حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الدَّوْرَقِىُّ حَدَّثَنَا هُشَيْمٌ عَنْ مُغِيرَةَ عَنْ شِبَاكٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ عَلْقَمَةَ قَالَ قَالَ عَبْدُ اللَّهِ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « إِنَّ مِنْ أَعَفِّ النَّاسِ قِتْلَةً أَهْلَ الإِيمَانِ » .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
28638, İM002681
Hadis:
حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ الدَّوْرَقِىُّ حَدَّثَنَا هُشَيْمٌ عَنْ مُغِيرَةَ عَنْ شِبَاكٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ عَلْقَمَةَ قَالَ قَالَ عَبْدُ اللَّهِ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « إِنَّ مِنْ أَعَفِّ النَّاسِ قِتْلَةً أَهْلَ الإِيمَانِ » .
Tercemesi:
Bize Ya'kub b. İbrahim ed-Devrakî, ona Hüşeym, ona Muğire, ona Şibâk, ona İbrahim, ona Alkame, ona da Abdullah'tan (b. Mes'ûd) rivayet edildiğine göre; Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur:
"Herhangi bir canlıyı (meşru bir sebeple) öldürürken de insanların en merhametlisi iman ehlidir."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Diyât 30, /433
Senetler:
1. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Mesud (Abdullah b. Mesud b. Gafil b. Habib b. Şemh)
2. Ebu Şibl Alkame b. Kays en-Nehaî (Alkame b. Kays b. Abdullah b. Malik b. Alkame)
3. Ebu İmran İbrahim en-Nehaî (İbrahim b. Yezid b. Kays b. Esved b. Amr)
4. Şibâk ed-Dabbî (Şibâk)
5. Ebu Hişam Muğira b. Miksem ed-Dabbî (Muğira b. Miksem)
6. Ebu Muaviye Hüşeym b. Beşir es-Sülemî (Hüşeym b. Beşir b. el-Kasım b. Dinar)
7. Ebu Yusuf Yakub b. İbrahim el-Abdî (Yakub b. İbrahim b. Kesir b. Zeyd b. Eflah)
Konular:
Eziyet, işkence (müsle), yasak olması
Merhamet, insanlara
حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ مَنْصُورٍ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ السَّلاَمِ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِى فَرْوَةَ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ رَوْحِ بْنِ زِنْبَاعٍ عَنْ جَدِّهِ أَنَّهُ قَدِمَ عَلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَقَدْ خَصَى غُلاَمًا لَهُ فَأَعْتَقَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم بِالْمُثْلَةِ .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
28627, İM002679
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو بَكْرِ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا إِسْحَاقُ بْنُ مَنْصُورٍ قَالَ حَدَّثَنَا عَبْدُ السَّلاَمِ عَنْ إِسْحَاقَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِى فَرْوَةَ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ رَوْحِ بْنِ زِنْبَاعٍ عَنْ جَدِّهِ أَنَّهُ قَدِمَ عَلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَقَدْ خَصَى غُلاَمًا لَهُ فَأَعْتَقَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم بِالْمُثْلَةِ .
Tercemesi:
Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe, ona İshak b. Mansur, ona Abdüsselam, ona İshak b. Abdullah b. Ebu Ferve, ona Seleme b. Ravh b. Zinbâ', ona da dedesi Zinbâ'dan (Ebu Ravh) rivayet edildiğine Kendisi bir kölesinin yumurtalarım çekip çıkarmış (veya erkeklik organım kesmiş) olarak Peygamber'in (sav) huzuruna vardı. Peygamber (sav) bu işkenceye karşı köleyi azadladı (azadlığına hükmetti).
