حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ بُكَيْرٍ حَدَّثَنَا اللَّيْثُ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ رَبِيعَةَ عَنِ الأَعْرَجِ قَالَ حَدَّثَنِى أَبُو سَلَمَةَ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ أَنَّ عَائِشَةَ - رضى الله عنها - قَالَتْ حَجَجْنَا مَعَ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَأَفَضْنَا يَوْمَ النَّحْرِ ، فَحَاضَتْ صَفِيَّةُ ، فَأَرَادَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم مِنْهَا مَا يُرِيدُ الرَّجُلُ مِنْ أَهْلِهِ . فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّهَا حَائِضٌ . قَالَ: " حَابِسَتُنَا هِىَ " . قَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ ، أَفَاضَتْ يَوْمَ النَّحْرِ . قَالَ: " اخْرُجُوا " . وَيُذْكَرُ عَنِ الْقَاسِمِ وَعُرْوَةَ وَالأَسْوَدِ عَنْ عَائِشَةَ - رضى الله عنها - أَفَاضَتْ صَفِيَّةُ يَوْمَ النَّحْرِ .

Bize Yahya b. Bükeyr, ona Leys, ona Cafer b. Rabia, ona A'rec, ona Ebu Seleme b. Abdurrahman, ona da Hz. Aişe şöyle söylemiştir: Biz, veda yılında Hz. Peygamber (sav) ile birlikte hac yaptık. Kurban bayramının birinci günü de ifada tavafını yaptık. Ardından Safiyye hayız oldu. Hz. Peygamber (sav) Safiyye'den herhangi bir erkeğin kendi eşinden isteyeceği şeyi (cima) istedi. Hz. Aişe, 'Ey Allah'ın Rasulü!, Safiyye hayızlıdır.' dedi. Hz. Peygamber (sav) "(İfada tavafını yapıncaya kadar) o bizi engelledi." buyurdu. Yanında bulunanlar, 'Ey Allah'ın Rasulü! Safiyye bayramın birinci günü ifada tavafını yapmıştı.' dediler. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) "(Öyleyse) yola koyulun!" buyurdu. Kasım b. Muhammed, Urve ve Esved Hz. Aişe'den 'Safiyye bayramın birinci günü ifada tavafını yaptı' diyerek nakilde bulunmuşlardır.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Hac 129, 1/531

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ يُونُسَ أَخْبَرَنَا أَبُو بَكْرٍ عَنْ عَبْدِ الْعَزِيزِ بْنِ رُفَيْعٍ عَنْ عَطَاءٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ - رضى الله عنهما - قَالَ رَجُلٌ لِلنَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم زُرْتُ قَبْلَ أَنْ أَرْمِىَ . قَالَ: " لاَ حَرَجَ " . قَالَ حَلَقْتُ قَبْلَ أَنْ أَذْبَحَ . قَالَ: " لاَ حَرَجَ " . قَالَ ذَبَحْتُ قَبْلَ أَنْ أَرْمِىَ . قَالَ: " لاَ حَرَجَ " . وَقَالَ عَبْدُ الرَّحِيمِ الرَّازِىُّ عَنِ ابْنِ خُثَيْمٍ أَخْبَرَنِى عَطَاءٌ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ - رضى الله عنهما - عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم . وَقَالَ الْقَاسِمُ بْنُ يَحْيَى حَدَّثَنِى ابْنُ خُثَيْمٍ عَنْ عَطَاءٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ - رضى الله عنهما - عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم . وَقَالَ عَفَّانُ أُرَاهُ عَنْ وُهَيْبٍ حَدَّثَنَا ابْنُ خُثَيْمٍ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ - رضى الله عنهما - عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم . وَقَالَ حَمَّادٌ عَنْ قَيْسِ بْنِ سَعْدٍ وَعَبَّادِ بْنِ مَنْصُورٍ عَنْ عَطَاءٍ عَنْ جَابِرٍ - رضى الله عنه - عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم .

Bize Ahmed b. Yunus, ona Ebu Bekir, ona Abdülaziz b. Rüfey', ona Atâ, ona da İbn Abbas (ra) şöyle söylemiştir: Bir adam Hz. Peygamber'e (sav) 'Ben cemrede taş atmadan önce farz olan ziyaret ta­vafını yaptım' dedi. Hz. Peygamber (sav) "Bir sakıncası yok" buyurdu. Aynı şahıs veya başka bir kimse 'Ben kurbanımı kesmeden önce başımı tıraş ettim' dedi. Hz. Peygamber (sav) "Bir sakıncası yok" buyurdu. Ben cemrede taş atmadan kurbanımı kestim, dedi. "Bir sakıncası yok" buyurdu. Abdurrahim er-Râzî, ona İbn Huseym, ona Atâ, ona İbn Abbas Hz. Peygamber'den (sav) nakletti. Kasım b. Yahya dedi ki, bana İbn Huseym, ona Atâ, ona da İbn Abbas Hz. Peyamber'den (sav) nakletti. Affân deki ki bana Vuheyb, ona Abdullah b. Huseym, ona Said b. Cübeyr, ona da İbn Abbas Hz. Peygamber'den (sav) nakletti. Hammâd dedi ki, ona Kays b. Sa'd ve Abbâd b. Mansur, onlara Atâ, ona da Câbir b. Abdullah Hz. Peygamber'den (sav) bu hadisi nakletti.

Açıklama: Rivayet muallaktır; Buhari ile Abdürrahim b. Süleyman arasında inkita vardır.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Hac 125, 1/529

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ يُونُسَ أَخْبَرَنَا أَبُو بَكْرٍ عَنْ عَبْدِ الْعَزِيزِ بْنِ رُفَيْعٍ عَنْ عَطَاءٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ - رضى الله عنهما - قَالَ رَجُلٌ لِلنَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم زُرْتُ قَبْلَ أَنْ أَرْمِىَ . قَالَ: " لاَ حَرَجَ " . قَالَ حَلَقْتُ قَبْلَ أَنْ أَذْبَحَ . قَالَ: " لاَ حَرَجَ " . قَالَ ذَبَحْتُ قَبْلَ أَنْ أَرْمِىَ . قَالَ: " لاَ حَرَجَ" . وَقَالَ عَبْدُ الرَّحِيمِ الرَّازِىُّ عَنِ ابْنِ خُثَيْمٍ أَخْبَرَنِى عَطَاءٌ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ - رضى الله عنهما - عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم . وَقَالَ الْقَاسِمُ بْنُ يَحْيَى حَدَّثَنِى ابْنُ خُثَيْمٍ عَنْ عَطَاءٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ - رضى الله عنهما - عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم . وَقَالَ عَفَّانُ أُرَاهُ عَنْ وُهَيْبٍ حَدَّثَنَا ابْنُ خُثَيْمٍ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ - رضى الله عنهما - عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم . وَقَالَ حَمَّادٌ عَنْ قَيْسِ بْنِ سَعْدٍ وَعَبَّادِ بْنِ مَنْصُورٍ عَنْ عَطَاءٍ عَنْ جَابِرٍ - رضى الله عنه - عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم .

Bize Ahmed b. Yunus, ona Ebu Bekir, ona Abdülaziz b. Rüfey', ona Atâ, ona da İbn Abbas (ra) şöyle söylemiştir: Bir adam Hz. Peygamber'e (sav) 'Ben cemrede taş atmadan önce farz olan ziyaret ta­vafını yaptım' dedi. Hz. Peygamber (sav) "Bir sakıncası yok" buyurdu. Aynı şahıs veya başka bir kimse 'Ben kurbanımı kesmeden önce başımı tıraş ettim' dedi. Hz. Peygamber (sav) "Bir sakıncası yok" buyurdu. Ben cemrede taş atmadan kurbanımı kestim, dedi. "Bir sakıncası yok" buyurdu. Abdurrahim er-Râzî, ona İbn Huseym, ona Atâ, ona İbn Abbas Hz. Peygamber'den (sav) nakletti. Kasım b. Yahya dedi ki, bana İbn Huseym, ona Atâ, ona da İbn Abbas Hz. Peyamber'den (sav) nakletti. Affân deki ki bana Vuheyb, ona Abdullah b. Huseym, ona Said b. Cübeyr, ona da İbn Abbas Hz. Peygamber'den (sav) nakletti. Hammâd dedi ki, ona Kays b. Sa'd ve Abbâd b. Mansur, onlara Atâ, ona da Câbir b. Abdullah Hz. Peygamber'den (sav) bu hadisi nakletti.

