حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَوْفٍ الطَّائِىُّ حَدَّثَنَا الْفِرْيَابِىُّ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنْ عِمْرَانَ الْبَارِقِىِّ عَنْ عَطِيَّةَ عَنْ أَبِى سَعِيدٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"لاَ تَحِلُّ الصَّدَقَةُ لِغَنِىٍّ إِلاَّ فِى سَبِيلِ اللَّهِ أَوِ ابْنِ السَّبِيلِ أَوْ جَارٍ فَقِيرٍ يُتَصَدَّقُ عَلَيْهِ فَيُهْدِى لَكَ أَوْ يَدْعُوكَ."
[قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَرَوَاهُ فِرَاسٌ وَابْنُ أَبِى لَيْلَى عَنْ عَطِيَّةَ عَنْ أَبِى سَعِيدٍ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم مِثْلَهُ.]
Bize Muhammed b. Avf et-Tâî, ona el-Firyabî, ona Süfyan, ona İmran el-Bârikî, ona Atiyye, ona Ebu Saîd el-Hudrî Hz. Peygamber'in (sav) şöyle buyurduğunu rivayet etti:
"Zenginin sadaka alması helâl değildir. Ancak (zengin de olsalar) Allah yolundakiler ve yolda kalmış olanlar ile fakir bir komşunun kendisine verilen sadakayı sana hediye etmesi veya sana davet vermesi hâli müstesna."
[Ebû Davud dedi ki: Firâs ile İbn Ebu Leyla Atiyye'den o da Ebu Said'den o da Peygamber'den (sav) benzerini rivayet etmiştir.
Öneri Formu
Hadis Id, No:
10899, D001637
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَوْفٍ الطَّائِىُّ حَدَّثَنَا الْفِرْيَابِىُّ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنْ عِمْرَانَ الْبَارِقِىِّ عَنْ عَطِيَّةَ عَنْ أَبِى سَعِيدٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"لاَ تَحِلُّ الصَّدَقَةُ لِغَنِىٍّ إِلاَّ فِى سَبِيلِ اللَّهِ أَوِ ابْنِ السَّبِيلِ أَوْ جَارٍ فَقِيرٍ يُتَصَدَّقُ عَلَيْهِ فَيُهْدِى لَكَ أَوْ يَدْعُوكَ."
[قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَرَوَاهُ فِرَاسٌ وَابْنُ أَبِى لَيْلَى عَنْ عَطِيَّةَ عَنْ أَبِى سَعِيدٍ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم مِثْلَهُ.]
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Avf et-Tâî, ona el-Firyabî, ona Süfyan, ona İmran el-Bârikî, ona Atiyye, ona Ebu Saîd el-Hudrî Hz. Peygamber'in (sav) şöyle buyurduğunu rivayet etti:
"Zenginin sadaka alması helâl değildir. Ancak (zengin de olsalar) Allah yolundakiler ve yolda kalmış olanlar ile fakir bir komşunun kendisine verilen sadakayı sana hediye etmesi veya sana davet vermesi hâli müstesna."
[Ebû Davud dedi ki: Firâs ile İbn Ebu Leyla Atiyye'den o da Ebu Said'den o da Peygamber'den (sav) benzerini rivayet etmiştir.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Zekât 25, /383
Senetler:
1. Ebu Said el-Hudrî (Sa'd b. Malik b. Sinan b. Sa'lebe b. Ebcer)
2. Ebu Hasan Atiyye b. Sa'd el-Avfî (Atiyye b. Sa'd b. Cünade)
3. İmrân el-Bârikî (İmrân)
4. Süfyan es-Sevrî (Süfyan b. Said b. Mesruk b. Habib b. Rafi')
5. Ebu Abdullah Muhammed b. Yusuf el-Firyabî (Muhammed b. Yusuf b. Vakıd b. Osman)
6. Muhammed b. Avf et-Tâî (Muhammed b. Avf b. Süfyan et-Tâî)
Konular:
Hediye, hediyeleşmek muhabbeti artırır
Komşuluk, komşuluk ilişkileri
Zekat, zekat kimlere verilebilir?
Bize Osman b. Ebu Şeybe, ona Cerir, ona A'meş, ona Mücahid, ona da Abdullah b. Ömer'in (ra) naklettiğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur:
"Allah’ın (cc) adıyla size sığınana kucak açın. Sizden Allah’ın (cc) adıyla bir şey isteyene verin. Sizi davet edenin davetine icabet edin. Size iyilik yapana karşılığını verin. Onun iyiliğine karşılık verecek bir şey bulamazsanız, karşılığını verdiğinize kanaat getirinceye kadar onun için dua edin."
