حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُتَوَكِّلِ الْعَسْقَلاَنِىُّ وَالْحَسَنُ بْنُ عَلِىٍّ قَالاَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ أَبِى سَلَمَةَ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ أَنَّ رَجُلاً مِنْ أَسْلَمَ جَاءَ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَاعْتَرَفَ بِالزِّنَا فَأَعْرَضَ عَنْهُ ثُمَّ اعْتَرَفَ فَأَعْرَضَ عَنْهُ حَتَّى شَهِدَ عَلَى نَفْسِهِ أَرْبَعَ شَهَادَاتٍ فَقَالَ لَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم "أَبِكَ جُنُونٌ." قَالَ لاَ. قَالَ "أَحْصَنْتَ." قَالَ نَعَمْ. قَالَ فَأَمَرَ بِهِ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم فَرُجِمَ فِى الْمُصَلَّى فَلَمَّا أَذْلَقَتْهُ الْحِجَارَةُ فَرَّ فَأُدْرِكَ فَرُجِمَ حَتَّى مَاتَ فَقَالَ لَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم خَيْرًا وَلَمْ يُصَلِّ عَلَيْهِ.
Bize Muhammed b. Mütevekkil Askalani ve Hasan b. Ali, onlara Abdürrezzzak, ona Mamer, ona ez-Zührî, ona Ebu Seleme, ona da Cabir b. Abdullah şöyle rivayet etmiştir:
"Eslem kabilesinden bir adam (Maiz b. Malik) Rasulullah'a (sav) gelip zina ettiğini itiraf etti. Rasulullah (sav) ondan yüz çevirdi. Adam sonra tekrar itiraf etti, Rasulullah (sav) yine yüz çevirdi. Bu hal, kendisi aleyhine dört defa şahitlik edinceye kadar sürdü. Nihayet Rasulullah (sav) ona “sen de bir akıl rahatsızlığı var mı?” dedi. Adam “hayır” dedi. Rasulullah (sav) “sen evlilik yaptın mı?” diye sordu. Adam “evet” dedi. Bunun üzerine Rasulullah (sav) emretti ve o zat musallada recmedildi. Taşlar kendisini acıtınca kaçtı. Ama yakalandı ve ölünceye kadar recmedildi. Rasulullah (sav) onun hakkında hayırla konuştu, ama cenaze namazını kılmadı."
Öneri Formu
Hadis Id, No:
33212, D004430
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُتَوَكِّلِ الْعَسْقَلاَنِىُّ وَالْحَسَنُ بْنُ عَلِىٍّ قَالاَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ أَبِى سَلَمَةَ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ أَنَّ رَجُلاً مِنْ أَسْلَمَ جَاءَ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَاعْتَرَفَ بِالزِّنَا فَأَعْرَضَ عَنْهُ ثُمَّ اعْتَرَفَ فَأَعْرَضَ عَنْهُ حَتَّى شَهِدَ عَلَى نَفْسِهِ أَرْبَعَ شَهَادَاتٍ فَقَالَ لَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم "أَبِكَ جُنُونٌ." قَالَ لاَ. قَالَ "أَحْصَنْتَ." قَالَ نَعَمْ. قَالَ فَأَمَرَ بِهِ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم فَرُجِمَ فِى الْمُصَلَّى فَلَمَّا أَذْلَقَتْهُ الْحِجَارَةُ فَرَّ فَأُدْرِكَ فَرُجِمَ حَتَّى مَاتَ فَقَالَ لَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم خَيْرًا وَلَمْ يُصَلِّ عَلَيْهِ.
