حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ حَنْبَلٍ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ قَالَ سَمِعَ عَمْرٌو سَعِيدَ بْنَ جُبَيْرٍ يَقُولُ سَمِعْتُ ابْنَ عُمَرَ يَقُولُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم لِلْمُتَلاَعِنَيْنِ "حِسَابُكُمَا عَلَى اللَّهِ أَحَدُكُمَا كَاذِبٌ لاَ سَبِيلَ لَكَ عَلَيْهَا." قَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَالِى . قَالَ "لاَ مَالَ لَكَ إِنْ كُنْتَ صَدَقْتَ عَلَيْهَا فَهُوَ بِمَا اسْتَحْلَلْتَ مِنْ فَرْجِهَا وَإِنْ كُنْتَ كَذَبْتَ عَلَيْهَا فَذَلِكَ أَبْعَدُ لَكَ."

Bize Ahmed b. Hanbel, ona Süfyan b. Uyeyne, ona Amr, ona Said b. Cübeyr dedi ki: Ben İbn Ömer'i şöyle derken işittim: Rasulullah (sav) liân yapan eşlere, "sizin hesabınız Allah'a kalmıştır. Şüphesiz ikinizden biri yalan söylemektedir" buyurdu. Sonra da erkeğe hitaben, "artık koca olarak senin bu kadın üzerinde hiçbir hakkın kalmamıştır" dedi. Bunun üzerine Adam, "Ey Allah'ın Rasulü, ona verdiğim malım ne olacak? deyince, Hz. Peygamber, "artık senin malın yok. Eğer sen karına yaptığın ithamında doğru söylüyorsan, verdiğin mal, şimdiye kadar onun namusunu helal edindiğinin karşılığı olur. Yok eğer yalan söylüyorsan, o mal senden daha da uzaktır," buyurdu.

Açıklama: Burada sözü edilen mal, evlilik akdi sırasında erkeğin karısına vermiş olduğu mehirdir. Mülâane yoluyla meydana gelen ayrılıkta artık erkeğin mal talebi geçerli değildir.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 27, /525

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ صَالِحٍ حَدَّثَنَا ابْنُ وَهْبٍ قَالَ أَخْبَرَنِى يُونُسُ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ السَّاعِدِىِّ قَالَ "حَضَرْتُ لِعَانَهُمَا عِنْدَ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَأَنَا ابْنُ خَمْسَ عَشْرَةَ سَنَةً . وَسَاقَ الْحَدِيثَ قَالَ فِيهِ ثُمَّ خَرَجَتْ حَامِلاً فَكَانَ الْوَلَدُ يُدْعَى إِلَى أُمِّهِ."

Bize Ahmed b. Salih, ona İbn Vehb, ona Yunus, ona İbn Şihab, ona daq Sehl b. Sa'd es-Sâidî demiştir ki: "Henüz on beş yaşında iken ben, (Uveymir ile karısının) Hz. Peygamber'in huzurunda yaptıkları mulâaneye şahit olmuştum... Sonra Sehl bunu önceki hadis gibi rivayet etti. Bu rivayetinde şunu da ekledi: Sonra kadın evinden hâmile olarak çıktı ve çocuk annesine nispet edildi."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 27, /521

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ عَمْرِو بْنِ السَّرْحِ حَدَّثَنَا ابْنُ وَهْبٍ عَنْ عِيَاضِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْفِهْرِىِّ وَغَيْرِهِ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ فِى هَذَا الْخَبَرِ قَالَ "فَطَلَّقَهَا ثَلاَثَ تَطْلِيقَاتٍ عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَأَنْفَذَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَكَانَ مَا صُنِعَ عِنْدَ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم سُنَّةً." [قَالَ سَهْلٌ حَضَرْتُ هَذَا عِنْدَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَمَضَتِ السُّنَّةُ بَعْدُ فِى الْمُتَلاَعِنَيْنِ أَنْ يُفَرَّقَ بَيْنَهُمَا ثُمَّ لاَ يَجْتَمِعَانِ أَبَدًا.]

Bize Ahmed b. Amr b. es-Serh, ona İbn Vehb, ona İyaz b. Abdullah el-Fihrî ve diğerleri, onlara İbn Şihab, ona Sehl b. Sa'd, (Uveymir ile karısının mulâanesi) konusunda şöyle dedi: "Uveymir Rasulullah'ın (sav) huzurunda karısını üç talakla boşadı. Rasulullah (sav) da bu talakları geçerli kıldı. Artık Hz. Peygamber'in (sav) huzurunda yapılan iş sünnet kabul edildi." [Yine Sehl dedi ki: "Ben Hz. Peygamber'in (sav) yanında bu olaya şahit oldum. Ondan sonra mulâane yapan karı-kocanın bir daha ebediyen birleşmemek üzere ayrılmaları sünnet oldu.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 27, /522

حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ وَوَهْبُ بْنُ بَيَانٍ وَأَحْمَدُ بْنُ عَمْرِو بْنِ السَّرْحِ وَعَمْرُو بْنُ عُثْمَانَ قَالُوا حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ قَالَ مُسَدَّدٌ قَالَ "شَهِدْتُ الْمُتَلاَعِنَيْنِ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَأَنَا ابْنُ خَمْسَ عَشْرَةَ فَفَرَّقَ بَيْنَهُمَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حِينَ تَلاَعَنَا." [وَتَمَّ حَدِيثُ مُسَدَّدٍ. وَقَالَ الآخَرُونَ إِنَّهُ شَهِدَ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم فَرَّقَ بَيْنَ الْمُتَلاَعِنَيْنِ فَقَالَ الرَّجُلُ كَذَبْتُ عَلَيْهَا يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنْ أَمْسَكْتُهَا.] [لَمْ يَقُلْ بَعْضُهُمْ عَلَيْهَا.] [قَالَ أَبُو دَاوُدَ لَمْ يُتَابِعِ ابْنَ عُيَيْنَةَ أَحَدٌ عَلَى أَنَّهُ فَرَّقَ بَيْنَ الْمُتَلاَعِنَيْنِ.]

Bize Müsedded ile Vehb b. Beyan, Ahmed b. Amr b. es-Serh ve Amr b. Osman, onlara Süfyan, ona ez-Zührî, ona ona da Sehl b. Sa'd rivayet etti. "Ben Rasulullah (sav) zamanında mulâane yapan karı-kocaya şahit olmuştum. O sırada ben on beş yaşında idim. Mulâaneden sonra Rasulullah (sav) onları ayırdı." [Müsedded'in rivayeti burada sona erdi. Diğer raviler ise şöyle dediler: Sehl b. Sa'd, Hz. Peygamber'in (sav) mulâane yapan karı-kocayı ayırdığına şâhit oldu. Mulâaneden sonra adam; Ey Allah'ın Rasulü, eğer ben bu kadını nikâhımda tutacak olursam, onun hakkında yalan söylemiş olurum dedi.] [Ebû Davud dedi ki: Ravilerden bazısı rivayette geçen aleyha kelimesini zikretmedi.] [Yine Ebû Davud dedi ki: Buradaki ravilerden hiçbiri, İbn Uyeyne'nin, Hz. Peygamber (sav) mulâane yapan eşleri ayırdı sözüne mutabaat etmedi.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 27, /522

حَدَّثَنَا مَخْلَدُ بْنُ خَالِدٍ الشَّعِيرِىُّ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنْ عَاصِمِ بْنِ كُلَيْبٍ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ "أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم أَمَرَ رَجُلاً حِينَ أَمَرَ الْمُتَلاَعِنَيْنِ أَنْ يَتَلاَعَنَا أَنْ يَضَعَ يَدَهُ عَلَى فِيهِ عِنْدَ الْخَامِسَةِ يَقُولُ إِنَّهَا مُوجِبَةٌ."

Bize Mahled b. Halid eş-Şa'îrî, ona Süfyan, ona Asım b. Küleyb, ona babası, ona da İbn Abbas (ra) rivayet etmiştir: "Hz. Peygamber (sav), mülâane isteyen çifte mülâane yapmayı emrettiğinde, bir adama, beşinci yemin sırasında eliyle ağzını kapatmasını emretti ve sonra bu yemin (Allah’ın cezasını) gerektirir dedi."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 27, /523

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ حَنْبَلٍ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ حَدَّثَنَا أَيُّوبُ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ قَالَ قُلْتُ لاِبْنِ عُمَرَ رَجُلٌ قَذَفَ امْرَأَتَهُ . قَالَ فَرَّقَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بَيْنَ أَخَوَىْ بَنِى الْعَجْلاَنِ وَقَالَ "اللَّهُ يَعْلَمُ أَنَّ أَحَدَكُمَا كَاذِبٌ . فَهَلْ مِنْكُمَا تَائِبٌ." يُرَدِّدُهَا ثَلاَثَ مَرَّاتٍ فَأَبَيَا فَفَرَّقَ بَيْنَهُمَا .

