حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَبِى عُمَرَ الْمَكِّىُّ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ عَنْ مَعْمَرٍ عَنْ يَحْيَى بْنِ أَبِى كَثِيرٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِى قَتَادَةَ عَنْ أَبِيهِ: "أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم نَهَى أَنْ يَمَسَّ الرَّجُلُ ذَكَرَهُ بِيَمِينِهِ." [وَفِى هَذَا الْبَابِ عَنْ عَائِشَةَ، وَسَلْمَانَ، وَأَبِى هُرَيْرَةَ، وَسَهْلِ بْنِ حُنَيْفٍ. قَالَ أَبُو عِيسَى: هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ. وَأَبُو قَتَادَةَ الأَنْصَارِىُّ، اسْمُهُ الْحَارِثُ بْنُ رِبْعِىٍّ. وَالْعَمَلُ عَلَى هَذَا عِنْدَ عَامَّةِ أَهْلِ الْعِلْمِ؛ كَرِهُوا الاِسْتِنْجَاءَ بِالْيَمِينِ.]

Bize Muhammed b. Ebu Ömer el-Mekkî, ona Süfyan b. Uyeyne, ona Ma'mer (b. Raşid), ona Yahya b. Ebu Kesir, ona da Abdullah b. Ebu Katade, babasının (Ebu Katade el-Ensârî) şöyle dediğini rivayet etmiştir: "Rasulullah (sav) kişinin cinsel organına sağ eliyle dokunmasını yasakladı." [Bu konuda, Aişe, Selman, Ebu Hüreyre ve Sehl b. Huneyf'ten de hadis rivayet edilmiştir. Ebu İsa (Tirmîzî) şöyle demiştir: Bu, hasen-sahih bir hadistir. Ebu Katade el-Ensârî'nin adı, Hâris b. Rib'î'dir. Âlimlerin çoğunun ameli bu hadise göredir; (büyük abdestten sonra) sağ el ile temizlik yapmayı hoş karşılamamışlardır.]

Açıklama: Buradaki yasaklama, haram kılma anlamında değildir. Nitekim hadisin devamında alimlerin sağ el ile temizlenmeyi hoş görmedikleri belirtilmiştir. Bu yasaklamanın sebebi sağ elin yemek yeme başta olmak üzere hayırlı işlerde kullanılır olması sebebiyledir.

• Tirmizî Sünen-i Tirmizî Tahâret 11, 1/23

حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِىٍّ الْحُلْوَانِىُّ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ هَارُونَ عَنْ يَزِيدَ بْنِ عِيَاضٍ عَنْ أَبِى ثِفَالٍ الْمُرِّىِّ عَنْ رَبَاحِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِى سُفْيَانَ بْنِ حُوَيْطِبٍ عَنْ جَدَّتِهِ بِنْتِ سَعِيدِ بْنِ زَيْدٍ عَنْ أَبِيهَا عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم مِثْلَهُ.

Bize Hasan b. Ali el-Hulvânî, ona Yezid b. Harun, ona Yezid b. İyâd, ona Ebu Sifal el-Murrî, ona Rabah b. Abdurrahman b. Ebu Süfyan b. Huveytıb, ona ninesi (Esma) Binti Said b. Zeyd, ona da babası (Said b. Zeyd el-Kuraşî), bu hadisin bir benzerini rivayet etti.

Açıklama: Bu rivayet bazı tahkiklerde bulunmamaktadır. Sözgelimi, Şuayb Arnavûd'un Dâru'r-Risâle el-Âlemiyye baskısı ile Beşşâr Avvâd Ma'rûf'un Dâru'l-Arabi'l-İslâmî baskılarında mevcut değildir. Bu rivayeti Mizzi de Tuhfetü'l-eşrâf'ında zikretmemiştir.

