Öneri Formu
Hadis Id, No:
271910, D004522-3
Hadis:
حَدَّثَنَا مَحْمُودُ بْنُ خَالِدٍ وَكَثِيرُ بْنُ عُبَيْدٍ قَالاَ حَدَّثَنَا ح
وَحَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الصَّبَّاحِ بْنِ سُفْيَانَ أَخْبَرَنَا الْوَلِيدُ عَنْ أَبِى عَمْرٍو عَنْ عَمْرِو بْنِ شُعَيْبٍ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"أَنَّهُ قَتَلَ بِالْقَسَامَةِ رَجُلاً مِنْ بَنِى نَصْرِ بْنِ مَالِكٍ بِبَحْرَةِ الرُّغَاءِ عَلَى شَطِّ لِيَّةِ الْبَحْرَةِ. "
[قَالَ الْقَاتِلُ وَالْمَقْتُولُ مِنْهُمْ.]
[وَهَذَا لَفْظُ مَحْمُودٍ بِبَحْرَةٍ أَقَامَهُ مَحْمُودٌ وَحْدَهُ عَلَى شَطِّ لِيَّةِ.]
Tercemesi:
Bize Mahmud b. Halid ve Kesir b. Ubeyd; (T)
Bize Muhammed b. Sabbah b. Süfyan, ona Velid, ona Ebu Amr, ona da Amr b. Şuayb'dan (ra) rivayet edildi ki:
"Rasulullah (sav) Liyyetu'l-Bahrâ kenarındaki Bahratu'r-Ruğa (denilen yer) de Benî Nasr b. Mâlik'ten bir adamı kasâme yoluyla öldürdü."
[Ravi: Katil de maktulde onlardan (Beni Nasr b. Mâlik'ten) idi der.]
[Bu, Mahmûd'un lâfzıdır. Liyye kenarındaki Bahra" sözünü sâdece Mahmûd zikretti.]
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Diyât 8, /1035
Senetler:
1. Ebu İbrahim Amr b. Şuayb el-Kuraşi (Amr b. Şuayb b. Muhammed b. Abdullah b. Amr b. As)
2. Ebu Amr Abdurrahman b. Amr el-Evzaî (Abdurrahman b. Amr b. Yahmed)
3. Ebu Abbas Velid b. Müslim el-Kuraşî (Velid b. Müslim)
4. Mahmud b. Halid es-Sülemî (Mahmud b. Halid b. Yezîd)
Konular:
Yemin, Kasame
Açıklama: Müellif ile İbn Cüreyc arasında ta'lik vardır.
Öneri Formu
Hadis Id, No:
271943, D004528-2
Hadis:
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ صَالِحٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ عَنْ مَعْمَرٍ عَنْ أَيُّوبَ عَنْ أَبِى قِلاَبَةَ عَنْ أَنَسٍ
"أَنَّ يَهُودِيًّا قَتَلَ جَارِيَةً مِنَ الأَنْصَارِ عَلَى حُلِىٍّ لَهَا ثُمَّ أَلْقَاهَا فِى قَلِيبٍ وَرَضَخَ رَأْسَهَا بِالْحِجَارَةِ فَأُخِذَ فَأُتِىَ بِهِ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم فَأَمَرَ بِهِ أَنْ يُرْجَمَ حَتَّى يَمُوتَ فَرُجِمَ حَتَّى مَاتَ."
[قَالَ أَبُو دَاوُدَ رَوَاهُ ابْنُ جُرَيْجٍ عَنْ أَيُّوبَ نَحْوَهُ.]
Tercemesi:
Bize Ahmed b. Salih, ona Abdürrezzak, ona Mamer, ona Eyyüb, ona Ebû Kilabe, ona da Enes'ten (ra) (şöyle dediği) rivayet edilmiştir:
"Bir Yahudi, ensârdan bir cariyeyi ondaki bir zinetten dolayı öldürdü sonra bir kuyuya attı. Kadının başını taşla ezmişti. Yahudi yakalandı ve Rasulullah'a getirildi. Rasulullah adamın ölünceye kadar taşlanmasını emretti ve ölünceye kadar taşlandı."