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Diyât 29, /433
Senetler:
1. Ebu Ravh Zinbâ' b. Ravh el-Cüzamî (Zinbâ' b. Ravh)
2. Seleme b. Ravh el-Cüzâmî (Seleme b. Ravh b. Zinbâ')
3. Ebu Süleyman İshak b. Abdullah el-Kuraşi (İshak b. Abdullah b. Abdurrahman b. Esved b. Sevade)
4. Ebu Bekir Abdüsselam b. Harb el-Mülai (Abdüsselam b. Harb b. Selm)
5. İshak b. Mansur es-Selûlî (İshak b. Mansur es-Selûlî)
6. Ebu Bekir İbn Ebu Şeybe el-Absî (Abdullah b. Muhammed b. İbrahim b. Osman)
Konular:
Hadım, iğdiş olma ya da etme
Köle, Cariye, azadı, insan hürriyeti
Yargı, diyet, azaların
حَدَّثَنَا رَجَاءُ بْنُ الْمُرَجَّى السَّمَرْقَنْدِىُّ حَدَّثَنَا النَّضْرُ بْنُ شُمَيْلٍ حَدَّثَنَا أَبُو حَمْزَةَ الصَّيْرَفِىُّ حَدَّثَنِى عَمْرُو بْنُ شُعَيْبٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ قَالَ جَاءَ رَجُلٌ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم صَارِخًا فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « مَا لَكَ » . قَالَ سَيِّدِى رَآنِى أُقَبِّلُ جَارِيَةً لَهُ فَجَبَّ مَذَاكِيرِى . فَقَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم « عَلَىَّ بِالرَّجُلِ » . فَطُلِبَ فَلَمْ يُقْدَرْ عَلَيْهِ . فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « اذْهَبْ فَأَنْتَ حُرٌّ » . قَالَ عَلَى مَنْ نُصْرَتِى يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ يَقُولُ أَرَأَيْتَ إِنِ اسْتَرَقَّنِى مَوْلاَىَ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « عَلَى كُلِّ مُؤْمِنٍ أَوْ مُسْلِمٍ » .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
28634, İM002680
Hadis:
حَدَّثَنَا رَجَاءُ بْنُ الْمُرَجَّى السَّمَرْقَنْدِىُّ حَدَّثَنَا النَّضْرُ بْنُ شُمَيْلٍ حَدَّثَنَا أَبُو حَمْزَةَ الصَّيْرَفِىُّ حَدَّثَنِى عَمْرُو بْنُ شُعَيْبٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ قَالَ جَاءَ رَجُلٌ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم صَارِخًا فَقَالَ لَهُ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « مَا لَكَ » . قَالَ سَيِّدِى رَآنِى أُقَبِّلُ جَارِيَةً لَهُ فَجَبَّ مَذَاكِيرِى . فَقَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم « عَلَىَّ بِالرَّجُلِ » . فَطُلِبَ فَلَمْ يُقْدَرْ عَلَيْهِ . فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « اذْهَبْ فَأَنْتَ حُرٌّ » . قَالَ عَلَى مَنْ نُصْرَتِى يَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ يَقُولُ أَرَأَيْتَ إِنِ اسْتَرَقَّنِى مَوْلاَىَ فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « عَلَى كُلِّ مُؤْمِنٍ أَوْ مُسْلِمٍ » .
