلَمَّا أَحَسَّ بِالنَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم ذَهَبَ يَتَأَخَّرُ فَأَوْمَأَ إِلَيْهِ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم أَنْ يُتِمَّ الصَّلاَةَ قَالَ « وَقَدْ أَحْسَنْتَ كَذَلِكَ فَافْعَلْ » .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
13664, İM001236
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى عَدِىٍّ عَنْ حُمَيْدٍ عَنْ بَكْرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ حَمْزَةَ بْنِ الْمُغِيرَةِ بْنِ شُعْبَةَ عَنْ أَبِيهِ قَالَ تَخَلَّفَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَانْتَهَيْنَا إِلَى الْقَوْمِ وَقَدْ صَلَّى بِهِمْ عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ عَوْفٍ رَكْعَةً فَلَمَّا أَحَسَّ بِالنَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم ذَهَبَ يَتَأَخَّرُ فَأَوْمَأَ إِلَيْهِ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم أَنْ يُتِمَّ الصَّلاَةَ قَالَ « وَقَدْ أَحْسَنْتَ كَذَلِكَ فَافْعَلْ » .
Tercemesi:
Bize Muhammed b. el-Müsennâ, ona İbn Ebu Adiy, ona Humeyd b. Bekr b. Abdullah, ona Hamza b. el-Muğire b. Şu‘be, ona babasının şöyle dediğini rivayet etmiştir: Rasulullah (sav) geride kaldığı için gecikmişti, biz de cemaate yetiştiğimizde Abdurrahman b. Avf onlara bir rekât kıldırmış bulunuyordu. Nebi’nin (sav) geldiğini fark edince geri çekilmek istedi. Nebi (sav) ise ona namazı tamamlaması için işaret etti ve: “Sen güzel yaptın, işte böyle yap” buyurdu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 143, /200
Senetler:
1. Ebu Abdullah Muğîra b. Şube es-Sekafî (Mugîra b. Şube b. Ebu Amir b. Mesud b. Muattib)
2. Hamza b. Muğira es-Sekafi (Hamza b. Muğira b. Şu'be)
3. Bekir b. Abdullah el-Müzenî (Bekir b. Abdullah b. Amr b. Hilal)
4. Ebu Ubeyde Humeyd b. Ebu Humeyd et-Tavîl (Humeyd b. Tarhan)
5. Ebu Amr Muhammed b. İbrahim es-Sülemî (Muhammed b. İbrahim b. Ebu Adî)
6. Muhammed b. Müsenna el-Anezî (Muhammed b. Müsenna b. Ubeyd b. Kays b. Dinar)
Konular:
KTB, NAMAZ,
Namaz, cemaatla kılmanın fazileti
Namaz, cemaatle
حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ نُمَيْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ أَمَرَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَبَا بَكْرٍ أَنْ يُصَلِّىَ بِالنَّاسِ فِى مَرَضِهِ فَكَانَ يُصَلِّى بِهِمْ فَوَجَدَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم خِفَّةً فَخَرَجَ وَإِذَا أَبُو بَكْرٍ يَؤُمُّ النَّاسَ فَلَمَّا رَآهُ أَبُو بَكْرٍ اسْتَأْخَرَ فَأَشَارَ إِلَيْهِ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَىْ كَمَا أَنْتَ فَجَلَسَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حِذَاءَ أَبِى بَكْرٍ إِلَى جَنْبِهِ فَكَانَ أَبُو بَكْرٍ يُصَلِّى بِصَلاَةِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَالنَّاسُ يُصَلُّونَ بِصَلاَةِ أَبِى بَكْرٍ .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
13661, İM001233
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ نُمَيْرٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ أَمَرَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَبَا بَكْرٍ أَنْ يُصَلِّىَ بِالنَّاسِ فِى مَرَضِهِ فَكَانَ يُصَلِّى بِهِمْ فَوَجَدَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم خِفَّةً فَخَرَجَ وَإِذَا أَبُو بَكْرٍ يَؤُمُّ النَّاسَ فَلَمَّا رَآهُ أَبُو بَكْرٍ اسْتَأْخَرَ فَأَشَارَ إِلَيْهِ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَىْ كَمَا أَنْتَ فَجَلَسَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حِذَاءَ أَبِى بَكْرٍ إِلَى جَنْبِهِ فَكَانَ أَبُو بَكْرٍ يُصَلِّى بِصَلاَةِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَالنَّاسُ يُصَلُّونَ بِصَلاَةِ أَبِى بَكْرٍ .
