حَدَّثَنَا أَبُو بِشْرٍ بَكْرُ بْنُ خَلَفٍ حَدَّثَنَا ابْنُ أَبِى الضَّيْفِ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عُثْمَانَ بْنِ خُثَيْمٍ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « مَنِ انْتَسَبَ إِلَى غَيْرِ أَبِيهِ أَوْ تَوَلَّى غَيْرَ مَوَالِيهِ فَعَلَيْهِ لَعْنَةُ اللَّهِ وَالْمَلاَئِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ » .

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Hudûd 36, /421

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ هَارُونَ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ ح وَحَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ حَرْبٍ ح وَحَدَّثَنَا هَارُونُ بْنُ حَيَّانَ أَنْبَأَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ الْمُغِيرَةِ قَالاَ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ عَنْ عَقِيلِ بْنِ طَلْحَةَ السُّلَمِىِّ عَنْ مُسْلِمِ بْنِ هَيْضَمٍ عَنِ الأَشْعَثِ بْنِ قَيْسٍ قَالَ أَتَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى وَفْدِ كَنْدَةَ وَلَا يَرَوْنِي إِلَّا أَفْضَلَهُمْ فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَلَسْتُمْ مِنَّا . فَقَالَ « نَحْنُ بَنُو النَّضْرِ بْنِ كِنَانَةَ لاَ نَقْفُو أُمَّنَا وَلاَ نَنْتَفِى مِنْ أَبِينَا » . قَالَ فَكَانَ الأَشْعَثُ بْنُ قَيْسٍ يَقُولُ لاَ أُوتَى بِرَجُلٍ نَفَى رَجُلاً مِنْ قُرَيْشٍ مِنَ النَّضْرِ بْنِ كِنَانَةَ إِلاَّ جَلَدْتُهُ الْحَدَّ .

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Yezid b. Harun, oma Hammâd b. Seleme; (T) Bize Muhammed b. Yahya, ona Süleyman b. Harb; (T) Bize Harun b. Hayyan, ona Abdülaziz b. Muğire, o ikisine Hammad b. Seleme, ona Akîl b. Talha es-Sülemi, ona Müslim b. Heydam, ona da Eş'as b. Kays şöyle demiştir: Ben Kinde heyeti içinde Rasulullah'ın (sav) yanına vardım. Onlar beni kendi içlerinde en değerli kişi olarak görürlerdi. Ben “ey Allah'ın Rasulü, Siz bizden değil misiniz?” dedim. Hz. Peygamber (sav) "Biz Nadır b. Kinâne oğullarıyız. Biz anamızı iffetsizlikle itham etmeyiz ve babalarımıza nispetimizi reddetmeyiz" buyurdu. Râvi der ki: Bundan sonra Eş'as b. Kays “Kureyş kabilesinden herhangi bir adamın Nadr b. Kinâne'den olmadığını iddia eden kim bana getirilirse onu (iftira cezası olarak) had vururum” derdi.

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Hudûd 37, /421

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ هَارُونَ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ ح وَحَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ حَرْبٍ ح وَحَدَّثَنَا هَارُونُ بْنُ حَيَّانَ أَنْبَأَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ الْمُغِيرَةِ قَالاَ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ عَنْ عَقِيلِ بْنِ طَلْحَةَ السُّلَمِىِّ عَنْ مُسْلِمِ بْنِ هَيْضَمٍ عَنِ الأَشْعَثِ بْنِ قَيْسٍ قَالَ أَتَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى وَفْدِ كَنْدَةَ وَلَا يَرَوْنِي إِلَّا أَفْضَلَهُمْ فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَلَسْتُمْ مِنَّا . فَقَالَ « نَحْنُ بَنُو النَّضْرِ بْنِ كِنَانَةَ لاَ نَقْفُو أُمَّنَا وَلاَ نَنْتَفِى مِنْ أَبِينَا » . قَالَ فَكَانَ الأَشْعَثُ بْنُ قَيْسٍ يَقُولُ لاَ أُوتَى بِرَجُلٍ نَفَى رَجُلاً مِنْ قُرَيْشٍ مِنَ النَّضْرِ بْنِ كِنَانَةَ إِلاَّ جَلَدْتُهُ الْحَدَّ .

