حَدَّثَنَا سَعِيدُ بْنُ عَبْدِ الْجَبَّارِ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ - يَعْنِى ابْنَ مُحَمَّدٍ - عَنْ أَبِى الْيَمَانِ عَنْ أُمِّ ذَرَّةَ عَنْ عَائِشَةَ أَنَّهَا قَالَتْ : " كُنْتُ إِذَا حِضْتُ نَزَلْتُ عَنِ الْمِثَالِ عَلَى الْحَصِيرِ فَلَمْ نَقْرُبْ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَلَمْ نَدْنُ مِنْهُ حَتَّى نَطْهُرَ."

Bize Said b. Abdülcebbar, ona Abdülaziz b. Muhammed, ona Ebu'l-Yeman, ona Ümmü Zerre, ona da Hz. Aişe şöyle demiştir: "Ben hayızlı olduğum zaman, yataktan bir hasırın üzerine iner ve temizleninceye kadar Rasulullah'a (sav) yaklaşmazdık."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 107, /68

حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ حَدَّثَنَا حَمَّادٌ عَنْ أَيُّوبَ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنْ بَعْضِ أَزْوَاجِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم: "أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم كَانَ إِذَا أَرَادَ مِنَ الْحَائِضِ شَيْئًا أَلْقَى عَلَى فَرْجِهَا ثَوْبًا."

Bize Musa b. İsmail, ona Hammad, ona Eyyüb, ona İkrime, ona da Hz. Peygamber'in hanımlarından birisi şöyle demiştir: "Rasulullah (sav) hayızlı olan hanımına yaklaşmak istediğinde, belden aşağısı üzerini bir bez örterdi."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 107, /69

حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا جَرِيرٌ عَنِ الشَّيْبَانِىِّ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ الأَسْوَدِ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَائِشَةَ - رضى الله عنها - قَالَتْ : "كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَأْمُرُنَا فِى فَوْحِ حَيْضِنَا أَنْ نَتَّزِرَ ثُمَّ يُبَاشِرُنَا وَأَيُّكُمْ يَمْلِكُ إِرْبَهُ كَمَا كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم يَمْلِكُ إِرْبَهُ."

Bize Osman b. Ebu Şeybe, ona Cerir, ona eş-Şeybanî, ona Abdurrahman b. Esved, ona babası, ona da Hz. Aişe şöyle demiştir: "Rasulullah (sav) hayızımızın ilk günlerinde bize izar sarmamızı emreder, sonra da tenini tenimize dokundururdu. Sizlerden hanginiz Rasulullah'ın nefsine hakim olduğu gibi nefsine hakim olabilir?"

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 107, /69

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ يُونُسَ وَعَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ النُّفَيْلِىُّ قَالاَ حَدَّثَنَا زُهَيْرٌ حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ عُرْوَةَ عَنْ عُرْوَةَ عَنْ عَائِشَةَ أَنَّ فَاطِمَةَ بِنْتَ أَبِى حُبَيْشٍ جَاءَتْ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَتْ إِنِّى امْرَأَةٌ أُسْتَحَاضُ فَلاَ أَطْهُرُ أَفَأَدَعُ الصَّلاَةَ قَالَ: "إِنَّمَا ذَلِكِ عِرْقٌ وَلَيْسَتْ بِالْحَيْضَةِ فَإِذَا أَقْبَلَتِ الْحَيْضَةُ فَدَعِى الصَّلاَةَ وَإِذَا أَدْبَرَتْ فَاغْسِلِى عَنْكِ الدَّمَ ثُمَّ صَلِّى."

Bize Ahmed b. Yunus ve Abdullah b. Muhammed en-Nüfeyl, onlara Züheyr, ona Hişam b. Urve, ona Urve, ona da Hz. Aişe şöyle demiştir: Fatıma bt. Ebu Hubeyş, Rasulullah'a (sav) gelerek ben istihaze (hastalık) kanı gören bir kadınım. Hiç temizlenemiyorum. Namazı terk edeyim mi? diye sorduğunda Rasulullah (sav), şöyle buyurdu: "Bu hayız kanı değil, bir damardan akan kandır. Hayız zamanın gelince namazı bırak, bitince de kanını yıka ve namazını kıl."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 109, /71

حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ مَسْلَمَةَ الْقَعْنَبِىُّ عَنْ مَالِكٍ عَنْ هِشَامٍ بِإِسْنَادِ زُهَيْرٍ وَمَعْنَاهُ وَقَالَ: "فَإِذَا أَقْبَلَتِ الْحَيْضَةُ فَاتْرُكِى الصَّلاَةَ فَإِذَا ذَهَبَ قَدْرُهَا فَاغْسِلِى الدَّمَ عَنْكِ وَصَلِّى."