[Ebû Davud şöyle der: Bu hadisi, İbn Cüreyc de Eyyüb'den buna benzer şekilde rivayet etti.]
Açıklama:
Müellif ile İbn Cüreyc arasında ta'lik vardır.
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Diyât 10, /1036
Senetler:
1. Enes b. Malik el-Ensarî (Enes b. Malik b. Nadr b. Damdam b. Zeyd b. Haram)
2. Ebû Kilabe Abdullah b. Zeyd el-Cermî (Abdullah b. Zeyd b. Amr b. Nâtil b. Malik b. Ubeyd)
3. Eyyüb es-Sahtiyânî (Eyyüb b. Keysân)
4. Ebu Velid İbn Cüreyc el-Mekkî (Abdülmelik b. Abdülaziz b. Cüreyc)
Konular:
Kısas, gayrı müslime
Recm, cezası
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ سُلَيْمَانَ الأَنْبَارِىُّ حَدَّثَنَا زَيْدُ بْنُ الْحُبَابِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ دِينَارٍ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ
"أَنَّ رَجُلاً مِنْ بَنِى عَدِىٍّ قُتِلَ فَجَعَلَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم دِيَتَهُ اثْنَىْ عَشَرَ أَلْفًا."
[قَالَ أَبُو دَاوُدَ رَوَاهُ ابْنُ عُيَيْنَةَ عَنْ عَمْرٍو عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم. لَمْ يَذْكُرِ ابْنَ عَبَّاسٍ.]
Açıklama: Ebu Davud ile Süfyan b. Uyeyne arasında ta'lik vardır.
Öneri Formu
Hadis Id, No:
272213, D004546-2
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ سُلَيْمَانَ الأَنْبَارِىُّ حَدَّثَنَا زَيْدُ بْنُ الْحُبَابِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ دِينَارٍ عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ
"أَنَّ رَجُلاً مِنْ بَنِى عَدِىٍّ قُتِلَ فَجَعَلَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم دِيَتَهُ اثْنَىْ عَشَرَ أَلْفًا."
[قَالَ أَبُو دَاوُدَ رَوَاهُ ابْنُ عُيَيْنَةَ عَنْ عَمْرٍو عَنْ عِكْرِمَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم. لَمْ يَذْكُرِ ابْنَ عَبَّاسٍ.]
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Süleyman el-Enbari, ona Zeyd b. Hubab, ona Muhammed b. Müslim, ona Amr b. Dinar, ona İkrime, ona da İbn Abbas'tan (ra) rivayet edildi ki:
"Beni Adî'den bir adam öldürüldü. Rasulullah (sav) onun diyetini on iki bin dirhem takdir etti."
[Ebû Davud dedi ki: Bu hadisi İbn Uyeyne Amr, ona da İkrime vasıtasıyla Rasulullah'tan rivayet etti. İbn Abbas'ı anmadı.]
Açıklama:
Ebu Davud ile Süfyan b. Uyeyne arasında ta'lik vardır.
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Diyât 18, /1040
Senetler:
1. İkrime Mevla İbn Abbas (İkrime)
2. Amr b. Dinar el-Cümahî (Amr b. Dinar)
3. Ebu Muhammed Süfyan b. Uyeyne el-Hilâlî (Süfyân b. Uyeyne b. Meymûn)
Konular:
Yargı, diyet
حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ الْجَعْدِ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ ح
وَحَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ حَدَّثَنَا حَمَّادٌ عَنْ قَتَادَةَ عَنِ الْحَسَنِ عَنْ سَمُرَةَ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم قَالَ
"مَنْ قَتَلَ عَبْدَهُ قَتَلْنَاهُ وَمَنْ جَدَعَ عَبْدَهُ جَدَعْنَاهُ."