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Mütevekkil Askalani ve Hasan b. Ali, onlara Abdürrezzzak, ona Mamer, ona ez-Zührî, ona Ebu Seleme, ona da Cabir b. Abdullah şöyle rivayet etmiştir:
"Eslem kabilesinden bir adam (Maiz b. Malik) Rasulullah'a (sav) gelip zina ettiğini itiraf etti. Rasulullah (sav) ondan yüz çevirdi. Adam sonra tekrar itiraf etti, Rasulullah (sav) yine yüz çevirdi. Bu hal, kendisi aleyhine dört defa şahitlik edinceye kadar sürdü. Nihayet Rasulullah (sav) ona “sen de bir akıl rahatsızlığı var mı?” dedi. Adam “hayır” dedi. Rasulullah (sav) “sen evlilik yaptın mı?” diye sordu. Adam “evet” dedi. Bunun üzerine Rasulullah (sav) emretti ve o zat musallada recmedildi. Taşlar kendisini acıtınca kaçtı. Ama yakalandı ve ölünceye kadar recmedildi. Rasulullah (sav) onun hakkında hayırla konuştu, ama cenaze namazını kılmadı."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Hudûd 24, /1010
Senetler:
1. Cabir b. Abdullah el-Ensârî (Cabir b. Abdullah b. Amr b. Haram b. Salebe)
2. Ebu Seleme b. Abdurrahman ez-Zuhrî (Abdullah b. Abdurrahman b. Avf b. Abduavf)
3. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)
4. Ebu Urve Mamer b. Raşid el-Ezdî (Mamer b. Râşid)
5. ُEbu Bekir Abdürrezzak b. Hemmam (Abdürrezzak b. Hemmam b. Nafi)
6. Hasan b. Ali el-Hüzeli (Hasan b. Ali b. Muhammed)
Konular:
Recm, cezası
Zina, zinanın sübutu
Bize Ebu Kamil, ona Yezid (İbn Zürey'); (T)
Bize Ahmed b. Meni', ona Yahya b. Zekeriyya, ona Davud, ona Ebu Nadre, ona da Ebu Said (ra) şöyle dedi:
"Rasulullah (sav) Maiz b. Malik'in recmedilmesini emredince, onu Baki'a çıkardık, Vallahi onu bağlamadık. O ayakta durdu. Ebu Kamil'in rivayetine göre Ravi devamla şöyle dedi: Biz ona kemik, toprak tezeği ve tuğla parçaları attık. Bunun üzerine Maiz kaçtı, biz de peşinden koştuk. Harra'nın yanına varınca karşımızda durdu. Biz de ona, ölünceye kadar Harra'nın taşlarıyla taşladık. Rasulullah (sav) ne onun için istiğfarda bulundu, ne de hakkında kötü konuştu."
Öneri Formu
Hadis Id, No:
33213, D004431
Hadis:
حَدَّثَنَا أَبُو كَامِلٍ حَدَّثَنَا يَزِيدُ - يَعْنِى ابْنَ زُرَيْعٍ - ح
وَحَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مَنِيعٍ عَنْ يَحْيَى بْنِ زَكَرِيَّا - وَهَذَا لَفْظُهُ - عَنْ دَاوُدَ عَنْ أَبِى نَضْرَةَ عَنْ أَبِى سَعِيدٍ قَالَ
"لَمَّا أَمَرَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم بِرَجْمِ مَاعِزِ بْنِ مَالِكٍ خَرَجْنَا بِهِ إِلَى الْبَقِيعِ فَوَاللَّهِ مَا أَوْثَقْنَاهُ وَلاَ حَفَرْنَا لَهُ وَلَكِنَّهُ قَامَ لَنَا. - قَالَ أَبُو كَامِلٍ قَالَ - فَرَمَيْنَاهُ بِالْعِظَامِ وَالْمَدَرِ وَالْخَزَفِ فَاشْتَدَّ وَاشْتَدَدْنَا خَلْفَهُ حَتَّى أَتَى عُرْضَ الْحَرَّةِ فَانْتَصَبَ لَنَا فَرَمَيْنَاهُ بِجَلاَمِيدِ الْحَرَّةِ حَتَّى سَكَتَ - قَالَ - فَمَا اسْتَغْفَرَ لَهُ وَلاَ سَبَّهُ."