Tercemesi:
Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe, ona Abdullah b. Numeyr, ona Hişam b. Urve, ona babasının rivayet ettiğine göre Aişe dedi ki:
-Rasulullah (sav) hastalığı sırasında Ebu Bekir’e cemaate namaz kıldırması emrini vermişti. Bundan dolayı o da cemaate namaz kıldırıyordu. Bir ara Rasulullah (sav) rahatladığını hissettiğinde dışarı çıktı, Ebu Bekir’in cemaate namaz kıldırmakta olduğunu gördü. Ebu Bekir onu görünce geri çekilmek istediyse de Rasulullah (sav): Olduğun yerde dur, anlamında ona işaret etti, sonra Rasulullah (sav) Ebu Bekir’in yan tarafında onun hizasında oturdu. Böylelikle Ebu Bekir Rasulullah’ın (sav) namazına uyuyor, cemaat de Ebu Bekir’e uyuyordu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 142, /199
Senetler:
1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Urve b. Zübeyr el-Esedî (Urve b. Zübeyr b. Avvam b. Huveylid b. Esed)
3. Ebu Münzir Hişam b. Urve el-Esedî (Hişam b. Urve b. Zübeyr b. Avvam)
4. Ebu Hişam Abdullah b. Nümeyr el-Hemdânî (Abdullah b. Nümeyr b. Abdullah b. Ebu Hayye)
5. Ebu Bekir İbn Ebu Şeybe el-Absî (Abdullah b. Muhammed b. İbrahim b. Osman)
Konular:
Hastalık, Hz. Peygamber, hastalığı
KTB, NAMAZ,
حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا عَبْدَةُ بْنُ سُلَيْمَانَ عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتِ اشْتَكَى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَدَخَلَ عَلَيْهِ نَاسٌ مِنْ أَصْحَابِهِ يَعُودُونَهُ فَصَلَّى النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم جَالِسًا فَصَلَّوْا بِصَلاَتِهِ قِيَامًا فَأَشَارَ إِلَيْهِمْ أَنِ اجْلِسُوا فَلَمَّا انْصَرَفَ قَالَ « إِنَّمَا جُعِلَ الإِمَامُ لِيُؤْتَمَّ بِهِ فَإِذَا رَكَعَ فَارْكَعُوا وَإِذَا رَفَعَ فَارْفَعُوا وَإِذَا صَلَّى جَالِسًا فَصَلُّوا جُلُوسًا » .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
13665, İM001237
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا عَبْدَةُ بْنُ سُلَيْمَانَ عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتِ اشْتَكَى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَدَخَلَ عَلَيْهِ نَاسٌ مِنْ أَصْحَابِهِ يَعُودُونَهُ فَصَلَّى النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم جَالِسًا فَصَلَّوْا بِصَلاَتِهِ قِيَامًا فَأَشَارَ إِلَيْهِمْ أَنِ اجْلِسُوا فَلَمَّا انْصَرَفَ قَالَ « إِنَّمَا جُعِلَ الإِمَامُ لِيُؤْتَمَّ بِهِ فَإِذَا رَكَعَ فَارْكَعُوا وَإِذَا رَفَعَ فَارْفَعُوا وَإِذَا صَلَّى جَالِسًا فَصَلُّوا جُلُوسًا » .