Öneri Formu
Hadis Id, No:
10934, D001672
Hadis:
حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا جَرِيرٌ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ مُجَاهِدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"مَنِ اسْتَعَاذَ بِاللَّهِ فَأَعِيذُوهُ وَمَنْ سَأَلَ بِاللَّهِ فَأَعْطُوهُ وَمَنْ دَعَاكُمْ فَأَجِيبُوهُ وَمَنْ صَنَعَ إِلَيْكُمْ مَعْرُوفًا فَكَافِئُوهُ فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا مَا تُكَافِئُونَهُ فَادْعُوا لَهُ حَتَّى تَرَوْا أَنَّكُمْ قَدْ كَافَأْتُمُوهُ"
Tercemesi:
Bize Osman b. Ebu Şeybe, ona Cerir, ona A'meş, ona Mücahid, ona da Abdullah b. Ömer'in (ra) naklettiğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur:
"Allah’ın (cc) adıyla size sığınana kucak açın. Sizden Allah’ın (cc) adıyla bir şey isteyene verin. Sizi davet edenin davetine icabet edin. Size iyilik yapana karşılığını verin. Onun iyiliğine karşılık verecek bir şey bulamazsanız, karşılığını verdiğinize kanaat getirinceye kadar onun için dua edin."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Zekât 39, /391
Senetler:
1. İbn Ömer Abdullah b. Ömer el-Adevî (Abdullah b. Ömer b. Hattab)
2. Ebu Haccac Mücahid b. Cebr el-Kuraşî (Mücahid b. Cebr)
3. Ebu Muhammed Süleyman b. Mihran el-A'meş (Süleyman b. Mihran)
4. Ebu Abdullah Cerir b. Abdulhamid ed-Dabbî (Cerir b. Abdülhamid b. Cerir b. Kurt b. Hilal b. Ekyes)
5. Ebu Hasan Osman b. Ebu Şeybe el-Absî (Osman b. Muhammed b. İbrahim)
Konular:
Adab, Davet, davete icabet etmek gerek
Dua, başkası için dua etmek
Dua, iyilik yapana dua edilmeli
İNSANLAR ARASI SEVGİ VE SAYGI
İyilik, iyiliğe nasıl karşılık verileceği
KTB, DUA
Seçki, Güzel ahlak
Seçki, İlişkiler ağı
Vefa, İyilik, iyiliği unutmamak
Yardımseverlik, yol sorana rehberlik etmek
Açıklama: Musannif ile Abdullah b. Salim el-Eş'arî arasında inkita vardır.
Öneri Formu
Hadis Id, No:
275161, D001582-2
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يُونُسَ النَّسَائِىُّ حَدَّثَنَا رَوْحٌ حَدَّثَنَا زَكَرِيَّاءُ بْنُ إِسْحَاقَ بِإِسْنَادِهِ بِهَذَا الْحَدِيثِ قَالَ مُسْلِمُ بْنُ شُعْبَةَ. قَالَ فِيهِ وَالشَّافِعُ الَّتِى فِى بَطْنِهَا الْوَلَدُ.
[قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَقَرَأْتُ فِى كِتَابِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سَالِمٍ بِحِمْصَ عِنْدَ آلِ عَمْرِو بْنِ الْحَارِثِ الْحِمْصِىِّ عَنِ الزُّبَيْدِىِّ قَالَ وَأَخْبَرَنِى يَحْيَى بْنُ جَابِرٍ عَنْ جُبَيْرِ بْنِ نُفَيْرٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُعَاوِيَةَ الْغَاضِرِىِّ - مِنْ غَاضِرَةِ قَيْسٍ - قَالَ قَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم "ثَلاَثٌ مَنْ فَعَلَهُنَّ فَقَدْ طَعِمَ طَعْمَ الإِيمَانِ مَنْ عَبَدَ اللَّهَ وَحْدَهُ وَأَنَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَأَعْطَى زَكَاةَ مَالِهِ طَيِّبَةً بِهَا نَفْسُهُ رَافِدَةً عَلَيْهِ كُلَّ عَامٍ وَلاَ يُعْطِى الْهَرِمَةَ وَلاَ الدَّرِنَةَ وَلاَ الْمَرِيضَةَ وَلاَ الشَّرَطَ اللَّئِيمَةَ وَلَكِنْ مِنْ وَسَطِ أَمْوَالِكُمْ فَإِنَّ اللَّهَ لَمْ يَسْأَلْكُمْ خَيْرَهُ وَلَمْ يَأْمُرْكُمْ بِشَرِّهِ."]