Açıklama: Rivayet muallaktır; Buhari ile Kasım b. Yahya arasında inkita vardır.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Hac 125, 1/529

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ يُونُسَ أَخْبَرَنَا أَبُو بَكْرٍ عَنْ عَبْدِ الْعَزِيزِ بْنِ رُفَيْعٍ عَنْ عَطَاءٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ - رضى الله عنهما - قَالَ رَجُلٌ لِلنَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم زُرْتُ قَبْلَ أَنْ أَرْمِىَ . قَالَ: " لاَ حَرَجَ " . قَالَ حَلَقْتُ قَبْلَ أَنْ أَذْبَحَ . قَالَ: " لاَ حَرَجَ " . قَالَ ذَبَحْتُ قَبْلَ أَنْ أَرْمِىَ . قَالَ: " لاَ حَرَجَ " . وَقَالَ عَبْدُ الرَّحِيمِ الرَّازِىُّ عَنِ ابْنِ خُثَيْمٍ أَخْبَرَنِى عَطَاءٌ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ - رضى الله عنهما - عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم . وَقَالَ الْقَاسِمُ بْنُ يَحْيَى حَدَّثَنِى ابْنُ خُثَيْمٍ عَنْ عَطَاءٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ - رضى الله عنهما - عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم . وَقَالَ عَفَّانُ أُرَاهُ عَنْ وُهَيْبٍ حَدَّثَنَا ابْنُ خُثَيْمٍ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ - رضى الله عنهما - عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم . وَقَالَ حَمَّادٌ عَنْ قَيْسِ بْنِ سَعْدٍ وَعَبَّادِ بْنِ مَنْصُورٍ عَنْ عَطَاءٍ عَنْ جَابِرٍ - رضى الله عنه - عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم .

Bize Ahmed b. Yunus, ona Ebu Bekir, ona Abdülaziz b. Rüfey', ona Atâ, ona da İbn Abbas (ra) şöyle söylemiştir: Bir adam Hz. Peygamber'e (sav) 'Ben cemrede taş atmadan önce farz olan ziyaret ta­vafını yaptım' dedi. Hz. Peygamber (sav) "Bir sakıncası yok" buyurdu. Aynı şahıs veya başka bir kimse 'Ben kurbanımı kesmeden önce başımı tıraş ettim' dedi. Hz. Peygamber (sav) "Bir sakıncası yok" buyurdu. Ben cemrede taş atmadan kurbanımı kestim, dedi. "Bir sakıncası yok" buyurdu. Abdurrahim er-Râzî, ona İbn Huseym, ona Atâ, ona İbn Abbas Hz. Peygamber'den (sav) nakletti. Kasım b. Yahya dedi ki, bana İbn Huseym, ona Atâ, ona da İbn Abbas Hz. Peyamber'den (sav) nakletti. Affân deki ki bana Vuheyb, ona Abdullah b. Huseym, ona Said b. Cübeyr, ona da İbn Abbas Hz. Peygamber'den (sav) nakletti. Hammâd dedi ki, ona Kays b. Sa'd ve Abbâd b. Mansur, onlara Atâ, ona da Câbir b. Abdullah Hz. Peygamber'den (sav) bu hadisi nakletti.

Açıklama: Rivayet muallaktır; Buhari ile Hammad b. Seleme arasında inkita vardır.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Hac 125, 1/529

حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ زُرَيْعٍ حَدَّثَنَا خَالِدٌ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ - رضى الله عنهما - قَالَ كَانَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم يُسْأَلُ يَوْمَ النَّحْرِ بِمِنًى ، فَيَقُولُ « لاَ حَرَجَ » . فَسَأَلَهُ رَجُلٌ ، فَقَالَ حَلَقْتُ قَبْلَ أَنْ أَذْبَحَ . قَالَ « اذْبَحْ ، وَلاَ حَرَجَ » . وَقَالَ رَمَيْتُ بَعْدَ مَا أَمْسَيْتُ . فَقَالَ « لاَ حَرَجَ » .