Tercemesi:
Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe, ona Abde b. Süleyman, ona Hişam b. Urve, ona babası, ona da Âişe’nin şöyle dediğini rivayet etmiştir: Rasulullah (sav) rahatsızlanmış idi. Ashabından birkaç kişi onu ziyaret etmek üzere geldi. Nebi (sav) oturarak namaz kıldı. Onlar da ayakta ona uydular. Kendilerine: Oturun, diye işaret buyurdu. Namazı bitirince: “İmam kendisine uyulsun diye imam yapılır, bu sebeple o, rükûa varınca siz de rükûa varın, o kalkınca siz de kalkın, o oturarak namaz kılarsa siz de oturarak namaz kılın” buyurdu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 144, /200
Senetler:
1. Ümmü Abdullah Aişe bt. Ebu Bekir es-Sıddîk (Aişe bt. Abdullah b. Osman b. Âmir)
2. Urve b. Zübeyr el-Esedî (Urve b. Zübeyr b. Avvam b. Huveylid b. Esed)
3. Ebu Münzir Hişam b. Urve el-Esedî (Hişam b. Urve b. Zübeyr b. Avvam)
4. Ebu Muhammed Abde b. Süleyman el-Kufî (Abdurrahman b. Süleyman b. Hacib b. Zürare)
5. Ebu Bekir İbn Ebu Şeybe el-Absî (Abdullah b. Muhammed b. İbrahim b. Osman)
Konular:
Hastalık, Hz. Peygamber, hastalığı
KTB, NAMAZ,
Namaz, oturarak kılmak
Öneri Formu
Hadis Id, No:
13662, İM001234
Hadis:
حَدَّثَنَا نَصْرُ بْنُ عَلِىٍّ الْجَهْضَمِىُّ أَنْبَأَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ دَاوُدَ مِنْ كِتَابِهِ فِى بَيْتِهِ قَالَ سَلَمَةُ بْنُ نُبَيْطٍ أَنْبَأَنَا عَنْ نُعَيْمِ بْنِ أَبِى هِنْدٍ عَنْ نُبَيْطِ بْنِ شَرِيطٍ عَنْ سَالِمِ بْنِ عُبَيْدٍ قَالَ أُغْمِىَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى مَرَضِهِ ثُمَّ أَفَاقَ فَقَالَ « أَحَضَرَتِ الصَّلاَةُ » . قَالُوا نَعَمْ . قَالَ « مُرُوا بِلاَلاً فَلْيُؤَذِّنْ وَمُرُوا أَبَا بَكْرٍ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ - أَوْ لِلنَّاسِ - » . ثُمَّ أُغْمِىَ عَلَيْهِ فَأَفَاقَ فَقَالَ « أَحَضَرَتِ الصَّلاَةُ » . قَالُوا نَعَمْ . قَالَ « مُرُوا بِلاَلاً فَلْيُؤَذِّنْ وَمُرُوا أَبَا بَكْرٍ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ » . ثُمَّ أُغْمِىَ عَلَيْهِ فَأَفَاقَ فَقَالَ « أَحَضَرَتِ الصَّلاَةُ » . قَالُوا نَعَمْ . قَالَ « مُرُوا بِلاَلاً فَلْيُؤَذِّنْ وَمُرُوا أَبَا بَكْرٍ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ » . فَقَالَتْ عَائِشَةُ إِنَّ أَبِى رَجُلٌ أَسِيفٌ فَإِذَا قَامَ ذَلِكَ الْمُقَامَ يَبْكِى لاَ يَسْتَطِيعُ فَلَوْ أَمَرْتَ غَيْرَهُ . ثُمَّ أُغْمِىَ عَلَيْهِ فَأَفَاقَ فَقَالَ « مُرُوا بِلاَلاً فَلْيُؤَذِّنْ وَمُرُوا أَبَا بَكْرٍ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ فَإِنَّكُنَّ صَوَاحِبُ يُوسُفَ أَوْ صَوَاحِبَاتُ يُوسُفَ » . قَالَ فَأُمِرَ بِلاَلٌ فَأَذَّنَ وَأُمِرَ أَبُو بَكْرٍ فَصَلَّى بِالنَّاسِ ثُمَّ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَجَدَ خِفَّةً فَقَالَ « انْظُرُوا لِى مَنْ أَتَّكِئُ عَلَيْهِ » . فَجَاءَتْ بَرِيرَةُ وَرَجُلٌ آخَرُ فَاتَّكَأَ عَلَيْهِمَا فَلَمَّا رَآهُ أَبُو بَكْرٍ ذَهَبَ لِيَنْكُصَ فَأَوْمَأَ إِلَيْهِ أَنِ اثْبُتْ مَكَانَكَ ثُمَّ جَاءَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حَتَّى جَلَسَ إِلَى جَنْبِ أَبِى بَكْرٍ حَتَّى قَضَى أَبُو بَكْرٍ صَلاَتَهُ ثُمَّ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قُبِضَ . قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ هَذَا حَدِيثٌ غَرِيبٌ لَمْ يُحَدِّثْ بِهِ غَيْرُ نَصْرِ بْنِ عَلِىٍّ .