• Tirmizî Sünen-i Tirmizî Tahâret 20, 1/39

حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ وَهَنَّادٌ قَالاَ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنْ شُعْبَةَ عَنْ عَبْدِ الْعَزِيزِ بْنِ صُهَيْبٍ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ قَالَ كَانَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم إِذَا دَخَلَ الْخَلاَءَ قَالَ « اللَّهُمَّ إِنِّى أَعُوذُ بِكَ قَالَ شُعْبَةُ وَقَدْ قَالَ مَرَّةً أُخْرَى أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْخُبْثِ وَالْخَبِيثِ أَوِ الْخُبُثِ وَالْخَبَائِثِ » . قَالَ أَبُو عِيسَى وَفِى الْبَابِ عَنْ عَلِىٍّ وَزَيْدِ بْنِ أَرْقَمَ وَجَابِرٍ وَابْنِ مَسْعُودٍ . قَالَ أَبُو عِيسَى حَدِيثُ أَنَسٍ أَصَحُّ شَىْءٍ فِى هَذَا الْبَابِ وَأَحْسَنُ . وَحَدِيثُ زَيْدِ بْنِ أَرْقَمَ فِى إِسْنَادِهِ اضْطِرَابٌ رَوَى هِشَامٌ الدَّسْتَوَائِىُّ وَسَعِيدُ بْنُ أَبِى عَرُوبَةَ عَنْ قَتَادَةَ فَقَالَ سَعِيدٌ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ عَوْفٍ الشَّيْبَانِىِّ عَنْ زَيْدِ بْنِ أَرْقَمَ . وَقَالَ هِشَامٌ الدَّسْتَوَائِىُّ عَنْ قَتَادَةَ عَنْ زَيْدِ بْنِ أَرْقَمَ . وَرَوَاهُ شُعْبَةُ وَمَعْمَرٌ عَنْ قَتَادَةَ عَنِ النَّضْرِ بْنِ أَنَسٍ فَقَالَ شُعْبَةُ عَنْ زَيْدِ بْنِ أَرْقَمَ . وَقَالَ مَعْمَرٌ عَنِ النَّضْرِ بْنِ أَنَسٍ عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم . قَالَ أَبُو عِيسَى سَأَلْتُ مُحَمَّدًا عَنْ هَذَا فَقَالَ يُحْتَمَلُ أَنْ يَكُونَ قَتَادَةُ رَوَى عَنْهُمَا جَمِيعًا .

Bize Hennâd ve Kuteybe, onlara Veki, ona Şube, ona Abdülaziz b. Suheyb, ona da Enes b. Malik şöyle rivayet etmiştir: Rasulullah (sav) tuvalete ihtiyacını gidereceği yere girdiğinde şöyle dua ederdi: "Allah'ım! Eril ve dişil tüm zararlı ve pis varlıkların şerrinden Sana sığınırım." [Şu'be, bir rivayetinde (duayı) "اللَّهُمَّ" ifadesi olmadan rivayet etmiştir. Ebu İsa der ki: Bu konuda Ali, Zeyd b. Erkâm, Câbir ve İbn Mes'ûd'dan da hadis rivayet edilmiştir. Ebu İsa der ki: Enes hadisi bu konuda rivayet edilenlerin en sahihi ve en güzelidir. Zeyd b. Erkâm hadisinin senedinde şöyle bir ızdırab vardır: Bu hadisi Hişâm ed-Destevâî ve Said b. Ebu Arûbe, Katâde'den nakletmişler; Said, (kendi senedinde) Kâsım b. Avf eş-Şeybânî vasıtasıyla Zeyd b. Erkam'dan rivayette bulunurken Hişâm ed-Desteâvî, Katâde vasıtasıyla Zeyd b. Erkam'dan nakilde bulunmuştur. (Bu hadisi) Şu'be ve Ma'mer, Katâde'den, o Nadr b. Enes'ten rivayet etmiş; Şu'be, doğrudan Zeyd b. Erkam'dan naklederken Ma'mer, Nadr b. Enes'ten, o da babası vasıtasıyla Hz. Peygamber'den (sav) rivayette bulunmuştur. Ebu İsa der ki: Ben bu ızdırabı Muhammed (b. İsmail el-Buhârî'ye) sordum, “Katâde'nin her ikisinden de rivayette bulunması ihtimal dahilindedir” dedi.]