Öneri Formu
Hadis Id, No:
271792, D004515-2
Hadis:
حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ الْجَعْدِ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ ح
وَحَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ حَدَّثَنَا حَمَّادٌ عَنْ قَتَادَةَ عَنِ الْحَسَنِ عَنْ سَمُرَةَ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم قَالَ
"مَنْ قَتَلَ عَبْدَهُ قَتَلْنَاهُ وَمَنْ جَدَعَ عَبْدَهُ جَدَعْنَاهُ."
Tercemesi:
Bize Ali b. Cad, ona Şube; (T)
Bize Musa b. İsmail, ona Hammad, ona Katade, ona Hasan, ona da Semüra'dan (ra) Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur:
"Kim kölesini öldürürse biz de onu öldürürüz. Kim kölesinin uzuvlarını (burnunu, kulağını...) keserse biz de onun uzuvlarını keseriz.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Diyât 7, /1033
Senetler:
1. Ebu Saîd Semüra b. Cündüb el-Fezârî (Semüra b. Cündüb b. Hilal b. Haric b. Mürre b. Hazn)
2. Ebu Said Hasan el-Basrî (Hasan b. Yesâr)
3. Ebu Hattab Katade b. Diame es-Sedusî (Katade b. Diame b. Katade)
4. Ebu Seleme Hammad b. Seleme el-Basrî (Hammad b. Seleme b. Dînar)
5. Ebu Seleme Musa b. İsmail et-Tebûzeki (Musa b. İsmail)
Konular:
Köle, kölelik, cariyelik hukuku.
Yargı, Kısas
Öneri Formu
Hadis Id, No:
271793, D004516-2
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى حَدَّثَنَا مُعَاذُ بْنُ هِشَامٍ حَدَّثَنِى أَبِى عَنْ قَتَادَةَ بِإِسْنَادِهِ مِثْلَهُ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"مَنْ خَصَى عَبَدَهُ خَصَيْنَاهُ." ثُمَّ ذَكَرَ مِثْلَ حَدِيثِ شُعْبَةَ وَحَمَّادٍ.
[قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَرَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ الطَّيَالِسِىُّ عَنْ هِشَامٍ مِثْلَ حَدِيثِ مُعَاذٍ.]
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Müsenna, ona Muaz b. Hişam, ona babam, ona da Katade'den (ra) yukarıdaki hadis aynı isnâd ve metinle rivayet edilmiştir.
Ravi (bu rivayette) şöyle dedi: Rasulullah (sav); "kim kölesini iğdiş ederse (yumurtalarını çıkarırsa) biz de onu iğdiş ederiz" buyurdu. Ravi sonra Şube ve Hammad'ın hadisinin benzerini söyledi
[Ebû Davud der ki: Bu hadisi, Ebû Davud et-Tayâlisî Hişam'dan Muaz in hadisi gibi rivayet etti.]
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Diyât 7, /1033
Senetler:
1. Ebu Saîd Semüra b. Cündüb el-Fezârî (Semüra b. Cündüb b. Hilal b. Haric b. Mürre b. Hazn)
2. Ebu Said Hasan el-Basrî (Hasan b. Yesâr)
3. Ebu Hattab Katade b. Diame es-Sedusî (Katade b. Diame b. Katade)
4. Hişam b. Ebu Abdullah ed-Destevâî (Hişam b. Senber)
5. Ebû Dâvûd et-Tayâlîsî (Süleyman b. Davud b. Cârûd)
Konular:
Köle, kölelik, cariyelik hukuku.
Yargı, Kısas
حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِىٍّ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ أَبِى سَلَمَةَ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ وَسُلَيْمَانَ بْنِ يَسَارٍ عَنْ رِجَالٍ مِنَ الأَنْصَارِ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم قَالَ لِلْيَهُودِ وَبَدَأَ بِهِمْ
"يَحْلِفُ مِنْكُمْ خَمْسُونَ رَجُلاً." فَأَبَوْا فَقَالَ لِلأَنْصَارِ
"اسْتَحِقُّوا." قَالُوا نَحْلِفُ عَلَى الْغَيْبِ يَا رَسُولَ اللَّهِ فَجَعَلَهَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم دِيَةً عَلَى يَهُودَ لأَنَّهُ وُجِدَ بَيْنَ أَظْهُرِهِمْ.
