حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ حَنْبَلٍ حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ حَدَّثَنَا أَبِى عَنِ ابْنِ إِسْحَاقَ قَالَ فَإِنَّ نَافِعًا مَوْلَى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ حَدَّثَنِى عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ أَنَّهُ سَمِعَ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم نَهَى النِّسَاءَ فِى إِحْرَامِهِنَّ عَنِ الْقُفَّازَيْنِ وَالنِّقَابِ وَمَا مَسَّ الْوَرْسُ وَالزَّعْفَرَانُ مِنَ الثِّيَابِ وَلْتَلْبَسْ بَعْدَ ذَلِكَ. "مَا أَحَبَّتْ مِنْ أَلْوَانِ الثِّيَابِ مُعَصْفَرًا أَوْ خَزًّا أَوْ حُلِيًّا أَوْ سَرَاوِيلَ أَوْ قَمِيصًا أَوْ خُفًّا." [قَالَ أَبُو دَاوُدَ رَوَى هَذَا الْحَدِيثَ عَنِ ابْنِ إِسْحَاقَ عَنْ نَافِعٍ عَبْدَةُ بْنُ سُلَيْمَانَ وَمُحَمَّدُ بْنُ سَلَمَةَ إِلَى قَوْلِهِ وَمَا مَسَّ الْوَرْسُ وَالزَّعْفَرَانُ مِنَ الثِّيَابِ . وَلَمْ يَذْكُرَا مَا بَعْدَهُ.]

Bize Ahmed b. Hanbel, ona Yakub, ona İbn İshak, ona Abdullah b. Ömer'in (ra) azatlısı Nafi', ona da Abdullah b. Ömer'in (ra) rivayet ettiğine göre; Abdullah, Rasulullah'ın (sav), kadınların ihrama girdiklerinde eldiven ve peçe takmalarını, vers ve zaferân sürülmüş elbise giymelerini yasakladığını işitmiş. Rasulullah (sav) sonra şöyle buyurmuş: "Bunların dışında kalan giysilerden hoşlarına gidenleri giysinler; giysiler ister usfurla boyanmış ister ipekli ister zinetli, ister şalvar ister gömlek ister mest olsun fark etmez." [Ebû Davud dedi ki: Bu hadisi İbn İshak vasıtasıyla Nafi'den Abde b. Süleyman ile Muhammed b. Seleme de vers ve zaferan sürülmüş elbiseleri giymelerini yasakladı" cümlesine kadar olan kısmı rivayet ettiler.]

Açıklama: İhrama giren bir kadın, her çeşit zineti takabilir ve her nevi elbiseyi giyebilir. Yalnız bu elbiseler, boyası çıkan cinsten olmamalıdır. Islanınca boyası dağılan bir kumaşın ihramda giyilmesi câiz değildir. Ayrıca kadın ihramda elini ve yüzünü örtmemelidir. Vers; Yemen’de yetişen ve elbise boyamakta kullanılan sarı renkte bir çiçektir.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 32, /427

حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ حَدَّثَنَا حَمَّادٌ عَنْ أَيُّوبَ عَنْ نَافِعٍ عَنِ ابْنِ عُمَرَ: "أَنَّهُ وَجَدَ الْقُرَّ فَقَالَ أَلْقِ عَلَىَّ ثَوْبًا يَا نَافِعُ . فَأَلْقَيْتُ عَلَيْهِ بُرْنُسًا فَقَالَ تُلْقِى عَلَىَّ هَذَا وَقَدْ نَهَى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَنْ يَلْبَسَهُ الْمُحْرِمُ."

Bize Musa b. İsmail, ona Hammad, ona Eyyüb, ona da Nafi, İbn Ömer'den rivayet etmiştir: "İbn Ömer üşümüşdüğü bir sırada : 'Ey Nafi', üzerime bir elbise atıver' dedi. (Nafi' diyor ki): Ben de üzerine bir bornoz attım. Bunun üzerine 'sen bunu benim üzerime atıyorsun ama, Rasulullah (sav) ihramlı bir kimsenin onu giymesini yasak etti' dedi. "

Açıklama: Bornoz olarak tercüme edilen kapşonlu ve dikişli giysilerin giyilmesi, ihramlıya yasaktır. Ancak bunların ihram dışında, örtünmek gayesiyle kullanılması yasak değildir.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 32, /428

حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ سَعِيدٍ الْمَدِينِىُّ عَنْ نَافِعٍ عَنِ ابْنِ عُمَرَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ "الْمُحْرِمَةُ لاَ تَنْتَقِبُ وَلاَ تَلْبَسُ الْقُفَّازَيْنِ."