• Tirmizî Sünen-i Tirmizî Tahâret 4, 1/10

أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَبْدَةَ الضَّبِّىُّ الْبَصْرِىُّ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ زَيْدٍ عَنْ عَبْدِ الْعَزِيزِ بْنِ صُهَيْبٍ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ إِذَا دَخَلَ الْخَلاَءَ قَالَ: " اللَّهُمَّ إِنِّى أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْخُبْثِ وَالْخَبَائِثِ " [ قَالَ أَبُو عِيسَى هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ .]

Bize Ahmed b. Abde ed-Dabbî, ona Hammad b. Zeyd, ona Abdülaziz b. Suheyb, Enes b. Malik'in (ra) şöyle dediğini rivayet etti: Rasulullah (sav), tuvalete gireceğinde şöyle dua ederdi: "Allahümme eûzü bike mine'l-hubusi ve'l-habâisi (Allahım! Erkek ve dişi şeytandan sana sığınırım)." [Tirmîzî: Bu hadis hasen sahihtir.]

• Tirmizî Sünen-i Tirmizî Tahâret 4, 1/11

حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ حُجْرٍ وَأَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ مُوسَى مَرْدَوَيْهِ قَالاَ أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ الْمُبَارَكِ عَنْ مَعْمَرٍ عَنْ أَشْعَثَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنِ الْحَسَنِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُغَفَّلٍ: "أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم نَهَى أَنْ يَبُولَ الرَّجُلُ فِى مُسْتَحَمِّهِ. وَقَالَ: ’إِنَّ عَامَّةَ الْوَسْوَاسِ مِنْهُ’." [قَالَ: وَفِى الْبَابِ عَنْ رَجُلٍ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم. قَالَ أَبُو عِيسَى: هَذَا حَدِيثٌ غَرِيبٌ، لاَ نَعْرِفُهُ مَرْفُوعًا إِلاَّ مِنْ حَدِيثِ أَشْعَثَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ؛ وَيُقَالُ لَهُ أَشْعَثُ الأَعْمَى. وَقَدْ كَرِهَ قَوْمٌ مِنْ أَهْلِ الْعِلْمِ الْبَوْلَ فِى الْمُغْتَسَلِ، وَقَالُوا: ’عَامَّةُ الْوَسْوَاسِ مِنْهُ.’ وَرَخَّصَ فِيهِ بَعْضُ أَهْلِ الْعِلْمِ، مِنْهُمُ ابْنُ سِيرِينَ. وَقِيلَ لَهُ: ’إِنَّهُ يُقَالُ: ’إِنَّ عَامَّةَ الْوَسْوَاسِ مِنْهُ.’ فَقَالَ: ’رَبُّنَا اللَّهُ، لاَ شَرِيكَ لَهُ’.’ وَقَالَ ابْنُ الْمُبَارَكِ: ’قَدْ وُسِّعَ فِى الْبَوْلِ فِى الْمُغْتَسَلِ، إِذَا جَرَى فِيهِ الْمَاءُ. قَالَ أَبُو عِيسَى: حَدَّثَنَا بِذَلِكَ أَحْمَدُ بْنُ عَبْدَةَ الآمُلِىُّ عَنْ حِبَّانَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُبَارَكِ.]

