حَدَّثَنَا الْقَعْنَبِىُّ عَنْ مَالِكٍ عَنْ نَافِعٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُمَرَ أَنَّ تَلْبِيَةَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم "لَبَّيْكَ اللَّهُمَّ لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ لَبَّيْكَ إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَكَ وَالْمُلْكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ." [قَالَ وَكَانَ عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عُمَرَ يَزِيدُ فِى تَلْبِيَتِهِ "لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ لَبَّيْكَ وَسَعْدَيْكَ وَالْخَيْرُ بِيَدَيْكَ وَالرَّغْبَاءُ إِلَيْكَ وَالْعَمَلُ."]

Bize el-Ka'neb, ona Malik, ona Nafi', ona da Abdullah b. Ömer'in (ra) rivayet ettiğine göre; Rasulullah'ın (sav) telbiyesi şöyle idi: "Davetine uydum, bütün varlığımla sana yöneldim, huzuruna geldim Allah'ım!.. Senin ortağın yoktur, her emrine âmâdeyim. .. Hamd sanadır!.. Nimet senindir! Mülk de senindir! Bütün bunlarda senin eşin-ortağın yoktur!” [Nafi' dedi ki: Abdullah b. Ömer (ra) telbiyesine şu kelimeleri de eklerdi: "Buyur Allah'ım, emrine âmâdeyim, emret! Senin sınırsız lütfunla tâatına icabet ettim. Bütün hayırlar senin elindedir. Dilekler sana arz edilir. Ameller de sadece sana yapılır."]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 27, /424

حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ حَدَّثَنَا حَمَّادٌ عَنْ أَيُّوبَ عَنِ الزُّهْرِىِّ "أَنَّ عُثْمَانَ بْنَ عَفَّانَ أَتَمَّ الصَّلاَةَ بِمِنًى مِنْ أَجْلِ الأَعْرَابِ لأَنَّهُمْ كَثُرُوا عَامَئِذٍ فَصَلَّى بِالنَّاسِ أَرْبَعًا لِيُعْلِمَهُمْ أَنَّ الصَّلاَةَ أَرْبَعٌ."

Bize Musa b. İsmail, ona Hammad, ona Eyyüb, ona da ez-Zührî rivayet etmiştir: "Osman b. Affân (ra), bedevîler yüzünden Mina’da namazı tam kıldı; çünkü o yıl hacca gelen bedevîler çok fazla idi ve onlara namazın dört rekât olduğunu öğretmek için dört kılmıştı."

Açıklama: Bu rivayet munkatıdır, çünkü Zührî, Hz. Osman'a yetişmemiştir.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 76, /457

حَدَّثَنَا النُّفَيْلِىُّ حَدَّثَنَا زُهَيْرٌ حَدَّثَنَا أَبُو إِسْحَاقَ حَدَّثَنِى حَارِثَةُ بْنُ وَهْبٍ الْخُزَاعِىُّ - وَكَانَتْ أُمُّهُ تَحْتَ عُمَرَ فَوَلَدَتْ لَهُ عُبَيْدَ اللَّهِ بْنَ عُمَرَ - قَالَ "صَلَّيْتُ خَلْفَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بِمِنًى وَالنَّاسُ أَكْثَرُ مَا كَانُوا فَصَلَّى بِنَا رَكْعَتَيْنِ فِى حَجَّةِ الْوَدَاعِ." [قَالَ أَبُو دَاوُدَ حَارِثَةُ مِنْ خُزَاعَةَ وَدَارُهُمْ بِمَكَّةَ.]