Bize Kuteybe b. Said, ona İbrahim b. Said el-Medenî, ona Nafi', ona da İbn Ömer (ra), Hz. Peygamber'den (sav) şöyle rivayet etmiştir: "İhramlı bir kadın yüzünü örtemez ve eldiven takamaz."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 32, /427

حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى عَدِىٍّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْحَاقَ قَالَ: ذَكَرْتُ لاِبْنِ شِهَابٍ فَقَالَ: حَدَّثَنِى سَالِمُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ أَنَّ عَبْدَ اللَّهِ - يَعْنِى ابْنَ عُمَرَ - كَانَ يَصْنَعُ ذَلِكَ - يَعْنِى يَقْطَعُ الْخُفَّيْنِ لِلْمَرْأَةِ الْمُحْرِمَةِ - ثُمَّ حَدَّثَتْهُ صَفِيَّةُ بِنْتُ أَبِى عُبَيْدٍ أَنَّ عَائِشَةَ حَدَّثَتْهَا أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَدْ كَانَ رَخَّصَ لِلنِّسَاءِ فِى الْخُفَّيْنِ فَتَرَكَ ذَلِكَ.

Bize Kuteybe b. Said, ona da İbn Ebu Adî, Muhammed b. İshak'ın şöyle dediğini rivayet etmiştir: (İhramlı kadının mestlerinin topuklarının altında kalacak şekilde kesilerek giyilmesi meselesini) İbn Şihab'a bahsettim; bana şöyle dedi: Bana Salim b. Abdullah, (babası) Abdullah'ın –yani İbn Ömer'in- böyle yaptığını haber verdi- Yani o, ihramlı kadın için mestlerini (konçlarını, topuklarının altında kalacak şekilde) keserdi. Sonra Safiyye binti Ebu Ubeyd, Aişe'nin Rasulullah'ın (sav) mest giyme hususunda kadınlara ruhsat verdiğini söylediğini İbn Ömer'e haber verince, İbn Ömer bundan (hanımların mestlerini kesmekten) vazgeçti."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 32, /428

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ حَنْبَلٍ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنْ عَمْرِو بْنِ دِينَارٍ عَنْ عَطَاءٍ وَطَاوُسٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ "أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم احْتَجَمَ وَهُوَ مُحْرِمٌ."

Bize Ahmed b. Hanbel, ona Süfyan, ona Amr, ona Ata ve Tâvus, o ikisine de İbn Abbas şöyle rivayet etmiştir: "Hz. Peygamber'in (sav) ihramlı iken hacamat yaptırdı."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 36, /429

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ حَنْبَلٍ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنْ عَمْرِو بْنِ دِينَارٍ عَنْ عَطَاءٍ وَطَاوُسٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ "أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم احْتَجَمَ وَهُوَ مُحْرِمٌ."

Bize Ahmed b. Hanbel, ona Süfyan, ona Amr, ona Ata ve Tâvus, o ikisine de İbn Abbas şöyle rivayet etmiştir: "Hz. Peygamber'in (sav) ihramlı iken hacamat yaptırdı."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 36, /429

حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ زَيْدٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ دِينَارٍ عَنْ جَابِرِ بْنِ زَيْدٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَقُولُ "السَّرَاوِيلُ لِمَنْ لاَ يَجِدُ الإِزَارَ وَالْخُفُّ لِمَنْ لاَ يَجِدُ النَّعْلَيْنِ." [قَالَ أَبُو دَاوُدَ هَذَا حَدِيثُ أَهْلِ مَكَّةَ وَمَرْجِعُهُ إِلَى الْبَصْرَةِ إِلَى جَابِرِ بْنِ زَيْدٍ وَالَّذِى تَفَرَّدَ بِهِ مِنْهُ ذِكْرُ السَّرَاوِيلِ وَلَمْ يَذْكُرِ الْقَطْعَ فِى الْخُفِّ.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 32, /428

