Giriş

Bize Harun b. Abdullah el-Bezzâz, ona Ravh b. Ubâde, ona Hişam b. Hassan (el-Ezdî), ona da Hasan (el-Basrî), "Rabbimiz! Bize Dünya'da da güzellik, Âhiret'te de güzellik ver." [Bakara, 2/201] ayeti ile ilgili olarak şöyle demiştir: "Dünya'daki ile ilim ve ibadet, Âiheret'teki ile de Cennet kast edilmiştir." [Bize Muhammed b. Müsennâ, ona Halid b. Hâris, ona Humeyd, ona Sabit, ona da Enes (b. Malik), buna benzer bir rivayette bulunmuştur.]


    Öneri Formu
20491 T003488 Tirmizi, Daavât, 71

Bize Abdülvaris b. Abdussamed, ona babası [Abdussamed b. Abdulvâris], ona da Muhammed b. Salim, Sabit [b. Eslem] el-Bünanî'nin (kendisine) şöyle dediğini rivayet etti: 'Ey Muhammed [b. Salim]! Bir yerin ağrıdığında elini ağrının olduğu yere bırak ve şöyle dua et: 'Bismillâh! Bu ağrım sebebiyle çektiğim ızdırabın şerrinden Allah’ın güç ve kudretine sığınırım. Sonra elini (ordan) kaldır. Sonra aynı şeyi tek sayılı [üç-beş defa] olarak tekrar et. Çünkü Enes b. Malik, "Rasulullah'ın (sav) bu şekilde buyurduğunu" bize rivayet etti.' (Tirmizî): Bu isnadla bu hadis hasen-garibtir. Muhammed b. Sâlim, Basralı bir hadis alimidir.


    Öneri Formu
21288 T003588 Tirmizi, Daavât, 125


Açıklama: Ezher b. Said ile Temim ed-Dârî arasında inkıta' vardır. İlgili duanın tercümesi: Allah'tan başka hiçbir ilah olmadığına, sadece O'nun olduğuna şahitlik ediyorum. Tek, bir ve hiçbir şeye muhtaç olmayan, aksine herşeyin kendisine muhtaç olduğu ilah olarak O'nun hiçbir ortağı yoktur. Ne bir eş, ne de bir çocuk edinmiştir. Hiç kimse ona denk değildir.

    Öneri Formu
20459 T003473 Tirmizi, Daavât, 62


    Öneri Formu
21291 T003590 Tirmizi, Daavât, 126


Açıklama: Kültürümüzde Hadisler projesini ilgilendiren kısım: توكلت على الله

    Öneri Formu
20347 T003426 Tirmizi, Daavât, 34


Açıklama: İlgili duanın Arapça'sı: Allahümme'rzüknî hubbeke ve hubbe men yenfeunî hubbuhû indeke! Allahümme! Mâ razektenî mimmâ ühibbu fe'c'alhü kuvveten lî fî mâ tühibbu! Ve mâ zeveyte annî mimmâ ühibbu fe'c'alhü lî ferâğan fî mâ tühibbu!

    Öneri Formu
20963 T003491 Tirmizi, Daavât, 73


Açıklama: Mükateb; belli şartları yerine getirdiği taktirde hürriyetini kazanması üzerine efendisiyle anlaşma yapan köle için kullanılan sıfattır. Bkz. Ali el-Kârî, Mirkâtü'l-Mefâtîh, IV, 1699. Bu yaptıkları anlaşmaya da rivayette geçtiği üzere "mükâtebe" ismi verilmektedir.

    Öneri Formu
21239 T003563 Tirmizi, Daavât, 110


    Öneri Formu
20360 T003429 Tirmizi, Daavât, 36


    Öneri Formu
21338 T003597 Tirmizi, Daavât,128


    Öneri Formu
282380 T003429-2 Tirmizi, Daavât, 36