Bize en-Nüfeyl, ona Züheyr, ona Ebu İshak, ona Harise b. Vehb el-Huzâî -onun annesi Hz. Ömer'in eşi idi ve ondan Ubeydullah b. Ömer dünyaya gelmişti- şöyle demiştir: "Ben Minâ'da Rasulullah'ın (sav) arkasında namaz kıldım. Halk o sene alabildiğine kalabalıktı. Rasulullah (sav) bu Veda Haccında bize (dört rekatlı namazları) iki rekât olarak kıldırdı." [Ebû Davud dedi ki: Harise, yurtları Mekke'de olan Huzâa kabilesindendir.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 77, /457

حَدَّثَنَا عُبَيْدُ بْنُ هِشَامٍ أَبُو نُعَيْمٍ الْحَلَبِىُّ وَعَمْرُو بْنُ عُثْمَان- الْمَعْنَى- قَالاَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنْ هِشَامِ بْنِ حَسَّانَ بِإِسْنَادِهِ بِهَذَا قَالَ فِيهِ قَالَ لِلْحَالِقِ "ابْدَأْ بِشِقِّى الأَيْمَنِ." فَاحْلِقْهُ.

Bize Ubeyd b. Hişam Ebu Nuaym el-Halebî ve Amr b. Osman, onlara Süfyan, ona Hişam b. Hassan (önceki) hadisi aynı isnad ve mana ile rivayet etmiştir. Buna göre Hz. Peygamber (sav) berbere, "tıraş ederken sağ tarafımdan başla" buyurmuş, berber de o şekilde tıraş etmiştir.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 79, /460

حَدَّثَنَا نَصْرُ بْنُ عَلِىٍّ أَخْبَرَنَا يَزِيدُ بْنُ زُرَيْعٍ أَخْبَرَنَا خَالِدٌ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ يُسْأَلُ يَوْمَ مِنًى فَيَقُولُ: "لاَ حَرَجَ " فَسَأَلَهُ رَجُلٌ فَقَالَ إِنِّى حَلَقْتُ قَبْلَ أَنْ أَذْبَحَ . قَالَ: "اذْبَحْ وَلاَ حَرَجَ " قَالَ إِنِّى أَمْسَيْتُ وَلَمْ أَرْمِ قَالَ: "ارْمِ وَلاَ حَرَجَ "

Bize Nasr b. Ali, ona Yezid b. Zürey', ona Halid, ona İkrime, ona da İbn Abbas'ın (ra) rivayet ettiğine göre; Mina'da Hz. Peygamber'e (sav) hacla ilgili bazı sorular soruldu. Hz. Peygamber de (sav) hepsine, "sıkıntı yok" diye cevap verdi. Derken bir adam, ben kurban kesmeden önce tıraş oldum deyince Hz. Peygamber (sav) ona da "kurbanını kes, sıkıntı yok" buyurdu. Aynı kişi, akşam oldu ben hala şeytan taşlamadım deyince, ona da "taşlarını şimdi at, sıkıntı yok" buyurdu.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 79, /460

حَدَّثَنَا هَنَّادُ بْنُ السَّرِىِّ عَنِ ابْنِ أَبِى زَائِدَةَ حَدَّثَنَا ابْنُ جُرَيْجٍ وَمُحَمَّدُ بْنُ إِسْحَاقَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ طَاوُسٍ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ: "وَاللَّهِ مَا أَعْمَرَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَائِشَةَ فِى ذِى الْحِجَّةِ إِلاَّ لِيَقْطَعَ بِذَلِكَ أَمْرَ أَهْلِ الشِّرْكِ فَإِنَّ هَذَا الْحَىَّ مِنْ قُرَيْشٍ وَمَنْ دَانَ دِينَهُمْ كَانُوا يَقُولُونَ إِذَا عَفَا الْوَبَرْ وَبَرَأَ الدَّبَرْ وَدَخَلَ صَفَرْ فَقَدْ حَلَّتِ الْعُمْرَةُ لِمَنِ اعْتَمَرْ. فَكَانُوا يُحَرِّمُونَ الْعُمْرَةَ حَتَّى يَنْسَلِخَ ذُو الْحِجَّةِ وَالْمُحَرَّمُ."