Tercemesi:
Bize Raca b. el-Muracca es-Semerkandî, ona en-Nadr b. Şümeyl, ona Ebu Hamza es-Sayrefî, ona Amr b. Şuayb, ona babası, ona da Amr b. Şuayb'in dedesinden (Abdullah b. Amr b. el-Âs) rivayet edildiğine göre şöyle demiştir: (Köle) bir adam imdâd, diye bağırarak Peygamber'in (sav) yanına geldi. Rasulullah (sav) ona:
"Neyin var?" buyurdu. Köle: Efendim beni bir cariyesini öptüğüm esnada gördü, bu nedenle benim erkeklik organımı kesti, dedi. Peygamber (sav) (sahâbelere)
"O herifi bana getiriniz," buyurdu. Adam arandı. Fakat bulunamadı. Bunun üzerine Rasulullah (sav) (köleye):
"Git. Sen hürsün," buyurdu. (Râvî) demiştir ki: Köle: Yâ Rasulullah! Efendim beni köleleştirmek isterse bana yardımcı olmanın kimin üzerine (vâcib) olduğunu söyler misin? diye sordu. Rasulullah (sav) de:
"Her mü'min veya her müsülüman üzerine (vâcib) dir," buyurdu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Diyât 29, /433
Senetler:
1. Ebu Muhammed Abdullah b. Amr es-Sehmî (Abdullah b. Amr b. Âs b. Vail b. Haşim)
2. Şuayb b. Muhammed es-Sehmi (Şuayb b. Muhammed b. Abdullah b. Amr b. As)
3. Ebu İbrahim Amr b. Şuayb el-Kuraşi (Amr b. Şuayb b. Muhammed b. Abdullah b. Amr b. As)
4. Ebu Hasan Nadr b. Şümeyl el-Mazinî (Nadr b. Şümeyl b. Hareşe)
5. Ebu Ahmed Raca b. Muracca el-Ğifarî (Raca b. Muracca b. Rafi')
Konular:
Köle, Cariye, azadı, insan hürriyeti
Ticaret, Vela, hakkını satmak veya hibe etmenin yasak olması
Yargı, diyet, azaların
Öneri Formu
Hadis Id, No:
28640, İM002682
Hadis:
حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا غُنْدَرٌ عَنْ شُعْبَةَ عَنْ مُغِيرَةَ عَنْ شِبَاكٍ عَنْ إِبْرَاهِيمَ عَنْ هُنَىِّ بْنِ نُوَيْرَةَ عَنْ عَلْقَمَةَ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « إِنَّ أَعَفَّ النَّاسِ قِتْلَةً أَهْلُ الإِيمَانِ » .
Tercemesi:
Bize Osman b. Ebu Şeybe, ona Ğunder, ona Şu'be, ona Muğire, ona Şibak, ona İbrahim, ona Hüney b. Nüveyre, ona Alkame, ona da Abdullah (b. Mes'ûd)'dan rivayet edildiğine göre; Rasulullah (sav) şöyle buyurdu, demiştir:
"Herhangi bir canlıyı (meşru bir sebeple) öldürürken insanların en merhametlisi îman ehlidir."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Diyât 30, /43
Senetler:
1. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Mesud (Abdullah b. Mesud b. Gafil b. Habib b. Şemh)
2. Ebu Şibl Alkame b. Kays en-Nehaî (Alkame b. Kays b. Abdullah b. Malik b. Alkame)
3. Hüney b. Nüveyre ed-Dabbî (Hüney b. Nüveyre)
4. Ebu İmran İbrahim en-Nehaî (İbrahim b. Yezid b. Kays b. Esved b. Amr)
5. Şibâk ed-Dabbî (Şibâk)
6. Ebu Hişam Muğira b. Miksem ed-Dabbî (Muğira b. Miksem)
7. Şube b. Haccâc el-Atekî (Şu'be b. Haccac b. Verd)
8. Gunder Muhammed b. Cafer el-Hüzelî (Muhammed b. Cafer el-Hüzeli)
9. Ebu Hasan Osman b. Ebu Şeybe el-Absî (Osman b. Muhammed b. İbrahim)
Konular:
Eziyet, işkence (müsle), yasak olması
Merhamet, hayvanlara
Merhamet, insanlara
Öneri Formu
Hadis Id, No:
28653, İM002683
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ الأَعْلَى الصَّنْعَانِىُّ حَدَّثَنَا الْمُعْتَمِرُ بْنُ سُلَيْمَانَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ حَنَشٍ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ « الْمُسْلِمُونَ تَتَكَافَأُ دِمَاؤُهُمْ وَهُمْ يَدٌ عَلَى مَنْ سِوَاهُمْ يَسْعَى بِذِمَّتِهِمْ أَدْنَاهُمْ وَيُرَدُّ عَلَى أَقْصَاهُمْ » .