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Yezid b. Harun, oma Hammâd b. Seleme; (T) Bize Muhammed b. Yahya, ona Süleyman b. Harb; (T) Bize Harun b. Hayyan, ona Abdülaziz b. Muğire, o ikisine Hammad b. Seleme, ona Akîl b. Talha es-Sülemi, ona Müslim b. Heydam, ona da Eş'as b. Kays şöyle demiştir: Ben Kinde heyeti içinde Rasulullah'ın (sav) yanına vardım. Onlar beni kendi içlerinde en değerli kişi olarak görürlerdi. Ben “ey Allah'ın Rasulü, Siz bizden değil misiniz?” dedim. Hz. Peygamber (sav) "Biz Nadır b. Kinâne oğullarıyız. Biz anamızı iffetsizlikle itham etmeyiz ve babalarımıza nispetimizi reddetmeyiz" buyurdu. Râvi der ki: Bundan sonra Eş'as b. Kays “Kureyş kabilesinden herhangi bir adamın Nadr b. Kinâne'den olmadığını iddia eden kim bana getirilirse onu (iftira cezası olarak) had vururum” derdi.

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Hudûd 37, /421

حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا يَزِيدُ بْنُ هَارُونَ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ ح وَحَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ حَرْبٍ ح وَحَدَّثَنَا هَارُونُ بْنُ حَيَّانَ أَنْبَأَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ الْمُغِيرَةِ قَالاَ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ عَنْ عَقِيلِ بْنِ طَلْحَةَ السُّلَمِىِّ عَنْ مُسْلِمِ بْنِ هَيْضَمٍ عَنِ الأَشْعَثِ بْنِ قَيْسٍ قَالَ أَتَيْتُ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى وَفْدِ كَنْدَةَ وَلَا يَرَوْنِي إِلَّا أَفْضَلَهُمْ فَقُلْتُ يَا رَسُولَ اللَّهِ أَلَسْتُمْ مِنَّا . فَقَالَ « نَحْنُ بَنُو النَّضْرِ بْنِ كِنَانَةَ لاَ نَقْفُو أُمَّنَا وَلاَ نَنْتَفِى مِنْ أَبِينَا » . قَالَ فَكَانَ الأَشْعَثُ بْنُ قَيْسٍ يَقُولُ لاَ أُوتَى بِرَجُلٍ نَفَى رَجُلاً مِنْ قُرَيْشٍ مِنَ النَّضْرِ بْنِ كِنَانَةَ إِلاَّ جَلَدْتُهُ الْحَدَّ .

Bize Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Yezid b. Harun, oma Hammâd b. Seleme; (T) Bize Muhammed b. Yahya, ona Süleyman b. Harb; (T) Bize Harun b. Hayyan, ona Abdülaziz b. Muğire, o ikisine Hammad b. Seleme, ona Akîl b. Talha es-Sülemi, ona Müslim b. Heydam, ona da Eş'as b. Kays şöyle demiştir: Ben Kinde heyeti içinde Rasulullah'ın (sav) yanına vardım. Onlar beni kendi içlerinde en değerli kişi olarak görürlerdi. Ben “ey Allah'ın Rasulü, Siz bizden değil misiniz?” dedim. Hz. Peygamber (sav) "Biz Nadır b. Kinâne oğullarıyız. Biz anamızı iffetsizlikle itham etmeyiz ve babalarımıza nispetimizi reddetmeyiz" buyurdu. Râvi der ki: Bundan sonra Eş'as b. Kays “Kureyş kabilesinden herhangi bir adamın Nadr b. Kinâne'den olmadığını iddia eden kim bana getirilirse onu (iftira cezası olarak) had vururum” derdi.

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Hudûd 37, /421

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الصَّبَّاحِ أَنْبَأَنَا سُفْيَانُ عَنْ عَبْدِ الْكَرِيمِ عَنْ مُجَاهِدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « مَنِ ادَّعَى إِلَى غَيْرِ أَبِيهِ لَمْ يَرَحْ رَائِحَةَ الْجَنَّةِ وَإِنَّ رِيحَهَا لَيُوجَدُ مِنْ مَسِيرَةِ خَمْسِمِائَةِ عَامٍ » .

Açıklama: Elbani bu hadisin zayıf olduğunu ifade ettikten sonra سبعين عاما lafzıyla mahfuz olduğunu ifade etmiştir.