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Yunus en-Nesâî, ona Ravh, ona Zekeriyya b. İshak, bu hadisin isnadı ile Müslim b. Şu'be'nin hadisteki şâfi' ifadesinin karnında yavrusunu taşıyan (canlı) olduğunu ifade etmiştir.
[Ebû Davud şöyle demiştir: Humusta, Amr b. Hâris el-Hımsî ailesinin yanında bulunan Abdullah b. Salim'in ez-Zübeydî'den, onun Yahya b. Cabir'den, onun Cübeyr b. Nüfeyr'den, onun da Kays oğullarına mensub Gâdira kabilesinden Abdullah b. Muaviye el-Gâdirî'den rivayete ettiği kitaptan okuduğuma göre Nebi (sav) şöyle buyurmuştur:
"(Şu) üç şeyi yapan imanın tadını alır: Kendisinden başka ilah olmayan tek Allah'a ibadet eden, gönlü hoş olarak ve her sene itina göstererek malının zekatını veren, (verdiği zaman da) yaşlı, uyuz, hasta, (içlerinden) en kötü ve sütü olmayanı vermeyen, ancak mallarının orta hallisinden veren kimse. Zira Allah, sizden onların ne iyisini istemekte de sizlere onların en şerlisini (vermenizi) emretmektedir."]
Açıklama:
Musannif ile Abdullah b. Salim el-Eş'arî arasında inkita vardır.
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Zekât 5, /370
Senetler:
1. Abdullah b. Muaviye el-Ğâdirî (Abdullah b. Muaviye)
2. Ebu Abdurrahman Cübeyr b. Nüfeyr el-Hadramî (Cübeyr b. Nüfeyr b. Malik b. Âmir)
3. Yahya b. Cabir et-Tâî (Yahya b. Cabir et-Tâî)
4. Ebu Hüzeyl Muhammed b. Velid ez-Zübeydi (Muhammed b. Velid b. Amir)
5. Ebu Yusuf Abdullah b. Salim el-Eş'arî (Abdullah b. Salim)
Konular:
İman, imanın amelle ilişkisi
İnanç, iman-islam İlişkisi
KTB, İMAN
Kulluk, Allah'a kulluk
Zekat, hangi mallardan, ve ne kadar verileceği
Zekat, kimlere zekat verilebilir?
Zekat, zekat alma veya verme adabı
Öneri Formu
Hadis Id, No:
10827, D001582
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يُونُسَ النَّسَائِىُّ حَدَّثَنَا رَوْحٌ حَدَّثَنَا زَكَرِيَّاءُ بْنُ إِسْحَاقَ بِإِسْنَادِهِ بِهَذَا الْحَدِيثِ قَالَ مُسْلِمُ بْنُ شُعْبَةَ. قَالَ فِيهِ وَالشَّافِعُ الَّتِى فِى بَطْنِهَا الْوَلَدُ.
[قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَقَرَأْتُ فِى كِتَابِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ سَالِمٍ بِحِمْصَ عِنْدَ آلِ عَمْرِو بْنِ الْحَارِثِ الْحِمْصِىِّ عَنِ الزُّبَيْدِىِّ قَالَ وَأَخْبَرَنِى يَحْيَى بْنُ جَابِرٍ عَنْ جُبَيْرِ بْنِ نُفَيْرٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُعَاوِيَةَ الْغَاضِرِىِّ - مِنْ غَاضِرَةِ قَيْسٍ - قَالَ قَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم "ثَلاَثٌ مَنْ فَعَلَهُنَّ فَقَدْ طَعِمَ طَعْمَ الإِيمَانِ مَنْ عَبَدَ اللَّهَ وَحْدَهُ وَأَنَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَأَعْطَى زَكَاةَ مَالِهِ طَيِّبَةً بِهَا نَفْسُهُ رَافِدَةً عَلَيْهِ كُلَّ عَامٍ وَلاَ يُعْطِى الْهَرِمَةَ وَلاَ الدَّرِنَةَ وَلاَ الْمَرِيضَةَ وَلاَ الشَّرَطَ اللَّئِيمَةَ وَلَكِنْ مِنْ وَسَطِ أَمْوَالِكُمْ فَإِنَّ اللَّهَ لَمْ يَسْأَلْكُمْ خَيْرَهُ وَلَمْ يَأْمُرْكُمْ بِشَرِّهِ."]