Bize Hennâd b. Serî, ona İbn Ebu Zâide, ona İbn Cüreyc ve Muhammed b. İshak, onlara Abdullah b. Tâvus, ona babası, ona da İbn Abbas şöyle rivayet etmiştir: "Vallahi Rasulullah (sav), sadece müşriklerin tatbikatlarını kaldırmak gayesiyle Hz. Aişe'ye Zilhicce ayında umre yaptırdı. Çünkü şu Kureyş kabilesi ve onların dinine uyan insanlar; (Hac yolculuğu sırasında develerin sırtında meydana gelen) yaralar iyileşip dökülen tüyleri yeniden çıktığı ve Safer ayı girdiğinde isteyene umre yapmak helâl olur diyorlardı. Onlar, Zilhicce ve Muharrem ayı geçmeden umre yapmayı haram sayarlardı."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 80, /461

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى بْنُ فَيَّاضٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْوَهَّابِ حَدَّثَنَا أَيُّوبُ السَّخْتِيَانِىُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِيرِينَ عَنِ ابْنِ أَبِى بَكْرَةَ عَنْ أَبِى بَكْرَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم بِمَعْنَاهُ. [قَالَ أَبُو دَاوُدَ سَمَّاهُ ابْنُ عَوْنٍ فَقَالَ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِى بَكْرَةَ عَنْ أَبِى بَكْرَةَ فِى هَذَا الْحَدِيثِ .]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 68, /454

حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مَسْلَمَةَ وَالنُّفَيْلِىُّ عَنْ مَالِكٍ ح وَحَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِىٍّ حَدَّثَنَا بِشْرُ بْنُ عُمَرَ حَدَّثَنِى مَالِكٌ عَنْ سَعِيدِ بْنِ أَبِى سَعِيدٍ - قَالَ الْحَسَنُ فِى حَدِيثِهِ عَنْ أَبِيهِ ثُمَّ اتَّفَقُوا - عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ "لاَ يَحِلُّ لاِمْرَأَةٍ تُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ أَنْ تُسَافِرَ يَوْمًا وَلَيْلَةً." فَذَكَرَ مَعْنَاهُ. [قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَلَمْ يَذْكُرِ الْقَعْنَبِىُّ وَالنُّفَيْلِىُّ عَنْ أَبِيهِ رَوَاهُ ابْنُ وَهْبٍ وَعُثْمَانُ بْنُ عُمَرَ عَنْ مَالِكٍ كَمَا قَالَ الْقَعْنَبِىُّ.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 2, /403

حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مَسْلَمَةَ وَالنُّفَيْلِىُّ عَنْ مَالِكٍ ح وَحَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِىٍّ حَدَّثَنَا بِشْرُ بْنُ عُمَرَ حَدَّثَنِى مَالِكٌ عَنْ سَعِيدِ بْنِ أَبِى سَعِيدٍ - قَالَ الْحَسَنُ فِى حَدِيثِهِ عَنْ أَبِيهِ ثُمَّ اتَّفَقُوا - عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ "لاَ يَحِلُّ لاِمْرَأَةٍ تُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ أَنْ تُسَافِرَ يَوْمًا وَلَيْلَةً." فَذَكَرَ مَعْنَاهُ. [قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَلَمْ يَذْكُرِ الْقَعْنَبِىُّ وَالنُّفَيْلِىُّ عَنْ أَبِيهِ رَوَاهُ ابْنُ وَهْبٍ وَعُثْمَانُ بْنُ عُمَرَ عَنْ مَالِكٍ كَمَا قَالَ الْقَعْنَبِىُّ.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 2, /403

حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ وَهَنَّادٌ أَنَّ أَبَا مُعَاوِيَةَ وَوَكِيعًا حَدَّثَاهُمْ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ أَبِى صَالِحٍ عَنْ أَبِى سَعِيدٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم "لاَ يَحِلُّ لاِمْرَأَةٍ تُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ أَنْ تُسَافِرَ سَفَرًا فَوْقَ ثَلاَثَةِ أَيَّامٍ فَصَاعِدًا إِلاَّ وَمَعَهَا أَبُوهَا أَوْ أَخُوهَا أَوْ زَوْجُهَا أَوِ ابْنُهَا أَوْ ذُو مَحْرَمٍ مِنْهَا."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Menâsik 2, /404