Öneri Formu
Hadis Id, No:
271913, D004526-2
Hadis:
حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِىٍّ حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّزَّاقِ أَخْبَرَنَا مَعْمَرٌ عَنِ الزُّهْرِىِّ عَنْ أَبِى سَلَمَةَ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ وَسُلَيْمَانَ بْنِ يَسَارٍ عَنْ رِجَالٍ مِنَ الأَنْصَارِ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم قَالَ لِلْيَهُودِ وَبَدَأَ بِهِمْ
"يَحْلِفُ مِنْكُمْ خَمْسُونَ رَجُلاً." فَأَبَوْا فَقَالَ لِلأَنْصَارِ
"اسْتَحِقُّوا." قَالُوا نَحْلِفُ عَلَى الْغَيْبِ يَا رَسُولَ اللَّهِ فَجَعَلَهَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم دِيَةً عَلَى يَهُودَ لأَنَّهُ وُجِدَ بَيْنَ أَظْهُرِهِمْ.
Tercemesi:
Bize Hasan b. Ali, ona Abdürrezzaak, ona Mamer, ona ez-Zühri, ona da Ebu Seleme b. Abdurrahman ile Süleyman b. Yesar, Ensâr'dan bazı zatların şöyle (dediklerini) rivayet ettiler: Rasulullah (sav) Yahudilere, onlardan başlayarak şöyle dedi:
"Sizden elli erkek yemin etsin." Yahudiler buna yanaşmadılar. O zaman Ensâra; "hakkınızı (yemin ederek) kazanınız (arkadaşınızın kanını hak ediniz)" dedi. Onlar da görmediğimiz şeye yemin mi edelim? Ya Rasulullah! dediler. Bunun üzerine Rasulullah Yahudiler aleyhine diyete hükmetti. Çünkü maktul onların arasında bulunmuştu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Diyât 9, /1035
Senetler:
1. Ricâl mine'l-Ensar (Ricâl mine'l-Ensar)
2. Ebu Türâb Süleyman b. Yesar el-Hilâlî (Süleyman b. Yesar el-Hilâlî)
3. Ebu Bekir Muhammed b. Şihab ez-Zührî (Muhammed b. Müslim b. Ubeydullah b. Abdullah b. Şihab)
4. Ebu Urve Mamer b. Raşid el-Ezdî (Mamer b. Râşid)
5. ُEbu Bekir Abdürrezzak b. Hemmam (Abdürrezzak b. Hemmam b. Nafi)
6. Hasan b. Ali el-Hüzeli (Hasan b. Ali b. Muhammed)
Konular:
Diyalog, Hz. Peygamber'in / Sahabenin Yahudilerle ilişkileri
Yargı, davalı için yemin,
Öneri Formu
Hadis Id, No:
271948, D004530-2
Hadis:
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ حَنْبَلٍ وَمُسَدَّدٌ قَالاَ حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ سَعِيدٍ أَخْبَرَنَا سَعِيدُ بْنُ أَبِى عَرُوبَةَ عَنْ قَتَادَةَ عَنِ الْحَسَنِ عَنْ قَيْسِ بْنِ عَبَّادٍ قَالَ انْطَلَقْتُ أَنَا وَالأَشْتَرُ إِلَى عَلِىٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ فَقُلْنَا هَلْ عَهِدَ إِلَيْكَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم شَيْئًا لَمْ يَعْهَدْهُ إِلَى النَّاسِ عَامَّةً قَالَ لاَ إِلاَّ مَا فِى كِتَابِى هَذَا - قَالَ مُسَدَّدٌ قَالَ - فَأَخْرَجَ كِتَابًا - وَقَالَ أَحْمَدُ كِتَابًا مِنْ قِرَابِ سَيْفِهِ - فَإِذَا فِيهِ
"الْمُؤْمِنُونَ تَكَافَأُ دِمَاؤُهُمْ وَهُمْ يَدٌ عَلَى مَنْ سِوَاهُمْ وَيَسْعَى بِذِمَّتِهِمْ أَدْنَاهُمْ أَلاَ لاَ يُقْتَلُ مُؤْمِنٌ بِكَافِرٍ وَلاَ ذُو عَهْدٍ فِى عَهْدِهِ مَنْ أَحْدَثَ حَدَثًا فَعَلَى نَفْسِهِ وَمَنْ أَحْدَثَ حَدَثًا أَوْ آوَى مُحْدِثًا فَعَلَيْهِ لَعْنَةُ اللَّهِ وَالْمَلاَئِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ."