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Yunus en-Nesâî, ona Ravh, ona Zekeriyya b. İshak, bu hadisin isnadı ile Müslim b. Şu'be'nin hadisteki şâfi' ifadesinin karnında yavrusunu taşıyan (canlı) olduğunu ifade etmiştir.
[Ebû Davud şöyle demiştir: Humusta, Amr b. Hâris el-Hımsî ailesinin yanında bulunan Abdullah b. Salim'in ez-Zübeydî'den, onun Yahya b. Cabir'den, onun Cübeyr b. Nüfeyr'den, onun da Kays oğullarına mensub Gâdira kabilesinden Abdullah b. Muaviye el-Gâdirî'den rivayete ettiği kitaptan okuduğuma göre Nebi (sav) şöyle buyurmuştur:
"(Şu) üç şeyi yapan imanın tadını alır: Kendisinden başka ilah olmayan tek Allah'a ibadet eden, gönlü hoş olarak ve her sene itina göstererek malının zekatını veren, (verdiği zaman da) yaşlı, uyuz, hasta, (içlerinden) en kötü ve sütü olmayanı vermeyen, ancak mallarının orta hallisinden veren kimse. Zira Allah, sizden onların ne iyisini istemekte de sizlere onların en şerlisini (vermenizi) emretmektedir."]
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Zekât 5, /370
Senetler:
1. Racül (Racül)
2. Ebu Cabir Si'r b. Süvade el-Amirî (Si'r b. Süvade)
3. Müslim b. Sefine el-Bekri (Müslim b. Sefine)
4. ibn Ebu Süfyan Amr b. Ebu Süfyan el-Kuraşî (Amr b. Ebu Süfyan b. Abdurrahman b. Safvan b. Ümeyye)
5. Zekeriyya b. İshak el-Mekki (Zekeriyya b. İshak)
6. Ebu Muhammed Ravh b. Ubade el-Kaysî (Ravh b. Ubade b. Alâ b. Hasan b. Amr b. Mersed)
7. Hasan b. Ali el-Hüzeli (Hasan b. Ali b. Muhammed)
Konular:
İman, imanın amelle ilişkisi
İnanç, iman-islam İlişkisi
KTB, İMAN
Kulluk, Allah'a kulluk
Zekat, hangi mallardan, ve ne kadar verileceği
Zekat, kimlere zekat verilebilir?
Zekat, zekat alma veya verme adabı
Öneri Formu
Hadis Id, No:
10831, D001586
Hadis:
حَدَّثَنَا مَهْدِىُّ بْنُ حَفْصٍ وَمُحَمَّدُ بْنُ عُبَيْدٍ - الْمَعْنَى - قَالاَ حَدَّثَنَا حَمَّادٌ عَنْ أَيُّوبَ عَنْ رَجُلٍ يُقَالُ لَهُ دَيْسَمٌ - وَقَالَ ابْنُ عُبَيْدٍ مِنْ بَنِى سَدُوسٍ - عَنْ بَشِيرِ بْنِ الْخَصَاصِيَةِ - قَالَ ابْنُ عُبَيْدٍ فِى حَدِيثِهِ وَمَا كَانَ اسْمُهُ بَشِيرًا - وَلَكِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم سَمَّاهُ بَشِيرًا قَالَ قُلْنَا إِنَّ أَهْلَ الصَّدَقَةِ يَعْتَدُونَ عَلَيْنَا أَفَنَكْتُمْ مِنْ أَمْوَالِنَا بِقَدْرِ مَا يَعْتَدُونَ عَلَيْنَا فَقَالَ
"لاَ."