Bize Ali b. Abdullah, ona Yezid b. Zürey', ona Halid, ona İkrime, ona da İbn Abbas (r.anhüma) şöyle rivayet etmiştir: "Veda Haccı'nda, Mina'da, bayramın birinci gününde Peygamber'e (sav) bazı sorular soruldu. Peygamber de: 'Bir sakıncası yok' buyurdu. Bir adam Peygamber'e 'Ben kurban kesmeden önce tıraş oldum' dedi. Peygamber (sav) 'Kurbanını kes, sakıncası yok' buyurdu. Bir başkası 'ben akşam olduktan sonra şeytan taşladım' dedi. Hz. Peygamber (sav) 'sakınca yok' buyurdu."

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Hac 130, 1/531

حَدَّثَنَا سَعِيدُ بْنُ يَحْيَى بْنِ سَعِيدٍ حَدَّثَنَا أَبِى حَدَّثَنَا ابْنُ جُرَيْجٍ حَدَّثَنِى الزُّهْرِىُّ عَنْ عِيسَى بْنِ طَلْحَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرِو بْنِ الْعَاصِ - رضى الله عنه - حَدَّثَهُ أَنَّهُ شَهِدَ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم يَخْطُبُ يَوْمَ النَّحْرِ ، فَقَامَ إِلَيْهِ رَجُلٌ ، فَقَالَ كُنْتُ أَحْسِبُ أَنَّ كَذَا قَبْلَ كَذَا . ثُمَّ قَامَ آخَرُ فَقَالَ كُنْتُ أَحْسِبُ أَنَّ كَذَا قَبْلَ كَذَا حَلَقْتُ قَبْلَ أَنْ أَنْحَرَ ، نَحَرْتُ قَبْلَ أَنْ أَرْمِىَ . وَأَشْبَاهَ ذَلِكَ . فَقَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم « افْعَلْ وَلاَ حَرَجَ » . لَهُنَّ كُلِّهِنَّ ، فَمَا سُئِلَ يَوْمَئِذٍ عَنْ شَىْءٍ إِلاَّ قَالَ افْعَلْ وَلاَ حَرَجَ .

Bize Sa'd b. Yahya b. Said, ona babası (Yahya b. Said), ona İbn Cüreyc, ona ez-Zühri, ona İsa b. Talha, ona Abdullah b. Amr b. Âs (ra) şöyle rivayet etmiştir: "Hz. Peygamber (sav) kurban günü hutbe verirken birisi ayağa kalktı ve 'ben şu iş, şundan evvel yapılacak sanıyordum' dedi. Sonra bir diğer kimse ayağa kalktı ve 'ben de şu iş, bu işten öncedir sanıyordum. Bu yüzden kurban kesmeden önce tıraş oldum, şeytan taşlamadan evvel kurban kestim' dedi ve buna benzer şeyler söyledi. Peygamber (sav) bunların hepsine 'olsun yap, bir sakınca yok' buyurdu. O gün sorulan her soruya Hz. Peygamber (sav)'yap, bir sakıncası yok' diye cevap verdi."

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Hac 131, 1/532

حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ عَنْ عَبْدِ الْوَاحِدِ حَدَّثَنَا الأَعْمَشُ قَالَ سَمِعْتُ الْحَجَّاجَ يَقُولُ عَلَى الْمِنْبَرِ السُّورَةُ الَّتِى يُذْكَرُ فِيهَا الْبَقَرَةُ ، وَالسُّورَةُ الَّتِى يُذْكَرُ فِيهَا آلُ عِمْرَانَ ، وَالسُّورَةُ الَّتِى يُذْكَرُ فِيهَا النِّسَاءُ . قَالَ فَذَكَرْتُ ذَلِكَ لإِبْرَاهِيمَ ، فَقَالَ حَدَّثَنِى عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ يَزِيدَ أَنَّهُ كَانَ مَعَ ابْنِ مَسْعُودٍ - رضى الله عنه - حِينَ رَمَى جَمْرَةَ الْعَقَبَةِ ، فَاسْتَبْطَنَ الْوَادِىَ ، حَتَّى إِذَا حَاذَى بِالشَّجَرَةِ اعْتَرَضَهَا ، فَرَمَى بِسَبْعِ حَصَيَاتٍ ، يُكَبِّرُ مَعَ كُلِّ حَصَاةٍ ، ثُمَّ قَالَ مِنْ هَا هُنَا وَالَّذِى لاَ إِلَهَ غَيْرُهُ قَامَ الَّذِى أُنْزِلَتْ عَلَيْهِ سُورَةُ الْبَقَرَةِ صلى الله عليه وسلم .