[قَالَ مُسَدَّدٌ عَنِ ابْنِ أَبِى عَرُوبَةَ فَأَخْرَجَ كِتَابًا.]
Tercemesi:
Bize Ahmed b. Hanbel ve Müsedded, o ikisine Yahya b. Said, ona Said b. Ebu Arûbe, ona Katade, ona Hasan, ona da Kays b. Ubâd'dan (ra) şöyle de (diği rivayet edil) mistir: Esterle birlikte Hz. Ali'nin (ra) yanına gidip Rasulullah (sav) tüm insanlara vasiyet etmediği bir şeyi sana tavsiye etti mi? dedik. Ali (ra) hayır, ancak benim şu kitabımdaki müstesna.. dedi. Müsedded; bir kitap çıkardı dedi. Ahmed ise kılıcının torbasından bir kitap çıkardı dedi. O mektupta şunlar vardı:
"Müslümanların kanları eşittir. Başkalarına karşı onlar tek bir el gibidirler. En alt seviyedekinden de olsa, emanlarını tanırlar. Haberiniz olsun! Bir mümin bir kâfire karşılık ve ahd sahibi (bir gayr-i müslim de) ahdi esnasında, kâfire karşılık (kısas yoluyla) öldürülmez. Bir kimse bir şey ihdas ederse (bir cinayet işlerse) cezası sadece kendisinedir. Her kim bir şey ihdas eder veya ihdas edeni (caniyi) barındırırsa Allah'ın, meleklerin ve tüm insanların laneti onun üzerine olsun."
[Müsedded, İbn Ebu Arûbe'den (naklen) bir kitap çıkardı dedi.]
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Diyât 11, /1036
Senetler:
1. Ebu Hasan Ali b. Ebu Talib el-Hâşimî (Ali b. Ebu Talib b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. Kays b. Ubâd el-Kaysî (Kays b. Ubâd)
3. Ebu Said Hasan el-Basrî (Hasan b. Yesâr)
4. Ebu Hattab Katade b. Diame es-Sedusî (Katade b. Diame b. Katade)
5. Ebu Nadr Said b. Ebu Arûbe el-Adevî (Saîd b. Mihrân)
6. Ebu Said Yahya b. Said el-Kattan (Yahya b. Said b. Ferruh)
7. Müsedded b. Müserhed el-Esedî (Müsedded b. Müserhed b. Müserbel b. Şerik)
Konular:
Sahife, Hz. Ali'nin sahifesi
حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ وَعَبْدُ الْوَهَّابِ بْنُ نَجْدَةَ الْحَوْطِىُّ - الْمَعْنَى وَاحِدٌ - قَالاَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ سُهَيْلٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ أَنَّ سَعْدَ بْنَ عُبَادَةَ قَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ الرَّجُلُ يَجِدُ مَعَ امْرَأَتِهِ رَجُلاً أَيَقْتُلُهُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"لاَ." قَالَ سَعْدٌ بَلَى وَالَّذِى أَكْرَمَكَ بِالْحَقِّ. قَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم
"اسْمَعُوا إِلَى مَا يَقُولُ سَيِّدُكُمْ." قَالَ عَبْدُ الْوَهَّابِ
"إِلَى مَا يَقُولُ سَعْدٌ."