Tercemesi:
Bize (Ebu Muhammed) Mehdi b. Hafs (el-Bağdadi), Muhammed b. Ubeyd -manen rivayet yoluyla-, onlara (Ebu İsmail) Hammad (b. Zeyd el-Ezdî), ona Eyyüb (es-Sahtiyânî), ona da Deysem (es-Sedusî) denilen bir adam -ki İbn Ubeyd, bu adamın Benî Sedûs kabilesinden olduğunu söylemiştir-, ona da (İbn Hasâsiyye) Beşir b. Hasâsiyye (es-Sedûsî'nin) -ki İbn Ubeyd, rivayet ettiği hadiste bu kişinin gerçek isminin Beşir olmadığını ancak Rasulullah 'ın (sav) ona Beşir adını verdiğini söylemiştir- şöyle dediğini rivayet etmiştir: Zekât toplamakla görevli olan kişiler bize karşı haksızlık yapıyorlar. (Bu durumda) bize yaptıkları haksızlık oranında mallarımızın bir kısmın gizleyebilir miyiz? diye (Rasulullah'a (sav)) sorduk. Bunun üzerine (Rasulullah (sav)): "hayır" dedi.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Zekât 6, /371
Senetler:
1. İbn Hasâsiyye Beşir b. Hasâsiyye es-Sedûsî (Beşîr b. Zeyd b. Ma'bed b. Dabbâb)
2. Deysem es-Sedusî (Deysem)
3. Eyyüb es-Sahtiyânî (Eyyüb b. Keysân)
4. Ebu İsmail Hammad b. Zeyd el-Ezdî (Hammad b. Zeyd b. Dirhem)
5. Muhammed b. Ubeyd el-Guberî (Muhammed b. Ubeyd b. Hisab)
Konular:
Zekat, kimlere zekat verilebilir?
Zekat, memurunun adil olması
Zekat, zekat alma veya verme adabı
Öneri Formu
Hadis Id, No:
10833, D001588
Hadis:
حَدَّثَنَا عَبَّاسُ بْنُ عَبْدِ الْعَظِيمِ وَمُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى قَالاَ حَدَّثَنَا بِشْرُ بْنُ عُمَرَ عَنْ أَبِى الْغُصْنِ عَنْ صَخْرِ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ جَابِرِ بْنِ عَتِيكٍ عَنْ أَبِيهِ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ
"سَيَأْتِيكُمْ رَكْبٌ مُبَغَّضُونَ فَإِذَا جَاءُوكُمْ فَرَحِّبُوا بِهِمْ وَخَلُّوا بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ مَا يَبْتَغُونَ فَإِنْ عَدَلُوا فَلأَنْفُسِهِمْ وَإِنْ ظَلَمُوا فَعَلَيْهَا وَأَرْضُوهُمْ فَإِنَّ تَمَامَ زَكَاتِكُمْ رِضَاهُمْ وَلْيَدْعُوا لَكُمْ."
[قَالَ أَبُو دَاوُدَ أَبُو الْغُصْنِ هُوَ ثَابِتُ بْنُ قَيْسِ بْنِ غُصْنٍ.]
Tercemesi:
Bize Abbas b. Abdulazim (el-Anberî) ve Muhammed b. el-Müsenna, onlara Ebu Muhammed Bişr b. Ömer (ez-Zehraî), ona Ebu Ğusn (Sabit b. Kays), ona Sahr b. İshak, ona Abdurrahman b. Cabir b. Atîk (el-Ensarî), ona da babası (Cabir b. Atîk el-Ensarî), Rasulullah'ın (sav) şöyle buyurduğunu rivayet etti:
"Yakında yanınıza istenmeyen bir kafile gelecek. Yanınıza geldiklerinde onları hoş karşılayın ve (zekât konusundaki) istekleriyle baş başa bırakın. Eğer adil hareket ederlerse kendi lehlerine olur. Zulmederlerse de aleyhlerine olur. Onların gönlünü hoş edin. Şüphesiz zekatınızın (sevabının) kemali, onların rızasına bağlıdır. (Böyle yapın ki) onlar da sizin için (hayır) dua etsinler."
[Ebû Davut dedi ki: (Senette yer alan) Ebu Ğusn, Sabit b. Kays b. Ğusn'dur.]
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Zekât 6, /372
Senetler:
0. Abdurrahman b. Cabir el-Ensarî (Abdurrahman b. Cabir b. Atik)
1. Cebr b. Atîk el-Ensarî (Cabir b. Atik b. Kays b. Mürrî b. Ka'b b. Seleme)
2. Sahr b. İshak el-Gifarî (Sahr b. İshak)
3. Ebu Ğusn Sabit b. Kays el-Gifari (Sabit b. Kays)
4. Ebu Muhammed Bişr b. Ömer ez-Zehraî (Bişr b. Ömer b. Hakem b. Ukbe)
5. Muhammed b. Müsenna el-Anezî (Muhammed b. Müsenna b. Ubeyd b. Kays b. Dinar)
Konular:
Zekat, kimlere zekat verilebilir?
