Bize Muhammed b. Sinan el-Bahilî -o, Avaka'da otururdu-, ona Nafi' b. Ömer, ona Bişr b. Asım, ona babası, ona Abdullah'ın (Ebû Davud: o, Abdullah b. Amr'dır dedi) rivayet ettiğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur:
"Aziz ve Celil olan Allah ineklerin dilini otlara dolaması gibi dilini evirip çevirip kelimelerle oynayarak konuşan lafazan kişileri sevmez."
Öneri Formu
Hadis Id, No:
34085, D005005
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ سِنَانٍ الْبَاهِلِىُّ - وَكَانَ يَنْزِلُ الْعَوَقَةَ - حَدَّثَنَا نَافِعُ بْنُ عُمَرَ عَنْ بِشْرِ بْنِ عَاصِمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ - قَالَ أَبُو دَاوُدَ وَهُوَ ابْنُ عَمْرٍو - قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ يُبْغِضُ الْبَلِيغَ مِنَ الرِّجَالِ الَّذِى يَتَخَلَّلُ بِلِسَانِهِ تَخَلُّلَ الْبَاقِرَةِ بِلِسَانِهَا."
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Sinan el-Bahilî -o, Avaka'da otururdu-, ona Nafi' b. Ömer, ona Bişr b. Asım, ona babası, ona Abdullah'ın (Ebû Davud: o, Abdullah b. Amr'dır dedi) rivayet ettiğine göre Rasulullah (sav) şöyle buyurmuştur:
"Aziz ve Celil olan Allah ineklerin dilini otlara dolaması gibi dilini evirip çevirip kelimelerle oynayarak konuşan lafazan kişileri sevmez."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Edeb 94, /1134
Senetler:
1. Ebu Muhammed Abdullah b. Amr es-Sehmî (Abdullah b. Amr b. Âs b. Vail b. Haşim)
2. Asım b. Süfyan es-Sekafî (Asım b. Süfyan b. Abdullah)
3. Bişr b. Asım es-Sekafi (Bişr b. Asım b. Süfyan b. Abdullah)
4. Ebu Ma'şer Nafi' b. Ömer el-Cümehî (Nafi' b. Ömer b. Abdullah b. Cemil b. Amir b. Hüzeym)
5. Ebu Bekir Muhammed b. Sinan el-Bahilî (Muhammed b. Sinan)
Konular:
Adab, sohbet adabı
Hitabet, sözün gücü ve etkileyiciliği
Konuşma, konuşma adabı
KTB, ADAB
Öneri Formu
Hadis Id, No:
34076, D004996
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى بْنِ فَارِسٍ النَّيْسَابُورِىُّ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ سِنَانٍ حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ طَهْمَانَ عَنْ بُدَيْلٍ عَنْ عَبْدِ الْكَرِيمِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ شَقِيقٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِى الْحَمْسَاءِ قَالَ بَايَعْتُ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم بِبَيْعٍ قَبْلَ أَنْ يُبْعَثَ وَبَقِيَتْ لَهُ بَقِيَّةٌ فَوَعَدْتُهُ أَنْ آتِيَهُ بِهَا فِى مَكَانِهِ فَنَسِيتُ ثُمَّ ذَكَرْتُ بَعْدَ ثَلاَثٍ فَجِئْتُ فَإِذَا هُوَ فِى مَكَانِهِ فَقَالَ
"يَا فَتَى لَقَدْ شَقَقْتَ عَلَىَّ أَنَا هَا هُنَا مُنْذُ ثَلاَثٍ أَنْتَظِرُكَ."
[قَالَ أَبُو دَاوُدَ قَالَ مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى هَذَا عِنْدَنَا عَبْدُ الْكَرِيمِ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ شَقِيقٍ.]
[قَالَ أَبُو دَاوُدَ هَكَذَا بَلَغَنِى عَنْ عَلِىِّ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ.]
[قَالَ أَبُو دَاوُدَ بَلَغَنِى أَنَّ بِشْرَ بْنَ السَّرِىِّ رَوَاهُ عَنْ عَبْدِ الْكَرِيمِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ شَقِيقٍ.]