Bize Ali b. Hucr ve Ahmed b. Muhammed b. Musa Merdeveyh, onlara Abdullah b. Mübarek, ona Ma'mer, ona Eş'as b. Abdullah, ona da Hasan (b. Yesar el-Basrî), Abdullah b. Muğaffel'in şöyle dediğini rivayet etmiştir: "Rasulullah (sav), bir kişinin yıkandığı yere idrarını yapmasını yasakladı ve: 'Vesveselerin çoğu bu davranıştan kaynaklanır.' buyurdu" [(Tirmizî şöyle demiştir:) Bu konuda Rasulullah'ın (sav) bir sahâbîsinden daha rivayet vardır. Ebu İsa (Tirmizî) şöyle demiştir: Bu, garîb bir hadistir. Bu hadisi merfu olarak sadece 'Eş’as el-A'mâ (Kör Eş'as) denilen Eş'as b. Abdullah’ın rivayeti ile biliyoruz. Âlimlerden bir grup banyo yapılan yere idrar yapmayı hoş görmemişler; vesveselerin çoğunun da bu davranıştan kaynaklandığını söylemişlerdir. Bir kısım âlim ise buna izin vermiştir; İbn Sirîn bunlardan biridir. Kendisine, vesveselerin çoğunun bu davranıştan kaynaklandığı söylenince, 'Rabbim Allah’tır, O’nun ortağı yoktur' karşılığını vermiştir. İbnü'l-Mübarek: Banyoda su akıp gidiyorsa idrar yapılabilir.' demiştir. Ebu İsa (Tirmizî) şöyle demiştir: İbnü'l-Mübarek'in bu görüşünü bize Ahmed b. Abde el-Âmülî, ona Hibban, ona da Abdullah b. Mübârek rivayet etmiştir.]

• Tirmizî Sünen-i Tirmizî Tahâret 17, 1/32

حدثنا ابن أبي عمر حدثنا سفيان بن عيينة عن سعيد بن أبي عروبة عن قتادة عن حسان بن بلال عن عمار : عن النبي صلى الله عليه وسلم : مثله. [وفي الباب عن عثمان، وعائشة، وأم سلمة، وأنس، وابن أبي أوفى، وأبي أيوب. وسمعت إسحق بن منصور يقول: قال أحمد بن حنبل: قال ابن عيينة: لم يسمع عبد الكريم من حسان بن بلال حديث التخليل. وقال محمد بن اسماعيل: أصح شيء في هذا الباب، حديث عامر بن شقيق عن أبي وائل عن عثمان. وقال بهذا أكثر أهل العلم من أصحاب النبي صلى الله عليه وسلم ومن بعدهم؛ رأوا تخليل اللحية، وبه يقول الشافعي. وقال أحمد: إن سها عن تخليل اللحية فهو جائز. وقال إسحق: إن تركه ناسيا أو متأولا أجزأه، وإن تركه عامدا أعاد.]

Bize İbn Ebu Ömer, ona Süfyan b. Uyeyne, ona Said b. Ebu Arube, ona Katade, ona Hassân b. Bilal, ona da Ammar’dan (b. Yasir) Hz. Peygamber'den bu hadisin benzerini rivayet etmiştir. [(Tirmizî şöyle demiştir:) Bu konuda Osman, Âişe, Ümmü Seleme, Enes, İbn Ebu Evfâ ve Ebu Eyyûb’tan da nakledilen rivayetler vardır. İshâk b. Mansûr’u şöyle derken işittim: 'Ahmed b. Hanbel, İbn Uyeyne'den naklen, Abdulkerim'in, sakalları (parmaklalarla) aralama hakkındaki hadisi Hassan b. Bilâl’dan işitmediğini söylemiştir.' Muhammed b. İsmail: 'Bu konuda rivayet edilen en sahih hadis, Âmir b. Şakîk, ona Ebu Vâil, ona da Osman’ın rivayet ettiği hadistir.' demiştir. (Tirmizî şöyle demiştir:) Sahabe ve tabiun alimlerinin çoğunluğu bu şekilde; (abdest alırken) sakalların parmaklarla aralanması (böylece suyun sakalların arasına ulaştırılması) gerektiği yönünde, hüküm vermiştir. Ahmed b. Hanbel: Sakal arasına su geçirmeyi unutan kişinin abdestinin caiz olduğunu söylemiştir. İshak (b. Râhûye) ise: 'Kişi abdest alırken unutarak yahut sakal arasına su geçirmeyi unutarak yahut tevil ederek (gerekli olmadığını düşünerek) terk ederse abdesti caizdir; bilinçli olarak (kasden) terk ederse adestini iade eder.' demiştir.]