Zekat, memurunun adil olması
Zekat, zekat alma veya verme adabı
Öneri Formu
Hadis Id, No:
10892, D001630
Hadis:
حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مَسْلَمَةَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ - يَعْنِى ابْنَ عُمَرَ بْنِ غَانِمٍ - عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ زِيَادٍ أَنَّهُ سَمِعَ زِيَادَ بْنَ نُعَيْمٍ الْحَضْرَمِىَّ أَنَّهُ سَمِعَ زِيَادَ بْنَ الْحَارِثِ الصُّدَائِىَّ قَالَ أَتَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَبَايَعْتُهُ فَذَكَرَ حَدِيثًا طَوِيلاً قَالَ فَأَتَاهُ رَجُلٌ فَقَالَ أَعْطِنِى مِنَ الصَّدَقَةِ . فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى لَمْ يَرْضَ بِحُكْمِ نَبِىٍّ وَلاَ غَيْرِهِ فِى الصَّدَقَاتِ حَتَّى حَكَمَ فِيهَا هُوَ فَجَزَّأَهَا ثَمَانِيَةَ أَجْزَاءٍ فَإِنْ كُنْتَ مِنْ تِلْكَ الأَجْزَاءِ أَعْطَيْتُكَ حَقَّكَ."
Tercemesi:
Bize (Ebu Abdurrahman) Abdullah b. Mesleme (el-Harisî), ona Abdullah yani İbn Ömer b. Ğânim, ona Abdurrahman b. Ziyad (el-İfrîkî), ona da Ziyad b. Nuaym ed-Hadramî, Ziyad b. Haris es-Sudai'nin (ra) şöyle dediğini rivayet etmiştir:
Rasululla'a (sav) gelip kendisine bey'at ettim. (Bu arada) Ziyad b. Haris es-Sudai uzunca bir hadis rivayet etti ve (rivayetine devam ederek şöyle) dedi: Rasulullah'a (sav) bir adam geldi ve zekât malından bana da ver dedi. Bunun üzerine Rasulullah (sav) şöyle buyurdu:
"Şüphesiz Allah Teâlâ zekatların sarf yerleri konusunda ne bir peygamberin ne de başka bir kişinin hükmüne rıza göstermemiş; bu konuda bizzat kendisi hüküm vermiştir. Allah Teâlâ, zekât mallarını sekiz sınıfa ayırmıştır. Eğer bu sınıflardan birine giriyorsan hakkını sana vereyim."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Zekât 24, /382
Senetler:
1. Ziyad b. Haris es-Sudai (Ziyad b. Haris)
2. Ziyad b. Nuaym ed-Hadramî (Ziyad b. Rabî'a b. Nuaym b. Rabî'a b. Amr)
3. Abdurrahman b. Ziyad el-İfriki (Abdurrahman b. Ziyad b. Enam)
4. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Ömer er-Ruayni (Abdullah b. Ömer b. Ğânim)
5. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Mesleme el-Harisî (Abdullah b. Mesleme b. Ka'neb)
Konular:
Geçim, dilencilikle geçim sağlamak
Zekat, kimlere zekat verilebilir?
Zekat, zekat kimlere verilebilir?
Öneri Formu
Hadis Id, No:
10932, D001670
Hadis:
حَدَّثَنَا بِشْرُ بْنُ آدَمَ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ بَكْرٍ السَّهْمِىُّ حَدَّثَنَا مُبَارَكُ بْنُ فَضَالَةَ عَنْ ثَابِتٍ الْبُنَانِىِّ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِى لَيْلَى عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِى بَكْرٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"هَلْ مِنْكُمْ أَحَدٌ أَطْعَمَ الْيَوْمَ مِسْكِينًا." فَقَالَ أَبُو بَكْرٍ رضى الله عنه - دَخَلْتُ الْمَسْجِدَ فَإِذَا أَنَا بِسَائِلٍ يَسْأَلُ فَوَجَدْتُ كِسْرَةَ خُبْزٍ فِى يَدِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ فَأَخَذْتُهَا مِنْهُ فَدَفَعْتُهَا إِلَيْهِ .