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Yahya b. Fâris en-Neysaburi, ona Muhammed b. Sinan, ona İbrahim b. Tahman, ona Büdeyl, ona Abdülkerim, ona Abdullah b. Şakik, ona babası, ona Abdullah b. Ebu Hasmâ'nın şöyle dediğini rivayet etti: Nebi (sav), peygamber olarak gönderilmeden önce, onunla bir alışveriş yapmıştım. Onun benden bir miktar alacağı kalmıştı. Bulunduğu yerde onu kendisine getireceğime söz verdim fakat unuttum. Bunu üç gün sonra hatırladım, geldim. Onun o yerinde durduğunu gördüm ve "ey delikanlı, bana gerçekten zorluk verdin, ben üç günden beri burada hala seni bekliyorum" dedi.
[Ebû Davud dedi ki: Muhammed b. Yahya dedi ki: Bu (ravi Abdülkerim) bize göre Abdülkerim b. Abdullah b. Şakik'tir.]
[Ebû Davud dedi ki: Ali b. Abdullah'tan bana böylece ulaştı.]
[Ebû Davud dedi ki: Bana ulaştığına göre Bişr b. es-Serrî bu hadisi Abdülkerim b. Abdullah b. Şakik'ten diye rivayet etmiştir.]
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Edeb 90, /1132
Senetler:
1. Abdullah b. Ebu Hasmâ (Abdullah b. Ebu Hasmâ)
2. Ebu Abdurrahman Abdullah b. Şakik el-Ukayli (Abdullah b. Şakik)
3. Abdülkerim b. Abdullah el-Basrî (Abdülkerim b. Abdullah b. Şakik)
4. Büdeyl b. Meysere el-Ukaylî (Büdeyl b. Meysere)
5. Ebu Said İbrahim b. Tahman el-Herevî (İbrahim b. Tahman b. Şube)
6. Ebu Bekir Muhammed b. Sinan el-Bahilî (Muhammed b. Sinan)
7. Muhammed b. Yahya ez-Zühli (Muhammed b. Yahya b. Abdullah b. Halid)
Konular:
Ahlak, Hz. Peygamber'in ahlakı
Dürüstlük, özde ve sözde samimi olmak
Söz, sözde durmak, ahde vefa
Öneri Formu
Hadis Id, No:
34142, D005062
Hadis:
حَدَّثَنَا حَفْصُ بْنُ عُمَرَ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ ح
وَحَدَّثَنَا مُسَدَّدٌ حَدَّثَنَا يَحْيَى عَنْ شُعْبَةَ - الْمَعْنَى - عَنِ الْحَكَمِ عَنِ ابْنِ أَبِى لَيْلَى - قَالَ مُسَدَّدٌ - قَالَ حَدَّثَنَا عَلِىٌّ قَالَ شَكَتْ فَاطِمَةُ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم مَا تَلْقَى فِى يَدِهَا مِنَ الرَّحَى فَأُتِىَ بِسَبْىٍ فَأَتَتْهُ تَسْأَلُهُ فَلَمْ تَرَهُ فَأَخْبَرَتْ بِذَلِكَ عَائِشَةَ فَلَمَّا جَاءَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم أَخْبَرَتْهُ فَأَتَانَا وَقَدْ أَخَذْنَا مَضَاجِعَنَا فَذَهَبْنَا لِنَقُومَ فَقَالَ
"عَلَى مَكَانِكُمَا." فَجَاءَ فَقَعَدَ بَيْنَنَا حَتَّى وَجَدْتُ بَرْدَ قَدَمَيْهِ عَلَى صَدْرِى فَقَالَ
"أَلاَ أَدُلُّكُمَا عَلَى خَيْرٍ مِمَّا سَأَلْتُمَا إِذَا أَخَذْتُمَا مَضَاجِعَكُمَا فَسَبِّحَا ثَلاَثًا وَثَلاَثِينَ وَاحْمَدَا ثَلاَثًا وَثَلاَثِينَ وَكَبِّرَا أَرْبَعًا وَثَلاَثِينَ فَهُوَ خَيْرٌ لَكُمَا مِنْ خَادِمٍ."