Tercemesi:
Bize Nasr b. Ali el-Cahdamî, ona Abdullah b. Davud, kendi kitabından ve kendi evinde, ona Seleme b. Nubayt, ona Nuaym b. Ebu Hind, ona Nubayt b. Şerît, ona Salim b. Ubeyd’in şöyle dediğini rivayet etmiştir: Rasulullah (sav) hastalığı sırasında bayıldıktan sonra ayıldı ve:
-Namaz vakti geldi mi? buyurdu. Evet dediler. O:
-Bilal’e emredin ezan okusun, Ebu Bekir’e de emredin cemaate namaz kıldırsın, buyurdu. Sonra bayıldı, arkasından ayıldı.
-Namaz vakti girdi mi? buyurdu. Evet dediler. O:
-Bilal’e emredin ezan okusun, Ebu Bekir’e de söyleyin, cemaate namaz kıldırsın. Sonra bir daha bayıldı, tekrar ayıldı, yine:
-Namaz vakti girdi mi? dedi. Onlar evet dediler. O:
-Bilal’e emredin, ezan okusun, Ebu Bekir’e emredin cemaate namaz kıldırsın, buyurdu. Aişe dedi ki:
-Benim babam oldukça yufka yürekli bir adamdır. O yerde duracak oldu mu ağlar ve kendisini tutamaz, başkasına emretsen olmaz mı? dedi. Sonra bir daha bayıldı ve ayıldıktan sonra:
-Bilal’e söyleyin ezan okusun, Ebu Bekir’e söyleyin cemaate namaz kıldırsın. Şüphesiz sizler Yusuf’un zamanındaki kadınlar gibisiniz, buyurdu. Bunun üzerine Bilal’e söylendi, o da ezan okudu, Ebu Bekir’e de söylendi, o da cemaate namaz kıldırdı. Daha sonra Rasulullah (sav) (kendisinde) bir hafiflik hissetti ve:
-Bana dayanacağım birisine bakınız, dedi. Berîre ve bir başka adam geldi, onlara dayandı. Ebu Bekir onu görünce geri çekilmek istedi. Rasulullah (sav) ona:
-Yerinde kal, diye işaret etti sonra Rasulullah (sav) gelip, Ebu Bekir namazını bitirinceye kadar Ebu Bekir’in yanında oturdu. Daha sonra Rasulullah’ın (sav) ruhu kabz olundu.