Tercemesi:
Bize Bişr b. Adem, ona Abdullah b. Bekr es-Sehmî, ona Mübarek b. Fadâle, ona Sabit el-Bünanî, ona Abdurrahman b. Ebu Leyla, ona Abdurrahman b. Ebu Bekir şöyle rivayet etmiştir:
Rasulullah (sav) "bugün bir fakiri doyuracak kimse var mı aranızda?" diye sormuştu. Ebu Bekir (ra) şöyle dedi: Camiye girdiğimde bir dilenci gördüm. (Oğlum) Abdurrahman'ın elinde bir parça ekmek vardı. Onu alıp o fakire verdim.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Zekât 37, /391
Senetler:
1. Abdurrahman b. Ebu Bekir es-Sıddık (Abdurrahman b. Abdullah b. Osman b. Amir)
2. Ebu İsa Abdurrahman b. Ebu Leyla el-Ensarî (Abdurrahman b. Yesar b. Bilal b. Büleyl b. Uhayha)
3. Ebu Muhammed Sabit b. Eslem el-Bünanî (Sabit b. Eslem)
4. Mübarek b. Fedâle el-Kuraşî (Mübarek b. Feâale b. Abdurrahman b. Kenane)
5. Abdullah b. Bekir el-Bahili (Abdullah b. Bekir b. Habib)
6. Bişr b. Adem el-Basri (Bişr b. Adem b. Yezid)
Konular:
Geçim, dilencilikle geçim sağlamak
İkram, ikram etmek, paylaşmak
Teşvik edilenler, Yemek yedirmek, fazileti
Öneri Formu
Hadis Id, No:
10902, D001640
Hadis:
حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ زَيْدٍ عَنْ هَارُونَ بْنِ رِيَابٍ قَالَ حَدَّثَنِى كِنَانَةُ بْنُ نُعَيْمٍ الْعَدَوِىُّ عَنْ قَبِيصَةَ بْنِ مُخَارِقٍ الْهِلاَلِىِّ قَالَ تَحَمَّلْتُ حَمَالَةً فَأَتَيْتُ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ
"أَقِمْ يَا قَبِيصَةُ حَتَّى تَأْتِيَنَا الصَّدَقَةُ فَنَأْمُرَ لَكَ بِهَا." ثُمَّ قَالَ
"يَا قَبِيصَةُ إِنَّ الْمَسْأَلَةَ لاَ تَحِلُّ إِلاَّ لأَحَدِ ثَلاَثَةٍ رَجُلٌ تَحَمَّلَ حَمَالَةً فَحَلَّتْ لَهُ الْمَسْأَلَةُ فَسَأَلَ حَتَّى يُصِيبَهَا ثُمَّ يُمْسِكُ وَرَجُلٌ أَصَابَتْهُ جَائِحَةٌ فَاجْتَاحَتْ مَالَهُ فَحَلَّتْ لَهُ الْمَسْأَلَةُ فَسَأَلَ حَتَّى يُصِيبَ قِوَامًا مِنْ عَيْشٍ." أَوْ قَالَ
"سِدَادًا مِنْ عَيْشٍ. وَرَجُلٌ أَصَابَتْهُ فَاقَةٌ حَتَّى يَقُولَ ثَلاَثَةٌ مِنْ ذَوِى الْحِجَا مِنْ قَوْمِهِ قَدْ أَصَابَتْ فُلاَنًا الْفَاقَةُ فَحَلَّتْ لَهُ الْمَسْأَلَةُ فَسَأَلَ حَتَّى يُصِيبَ قِوَامًا مِنْ عَيْشٍ - أَوْ سِدَادًا مِنْ عَيْشٍ - ثُمَّ يُمْسِكُ وَمَا سِوَاهُنَّ مِنَ الْمَسْأَلَةِ يَا قَبِيصَةُ سُحْتٌ يَأْكُلُهَا صَاحِبُهَا سُحْتًا."