• Tirmizî Sünen-i Tirmizî Tahâret 23, 1/44

وَرَوَى أَبُو أُسَامَةَ وَغَيْرُ وَاحِدٍ هَذَا الْحَدِيثَ عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مَرْوَانَ عَنْ بُسْرَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم نَحْوَهُ. [مَنْ مَسَّ ذَكَرَهُ فَلاَ يُصَلِّ حَتَّى يَتَوَضَّأَ] حَدَّثَنَا بِذَلِكَ إِسْحَاقُ بْنُ مَنْصُورٍ حَدَّثَنَا أَبُو أُسَامَةَ بِهَذَا .

Bu hadisi [Kim erkeklik organına dokunursa yeniden abdest almadıkça namaz kılmasın] Üsame (ra) ve bir çokları, Hişam b. Urve, babası, Mervan ve Büsre isnadıyla benzer şekilde rivayet etmişlerdir. İshâk b. Mansur ve Ebu Usame de hadisi bu şekilde bize rivayet etmişlerdir.

• Tirmizî Sünen-i Tirmizî Tahâret 61, 1/129

حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ السَّلاَمِ بْنُ حَرْبٍ الْمُلاَئِىُّ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ أَنَسٍ قَالَ: "كَانَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم إِذَا أَرَادَ الْحَاجَةَ، لَمْ يَرْفَعْ ثَوْبَهُ، حَتَّى يَدْنُوَ مِنَ الأَرْضِ." [قَالَ أَبُو عِيسَى: هَكَذَا رَوَى مُحَمَّدُ بْنُ رَبِيعَةَ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ أَنَسٍ هَذَا الْحَدِيثَ. وَرَوَى وَكِيعٌ، وَأَبُو يَحْيَى الْحِمَّانِىُّ عَنِ الأَعْمَشِ قَالَ: قَالَ ابْنُ عُمَرَ: "كَانَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم إِذَا أَرَادَ الْحَاجَةَ، لَمْ يَرْفَعْ ثَوْبَهُ، حَتَّى يَدْنُوَ مِنَ الأَرْضِ." وَكِلاَ الْحَدِيثَيْنِ مُرْسَلٌ. وَيُقَالُ: ’لَمْ يَسْمَعِ الأَعْمَشُ مِنْ أَنَسٍ، وَلاَ مِنْ أَحَدٍ مِنْ أَصْحَابِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم. وَقَدْ نَظَرَ إِلَى أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ، قَالَ: ’رَأَيْتُهُ يُصَلِّى’. فَذَكَرَ عَنْهُ حِكَايَةً فِى الصَّلاَةِ.’ وَالأَعْمَشُ: اسْمُهُ سُلَيْمَانُ بْنُ مِهْرَانَ، أَبُو مُحَمَّدٍ الْكَاهِلِىُّ وَهُوَ مَوْلًى لَهُمْ. قَالَ الأَعْمَشُ: ’كَانَ أَبِى حَمِيلاً، فَوَرَّثَهُ مَسْرُوقٌ.’]

Bize Kuteybe b. Said, ona Abdüsselam b. Harb el-Mülâ'î, ona da A'meş, Enes b. Malik'in (ra) şöyle dediğini rivayet etmiştir: "Rasulullah (sav) tuvalet ihtiyacını gidereceği vakit çömelinceye kadar elbisesini toplamazdı." [Ebu İsa (Tirmizî) şöyle demiştir: Muhammed b. Rabia da, Ameş vasıtasıyla Enes’den bu hadisi rivayet etmiştir. Yine, Vekî ve Ebu Yahya el Himmânî, onlara da A’meş, İbn Ömer’in şöyle dediğini rivâyet etmiştir: "Rasulullah (sav) tuvalet ihtiyacını gidereceği vakit çömelinceye kadar elbisesini toplamazdı." Bu her iki hadis de mürseldir (yani munkatı'dır). Çünkü A’meş ile alakalı olarak: 'A'meş’in, Enes’ten ya da diğer herhangi bir sahabeden bir şey duymadığı, Enes’e gördüğü 'yetiştiği) ve 'onu namaz kılarken gördüm' diyerek namaz hakkında bir şeyler anlattığı' söylenir. A’meş’in adı: Süleyman b. Mihran, Ebu Muhammed el Kâhîlî'dir; Kâhîlî’lerin azatlısıdır. A’meş: 'Babam küçük yaşta düşman topraklarından getirilmişti. Mesrûk onu kendisine mirasçı yaptı.' demiştir.

