Açıklama: Hadis sahihtir. Ancak Hasan el-Basrî, Ebû Hureyre'den hadis işitmemiştir. Ancak bunu hadis Ebû Hureyre'den gelen başka bir tarik ile tashîh edilmiştir.
Öneri Formu
Hadis Id, No:
46006, HM008643
Hadis:
قَالَ حَدَّثَنَاه أَسْوَدُ بْنُ عَامِرٍ قَالَ حَدَّثَنَا جَرِيرُ بْنُ حَازِمٍ عَنِ الْحَسَنِ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ قَالَ
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ إِنَّ الرَّجُلَ لَيَتَكَلَّمُ بِالْكَلِمَةِ مَا يَرَى أَنْ تَبْلُغَ حَيْثُ بَلَغَتْ يَهْوِي بِهَا فِي النَّارِ سَبْعِينَ خَرِيفًا
Tercemesi:
Bize Esved b. Amir, ona Cerir b. Hazim, ona Hasan, ona Ebu Hüreyre (ra), Rasulullahın (sav) şöyle dediğini rivayet etmiştir:
"İnsan nereye varacağını bilmeden öyle bir söz söyler ki, o söz sebebiyle cehennemde yetmiş yıllık mesafeye düşer."
Açıklama:
Hadis sahihtir. Ancak Hasan el-Basrî, Ebû Hureyre'den hadis işitmemiştir. Ancak bunu hadis Ebû Hureyre'den gelen başka bir tarik ile tashîh edilmiştir.
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed, Ebu Hureyre 8643, 3/335
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Ebu Said Hasan el-Basrî (Hasan b. Yesâr)
3. Ebu Nadr Cerîr b. Hazım el-Ezdî (Cerir b. Hâzim b. Zeyd b. Abdullah b. Şucâ')
4. Şâzân Esved b. Âmir eş-Şâmî (Esved b. Âmir)
Konular:
Adab, sohbet adabı
Ahlak, söylenilmemesi gereken söz
Konuşma, konuşma adabı
KTB, ADAB
Söz, sözün sorumluluğu
Söz, yerinde ve yeterince olanı güzeldir
Açıklama: Hadis sahih olup iki farklı isnadı vardır. Birinci isnadın ricâli sikadır. Ancak onda inkıta' vardır. İnkıta' ثُمَامَةَ 'den kaynaklanmaktadır. Çünkü o Ebû Hureyre'den hadis işitmemiştir. İkinci isnad ise حَمَّادٌ وَحَبِيبُ بْنُ الشَّهِيدِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِيرِينَ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ şeklindedir. Bu isnad Müslim'in şartına göre sahihtir.
Öneri Formu
Hadis Id, No:
46004, HM008642
Hadis:
حَدَّثَنَا الْأَسْوَدُ بْنُ عَامِرٍ حَدَّثَنَا حَمَّادٌ يَعْنِي ابْنَ سَلَمَةَ عَنْ ثُمَامَةَ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ
أَنَّ النَّبِيَّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ إِذَا وَقَعَ الذُّبَابُ فِي إِنَاءِ أَحَدِكُمْ فَلْيَغْمِسْهُ فَإِنَّ فِي أَحَدِ جَنَاحَيْهِ دَاءً وَفِي الْآخَرِ دَوَاءً
قَالَ حَمَّادٌ وَحَبِيبُ بْنُ الشَّهِيدِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِيرِينَ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ عَنْ النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ مِثْلَهُ
Tercemesi:
Açıklama:
Hadis sahih olup iki farklı isnadı vardır. Birinci isnadın ricâli sikadır. Ancak onda inkıta' vardır. İnkıta' ثُمَامَةَ 'den kaynaklanmaktadır. Çünkü o Ebû Hureyre'den hadis işitmemiştir. İkinci isnad ise حَمَّادٌ وَحَبِيبُ بْنُ الشَّهِيدِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِيرِينَ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ şeklindedir. Bu isnad Müslim'in şartına göre sahihtir.
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ahmed b. Hanbel, Müsned-i Ahmed, Ebu Hureyre 8642, 3/334
Senetler:
()
Konular:
Tedavi, sineğin kanadında şifa/zehir olduğu