Öneri Formu
Hadis Id, No:
271950, D004532-2
Hadis:
حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ بْنُ سَعِيدٍ وَعَبْدُ الْوَهَّابِ بْنُ نَجْدَةَ الْحَوْطِىُّ - الْمَعْنَى وَاحِدٌ - قَالاَ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ سُهَيْلٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ أَنَّ سَعْدَ بْنَ عُبَادَةَ قَالَ يَا رَسُولَ اللَّهِ الرَّجُلُ يَجِدُ مَعَ امْرَأَتِهِ رَجُلاً أَيَقْتُلُهُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"لاَ." قَالَ سَعْدٌ بَلَى وَالَّذِى أَكْرَمَكَ بِالْحَقِّ. قَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم
"اسْمَعُوا إِلَى مَا يَقُولُ سَيِّدُكُمْ." قَالَ عَبْدُ الْوَهَّابِ
"إِلَى مَا يَقُولُ سَعْدٌ."
Tercemesi:
Bize Kuteybe b. Said ve Abdülvehhab b. Necde Havtı, -(tek)-, onlara Abdülaziz b. Muhammed, ona Süheyl, ona babası, ona da Ebu Hureyre'den (ra) şöyle de (diği rivayet edil) mistir: Sa'd b. Ubade (ra), Ya Rasulallah! Hanımı yanında bir erkek bulan kişi onu öldürebilir mi? dedi. Rasulullah (sav); "hayır" buyurdu. Sa'd; sana hak ile ikram eden Allah'a yemin ederim ki, evet (öldurur) dedi. Rasulullah (sav) şöyle buyurdu:
"Şu seyyidinizin (reisinizin) dediğine kulak veriniz." Abdülvehhab; "Sa'd'ın dediğine göre" buyurdu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Diyât 12, /1037
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Ebû Salih es-Semmân (Ebû Sâlih Zekvân b. Abdillâh et-Teymî)
3. Ebu Yezid Süheyl b. Ebu Salih es-Semmân (Süheyl b. Zekvan)
4. Ebu Muhammed Abdülaziz b. Muhammed ed-Derâverdî (Abdülaziz b. Muhammed b. Ubeyd b. Ebu Ubeyd)
5. Ebu Muhammed Abdulvehhab b. Necde el-Hûtî (Abdulvehhab b. Necde)
Konular:
Zina, zinanın sübutu
Öneri Formu
Hadis Id, No:
272095, D004539-2
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عُبَيْدٍ حَدَّثَنَا حَمَّادٌ ح
وَحَدَّثَنَا ابْنُ السَّرْحِ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ - وَهَذَا حَدِيثُهُ - عَنْ عَمْرٍو عَنْ طَاوُسٍ قَالَ مَنْ قُتِلَ . وَقَالَ ابْنُ عُبَيْدٍ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"مَنْ قُتِلَ فِى عِمِّيَّا فِى رَمْىٍ يَكُونُ بَيْنَهُمْ بِحِجَارَةٍ أَوْ ضَرْبٍ بِالسِّيَاطِ أَوْ ضَرْبٍ بِعَصًا فَهُوَ خَطَأٌ وَعَقْلُهُ عَقْلُ الْخَطَإِ وَمَنْ قُتِلَ عَمْدًا فَهُوَ قَوَدٌ."
وَقَالَ ابْنُ عُبَيْدٍ "قَوَدُ يَدٍ." ثُمَّ اتَّفَقَا
"وَمَنْ حَالَ دُونَهُ فَعَلَيْهِ لَعْنَةُ اللَّهِ وَغَضَبُهُ لاَ يُقْبَلُ مِنْهُ صَرْفٌ وَلاَ عَدْلٌ."
[وَحَدِيثُ سُفْيَانَ أَتَمُّ.]
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Ubeyd, ona Hammad; (T)
Bize İbn Serh, ona Süfyan (bu onun sözü), ona Amr, ona da Tâvus'tan Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur):
"Birebirleri ile ... bir ölü bulunsa..." (diye) rivayet edilmiştir. İbn Ubyed ise: Rasulullah (sav) buyurdu ki: ... dedi. (Hadisin devamı Tâvus'un ve İbn Ubeyd'in rivayetiyle şöyledir):
"Birbirleri ile taş kamçı ve sopalarla dövüşen bir topluluk içeresinde kim tarafından ve nasıl öldürüldüğü bilinmeyen bir ölü bulunsa bu, hata (hükmünde) dir. Diyeti, hatâen öldürmenin diyetidir. (Bu durumda) taammüden öldürülen kişi içinse kısas gerekir."