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Abdüla'la es-Sanânî, ona el-Mu'temir b. Süleyman, ona babası, ona Heneş, ona İkrime, ona da (Abdullah) b. Abbas'tan rivayet edildiğine göre; Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur:
"Müslümanların kanları (kısas ve diyet hususunda) eşittir. Ve onlar, başkalarına (yâni düşmanlarına) karşı tek el (gibi olmalı) dır. Onların (kâfirlere verebilecekleri mal, can ve namus) teminatını (mertebece) en düşük olanı akdedebilir (verebilir). Ve (savaşta alınan ganimet düşman saflarına en yakın olanlar tarafından) en uzak olana iade edilir (yâni hissesi verilir)"
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Diyât 31, /434
Senetler:
1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. İkrime Mevla İbn Abbas (İkrime)
3. Hüseyin b. Kays er-Rahabî (Hüseyin b. Kays)
4. Ebu Mu'temir Süleyman b. Tarhân et-Teymî (Süleyman b. Tarhân)
5. Ebu Muhammed Mu'temir b. Süleyman et-Teymi (Mu'temir b. Süleyman b. Tarhân)
6. Muhammed b. Abdüla'la el-Kaysî (Muhammed b. Abdüla'la)
Konular:
Müslüman, Eman vermek/Emanete riayet
Yargı, Hukukta eşitlik
Öneri Formu
Hadis Id, No:
28669, İM002684
Hadis:
حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ سَعِيدٍ الْجَوْهَرِىُّ حَدَّثَنَا أَنَسُ بْنُ عِيَاضٍ أَبُو حَمْزَةَ عَنْ عَبْدِ السَّلاَمِ بْنِ أَبِى الْجَنُوبِ عَنِ الْحَسَنِ عَنْ مَعْقِلِ بْنِ يَسَارٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « الْمُسْلِمُونَ يَدٌ عَلَى مَنْ سِوَاهُمْ وَتَتَكَافَأُ دِمَاؤُهُمْ » .
Tercemesi:
Bize İbrahim b. Said el-Cevheri, ona Enes b. İyaz Ebu Hamza, ona Abdusselam b. Ebu'l-Cenûb, ona el-Hasan, ona da Ma'kil b. Yesâr'dan rivâyet edildiğine göre; Rasulullah (sav) şöyle buyurdu, demiştir:
"Müslümanlar başkalarına (düşmanlarına) karşı tek el (gibi olmalı) dır ve kanları (kısas ve diyet hususunda) eşittir."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Diyât 31, /434
Senetler:
1. Ebu Abdullah Ma'kıl b. Yesar (Ma'kıl b. Yesar b. Abdullah b. Muabbir b. Harak)
2. Ebu Said Hasan el-Basrî (Hasan b. Yesâr)
3. Abdusselam b. Ebû Cenûb el-Medenî (Abdusselâm b. Ebû Cenûb)
4. Ebu Damra Enes b. İyaz el-Leysî (Enes b. İyaz b. Damra)
5. İbrahim b. Said el-Cevheri (İbrahim b. Said)
Konular:
Cemaat, birlik olma
Yargı, Hukukta eşitlik
Öneri Formu
Hadis Id, No:
28674, İM002685
Hadis:
حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ عَمَّارٍ حَدَّثَنَا حَاتِمُ بْنُ إِسْمَاعِيلَ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ عَيَّاشٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ شُعَيْبٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « يَدُ الْمُسْلِمِينَ عَلَى مَنْ سِوَاهُمْ تَتَكَافَأُ دِمَاؤُهُمْ وَأَمْوَالُهُمْ وَيُجِيرُ عَلَى الْمُسْلِمِينَ أَدْنَاهُمْ وَيَرُدُّ عَلَى الْمُسْلِمِينَ أَقْصَاهُمْ » .
