Giriş

Bize Hişam b. Ammar, ona Abdülaziz b. Muhammed ed-Derâverdî, ona Sa'd b. Saîd, ona Amra (bt. Abdurrahman el-Ensariyye), ona da Aişe'nin rivayet ettiğine Rasulullah (sav) şöyle buyurdu: "Ölünün kemiklerinin kırılması, diriyken kırılması gibidir."


Açıklama: Bu hadis iki şekilde yorumlanmıştır: 1)ölüye saygı gösterilmelidir. 2)ölünün de acı çektiğine işaret vardır. (Avnu'l-Ma'bud Şerhu Sunen-i Ebi Davud)

    Öneri Formu
15633 İM001616 İbn Mâce, Cenâiz, 63

Bize Muhammed b. Yahya, ona İshak b. Muhammed el-Fevrî, ona Abdullah b. Ömer, ona İbrahim b. Muhammed b. Abdullah b. Cahş, ona babası (Muhammed b. Abdullah), ona Hamne bt. Cahş şöyle rivayet etmiştir: Kendisine (Hamne bt. Cahş) 'Kardeşin öldürüldü' denildi. 'Allah ona rahmet etsin, innâ lillah ve innâ ileyhi râciûn (Allah'tan geldik, Allah'a döneceğiz)' dedi. Arkadan 'Kocan öldürüldü' denildi. Bu defa ise 'Vah benim dertli başım!' dedi. Bunun üzerine Rasulullah (sav), "Kadının kocasına karşı öyle bir sevgisi vardır ki, bu, bir başka şeyi için olmaz." buyurdular.


    Öneri Formu
15607 İM001590 İbn Mâce, Cenâiz, 53

Bize Hasan b. Ali el-Hallâl, ona Amr b. Âsım, ona Süleyman b. Muğîra, ona Sâbit, ona da Enes şöyle rivayet etmiştir: Rasulullah'ın (sav) vefatından sonra Ebu Bekir, Ömer'e, "Haydi Ümmü Eymen'e gidelim; Rasulullah'ın (sav) onu ziyaret ettiği gibi biz de ziyaret edelim" dedi. (Enes b. Mâlik sözlerine devam etti) dedi ki, "Ümmü Eymenʼin yanına vardığımızda ağlayıverdi". Ebu Bekir ile Ömer, "seni ağlatan da nedir? Halbuki, (biliyorsun ki) Allah'ın katındakiler Rasulü için daha hayırlıdır" dediler. Ümmü Eymen, "Allah'ın katındakilerin Rasulü için daha hayırlı olduğunu ben de biliyorum. Ancak ben, gökten gelen vahyin kesildiğine ağlıyorum" dedi. (Olayı aktaran Enes b. Mâlik), "(onun bu sözü), onları derinden etkiledi ve Ümmü Eymenle beraber ağlamaya başladılar" dedi.


    Öneri Formu
15652 İM001635 İbn Mâce, Cenâiz, 65

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe ve Ali b. Muhammed, onlara Ebu Muaviye, ona A’meş, ona Şakîk, ona da Ümmü Seleme’nin rivayet ettiğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurdu: “Hasta veya ölünün yanında bulunduğunuz zaman hayır söyleyiniz. Çünkü melekler sizin söylediklerinize amin derler.” Ebu Seleme vefat ettiği zaman, Peygamber’e (sav) geldim ve “Ya Rasulallah! (Kocam) Ebu Seleme öldü.” dedim. O (Hz. Peygamber) bana; “Allah'ım! Beni ve onu bağışla! Onun arkasından bana güzel bir halef (eş) ver, diye dua et.” dedi. Ben (bunu) yaptım. Allah (cc) da bana ondan daha hayırlı bir eş verdi, (ki) o, Muhammed Rasulullah’tır (sav).


    Öneri Formu
270981 İM001447-2 İbn Mâce, Cenâiz, 4


    Öneri Formu
15619 İM001602 İbn Mâce, Cenâiz, 56

Bize Süveyd b. Sa'd, ona Yahya b. Süleym, ona İbn Huseym, ona Şehr b. Havşeb, ona da Esma bt. Yezid şöyle rivayet etmiştir: Oğlu İbrahim öldüğü zaman Rasulullah (sav) ağladı. Ona (sav) taziyede bulunan kimse -ya Ebu Bekir ya da Ömer- 'Ya Rasulullah (sav) Allah'ın hakkını tazim etmeye en çok hak sahibi olan kimse sensin!' dedi. Bunun üzerine Rasulullah (sav): "Göz yaşarır, kalp üzülür. Biz Rabbimizin kızmasına sebep olacak söz söylemeyiz." (Devamla, oğlu İbrahim'e hitaben şöyle dedi) "Eğer ölüm doğru bir vaad ve herkesi kapsayan genel bir takdir olmasaydı ve arkada kalanlar da önden gidene hiç kavuşmayacak olsaydı ey İbrahim, biz şu anda duyduğumuzdan çok daha büyük bir üzüntü içinde olurduk. Biz gerçekten senin için çok üzgünüz."


    Öneri Formu
15606 İM001589 İbn Mâce, Cenâiz, 53


Açıklama: Mana bakımından benzer hadisler mevcuttur. İlgili kaynakta sened bulunmamaktadır.

    Öneri Formu


    Öneri Formu
15571 İM001554 İbn Mâce, Cenâiz, 39


    Öneri Formu
15573 İM001556 İbn Mâce, Cenâiz, 39


    Öneri Formu
15581 İM001564 İbn Mâce, Cenâiz, 43