Tercemesi:
Bize Ebu Kamil, ona Yezid (İbn Zürey'); (T)
Bize Ahmed b. Meni', ona Yahya b. Zekeriyya, ona Davud, ona Ebu Nadre, ona da Ebu Said (ra) şöyle dedi:
"Rasulullah (sav) Maiz b. Malik'in recmedilmesini emredince, onu Baki'a çıkardık, Vallahi onu bağlamadık. O ayakta durdu. Ebu Kamil'in rivayetine göre Ravi devamla şöyle dedi: Biz ona kemik, toprak tezeği ve tuğla parçaları attık. Bunun üzerine Maiz kaçtı, biz de peşinden koştuk. Harra'nın yanına varınca karşımızda durdu. Biz de ona, ölünceye kadar Harra'nın taşlarıyla taşladık. Rasulullah (sav) ne onun için istiğfarda bulundu, ne de hakkında kötü konuştu."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Hudûd 24, /1010
Senetler:
1. Ebu Said el-Hudrî (Sa'd b. Malik b. Sinan b. Sa'lebe b. Ebcer)
2. Ebu Nadre Münzir b. Malik el-Avfî (Münzir b. Malik b. Kuta'a)
3. Ebu Bekir Davud b. Ebu Hind el-Kuşeyrî (Davud b. Dinar b. Azafir)
4. Yahya b. Zekeriyya el-Hemdani (Yahya b. Zekeriyya b. Halid b. Meymun b. Feyruz)
5. Ahmed b. Meni' el-Begavî (Ahmed b. Meni' b. Abdurrahman)
Konular:
Recm, cezası
Öneri Formu
Hadis Id, No:
33214, D004432
Hadis:
حَدَّثَنَا مُؤَمَّلُ بْنُ هِشَامٍ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ عَنِ الْجُرَيْرِىِّ عَنْ أَبِى نَضْرَةَ قَالَ جَاءَ رَجُلٌ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم نَحْوَهُ [لَمَّا أَمَرَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم بِرَجْمِ مَاعِزِ بْنِ مَالِكٍ خَرَجْنَا بِهِ إِلَى الْبَقِيعِ فَوَاللَّهِ مَا أَوْثَقْنَاهُ وَلاَ حَفَرْنَا لَهُ وَلَكِنَّهُ قَامَ لَنَا . - قَالَ أَبُو كَامِلٍ قَالَ - فَرَمَيْنَاهُ بِالْعِظَامِ وَالْمَدَرِ وَالْخَزَفِ فَاشْتَدَّ وَاشْتَدَدْنَا خَلْفَهُ حَتَّى أَتَى عُرْضَ الْحَرَّةِ فَانْتَصَبَ لَنَا فَرَمَيْنَاهُ بِجَلاَمِيدِ الْحَرَّةِ حَتَّى سَكَتَ - قَالَ - فَمَا اسْتَغْفَرَ لَهُ وَلاَ سَبَّهُ] وَلَيْسَ بِتَمَامِهِ قَالَ ذَهَبُوا يَسُبُّونَهُ فَنَهَاهُمْ قَالَ ذَهَبُوا يَسْتَغْفِرُونَ لَهُ فَنَهَاهُمْ قَالَ
"هُوَ رَجُلٌ أَصَابَ ذَنْبًا حَسِيبُهُ اللَّهُ."
Tercemesi:
Bize Müemmel b. Hişam, ona İsmail, ona Cüreyrî, ona da Ebu Nadre şöyle demiştir: Rasulullah'a (sav) bir adam geldi. Ravi önceki hadisin benzerini rivayet etti, ama tamamını değil. (Sonra) ravi şöyle dedi; Sahabeler onun hakkında kötü konuşmaya başladılar. Rasulullah (sav) onları nehyetti. Onun için bağış dilemeye başladılar, onu da nehyetti, ve "o günah işleyen bir adamdır. Ona Allah kâfidir" buyurdu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Hudûd 24, /1011
Senetler:
1. Ebu Nadre Münzir b. Malik el-Avfî (Münzir b. Malik b. Kuta'a)
2. Ebu Mesud Said b. İyâs el-Cüreyrî (Said b. İyâs)
3. Ebu Bişr İsmail b. Uleyye el-Esedî (İsmail b. İbrahim b. Miksem)
4. Ebu Hişam Müemmel b. Hişam el-Yeşküri (Müemmel b. Hişam)
Konular:
Recm, cezası
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَبِى بَكْرِ بْنِ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ يَعْلَى بْنِ الْحَارِثِ حَدَّثَنَا أَبِى عَنْ غَيْلاَنَ عَنْ عَلْقَمَةَ بْنِ مَرْثَدٍ عَنِ ابْنِ بُرَيْدَةَ عَنْ أَبِيهِ
"أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم اسْتَنْكَهَ مَاعِزًا."
Öneri Formu
Hadis Id, No:
33215, D004433
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ أَبِى بَكْرِ بْنِ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ يَعْلَى بْنِ الْحَارِثِ حَدَّثَنَا أَبِى عَنْ غَيْلاَنَ عَنْ عَلْقَمَةَ بْنِ مَرْثَدٍ عَنِ ابْنِ بُرَيْدَةَ عَنْ أَبِيهِ
"أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم اسْتَنْكَهَ مَاعِزًا."