Tercemesi:
Bize Hişam b. Ammar, ona Hatim b. İsmail, ona Abdurrahman b. Ayyaş, ona Amr b. Şuayb, ona babası, ona da Amr b. Şuayb'ın dedesinden (Abdullah b. Amr b. el-Âs) rivayet edildiğine göre; Rasulullah (sav) şöyle buyurdu, demiştir:
"Müslümanların (birlik ve beraberlik) eli onlardan olmayanlara (düşmanlarına) karşı (olmalı) dır. Müslümanların kanları (kısas ve diyet hususunda) ve malları eşittir. Müslümanların (mertebece) en düşüğü hepsinin adına (kâfire mal, can ve namus) teminatı verebilir ve (savaşta) müslümanların en uzak olanları (yâni düşmana en yakın olanları ele geçirdikleri ganimeti düşmana uzak olan) müslümanlara iade eder (yâni hisselerini verir)."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Diyât 31, /434
Senetler:
1. Ebu Muhammed Abdullah b. Amr es-Sehmî (Abdullah b. Amr b. Âs b. Vail b. Haşim)
2. Şuayb b. Muhammed es-Sehmi (Şuayb b. Muhammed b. Abdullah b. Amr b. As)
3. Ebu İbrahim Amr b. Şuayb el-Kuraşi (Amr b. Şuayb b. Muhammed b. Abdullah b. Amr b. As)
4. Abdurrahman b. Ayyaş el-Ensârî (Abdurrahman b. Ayyaş)
5. Ebu İsmail Hatim b. İsmail el-Harisî (Hatim b. İsmail b. Muhammed)
6. Hişam b. Ammar es-Sülemî (Hişam b. Ammar es-Sülemî)
Konular:
Cemaat, birlik olma
Yargı, Hukukta eşitlik
Öneri Formu
Hadis Id, No:
28702, İM002686
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو كُرَيْبٍ حَدَّثَنَا أَبُو مُعَاوِيَةَ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَمْرٍو عَنْ مُجَاهِدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَمْرٍو قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « مَنْ قَتَلَ مُعَاهِدًا لَمْ يَرَحْ رَائِحَةَ الْجَنَّةِ وَإِنَّ رِيحَهَا لَيُوجَدُ مِنْ مَسِيرَةِ أَرْبَعِينَ عَامًا » .
Tercemesi:
Bize Ebu Küreyb, ona Ebu Muaviye, ona el-Hasan b. Amr, ona Mücahid, ona da Abdullah'tan b. Amr (b. el-As) rivayet edildiğine göre; Rasulullah (sav) şöyle buyurdu, demiştir; "(Müslümanlardan) kim bir muâhed (yâni zimmîyi (haksız yere) öldürürse o kimse Cennet kokusu kokamaz. Halbuki Cennet kokusu kırk yıllık mesafede bulunur."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Diyât 32, /434
Senetler:
1. Ebu Muhammed Abdullah b. Amr es-Sehmî (Abdullah b. Amr b. Âs b. Vail b. Haşim)
2. Ebu Haccac Mücahid b. Cebr el-Kuraşî (Mücahid b. Cebr)
3. Hasan b. Amr et-Temimî (Hasan b. Amr)
4. Ebu Muaviye Muhammed b. Hâzim el-A'mâ ed-Darîr (Muhammed b. Hazim)
5. Ebu Küreyb Muhammed b. Alâ el-Hemdânî (Muhammed b. Alâ b. Kureyb)
Konular:
Yargı, adam öldürmek
Zimmet Ehli, Hukuku
Öneri Formu
Hadis Id, No:
28708, İM002687
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ حَدَّثَنَا مَعْدِىُّ بْنُ سُلَيْمَانَ أَنْبَأَنَا ابْنُ عَجْلاَنَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ « مَنْ قَتَلَ مُعَاهِدًا لَهُ ذِمَّةُ اللَّهِ وَذِمَّةُ رَسُولِهِ لَمْ يَرَحْ رَائِحَةَ الْجَنَّةِ وَرِيحُهَا لَيُوجَدُ مِنْ مَسِيرَةِ سَبْعِينَ عَامًا » .