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ حَنْبَلٍ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ سَلَمَةَ عَنْ أَبِى عَبْدِ الرَّحِيمِ عَنْ زَيْدِ بْنِ أَبِى أُنَيْسَةَ عَنْ يَحْيَى بْنِ حُصَيْنٍ عَنْ أُمِّ الْحُصَيْنِ حَدَّثَتْهُ قَالَتْ "حَجَجْنَا مَعَ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم حَجَّةَ الْوَدَاعِ فَرَأَيْتُ أُسَامَةَ وَبِلاَلاً وَأَحَدُهُمَا آخِذٌ بِخِطَامِ نَاقَةِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَالآخَرُ رَافِعٌ ثَوْبَهُ لِيَسْتُرَهُ مِنَ الْحَرِّ حَتَّى رَمَى جَمْرَةَ الْعَقَبَةِ."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 35, /429

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ حَنْبَلٍ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ قَالَ سَمِعْتُ الْبَرَاءَ يَقُولُ "لَمَّا صَالَحَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَهْلَ الْحُدَيْبِيَةِ صَالَحَهُمْ عَلَى أَنْ لاَ يَدْخُلُوهَا إِلاَّ بِجُلْبَانِ السِّلاَحِ فَسَأَلْتُهُ مَا جُلْبَانُ السِّلاَحِ قَالَ الْقِرَابُ بِمَا فِيهِ."

Bize Ahmed b. Hanbel, ona Muhammed b. Cafer, ona Şube ona Ebu İshak, ona da el-Bera şöyle rivayet etmiş: "Rasulullah (sav) Hudeybiye'de sulh aktedince; Harem'e, silahları ancak kılıfında olmak şartıyla girmek üzere anlaşma yapmıştı. (Şube der ki: Ebu İshak'a sordum): Silah kılıfı nedir? İçinde silâh olan kaptır dedi."

Açıklama: Mekke’de silâh taşımak câiz değilken, burada Müslümanların kılıçlarını kuşanmış oldukları halde Mekke’ye girecekleri şartı ile anlaşma yapılması tezat gibi görülebilir. Ancak bu, bir tezat değildir; müşriklere güvenemeyen Hz. Peygamber’in almak ihtiyacını duyduğu bir tedbirdir. Eğer müşrikler anlaşmayı bozup ihanet ederlerse, Müslümanlar kendilerini korumak imkânına sahip olacaklardı. Ancak her şeye rağmen kılıçların kınlarında oluşu da bir sulh ve emân alâmeti sayılırdı.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 33, /428

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ حَنْبَلٍ حَدَّثَنَا هُشَيْمٌ أَخْبَرَنَا يَزِيدُ بْنُ أَبِى زِيَادٍ عَنْ مُجَاهِدٍ عَنْ عَائِشَةَ قَالَتْ "كَانَ الرُّكْبَانُ يَمُرُّونَ بِنَا وَنَحْنُ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مُحْرِمَاتٌ فَإِذَا حَاذَوْا بِنَا سَدَلَتْ إِحْدَانَا جِلْبَابَهَا مِنْ رَأْسِهَا إِلَى وَجْهِهَا فَإِذَا جَاوَزُونَا كَشَفْنَاهُ."

Bize Ahmed b. Hanbel, ona Hüşeym, ona Yezid b. Ebu Ziyad, ona Mücahid, ona da Hz. Aişe (r.anha) şöyle demiştir: "Bizler ihramlı olarak Rasulullah'ın (sav) yanında iken, atlılar gelir geçerlerdi. Tam karşımıza geldiklerinde, hepimiz çarşafını başından yüzüne indirir, geçip gittikleri zaman da açardık."

Açıklama: İhramlı kadınların, yüzün tamamını örtecek şekilde peçe kullanmaları yasaktır. Ancak özellikle namahremden sakınmak gibi bir ihtiyaca mebni olarak başın üstünden yüze değmeyecek şekilde bir örtünün sarkıtılması meşru görülmüştür. Bu hadis de, onun delilidir. Yüze değer ve kadın da onu kaldırmazsa ceza olarak kurban kesmesi gerekir. Bu konuda farklı görüşte olan fukaha da vardır

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 34, /429