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Ebu Bekir b. Ebu Şeybe, ona Yahya b. Ya'la b. Haris, ona babası, ona Ğaylân, ona Alkame b. Mersed, ona da İbn Büreyde, babasından şöyle rivayet etmiştir:
"Rasulullah (sav) Maiz'in ağzını kokladı."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Hudûd 24, /1011
Senetler:
1. Ebu Abdullah Büreyde b. Husayb el-Eslemî (Amir b. Husayb b. Abdullah b. Haris b. A'rec)
2. Süleyman b. Büreyde el-Eslemî (Süleyman b. Büreyde b. Husayb)
3. Alkame b. Mersed el-Hadramî (Alkame b. Mersed)
4. Ğaylân b. Cami' el-Muharibi (Ğaylân b. Câmi' b. Eş'as)
5. Ya'la b. Haris el-Muharibi (Ya'la b. Haris b. Harb b. Cerir)
6. Yahya b. Ya'la el-Muharibi (Yahya b. Ya'la b. b. Haris b. Harb)
7. Muhammed b. Ebu Bekir el-Absî (Muhammed b. Abdullah b. Muhammed b. İbrahim)
Konular:
Zina, zinanın sübutu
Öneri Formu
Hadis Id, No:
33216, D004434
Hadis:
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ إِسْحَاقَ الأَهْوَازِىُّ حَدَّثَنَا أَبُو أَحْمَدَ حَدَّثَنَا بَشِيرُ بْنُ الْمُهَاجِرِ حَدَّثَنِى عَبْدُ اللَّهِ بْنُ بُرَيْدَةَ عَنْ أَبِيهِ قَالَ كُنَّا أَصْحَابَ رَسُولِ اللَّهِ نَتَحَدَّثُ
"أَنَّ الْغَامِدِيَّةَ وَمَاعِزَ بْنَ مَالِكٍ لَوْ رَجَعَا بَعْدَ اعْتِرَافِهِمَا أَوْ قَالَ لَوْ لَمْ يَرْجِعَا بَعْدَ اعْتِرَافِهِمَا لَمْ يَطْلُبْهُمَا وَإِنَّمَا رَجَمَهُمَا عِنْدَ الرَّابِعَةِ."
Tercemesi:
Bize Ahmed b. İshak el-Ehvâzî, ona Ebu Ahmed, ona Beşir b. Muhacir, ona da Abdullah b. Büreyde, babasından şöyle dediğini rivayet etti:
"Biz, Rasulullah'ın sahabeleri, aramızda Ğamidli kadın ve Maiz eğer itiraflarından sonra dönselerdi- veya itiraflarından sonra Rasulullah'ın yanına dönmeselerdi- Rasulullah (sav) onları istemezdi diye konuşurduk. Onları ancak dördüncü itirafta recmetti."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Hudûd 24, /1011
Senetler:
1. Ebu Abdullah Büreyde b. Husayb el-Eslemî (Amir b. Husayb b. Abdullah b. Haris b. A'rec)
2. Abdullah b. Büreyde el-Eslemî (Abdullah b. Büreyde Husayb b. Abdullah b. Hâris b. el-A'rec b. Sa'd b. Rezzâh b. Adi b. Sehm b)
3. Beşir b. Muhacir el-Ğanevi (Beşir b. Muhacir)
4. Ebu Ahmed Muhammed b. Abdullah ez-Zübeyrî (Muhammed b. Abdullah b. Zübeyr b. Ömer b. Dirhem)
5. Ebu İshak Ahmed b. İshak el-Ehvâzî (Ahmed b. İshak b. İsa)
Konular:
Zina, zinanın sübutu
Öneri Formu
Hadis Id, No:
33218, D004436
Hadis:
حَدَّثَنَا هِشَامُ بْنُ عَمَّارٍ حَدَّثَنَا صَدَقَةُ بْنُ خَالِدٍ ح
وَحَدَّثَنَا نَصْرُ بْنُ عَاصِمٍ الأَنْطَاكِىُّ حَدَّثَنَا الْوَلِيدُ جَمِيعًا قَالاَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدٌ - قَالَ هِشَامٌ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الشُّعَيْثِىُّ - عَنْ مَسْلَمَةَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْجُهَنِىِّ عَنْ خَالِدِ بْنِ اللَّجْلاَجِ عَنْ أَبِيهِ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم بِبَعْضِ هَذَا الْحَدِيثِ.
