حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ حَنْبَلٍ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ بْنُ عُيَيْنَةَ قَالَ سَمِعَ عَمْرٌو سَعِيدَ بْنَ جُبَيْرٍ يَقُولُ سَمِعْتُ ابْنَ عُمَرَ يَقُولُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم لِلْمُتَلاَعِنَيْنِ "حِسَابُكُمَا عَلَى اللَّهِ أَحَدُكُمَا كَاذِبٌ لاَ سَبِيلَ لَكَ عَلَيْهَا." قَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ مَالِى . قَالَ "لاَ مَالَ لَكَ إِنْ كُنْتَ صَدَقْتَ عَلَيْهَا فَهُوَ بِمَا اسْتَحْلَلْتَ مِنْ فَرْجِهَا وَإِنْ كُنْتَ كَذَبْتَ عَلَيْهَا فَذَلِكَ أَبْعَدُ لَكَ."

Bize Ahmed b. Hanbel, ona Süfyan b. Uyeyne, ona Amr, ona Said b. Cübeyr dedi ki: Ben İbn Ömer'i şöyle derken işittim: Rasulullah (sav) liân yapan eşlere, "sizin hesabınız Allah'a kalmıştır. Şüphesiz ikinizden biri yalan söylemektedir" buyurdu. Sonra da erkeğe hitaben, "artık koca olarak senin bu kadın üzerinde hiçbir hakkın kalmamıştır" dedi. Bunun üzerine Adam, "Ey Allah'ın Rasulü, ona verdiğim malım ne olacak? deyince, Hz. Peygamber, "artık senin malın yok. Eğer sen karına yaptığın ithamında doğru söylüyorsan, verdiğin mal, şimdiye kadar onun namusunu helal edindiğinin karşılığı olur. Yok eğer yalan söylüyorsan, o mal senden daha da uzaktır," buyurdu.

Açıklama: Burada sözü edilen mal, evlilik akdi sırasında erkeğin karısına vermiş olduğu mehirdir. Mülâane yoluyla meydana gelen ayrılıkta artık erkeğin mal talebi geçerli değildir.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 27, /525

حَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ وَوَهْبُ بْنُ بَيَانٍ وَأَحْمَدُ بْنُ عَمْرِو بْنِ السَّرْحِ وَعَمْرُو بْنُ عُثْمَانَ قَالُوا حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ قَالَ مُسَدَّدٌ قَالَ "شَهِدْتُ الْمُتَلاَعِنَيْنِ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَأَنَا ابْنُ خَمْسَ عَشْرَةَ فَفَرَّقَ بَيْنَهُمَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حِينَ تَلاَعَنَا." [وَتَمَّ حَدِيثُ مُسَدَّدٍ. وَقَالَ الآخَرُونَ إِنَّهُ شَهِدَ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم فَرَّقَ بَيْنَ الْمُتَلاَعِنَيْنِ فَقَالَ الرَّجُلُ كَذَبْتُ عَلَيْهَا يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنْ أَمْسَكْتُهَا.] [لَمْ يَقُلْ بَعْضُهُمْ عَلَيْهَا.] [قَالَ أَبُو دَاوُدَ لَمْ يُتَابِعِ ابْنَ عُيَيْنَةَ أَحَدٌ عَلَى أَنَّهُ فَرَّقَ بَيْنَ الْمُتَلاَعِنَيْنِ.]

Bize Müsedded ile Vehb b. Beyan, Ahmed b. Amr b. es-Serh ve Amr b. Osman, onlara Süfyan, ona ez-Zührî, ona ona da Sehl b. Sa'd rivayet etti. "Ben Rasulullah (sav) zamanında mulâane yapan karı-kocaya şahit olmuştum. O sırada ben on beş yaşında idim. Mulâaneden sonra Rasulullah (sav) onları ayırdı." [Müsedded'in rivayeti burada sona erdi. Diğer raviler ise şöyle dediler: Sehl b. Sa'd, Hz. Peygamber'in (sav) mulâane yapan karı-kocayı ayırdığına şâhit oldu. Mulâaneden sonra adam; Ey Allah'ın Rasulü, eğer ben bu kadını nikâhımda tutacak olursam, onun hakkında yalan söylemiş olurum dedi.] [Ebû Davud dedi ki: Ravilerden bazısı rivayette geçen aleyha kelimesini zikretmedi.] [Yine Ebû Davud dedi ki: Buradaki ravilerden hiçbiri, İbn Uyeyne'nin, Hz. Peygamber (sav) mulâane yapan eşleri ayırdı sözüne mutabaat etmedi.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 27, /522

حَدَّثَنَا مَخْلَدُ بْنُ خَالِدٍ الشَّعِيرِىُّ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنْ عَاصِمِ بْنِ كُلَيْبٍ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ "أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم أَمَرَ رَجُلاً حِينَ أَمَرَ الْمُتَلاَعِنَيْنِ أَنْ يَتَلاَعَنَا أَنْ يَضَعَ يَدَهُ عَلَى فِيهِ عِنْدَ الْخَامِسَةِ يَقُولُ إِنَّهَا مُوجِبَةٌ."