Bize Ahmed b. Muhammed b. Hanbel, ona İsmail, ona Eyyüb, ona da Said b. Cübeyr (ra) dedi ki: Ben İbn Ömer'e; Bir erkek karısına zina suçu isnâd etse ne olur? diye sordum da cevaben şöyle dedi: Rasulullah (sav) bu durumda olan Aclân oğullarından iki din kardeşi birbirinden ayırdı ve "Allah biliyor ki ikinizden bir yalan söylemektedir. İkinizden biri tövbe eder mi?" diye sordu ve bunu üç defa tekrarladı. İkisi de kabul etmedi. Bunun üzerine Rasulullah (sav) onları ayırdı.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 27, /525

حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ دَاوُدَ الْعَتَكِىُّ حَدَّثَنَا فُلَيْحٌ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ فِى هَذَا الْحَدِيثِ "وَكَانَتْ حَامِلاً فَأَنْكَرَ حَمْلَهَا فَكَانَ ابْنُهَا يُدْعَى إِلَيْهَا ثُمَّ جَرَتِ السُّنَّةُ فِى الْمِيرَاثِ أَنْ يَرِثَهَا وَتَرِثَ مِنْهُ مَا فَرَضَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ لَهَا."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 27, /522

حَدَّثَنَا مَحْمُودُ بْنُ خَالِدٍ الدِّمَشْقِىُّ حَدَّثَنَا الْفِرْيَابِىُّ عَنِ الأَوْزَاعِىِّ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ السَّاعِدِىِّ "بِهَذَا الْخَبَرِ قَالَ فَكَانَ يُدْعَى - يَعْنِى الْوَلَدَ - لأُمِّهِ."

Bize Mahmud b. Halid ed-Dımaşkî, ona el-Firyabî, ona el-Evzâî, ona ez-Zührî, ona da Sehl b. Sa'd es-Sâidî, (Uveymir ile karısının mulâanesinden sonra); "doğan çocuğun annesine nispet edildiğini söyledi."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 27, /522

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ الْوَرَكَانِىُّ أَخْبَرَنَا إِبْرَاهِيمُ - يَعْنِى ابْنَ سَعْدٍ - عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ فِى خَبَرِ الْمُتَلاَعِنَيْنِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم "أَبْصِرُوهَا فَإِنْ جَاءَتْ بِهِ أَدْعَجَ الْعَيْنَيْنِ عَظِيمَ الأَلْيَتَيْنِ فَلاَ أُرَاهُ إِلاَّ قَدْ صَدَقَ وَإِنْ جَاءَتْ بِهِ أُحَيْمِرَ كَأَنَّهُ وَحَرَةٌ فَلاَ أُرَاهُ إِلاَّ كَاذِبًا." [قَالَ فَجَاءَتْ بِهِ عَلَى النَّعْتِ الْمَكْرُوهِ.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 27, /521

حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا جَرِيرٌ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ عَلْقَمَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ إِنَّا لَلَيْلَةُ جُمْعَةٍ فِى الْمَسْجِدِ إِذْ دَخَلَ رَجُلٌ مِنَ الأَنْصَارِ فِى الْمَسْجِدِ فَقَالَ لَوْ أَنَّ رَجُلاً وَجَدَ مَعَ امْرَأَتِهِ رَجُلاً فَتَكَلَّمَ بِهِ جَلَدْتُمُوهُ أَوْ قَتَلَ قَتَلْتُمُوهُ فَإِنْ سَكَتَ سَكَتَ عَلَى غَيْظٍ وَاللَّهِ لأَسْأَلَنَّ عَنْهُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم . فَلَمَّا كَانَ مِنَ الْغَدِ أَتَى رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَسَأَلَهُ فَقَالَ لَوْ أَنَّ رَجُلاً وَجَدَ مَعَ امْرَأَتِهِ رَجُلاً فَتَكَلَّمَ بِهِ جَلَدْتُمُوهُ أَوْ قَتَلَ قَتَلْتُمُوهُ أَوْ سَكَتَ سَكَتَ عَلَى غَيْظٍ . فَقَالَ "اللَّهُمَّ افْتَحْ." وَجَعَلَ يَدْعُو فَنَزَلَتْ آيَةُ اللِّعَانِ "(وَالَّذِينَ يَرْمُونَ أَزْوَاجَهُمْ وَلَمْ يَكُنْ لَهُمْ شُهَدَاءُ إِلاَّ أَنْفُسُهُمْ)" هَذِهِ الآيَةُ فَابْتُلِىَ بِهِ ذَلِكَ الرَّجُلُ مِنْ بَيْنِ النَّاسِ فَجَاءَ هُوَ وَامْرَأَتُهُ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَتَلاَعَنَا فَشَهِدَ الرَّجُلُ أَرْبَعَ شَهَادَاتٍ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِينَ ثُمَّ لَعَنَ الْخَامِسَةَ عَلَيْهِ إِنْ كَانَ مِنَ الْكَاذِبِينَ قَالَ فَذَهَبَتْ لِتَلْتَعِنَ فَقَالَ لَهَا النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم "مَهْ." فَأَبَتْ فَفَعَلَتْ فَلَمَّا أَدْبَرَا قَالَ "لَعَلَّهَا أَنْ تَجِىءَ بِهِ أَسْوَدَ جَعْدًا." فَجَاءَتْ بِهِ أَسْوَدَ جَعْدًا .

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 27, /523