Tercemesi:
Bize Hişam b. Ammar, ona Halid; (T)
Bize Nasr b. Asım el-Entâkî, ona Velid, onlara Muhammed -Hişam Muhammed b. Abdullah eş-Şa'bî dedi-, ona Mesleme b. Abdullah el-Cühenî, ona Halid b. Leclac'dan, o babası vasıtasıyla Rasulullah'tan (sav) bu (önceki) hadisin bir kısmını rivayet etti.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Hudûd 24, /1012
Senetler:
1. Leclac b. Hakîm es-Sülemî (Leclac b. Hakîm)
2. Ebu İbrahim Halid b. Leclac el-Amirî (Halid b. Leclac)
3. Mesleme b. Abdullah el-Cühenî (Mesleme b. Abdullah b. Rib'î)
4. Ebu Yesir Muhammed b. Abdullah el-Ukayli (Muhammed b. Abdullah b. Ulâse b. Malik)
5. Ebu Abbas Sadaka b. Halid el-Kuraşî (Sadaka b. Halid)
6. Hişam b. Ammar es-Sülemî (Hişam b. Ammar es-Sülemî)
Konular:
Recm, cezası
Zina, zinanın sübutu
حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا طَلْقُ بْنُ غَنَّامٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ السَّلاَمِ بْنُ حَفْصٍ حَدَّثَنَا أَبُو حَازِمٍ عَنْ سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم
"أَنَّ رَجُلاً أَتَاهُ فَأَقَرَّ عِنْدَهُ أَنَّهُ زَنَى بِامْرَأَةٍ سَمَّاهَا لَهُ فَبَعَثَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِلَى الْمَرْأَةِ فَسَأَلَهَا عَنْ ذَلِكَ فَأَنْكَرَتْ أَنْ تَكُونَ زَنَتْ فَجَلَدَهُ الْحَدَّ وَتَرَكَهَا."
Öneri Formu
Hadis Id, No:
33219, D004437
Hadis:
حَدَّثَنَا عُثْمَانُ بْنُ أَبِى شَيْبَةَ حَدَّثَنَا طَلْقُ بْنُ غَنَّامٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ السَّلاَمِ بْنُ حَفْصٍ حَدَّثَنَا أَبُو حَازِمٍ عَنْ سَهْلِ بْنِ سَعْدٍ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم
"أَنَّ رَجُلاً أَتَاهُ فَأَقَرَّ عِنْدَهُ أَنَّهُ زَنَى بِامْرَأَةٍ سَمَّاهَا لَهُ فَبَعَثَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِلَى الْمَرْأَةِ فَسَأَلَهَا عَنْ ذَلِكَ فَأَنْكَرَتْ أَنْ تَكُونَ زَنَتْ فَجَلَدَهُ الْحَدَّ وَتَرَكَهَا."
Tercemesi:
Bize Osman b. Ebu Şube, ona Talk b. Ğannam, ona Abdusselam b. Hafs, ona Ebû Hazim, ona da Sehl b. Sa'd'dan (ra) şöyle rivayet etmiştir:
"Bir adam Rasulullah'a (sav) gelip, onun yanında adını vererek bir kadınla zina ettiğini ikrar etti. Rasulullah (sav) o kadına haber gönderip bunu sordu. Kadın zina ettiğini inkâr etti. Bunun üzerine Rasulullah (sav) adama had (sopa) vurdu, kadını bıraktı."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Hudûd 24, /1012
Senetler:
1. Sehl b. Sa'd es-Sâidi (Sehl b. Sa'd b. Malik b. Halid b. Sa'lebe)
2. Ebû Hazim Seleme b. Dînar (Seleme b. Dînar)
3. Abdusselam b. Musab es-Sülemi (Abdusselam b. Hafs)
4. Ebu Muhammed Talk b. Ğannam en-Nehai (Talk b. Ğannam b. Talk b. Muaviye)
5. Ebu Hasan Osman b. Ebu Şeybe el-Absî (Osman b. Muhammed b. İbrahim)
Konular:
Recm, cezası
Zina, zinanın sübutu
حَدَّثَنَا عَبْدَةُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ وَمُحَمَّدُ بْنُ دَاوُدَ بْنِ صُبَيْحٍ قَالَ عَبْدَةُ أَخْبَرَنَا حَرَمِىُّ بْنُ حَفْصٍ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُلاَثَةَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ عُمَرَ بْنِ عَبْدِ الْعَزِيزِ أَنَّ خَالِدَ بْنَ اللَّجْلاَجِ حَدَّثَهُ أَنَّ اللَّجْلاَجَ أَبَاهُ أَخْبَرَهُ أَنَّهُ كَانَ قَاعِدًا يَعْتَمِلُ فِى السُّوقِ فَمَرَّتِ امْرَأَةٌ تَحْمِلُ صَبِيًّا فَثَارَ النَّاسُ مَعَهَا وَثُرْتُ فِيمَنْ ثَارَ فَانْتَهَيْتُ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَهُوَ يَقُولُ