İbn Ubeyd (burada): "Elin kısası" dedi. Sonra raviler ittifak ederek şöyle dediler. (Rasulullah devamla şöyle buyurdu):
"Her kim kısasa mâni olursa, Allah'ın lanet ve gazabı onun üzerine olsun. Ondan ne farz ne de nafile (yahut da ne tövbe ne de fidye) kabul edilmesin."
[Süfyan'ın (İbn Serh'in kendisinden rivayeti) hadisi daha tamdır.]
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Diyât 17, /1039
Senetler:
1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. Ebu Abdurrahman Tâvus b. Keysan el-Yemanî (Tâvus b. Keysan)
3. Amr b. Dinar el-Cümahî (Amr b. Dinar)
4. Ebu Muhammed Süfyan b. Uyeyne el-Hilâlî (Süfyân b. Uyeyne b. Meymûn)
5. Ebu Tahir Ahmed b. Amr el-Kuraşî (Ahmed b. Amr b. Abdullah)
Konular:
Yargı, diyet
Yargı, Kısas
Öneri Formu
Hadis Id, No:
272097, D004541-2
Hadis:
حَدَّثَنَا مُسْلِمُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ رَاشِدٍ ح
وَحَدَّثَنَا هَارُونُ بْنُ زَيْدِ بْنِ أَبِى الزَّرْقَاءِ حَدَّثَنَا أَبِى حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ رَاشِدٍ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ مُوسَى عَنْ عَمْرِو بْنِ شُعَيْبٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ
"أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَضَى أَنَّ مَنْ قُتِلَ خَطَأً فَدِيَتُهُ مِائَةٌ مِنَ الإِبِلِ ثَلاَثُونَ بِنْتَ مَخَاضٍ وَثَلاَثُونَ بِنْتَ لَبُونٍ وَثَلاَثُونَ حِقَّةً وَعَشْرَةٌ بَنِى لَبُونٍ ذَكَرٍ."
Tercemesi:
Bize Müslim b. İbrahim, ona Muhammed b. Raşid; (T)
Bize Harun b. Zeyd b. Ebu Zerka, ona babası, ona Muhammed b. Raşid, ona Süleyman b. Musa, ona da Amr b. Şuayb, babası vasıtasıyla dedesinden şöyle rivayet etmiştir:
"Rasulullah (sav) hataen öldürülenin diyetinin; otuz bintü mehaz (iki yaşma girmiş dişi deve) otuz bintü lebûn (üç yaşına girmiş dişi deve), otuz hıkka (dört yaşına girmiş dişi deve) on da ibni lebûn (üç yaşına girmiş erkek deve) olmak üzere yüz deve olduğuna hükmetti."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Diyât 18, /1039
Senetler:
1. Ebu Muhammed Abdullah b. Amr es-Sehmî (Abdullah b. Amr b. Âs b. Vail b. Haşim)
2. Şuayb b. Muhammed es-Sehmi (Şuayb b. Muhammed b. Abdullah b. Amr b. As)
3. Ebu İbrahim Amr b. Şuayb el-Kuraşi (Amr b. Şuayb b. Muhammed b. Abdullah b. Amr b. As)
4. Ebu Eyyub Süleyman b. Musa el-Kuraşî (Süleyman b. Musa)
5. Muhammed b. Raşid el-Huza'i (Muhammed b. Raşid)
6. Ebu Muhammed Zeyd b. Ebu Zerka es-Sa'lebî (Zeyd b. Yezid b. Ebu Zerka)
7. Ebu Musa Harun b. Zeyd es-Salebî (Harun b. Zeyd b. Yezid)
Konular:
Yargı, diyet
Giriş