Tercemesi:
Bize Müsedded b. Müserhed (el-Esedî), ona (Ebu İsmail) Hammad (b. Zeyd el-Ezdî), ona (Ebu Hasan) Harun b. Riab (et-Temimî), ona (Ebu Bekir) Kinane b. Nuaym'ın (el-Adevi), ona da Kabîsa b. Muhârik el-Hilalî şöyle rivayet etti:
Bir anlaşmazlıkta ortalığı yatıştırmak üzere kefil olmuştum da Peygamber'e (sav) geldim. Bana "Kabisa, bekle de bize zekât gelsin, onun sana verilmesini emredelim," dedi. Sonra şöyle buyurdu:
"Kabîsa, dilenmek ancak şu üç kişiden birine helâl olur: Kefalet altına giren kişinin o meblağı elde edinceye kadar dilenmesi helâldir. Sonra bundan vazgeçer. Malını helak eden bir felakete maruz kalan, kişinin geçimini temin edinceye kadar dilenmesi helaldir. Kavminden aklı başında üç kişi gerçekten falan fakir düştü deyip de şehâdette bulundukları kişinin geçimini temin edinceye kadar dilenmesi helâldir. Sonra bundan vazgeçer. Kabîsa! Bunların dışında dilenmek haramdır. Dilenen, haram yemiş olur."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Zekât 27, /384
Senetler:
1. Kabîsa b. Muhârik el-Hilali (Kabîsa b. Muhârik b. Abdullah b. Şeddad b. Ebu Rabi'a)
2. Ebu Bekir Kinane b. Nuaym el-Adevi (Kinane b. Nuaym)
3. Ebu Hasan Harun b. Riab et-Temimî (Harun b. Riab)
4. Ebu İsmail Hammad b. Zeyd el-Ezdî (Hammad b. Zeyd b. Dirhem)
5. Müsedded b. Müserhed el-Esedî (Müsedded b. Müserhed b. Müserbel b. Şerik)
Konular:
Geçim, dilencilikle geçim sağlamak
Ticaret, kefil olmak
Zekat, kimlere zekat verilebilir?
Öneri Formu
Hadis Id, No:
275169, D001588-2
Hadis:
حَدَّثَنَا عَبَّاسُ بْنُ عَبْدِ الْعَظِيمِ وَمُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى قَالاَ حَدَّثَنَا بِشْرُ بْنُ عُمَرَ عَنْ أَبِى الْغُصْنِ عَنْ صَخْرِ بْنِ إِسْحَاقَ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ جَابِرِ بْنِ عَتِيكٍ عَنْ أَبِيهِ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَالَ
"سَيَأْتِيكُمْ رَكْبٌ مُبَغَّضُونَ فَإِذَا جَاءُوكُمْ فَرَحِّبُوا بِهِمْ وَخَلُّوا بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ مَا يَبْتَغُونَ فَإِنْ عَدَلُوا فَلأَنْفُسِهِمْ وَإِنْ ظَلَمُوا فَعَلَيْهَا وَأَرْضُوهُمْ فَإِنَّ تَمَامَ زَكَاتِكُمْ رِضَاهُمْ وَلْيَدْعُوا لَكُمْ."
[قَالَ أَبُو دَاوُدَ أَبُو الْغُصْنِ هُوَ ثَابِتُ بْنُ قَيْسِ بْنِ غُصْنٍ.]
Tercemesi:
Bize Abbas b. Abdulazim (el-Anberî) ve Muhammed b. el-Müsenna, onlara Ebu Muhammed Bişr b. Ömer (ez-Zehraî), ona Ebu Ğusn (Sabit b. Kays), ona Sahr b. İshak, ona Abdurrahman b. Cabir b. Atîk (el-Ensarî), ona da babası (Cabir b. Atîk el-Ensarî), Rasulullah'ın (sav) şöyle buyurduğunu rivayet etti:
"Yakında yanınıza istenmeyen bir kafile gelecek. Yanınıza geldiklerinde onları hoş karşılayın ve (zekât konusundaki) istekleriyle baş başa bırakın. Eğer adil hareket ederlerse kendi lehlerine olur. Zulmederlerse de aleyhlerine olur. Onların gönlünü hoş edin. Şüphesiz zekatınızın (sevabının) kemali, onların rızasına bağlıdır. (Böyle yapın ki) onlar da sizin için (hayır) dua etsinler."
[Ebû Davut dedi ki: (Senette yer alan) Ebu Ğusn, Sabit b. Kays b. Ğusn'dur.]
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Zekât 6, /372
Senetler:
1. Cebr b. Atîk el-Ensarî (Cabir b. Atik b. Kays b. Mürrî b. Ka'b b. Seleme)
2. Abdurrahman b. Cabir el-Ensarî (Abdurrahman b. Cabir b. Atik)
3. Sahr b. İshak el-Gifarî (Sahr b. İshak)
4. Ebu Ğusn Sabit b. Kays el-Gifari (Sabit b. Kays)
5. Ebu Muhammed Bişr b. Ömer ez-Zehraî (Bişr b. Ömer b. Hakem b. Ukbe)
6. Abbas b. Abdulazim el-Anberi (Abbas b. Abdulazim b. İsmail)
Konular:
Zekat, kimlere zekat verilebilir?
Zekat, memurunun adil olması
Zekat, zekat alma veya verme adabı
Giriş