"مَنْ أَبُو هَذَا مَعَكِ." فَسَكَتَتْ فَقَالَ شَابٌّ حَذْوَهَا أَنَا أَبُوهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ. فَأَقْبَلَ عَلَيْهَا فَقَالَ
"مَنْ أَبُو هَذَا مَعَكِ." قَالَ الْفَتَى أَنَا أَبُوهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ. فَنَظَرَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِلَى بَعْضِ مَنْ حَوْلَهُ يَسْأَلُهُمْ عَنْهُ فَقَالُوا مَا عَلِمْنَا إِلاَّ خَيْرًا. فَقَالَ لَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم
"أَحْصَنْتَ." قَالَ نَعَمْ. فَأَمَرَ بِهِ فَرُجِمَ. قَالَ فَخَرَجْنَا بِهِ فَحَفَرْنَا لَهُ حَتَّى أَمْكَنَّا ثُمَّ رَمَيْنَاهُ بِالْحِجَارَةِ حَتَّى هَدَأَ فَجَاءَ رَجُلٌ يَسْأَلُ عَنِ الْمَرْجُومِ فَانْطَلَقْنَا بِهِ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَقُلْنَا هَذَا جَاءَ يَسْأَلُ عَنِ الْخَبِيثِ. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"لَهُوَ أَطْيَبُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ رِيحِ الْمِسْكِ." فَإِذَا هُوَ أَبُوهُ فَأَعَنَّاهُ عَلَى غُسْلِهِ وَتَكْفِينِهِ وَدَفْنِهِ.
[وَمَا أَدْرِى قَالَ وَالصَّلاَةِ عَلَيْهِ أَمْ لاَ.]
[وَهَذَا حَدِيثُ عَبْدَةَ وَهُوَ أَتَمُّ.]
[قال ابو داود: الذي تفرد به في هذه الحديث غسل المرجوم و تكفينه.]
Öneri Formu
Hadis Id, No:
33217, D004435
Hadis:
حَدَّثَنَا عَبْدَةُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ وَمُحَمَّدُ بْنُ دَاوُدَ بْنِ صُبَيْحٍ قَالَ عَبْدَةُ أَخْبَرَنَا حَرَمِىُّ بْنُ حَفْصٍ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عُلاَثَةَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ عُمَرَ بْنِ عَبْدِ الْعَزِيزِ أَنَّ خَالِدَ بْنَ اللَّجْلاَجِ حَدَّثَهُ أَنَّ اللَّجْلاَجَ أَبَاهُ أَخْبَرَهُ أَنَّهُ كَانَ قَاعِدًا يَعْتَمِلُ فِى السُّوقِ فَمَرَّتِ امْرَأَةٌ تَحْمِلُ صَبِيًّا فَثَارَ النَّاسُ مَعَهَا وَثُرْتُ فِيمَنْ ثَارَ فَانْتَهَيْتُ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَهُوَ يَقُولُ
"مَنْ أَبُو هَذَا مَعَكِ." فَسَكَتَتْ فَقَالَ شَابٌّ حَذْوَهَا أَنَا أَبُوهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ. فَأَقْبَلَ عَلَيْهَا فَقَالَ
"مَنْ أَبُو هَذَا مَعَكِ." قَالَ الْفَتَى أَنَا أَبُوهُ يَا رَسُولَ اللَّهِ. فَنَظَرَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِلَى بَعْضِ مَنْ حَوْلَهُ يَسْأَلُهُمْ عَنْهُ فَقَالُوا مَا عَلِمْنَا إِلاَّ خَيْرًا. فَقَالَ لَهُ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم
"أَحْصَنْتَ." قَالَ نَعَمْ. فَأَمَرَ بِهِ فَرُجِمَ. قَالَ فَخَرَجْنَا بِهِ فَحَفَرْنَا لَهُ حَتَّى أَمْكَنَّا ثُمَّ رَمَيْنَاهُ بِالْحِجَارَةِ حَتَّى هَدَأَ فَجَاءَ رَجُلٌ يَسْأَلُ عَنِ الْمَرْجُومِ فَانْطَلَقْنَا بِهِ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَقُلْنَا هَذَا جَاءَ يَسْأَلُ عَنِ الْخَبِيثِ. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"لَهُوَ أَطْيَبُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ رِيحِ الْمِسْكِ." فَإِذَا هُوَ أَبُوهُ فَأَعَنَّاهُ عَلَى غُسْلِهِ وَتَكْفِينِهِ وَدَفْنِهِ.