Ebu Abdullah dedi ki: Bu garip bir hadistir. Bunu Nasr b. Ali’den başkası tahdis etmemiştir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 142, /199
Senetler:
1. Salim b. Ubeyd el-Eşca'î (Salim b. Ubeyd)
2. Ebu Seleme Nübeyt b. Şerît el-Eşcei (Nübeyt b. Şerît b. Enes)
3. Nuaym b. Ebu Hind el-Eşca'î (Nuaym b. Nu'man b. Eşyem)
4. Ebu Firas Seleme b. Nübeyt el-Eşcei (Seleme b. Nübeyt b. Şerît b. Enes)
5. Abdullah b. Davud el-Hureybî (Abdullah b. Davud b. Amir b. Rabi')
6. Sağîr Ebu Amr Nasr b. Ali el-Ezdî (Nasr b. Ali b. Nasr b. Ali b. Sahban b. Übey)
Konular:
Hastalık, Hz. Peygamber, hastalığı
KTB, NAMAZ,
Öneri Formu
Hadis Id, No:
13666, İM001238
Hadis:
حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ عَمَّارٍ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم صُرِعَ عَنْ فَرَسٍ فَجُحِشَ شِقُّهُ الأَيْمَنُ فَدَخَلْنَا نَعُودُهُ وَحَضَرَتِ الصَّلاَةُ فَصَلَّى بِنَا قَاعِدًا وَصَلَّيْنَا وَرَاءَهُ قُعُودًا فَلَمَّا قَضَى الصَّلاَةَ قَالَ « إِنَّمَا جُعِلَ الإِمَامُ لِيُؤْتَمَّ بِهِ فَإِذَا كَبَّرَ فَكَبِّرُوا وَإِذَا رَكَعَ فَارْكَعُوا وَإِذَا قَالَ سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ فَقُولُوا رَبَّنَا وَلَكَ الْحَمْدُ وَإِذَا سَجَدَ فَاسْجُدُوا وَإِذَا صَلَّى قَاعِدًا فَصَلُّوا قُعُودًا أَجْمَعِينَ » .
Tercemesi:
Bize Hişam b. Ammâr, ona Süfyan b. Uyeyne, ona ez-Zührî, ona da Enes b. Malik’in rivayet ettiğine göre Nebi (sav) bir attan düşmüş ve sağ böğrü zedelenmişti. Onu ziyaret etmek üzere huzuruna girdiğimizde namaz vakti girdi. O oturarak bize namaz kıldırdı, biz de arkasında oturarak namaz kıldık. Namazı bitirince de: “İmam ancak kendisine uyulsun diye imam yapılmıştır. Bu sebeple o, tekbir aldığında siz de tekbir alınız, rükûa vardığında siz de rükûa varınız. O: Semiallahu limen hamideh: Allah kendisine hamd edeni (kulunun hamdini) işitmiştir, dediğinde siz de: Rabbenâ ve leke’l-hamd: Rabbimiz hamd yalnız senindir, deyiniz. O, secdeye varınca siz de secde ediniz. Oturarak namaz kılarsa siz de hep birlikte oturarak namaz kılınız” buyurdu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 144, /201
Senetler:
1. Enes b. Malik el-Ensarî (Enes b. Malik b. Nadr b. Damdam b. Zeyd b. Haram)
2. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)
3. Ebu Muhammed Süfyan b. Uyeyne el-Hilâlî (Süfyân b. Uyeyne b. Meymûn)
4. Hişam b. Ammar es-Sülemî (Hişam b. Ammar es-Sülemî)
Konular:
Hastalık, Hz. Peygamber, hastalığı
KTB, NAMAZ,
Namaz, oturarak kılmak
Öneri Formu
Hadis Id, No:
13667, İM001239
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا هُشَيْمُ بْنُ بَشِيرٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ أَبِى سَلَمَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « إِنَّمَا جُعِلَ الإِمَامُ لِيُؤْتَمَّ بِهِ فَإِذَا كَبَّرَ فَكَبِّرُوا وَإِذَا رَكَعَ فَارْكَعُوا وَإِذَا قَالَ سَمِعَ اللَّهُ لِمَنْ حَمِدَهُ فَقُولُوا رَبَّنَا وَلَكَ الْحَمْدُ وَإِنْ صَلَّى قَائِمًا فَصَلُّوا قِيَامًا وَإِنْ صَلَّى قَاعِدًا فَصَلُّوا قُعُودًا » .
Tercemesi:
Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe, ona Huşeym b. Beşir, ona Ömer b. Ebu Seleme, ona babası, ona da Ebu Hureyre’nin şöyle dediğini rivayet etmiştir: Rasulullah (sav) şöyle buyurdu: “İmam ancak kendisine uyulsun diye imam yapılmıştır. Bu sebeple o, tekbir aldığı zaman siz de tekbir alınız. O, rükûa vardığında siz de rükûa varınız. O: Semiallahu limen hamideh: Allah kendisine hamd edenin hamdini işitmiştir, deyince siz de: Rabbenâ ve leke’l hamd: Rabbimiz hamd yalnız sanadır, deyiniz. O, ayakta namaz kılarsa siz de ayakta namaz kılınız, oturarak namaz kılarsa siz oturarak namaz kılınız.”