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Beşşar, ona Ma'dî b. Süleyman, ona İbn Aclan, ona babası, ona da Ebu Hureyre'den rivayet edildiğine göre; Peygamber (sav) şöyle buyurdu, demiştir:
"(Müslümanlardan) kim, Allah'ın teminatına ve Resulünün teminatına (yâni dinen geçerli sayılan teminata) sahip olan bir muâd (yâni zimmiyi (haksız yere) öldürürse, o kimse Cennet kokusu kokamaz. Halbuki Cennet kokusu yetmiş yıllık mesafede bulunur."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Diyât 32, /434
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Aclân Mevla Fatıma bt. Utbe (Aclân)
3. Ebu Abdullah Muhammed b. Aclân el-Kuraşî (Muhammed b. Aclân)
4. Ebu Süleyman Ma'dî b. Süleyman el-Basrî (Ma'dî b. Süleyman)
5. Muhammed b. Beşşâr el-Abdî (Muhammed b. Beşşâr b. Osman)
Konular:
Yargı, adam öldürmek
Zimmet Ehli, Hukuku
Öneri Formu
Hadis Id, No:
28715, İM002688
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ الْمَلِكِ بْنِ أَبِى الشَّوَارِبِ حَدَّثَنَا أَبُو عَوَانَةَ عَنْ عَبْدِ الْمَلِكِ بْنِ عُمَيْرٍ عَنْ رِفَاعَةَ بْنِ شَدَّادٍ الْقِتْبَانِىِّ قَالَ لَوْلاَ كَلِمَةٌ سَمِعْتُهَا مِنْ عَمْرِو بْنِ الْحَمِقِ الْخُزَاعِىِّ لَمَشَيْتُ فِيمَا بَيْنَ رَأْسِ الْمُخْتَارِ وَجَسَدِهِ سَمِعْتُهُ يَقُولُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « مَنْ أَمِنَ رَجُلاً عَلَى دَمِهِ فَقَتَلَهُ فَإِنَّهُ يَحْمِلُ لِوَاءَ غَدْرٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ » .
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Abdülmelik b. Ebu'ş-Şevarib, ona Ebu Avâne, ona Abdülmelik b. Umeyr, ona da Rifâa b. Şeddâd el-Fityânî şöyle demiştir: Amr b. el-Hamık el-Huzâi'den işittiğim bir kelime (hadis) olmasaydı, beri el-Muhtâr'ın başı ile cesedi (ni birbirinden ayırıp) arasında yürüyecektim. Ben Amr b. el-Hamık'tan şöyle söylerken işittim. Rasulullah (sav) buyurdu ki:
"Kim bir adama can teminatım verip sonra onu öldürürse şüphesiz o kimse kıyamet günü bir gadir (zulüm) sancağını taşıyacaktır."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, Diyât 33, /434
Senetler:
1. Amr b. Hamık el-Huzaî (Amr b. Hamık b. Kahin b. Habib b. Amr)
2. Ebu Asım Rifaa b. Şeddad el-Beceli (Rifaa b. Şeddad b. Abdullah b. Kays)
3. Abdülmelik b. Umeyr el-Lahmî (Abdülmelik b. Umeyr b. Süveyd)
4. Ebu Avane Vazzah b. Abdullah el-Yeşkurî (Vazzah b. Abdullah)
5. Muhammed b. Abdülmelik el-Basri (Muhammed b. Abdülmelik b. Muhammed b. Abdullah b. Halid b. Üseyd)
Konular:
Müslüman, Eman vermek/Emanete riayet
Yargı, adam öldürmek
Zulüm, zulüm cezasız kalmaz
Giriş