[وَمَا أَدْرِى قَالَ وَالصَّلاَةِ عَلَيْهِ أَمْ لاَ.]
[وَهَذَا حَدِيثُ عَبْدَةَ وَهُوَ أَتَمُّ.]
[قال ابو داود: الذي تفرد به في هذه الحديث غسل المرجوم و تكفينه.]
Tercemesi:
Bize Abde b. Abdullah ve Muhammed b. Davud b. Subeyh, ona Abde, ona Haramî b. Hafs, ona Muhammed b. Abdullah b. Ulâse, ona Abdulaziz b. Ömer b. Abdulaziz, ona da Halid b. Leclac, babası Leclac'ın şöyle haber verdiğini rivayet etmiştir: O (Leclac) çarşıda kendi kendine oturduğu yerde çalışıyordu. Kucağında bir çocuk taşıyan bir kadın geçti. (Leclac der ki): İnsanlar onunla koşuştular, ben de yürüdüm. Rasulullah'ın (sav) yanına vardım. Rasulullah (sav); "bunun babası kim?" buyurdu. Kadın sustu (karşılık vermedi). Kadının hizasında duran bir genç; onun babası benim Ya Rasulullah! dedi. Rasulullah, kadına dönüp; "yanındaki bu çocuğun babası kim?" buyurdu. Genç yine onun babası benim Ya Rasulullah! dedi. Rasulullah (sav) etrafında duran bazılarına baktı. Onlara gencin durumunu soruyordu. Onlar, biz onun hakkında hayırdan başka bir şey bilmeyiz dediler. Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) gence; "muhsan mısın?" dedi. Genç, evet dedi. Rasulullah (sav) onun recmedilmesini emretti. Genci çıkardık; onun için bize recm imkânı verecek kadar bir çukur kazdık, sonra hareketsiz kalıncaya (ölünceye) kadar ona taş attık. Recmedilen genci soran bir adam geldi. Onu alıp Rasulullah'a götürdük ve "bu adam o habisi sormaya geldi" dedik. Rasulullah (sav); "şüphesiz o Allah katında misk kokusundan daha güzeldir" buyurdu. Bir de gördük ki o adam gencin babası imiş. Genci yıkamakta, kefenlemekte ve defnetmekte adama yardım ettik.
[Ravi diyor ki; Namazda dedi mi, demedi mi bilmiyorum.]
[Bu Abde'nin hadisidir ve bu daha tamdır.]
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Hudûd 24, /1011
Senetler:
1. Leclac b. Hakîm es-Sülemî (Leclac b. Hakîm)
2. Ebu İbrahim Halid b. Leclac el-Amirî (Halid b. Leclac)
3. Ebu Muhammed Abdulaziz b. Ömer el-Kuraşi (Abdulaziz b. Ömer b. Abdulaziz b. Mervan)
4. Ebu Yesir Muhammed b. Abdullah el-Ukayli (Muhammed b. Abdullah b. Ulâse b. Malik)
5. Haramî b. Hafs el-Kasâmilî (Haramî b. Hafs b. Ömer)
6. Ebu Cafer Muhammed b. Davud el-Messısî (Muhammed b. Davud b. Subeyh)
Konular:
Recm, cezası
Zina, zinanın sübutu
Öneri Formu
Hadis Id, No:
33220, D004438
Hadis:
حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ قَالَ حَدَّثَنَا ح
وَحَدَّثَنَا ابْنُ السَّرْحِ - الْمَعْنَى - قَالَ أَخْبَرَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ وَهْبٍ عَنِ ابْنِ جُرَيْجٍ عَنْ أَبِى الزُّبَيْرِ عَنْ جَابِرٍ
"أَنَّ رَجُلاً زَنَى بِامْرَأَةٍ فَأَمَرَ بِهِ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم فَجُلِدَ الْحَدَّ ثُمَّ أُخْبِرَ أَنَّهُ مُحْصَنٌ فَأَمَرَ بِهِ فَرُجِمَ."