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 144, /201
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Ebu Seleme b. Abdurrahman ez-Zuhrî (Abdullah b. Abdurrahman b. Avf b. Abduavf)
3. Ebu Hafs Ömer b. Ebu Seleme el-Kuraşi (Ömer b. Abdullah b. Esed b. Hilal)
4. Ebu Muaviye Hüşeym b. Beşir es-Sülemî (Hüşeym b. Beşir b. el-Kasım b. Dinar)
5. Ebu Bekir İbn Ebu Şeybe el-Absî (Abdullah b. Muhammed b. İbrahim b. Osman)
Konular:
KTB, NAMAZ,
Namaz, cemaatle
Namaz, oturarak kılmak
Öneri Formu
Hadis Id, No:
13668, İM001240
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ رُمْحٍ الْمِصْرِىُّ أَنْبَأَنَا اللَّيْثُ بْنُ سَعْدٍ عَنْ أَبِى الزُّبَيْرِ عَنْ جَابِرٍ قَالَ اشْتَكَى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَصَلَّيْنَا وَرَاءَهُ وَهُوَ قَاعِدٌ وَأَبُو بَكْرٍ يُكَبِّرُ يُسْمِعُ النَّاسَ تَكْبِيرَهُ فَالْتَفَتَ إِلَيْنَا فَرَآنَا قِيَامًا فَأَشَارَ إِلَيْنَا فَقَعَدْنَا فَصَلَّيْنَا بِصَلاَتِهِ قُعُودًا فَلَمَّا سَلَّمَ قَالَ « إِنْ كِدْتُمْ أَنْ تَفْعَلُوا فِعْلَ فَارِسَ وَالرُّومِ يَقُومُونَ عَلَى مُلُوكِهِمْ وَهُمْ قُعُودٌ فَلاَ تَفْعَلُوا ائْتَمُّوا بِأَئِمَّتِكُمْ إِنْ صَلَّى قَائِمًا فَصَلُّوا قِيَامًا وَإِنْ صَلَّى قَاعِدًا فَصَلُّوا قُعُودًا » .
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Rumh el-Mısrî, ona el-Leys b. Sa‘d, ona Ebu’z-Zübeyr, ona da Câbir’in şöyle dediğini rivayet etmiştir: Rasulullah (sav) rahatsızlanmıştı. O oturduğu halde biz de arkasında namaza durduk. Ebu Bekr tekbir alarak onun tekbirini cemaate duyuruyordu. Peygamber bize bakıp ayakta olduğumuzu görünce bize işaret etti, biz de oturduk ve oturarak ona uyduk, selam verince şöyle buyurdu: “Neredeyse Farsların ve Rumların yaptığı gibi yapacaktınız. Onlar hükümdarları otururken ayakta dururlar. Siz (bunu) yapmayınız. İmamlarınıza uyunuz. İmamınız ayakta kılarsa siz de ayakta kılınız, oturarak kılarsa siz de oturarak kılınız.”
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 144, /201
Senetler:
1. Cabir b. Abdullah el-Ensârî (Cabir b. Abdullah b. Amr b. Haram b. Salebe)
2. Ebu Zübeyr Muhammed b. Müslim el-Kuraşi (Muhammed b. Müslim b. Tedrus)
3. Ebu Haris Leys b. Sa'd el-Fehmî (Leys b. Sa'd b. Abdurrahman)
4. Ebu Abdullah Muhammed b. Rumh et-Tücibî (Muhammed b. Rumh b. Muhacir b. Muharrar)
Konular:
Hastalık, Hz. Peygamber, hastalığı
KTB, NAMAZ,
Namaz, cemaatle
Namaz, oturarak kılmak
Giriş