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Hudûd 36, /421

حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ مُوسَى حَدَّثَنَا هُشَيْمٌ ح وَحَدَّثَنَا سَهْلُ بْنُ أَبِى سَهْلٍ حَدَّثَنَا حَفْصُ بْنُ غِيَاثٍ جَمِيعًا عَنْ أَشْعَثَ عَنْ عَدِىِّ بْنِ ثَابِتٍ عَنِ الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ قَالَ مَرَّ بِى خَالِى - سَمَّاهُ هُشَيْمٌ فِى حَدِيثِهِ الْحَارِثَ بْنَ عَمْرٍو - وَقَدْ عَقَدَ لَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم لِوَاءً فَقُلْتُ لَهُ أَيْنَ تُرِيدُ فَقَالَ بَعَثَنِى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِلَى رَجُلٍ تَزَوَّجَ امْرَأَةَ أَبِيهِ مِنْ بَعْدِهِ فَأَمَرَنِى أَنْ أَضْرِبَ عُنُقَهُ .

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Hudûd 35, /420

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ ابْنُ أَخِى الْحُسَيْنِ الْجُعْفِىِّ حَدَّثَنَا يُوسُفُ بْنُ مَنَازِلَ التَّمِيمِىُّ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ إِدْرِيسَ عَنْ خَالِدِ بْنِ أَبِى كَرِيمَةَ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ قُرَّةَ عَنْ أَبِيهِ قَالَ بَعَثَنِى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِلَى رَجُلٍ تَزَوَّجَ امْرَأَةَ أَبِيهِ أَنْ أَضْرِبَ عُنُقَهُ وَأُصَفِّىَ مَالَهُ .

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Hudûd 35, /421

حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ عَنْ عَاصِمٍ الأَحْوَلِ عَنْ أَبِى عُثْمَانَ النَّهْدِىِّ قَالَ سَمِعْتُ سَعْدًا وَأَبَا بَكْرَةَ وَكُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا يَقُولُ سَمِعَتْ أُذُنَاىَ وَوَعَى قَلْبِى مُحَمَّدًا صلى الله عليه وسلم يَقُولُ « مَنِ ادَّعَى إِلَى غَيْرِ أَبِيهِ وَهُوَ يَعْلَمُ أَنَّهُ غَيْرُ أَبِيهِ فَالْجَنَّةُ عَلَيْهِ حَرَامٌ » .

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Hudûd 36, /421

حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ مُوسَى حَدَّثَنَا هُشَيْمٌ ح وَحَدَّثَنَا سَهْلُ بْنُ أَبِى سَهْلٍ حَدَّثَنَا حَفْصُ بْنُ غِيَاثٍ جَمِيعًا عَنْ أَشْعَثَ عَنْ عَدِىِّ بْنِ ثَابِتٍ عَنِ الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ قَالَ مَرَّ بِى خَالِى - سَمَّاهُ هُشَيْمٌ فِى حَدِيثِهِ الْحَارِثَ بْنَ عَمْرٍو - وَقَدْ عَقَدَ لَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم لِوَاءً فَقُلْتُ لَهُ أَيْنَ تُرِيدُ فَقَالَ بَعَثَنِى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِلَى رَجُلٍ تَزَوَّجَ امْرَأَةَ أَبِيهِ مِنْ بَعْدِهِ فَأَمَرَنِى أَنْ أَضْرِبَ عُنُقَهُ .

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Hudûd 35, /420

حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ عَنْ عَاصِمٍ الأَحْوَلِ عَنْ أَبِى عُثْمَانَ النَّهْدِىِّ قَالَ سَمِعْتُ سَعْدًا وَأَبَا بَكْرَةَ وَكُلُّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا يَقُولُ سَمِعَتْ أُذُنَاىَ وَوَعَى قَلْبِى مُحَمَّدًا صلى الله عليه وسلم يَقُولُ « مَنِ ادَّعَى إِلَى غَيْرِ أَبِيهِ وَهُوَ يَعْلَمُ أَنَّهُ غَيْرُ أَبِيهِ فَالْجَنَّةُ عَلَيْهِ حَرَامٌ » .

• İbn Mâce Sünen-i İbn Mâce Hudûd 36, /421