Bize Abdullah b. Mesleme el-Ka'nebî, ona Malik, ona Hişam, Züheyr hadisinin isnadı ile evvelki hadisin manasını rivayet ederek Rasulullah'ın (sav) şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir: "Hayız zamanın gelince namazı terk et, hayız günleri gidince kanını yıka ve namazı kıl."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 109, /71

حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ حَدَّثَنَا أَبُو عَقِيلٍ عَنْ بُهَيَّةَ قَالَتْ: سَمِعْتُ امْرَأَةً تَسْأَلُ عَائِشَةَ عَنِ امْرَأَةٍ فَسَدَ حَيْضُهَا وَأُهَرِيقَتْ دَمًا: " فَأَمَرَنِى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَنْ آمُرَهَا فَلْتَنْظُرْ قَدْرَ مَا كَانَتْ تَحِيضُ فِى كُلِّ شَهْرٍ وَحَيْضُهَا مُسْتَقِيمٌ فَلْتَعْتَدَّ بِقَدْرِ ذَلِكَ مِنَ الأَيَّامِ ثُمَّ لْتَدَعِ الصَّلاَةَ فِيهِنَّ أَوْ بِقَدْرِهِنَّ ثُمَّ لْتَغْتَسِلْ ثُمَّ لْتَسْتَثْفِرْ بِثَوْبٍ ثُمَّ لْتُصَلِّى."

Bize Musa b. İsmail, ona Ebu Akîl, ona da Büheyye, düzensiz adet görüp, kendisinden devamlı kan gelen bir kadının durumunu Aişe'ye sorduğunu işittim, dedi ve Bu konuda Rasulullah'ın (sav), Aişe'ye şöyle emrettiğini bildirdi: "O kadın âdeti düzgünken her ay hayız olduğu günleri belirlesin, o kadar günü sayıp o günlerde namazı terk etsin, sonra da yıkanıp avret mahalline bir bez koysun ve namazını kılsın.'"

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 110, /72

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ صَالِحٍ حَدَّثَنَا عَنْبَسَةُ حَدَّثَنَا يُونُسُ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ أَخْبَرَتْنِى عَمْرَةُ بِنْتُ عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ أُمِّ حَبِيبَةَ بِهَذَا الْحَدِيثِ قَالَتْ : "عَائِشَةُ رَضِىَ اللَّهُ عَنْهَا . فَكَانَتْ تَغْتَسِلُ لِكُلِّ صَلاَةٍ."

Bize Ahmed b. Salih, ona Anbese, ona Yunus, ona İbn Şihab ona Amra bt. Abdurrahman, ona da Ümmü Habibe önceki hadisi nakletti ve şöyle dedi: "Hz. Aişe, O, (Ümmü Habibe) her namaz için guslederdi, dedi."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 111, /74

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِسْحَاقَ الْمُسَيَّبِىُّ حَدَّثَنِى أَبِى عَنِ ابْنِ أَبِى ذِئْبٍ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ عُرْوَةَ وَعَمْرَةَ بِنْتِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ عَائِشَةَ "أَنَّ أُمَّ حَبِيبَةَ اسْتُحِيضَتْ سَبْعَ سِنِينَ فَأَمَرَهَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَنْ تَغْتَسِلَ فَكَانَتْ تَغْتَسِلُ لِكُلِّ صَلاَةٍ."

Bize Muhammed b. İshak el-Müseyyebi, ona babası, ona İbn Ebu Zi'b, ona İbn Şihab, ona Urve ve Amre bt. Abdurrahman, ona da Hz. Aişe şöyle demiştir: "Ümmü Habibe yedi sene istihaza oldu. Rasulullah (sav) kendisine yıkanmasını emretti. Bundan dolayı Ümmü Habibe, her namaz için yıkanırdı."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 111, /75

حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ يُونُسَ وَعَبْدُ اللَّهِ بْنُ مُحَمَّدٍ النُّفَيْلِىُّ قَالاَ حَدَّثَنَا زُهَيْرٌ حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ عُرْوَةَ عَنْ عُرْوَةَ عَنْ عَائِشَةَ أَنَّ فَاطِمَةَ بِنْتَ أَبِى حُبَيْشٍ جَاءَتْ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَتْ إِنِّى امْرَأَةٌ أُسْتَحَاضُ فَلاَ أَطْهُرُ أَفَأَدَعُ الصَّلاَةَ قَالَ: "إِنَّمَا ذَلِكِ عِرْقٌ وَلَيْسَتْ بِالْحَيْضَةِ فَإِذَا أَقْبَلَتِ الْحَيْضَةُ فَدَعِى الصَّلاَةَ وَإِذَا أَدْبَرَتْ فَاغْسِلِى عَنْكِ الدَّمَ ثُمَّ صَلِّى."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 109, /71

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ إِسْحَاقَ الْمُسَيَّبِىُّ حَدَّثَنِى أَبِى عَنِ ابْنِ أَبِى ذِئْبٍ عَنِ ابْنِ شِهَابٍ عَنْ عُرْوَةَ وَعَمْرَةَ بِنْتِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ عَائِشَةَ "أَنَّ أُمَّ حَبِيبَةَ اسْتُحِيضَتْ سَبْعَ سِنِينَ فَأَمَرَهَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَنْ تَغْتَسِلَ فَكَانَتْ تَغْتَسِلُ لِكُلِّ صَلاَةٍ."

• Ebû Davud Sünen-i Ebu Davud Tahâret 111, /75