Açıklama: Rivayet munkatıdır. A'meş, Enes b. Malik'ten hadis işitmemiştir.

• Tirmizî Sünen-i Tirmizî Tahâret 10, 1/21

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ حَدَّثَنَا مَالِكُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ عَنْ إِسْرَائِيلَ بْنِ يُونُسَ عَنْ يُوسُفَ بْنِ أَبِى بُرْدَةَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ رضى الله عنها قَالَتْ كَانَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم إِذَا خَرَجَ مِنَ الْخَلاَءِ قَالَ: " غُفْرَانَكَ " [ قَالَ أَبُو عِيسَى هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ غَرِيبٌ لاَ نَعْرِفُهُ إِلاَّ مِنْ حَدِيثِ إِسْرَائِيلَ عَنْ يُوسُفَ بْنِ أَبِى بُرْدَةَ . وَأَبُو بُرْدَةَ بْنُ أَبِى مُوسَى اسْمُهُ عَامِرُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ قَيْسٍ الأَشْعَرِىُّ . وَلاَ نَعْرِفُ فِى هَذَا الْبَابِ إِلاَّ حَدِيثَ عَائِشَةَ رضى الله عنها عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم .]

Bize Muhammed b. İsmail, ona Malik b. İsmail, ona İsrail b. Kays, ona Yusuf b. Ebu Bürde, ona babası (Ebu Bürde b. Ebu Musa), ona da Aişe (bt. Ebu Bekir) şöyle demiştir: Rasulullah (sav) tuvaletten çıkınca şöyle derdi: "Ey Rabbim! Beni bağışla." [Ebu İsa (Tirmizî) dedi ki: Bu hadis hasen garibtir. Bu hadisi sadece; İsrail'in, Yusuf b. Ebu Bürde'den geldiği şekliyle biliyoruz. Ebu Bürde b. Ebu Musa'nın asıl adı Amir b. Abdullah b. Kays el-Eş'arî'dir. Bu konuda Hz. Aişe'nin (r.anha) bu hadisinden başkasını da bilmiyoruz.]

• Tirmizî Sünen-i Tirmizî Tahâret 5, 1/12

حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ مَنْصُورٍ حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ سَعِيدٍ الْقَطَّانُ حَدَّثَنَا حُمَيْدٌ الطَّوِيلُ عَنْ بَكْرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْمُزَنِىِّ عَنْ أَبِى رَافِعٍ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ «أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم لَقِيَهُ وَهُوَ جُنُبٌ قَالَ: فَانْبَجَسْتُ أَىْ فَانْخَنَسْتُ فَاغْتَسَلْتُ ثُمَّ جِئْتُ فَقَالَ: أَيْنَ كُنْتَ؟ أَوْ أَيْنَ ذَهَبْتَ؟ . قُلْتُ: إِنِّى كُنْتُ جُنُبًا . قَالَ: إِنَّ الْمُسْلِمَ لاَ يَنْجُسُ » . قَالَ وَفِى الْبَابِ عَنْ حُذَيْفَةَ وَابْنِ عَبَّاسٍ . قَالَ أَبُو عِيسَى وَحَدِيثُ أَبِى هُرَيْرَةَ أَنَّهُ لَقِىَ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم وَهُوَ جُنُبٌ حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ . وَقَدْ رَخَّصَ غَيْرُ وَاحِدٍ مِنْ أَهْلِ الْعِلْمِ فِى مُصَافَحَةِ الْجُنُبِ وَلَمْ يَرَوْا بِعَرَقِ الْجُنُبِ وَالْحَائِضِ بَأْسًا . وَمَعْنَى قَوْلِهِ فَانْخَنَسْتُ يَعْنِى تَنَحَّيْتُ عَنْهُ .

• Tirmizî Sünen-i Tirmizî Tahâret 89, 1/207