Bize Müsedded, ona Abdülvahid, ona da el-A'meş şöyle demiştir: Haccac b. Yusuf minberde, içinde Bakara zikredilen sure, içinde Âli İmran zikredilen sure, içinde Nisâ zikredilen sure di­yordu. A'meş der ki: Ben Haccac'ın bu ifadelerini, İbrahim'e zik­rettim. İbrahim de şöyle dedi: Bana Abdurrahman b. Yezid şöyle dedi: Kendisi, İbn Mesud ile birlikte hac yaptığında; İbn Mesud'un Akabe cemresini taşladığı zaman vadinin içine girmiş, orada bulunan ağacın hizasına gelmiş onu yanına almış ve orada yedi tane çakıl taşı­nın her birini tekbir getirerek atmıştır. Sonra da “kendisinden başka hak ilah olmayan Allah'a yemin ederim ki, üze­rine Bakara Suresi indirilmiş olan Zât, işte tam burada dikilip taş atmıştır” dedi.

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Hac 138, 1/534

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى حَدَّثَنَا عَبْدُ الأَعْلَى حَدَّثَنَا خَالِدٌ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ - رضى الله عنهما - قَالَ سُئِلَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ رَمَيْتُ بَعْدَ مَا أَمْسَيْتُ . فَقَالَ « لاَ حَرَجَ » . قَالَ حَلَقْتُ قَبْلَ أَنْ أَنْحَرَ . قَالَ « لاَ حَرَجَ » .

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Hac 125, 1/530

حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ حَدَّثَنَا وُهَيْبٌ حَدَّثَنَا ابْنُ طَاوُسٍ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ - رضى الله عنهما - أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم قِيلَ لَهُ فِى الذَّبْحِ وَالْحَلْقِ وَالرَّمْىِ وَالتَّقْدِيمِ وَالتَّأْخِيرِ فَقَالَ « لاَ حَرَجَ » .

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Hac 130, 1/531

وَقَالَ مُحَمَّدٌ حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ عُمَرَ أَخْبَرَنَا يُونُسُ عَنِ الزُّهْرِىِّ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم كَانَ إِذَا رَمَى الْجَمْرَةَ الَّتِى تَلِى مَسْجِدَ مِنًى يَرْمِيهَا بِسَبْعِ حَصَيَاتٍ ، يُكَبِّرُ كُلَّمَا رَمَى بِحَصَاةٍ ، ثُمَّ تَقَدَّمَ أَمَامَهَا فَوَقَفَ مُسْتَقْبِلَ الْقِبْلَةِ رَافِعًا يَدَيْهِ يَدْعُو ، وَكَانَ يُطِيلُ الْوُقُوفَ ، ثُمَّ يَأْتِى الْجَمْرَةَ الثَّانِيَةَ ، فَيَرْمِيهَا بِسَبْعِ حَصَيَاتٍ ، يُكَبِّرُ كُلَّمَا رَمَى بِحَصَاةٍ ، ثُمَّ يَنْحَدِرُ ذَاتَ الْيَسَارِ مِمَّا يَلِى الْوَادِىَ ، فَيَقِفُ مُسْتَقْبِلَ الْقِبْلَةِ رَافِعًا يَدَيْهِ يَدْعُو ، ثُمَّ يَأْتِى الْجَمْرَةَ الَّتِى عِنْدَ الْعَقَبَةِ فَيَرْمِيهَا بِسَبْعِ حَصَيَاتٍ ، يُكَبِّرُ عِنْدَ كُلِّ حَصَاةٍ ، ثُمَّ يَنْصَرِفُ وَلاَ يَقِفُ عِنْدَهَا . قَالَ الزُّهْرِىُّ سَمِعْتُ سَالِمَ بْنَ عَبْدِ اللَّهِ يُحَدِّثُ مِثْلَ هَذَا عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَكَانَ ابْنُ عُمَرَ يَفْعَلُهُ .

• Buhârî Sahîh-i Buhârî Hac 142, 1/534