Bize Mahled b. Halid eş-Şa'îrî, ona Süfyan, ona Asım b. Küleyb, ona babası, ona da İbn Abbas (ra) rivayet etmiştir: "Hz. Peygamber (sav), mülâane isteyen çifte mülâane yapmayı emrettiğinde, bir adama, beşinci yemin sırasında eliyle ağzını kapatmasını emretti ve sonra bu yemin (Allah’ın cezasını) gerektirir dedi."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 27, /523

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ حَنْبَلٍ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ حَدَّثَنَا أَيُّوبُ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ قَالَ قُلْتُ لاِبْنِ عُمَرَ رَجُلٌ قَذَفَ امْرَأَتَهُ . قَالَ فَرَّقَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بَيْنَ أَخَوَىْ بَنِى الْعَجْلاَنِ وَقَالَ "اللَّهُ يَعْلَمُ أَنَّ أَحَدَكُمَا كَاذِبٌ . فَهَلْ مِنْكُمَا تَائِبٌ." يُرَدِّدُهَا ثَلاَثَ مَرَّاتٍ فَأَبَيَا فَفَرَّقَ بَيْنَهُمَا .

Bize Ahmed b. Muhammed b. Hanbel, ona İsmail, ona Eyyüb, ona da Said b. Cübeyr (ra) dedi ki: Ben İbn Ömer'e; Bir erkek karısına zina suçu isnâd etse ne olur? diye sordum da cevaben şöyle dedi: Rasulullah (sav) bu durumda olan Aclân oğullarından iki din kardeşi birbirinden ayırdı ve "Allah biliyor ki ikinizden bir yalan söylemektedir. İkinizden biri tövbe eder mi?" diye sordu ve bunu üç defa tekrarladı. İkisi de kabul etmedi. Bunun üzerine Rasulullah (sav) onları ayırdı.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 27, /525

حَدَّثَنَا الْقَعْنَبِىُّ عَنْ مَالِكٍ عَنْ نَافِعٍ عَنِ ابْنِ عُمَرَ "أَنَّ رَجُلاً لاَعَنَ امْرَأَتَهُ فِى زَمَانِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَانْتَفَى مِنْ وَلَدِهَا فَفَرَّقَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم بَيْنَهُمَا وَأَلْحَقَ الْوَلَدَ بِالْمَرْأَةِ." [قَالَ أَبُو دَاوُدَ الَّذِى تَفَرَّدَ بِهِ مَالِكٌ قَوْلُهُ "وَأَلْحَقَ الْوَلَدَ بِالْمَرْأَةِ." وَقَالَ يُونُسُ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ فِى حَدِيثِ اللِّعَانِ وَأَنْكَرَ حَمْلَهَا فَكَانَ ابْنُهَا يُدْعَى إِلَيْهَا.]

Bize el-Ka'neb, ona Malik, ona Nafi', ona da İbn Ömer rivayet etmiştir: Rasulullah (sav) zamanında bir adam karısı ile mulâane yaptı ve kadının doğurduğu çocuğu kabul etmedi. Bunun üzerine Rasulullah (sav) onları ayırdı ve çocuğu kadına verdi." [Ebû Davud dedi ki: "Çocuğu kadına verdi" sözünün rivayetinde Malik tek kalmıştır. Yunus'un, ez-Zührî vasıtasıyla Sehl b. Sa'd'dan yaptığı mulâane rivayetinde; adamın, kadının hamileliğini kabul etmediğini, bu yüzden çocuğun kadına nispet edildiğini ve kadının oğlu dendiğini söyledi.]

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 27, /525

حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ دَاوُدَ الْعَتَكِىُّ حَدَّثَنَا فُلَيْحٌ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ فِى هَذَا الْحَدِيثِ "وَكَانَتْ حَامِلاً فَأَنْكَرَ حَمْلَهَا فَكَانَ ابْنُهَا يُدْعَى إِلَيْهَا ثُمَّ جَرَتِ السُّنَّةُ فِى الْمِيرَاثِ أَنْ يَرِثَهَا وَتَرِثَ مِنْهُ مَا فَرَضَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ لَهَا."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 27, /522

حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى خَلَفٍ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ سَعِيدٍ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ قَالَ جَاءَ رَجُلٌ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم مِنْ بَنِى فَزَارَةَ فَقَالَ إِنَّ امْرَأَتِى جَاءَتْ بِوَلَدٍ أَسْوَدَ فَقَالَ "هَلْ لَكَ مِنْ إِبِلٍ." قَالَ نَعَمْ . قَالَ "مَا أَلْوَانُهَا." قَالَ حُمْرٌ قَالَ "فَهَلْ فِيهَا مِنْ أَوْرَقَ." قَالَ إِنَّ فِيهَا لَوُرْقًا . قَالَ "فَأَنَّى تُرَاهُ." قَالَ عَسَى أَنْ يَكُونَ نَزَعَهُ عِرْقٌ . قَالَ "وَهَذَا عَسَى أَنْ يَكُونَ نَزَعَهُ عِرْقٌ."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 28, /525

حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِىٍّ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ عَنِ الزُّهْرِىِّ بِإِسْنَادِهِ وَمَعْنَاهُ قَالَ "وَهُوَ حِينَئِذٍ يُعَرِّضُ بِأَنْ يَنْفِيَهُ."

Bize el-Hasan b. Ali, ona Abdürrezzak, ona Mamer, ona da ez-Zührî önceki hadîsi aynı isnad ve mana ile rivayet etti. Bu rivayette "adam tariz yoluyla çocuğu reddediyordu cümlesi de vardır."

Açıklama: İlgili rivayet için bk. D002260.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 28, /526

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ صَالِحٍ حَدَّثَنَا ابْنُ وَهْبٍ أَخْبَرَنِى يُونُسُ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ أَبِى سَلَمَةَ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ "أَنَّ أَعْرَابِيًّا أَتَى النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ إِنَّ امْرَأَتِى وَلَدَتْ غُلاَمًا أَسْوَدَ وَإِنِّى أُنْكِرُهُ. [فَذَكَرَ مَعْنَاهُ.]

Bize Ahmed b. Salih, ona İbn Vehb, ona Yunus, ona İbn Şihab, ona Ebû Seleme, ona da Ebu Hureyre (ra) rivayet etmiştir: "Bir bedevî Hz. Peygamber'e (sav) gelerek, karım siyah bir oğlan doğurdu. Ben bu çocuğu kabul etmiyorum dedi." [Sonra Ebu Hureyre, bir önceki hadisi aynı manada zikretti.]

Açıklama: Rivayetin tamamı için bk. D002260.

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 28, /526

حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا جَرِيرٌ عَنِ الأَعْمَشِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ عَلْقَمَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ إِنَّا لَلَيْلَةُ جُمْعَةٍ فِى الْمَسْجِدِ إِذْ دَخَلَ رَجُلٌ مِنَ الأَنْصَارِ فِى الْمَسْجِدِ فَقَالَ لَوْ أَنَّ رَجُلاً وَجَدَ مَعَ امْرَأَتِهِ رَجُلاً فَتَكَلَّمَ بِهِ جَلَدْتُمُوهُ أَوْ قَتَلَ قَتَلْتُمُوهُ فَإِنْ سَكَتَ سَكَتَ عَلَى غَيْظٍ وَاللَّهِ لأَسْأَلَنَّ عَنْهُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم . فَلَمَّا كَانَ مِنَ الْغَدِ أَتَى رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَسَأَلَهُ فَقَالَ لَوْ أَنَّ رَجُلاً وَجَدَ مَعَ امْرَأَتِهِ رَجُلاً فَتَكَلَّمَ بِهِ جَلَدْتُمُوهُ أَوْ قَتَلَ قَتَلْتُمُوهُ أَوْ سَكَتَ سَكَتَ عَلَى غَيْظٍ . فَقَالَ "اللَّهُمَّ افْتَحْ." وَجَعَلَ يَدْعُو فَنَزَلَتْ آيَةُ اللِّعَانِ "(وَالَّذِينَ يَرْمُونَ أَزْوَاجَهُمْ وَلَمْ يَكُنْ لَهُمْ شُهَدَاءُ إِلاَّ أَنْفُسُهُمْ)" هَذِهِ الآيَةُ فَابْتُلِىَ بِهِ ذَلِكَ الرَّجُلُ مِنْ بَيْنِ النَّاسِ فَجَاءَ هُوَ وَامْرَأَتُهُ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَتَلاَعَنَا فَشَهِدَ الرَّجُلُ أَرْبَعَ شَهَادَاتٍ بِاللَّهِ إِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِينَ ثُمَّ لَعَنَ الْخَامِسَةَ عَلَيْهِ إِنْ كَانَ مِنَ الْكَاذِبِينَ قَالَ فَذَهَبَتْ لِتَلْتَعِنَ فَقَالَ لَهَا النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم "مَهْ." فَأَبَتْ فَفَعَلَتْ فَلَمَّا أَدْبَرَا قَالَ "لَعَلَّهَا أَنْ تَجِىءَ بِهِ أَسْوَدَ جَعْدًا." فَجَاءَتْ بِهِ أَسْوَدَ جَعْدًا .

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Talak 27, /523