[قَالَ أَبُو دَاوُدَ رَوَى هَذَا الْحَدِيثَ مُحَمَّدُ بْنُ بَكْرٍ الْبُرْسَانِىُّ عَنِ ابْنِ جُرَيْجٍ مَوْقُوفًا عَلَى جَابِرٍ. وَرَوَاهُ أَبُو عَاصِمٍ عَنِ ابْنِ جُرَيْجٍ بِنَحْوِ ابْنِ وَهْبٍ لَمْ يَذْكُرِ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم قَالَ إِنَّ رَجُلاً زَنَى فَلَمْ يَعْلَمْ بِإِحْصَانِهِ فَجُلِدَ ثُمَّ عَلِمَ بِإِحْصَانِهِ فَرُجِمَ.]
Tercemesi:
Bize Kuteybe b. Said; (T)
Bize İbn Serh, ona Abdullah b. Vehb, ona İbn Cüreyc, ona Ebu Zübeyr, ona da Cabir'den (ra) rivayet edildi ki:
"Bir adam, bir kadınla zina etti. Rasulullah (sav) emretti ve adama celd haddi uygulandı. Sonra Efendimize onun muhsan olduğu haber verildi. Bunun üzerine Rasulullah (sav) recmedilmesini emretti."
[Ebû Davud der ki: Bu hadisi Muhammed b. Bekr el-Bursânî, ona İbn Cüreyc'ten Câbir' e mevkuf olarak rivayet etti. Ebu Âsım da İbn Cüreyc'ten Ibn Vehb'in hadisinin benzerini rivayet etti, Rasulullah'ı anmadan bir adam zina etti, muhsan olduğu bilinmedi ve celd uygulandı (sopa vuruldu). Sonra muhsan olduğu anlaşıldı ve recmedildi.]
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Hudûd 24, /1012
Senetler:
1. Cabir b. Abdullah el-Ensârî (Cabir b. Abdullah b. Amr b. Haram b. Salebe)
2. Ebu Zübeyr Muhammed b. Müslim el-Kuraşi (Muhammed b. Müslim b. Tedrus)
3. Ebu Velid İbn Cüreyc el-Mekkî (Abdülmelik b. Abdülaziz b. Cüreyc)
4. Abdullah b. Vehb el-Kuraşî (Abdullah b. Vehb b. Müslim)
5. Ebu Tahir Ahmed b. Amr el-Kuraşî (Ahmed b. Amr b. Abdullah)
Konular:
Recm, cezası
Zina, zinanın sübutu
Öneri Formu
Hadis Id, No:
33221, D004439
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ الرَّحِيمِ أَبُو يَحْيَى الْبَزَّازُ أَخْبَرَنَا أَبُو عَاصِمٍ عَنِ ابْنِ جُرَيْجٍ عَنْ أَبِى الزُّبَيْرِ عَنْ جَابِرٍ
"أَنَّ رَجُلاً زَنَى بِامْرَأَةٍ فَلَمْ يَعْلَمْ بِإِحْصَانِهِ فَجُلِدَ ثُمَّ عَلِمَ بِإِحْصَانِهِ فَرُجِمَ."
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Abdurrahim Ebu Yahya el-Bezzâz, ona Ebu Âsım, ona İbn Cüreyc, ona Ebu Zübeyr vasıtasıyla Cabir'den rivayet etti ki:
"Bir adam, bir kadınla zina etti, onun muhsan olduğu bilinemedi ve celd uygulandı (yüz sopa vuruldu). Sonra onun muhsan olduğu anlaşıldı ve recmedildi."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Hudûd 24, /1012
Senetler:
1. Cabir b. Abdullah el-Ensârî (Cabir b. Abdullah b. Amr b. Haram b. Salebe)
2. Ebu Zübeyr Muhammed b. Müslim el-Kuraşi (Muhammed b. Müslim b. Tedrus)
3. Ebu Velid İbn Cüreyc el-Mekkî (Abdülmelik b. Abdülaziz b. Cüreyc)
4. Ebu Âsım Dahhâk b. Mahled en-Nebîl (Dahhâk b. Mahled)
5. Muhammed b. Abdurrahim el-Kuraşi (Muhammed b. Abdurrahim b. Ebu Züheyr)
Konular:
Recm, cezası
Zina, zinanın sübutu
Giriş