Tercemesi:
Bize Hafs b. Ömer, ona Şube; (T)
Bize Müsedded, ona Yahya, ona Şube -mana ile- ona Hakem, ona İbn Ebu Leyla, -Müsedded dedi- ona Hz. Ali şöyle rivayet etmiştir: Fatıma Hz. Peygamber'e (sav) değirmen taşı sebebiyle elinde çıkan yaralardan şikâyet ediyordu. Bu sırada Hz. Peygamber'e (sav) esirler getirilmişti. Hz. Fatıma, Hz. Peygamber'in hizmetçi istemek üzere yanına geldi. O sırada Hz. Peygamber (sav) yoktu. İsteğini Hz. Aişe'ye bildirdi. Hz. Peygamber (sav) gelince Hz. Aişe ona durumu anlattı. Hz. Peygamber (sav) bize geldi. Yatağımıza yatmıştık. Ayağa kalkmak istedik "yerinizde durun" buyurdu. Gelip aramıza oturdu. Ayaklarının soğukluğunu göğsümde hissettim. Şöyle buyurdu:
"Size istediğiniz şeyden daha hayırlısını haber vereyim mi! Yatağınıza yattığınızda otuz üç defa sübhanallah, otuz üç defa elhamdülillah, otuz dört defa Allahü ekber deyiniz. Bu sizin için hizmetçiden daha iyidir."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Edeb 109, /1145
Senetler:
1. Ebu Hasan Ali b. Ebu Talib el-Hâşimî (Ali b. Ebu Talib b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. Ebu İsa Abdurrahman b. Ebu Leyla el-Ensarî (Abdurrahman b. Yesar b. Bilal b. Büleyl b. Uhayha)
3. Ebu Abdullah Hakem b. Uteybe el-Kindî (Hakem b. Uteybe)
4. Şube b. Haccâc el-Atekî (Şu'be b. Haccac b. Verd)
5. Ebu Ömer Hafs b. Ömer el-Ezdî (Hafs b. Ömer b. Hâris b. Sehbera)
Konular:
Adab, yatma-kalkma adabı
Hz. Peygamber, ailesi
KTB, ADAB
Tesbih
Bize Süleyman b. Harb, ona Hammad b. Zeyd, ona Hişam b. Urve, ona Fatıma bt. Münzir, ona Esma bt. Ebu Bekir şöyle söylemiştir:
"Bir kadın kumasını kast ederek “Ey Allah'ın Rasulü, benim bir komşum var. Acaba kocamın bana vermediği bir şeyi kocam vermiş gibi göstersem, bana günah olur mu?” diye sordu. Rasulullah (sav) de “Kendisine verilmemiş bir şeyle verilmiş gibi gösteriş yapan kimse, yalandan iki elbise giyen kimse gibidir” buyurdu"
Öneri Formu
Hadis Id, No:
34077, D004997
Hadis:
حَدَّثَنَا سُلَيْمَانُ بْنُ حَرْبٍ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ زَيْدٍ عَنْ هِشَامِ بْنِ عُرْوَةَ عَنْ فَاطِمَةَ بِنْتِ الْمُنْذِرِ عَنْ أَسْمَاءَ بِنْتِ أَبِى بَكْرٍ أَنَّ امْرَأَةً قَالَتْ: يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ لِى جَارَةً - تَعْنِى ضَرَّةً - هَلْ عَلَىَّ جُنَاحٌ إِنْ تَشَبَّعْتُ لَهَا بِمَا لَمْ يُعْطِ زَوْجِى قَالَ: " الْمُتَشَبِّعُ بِمَا لَمْ يُعْطَ كَلاَبِسِ ثَوْبَىْ زُورٍ"
Tercemesi:
Bize Süleyman b. Harb, ona Hammad b. Zeyd, ona Hişam b. Urve, ona Fatıma bt. Münzir, ona Esma bt. Ebu Bekir şöyle söylemiştir:
"Bir kadın kumasını kast ederek “Ey Allah'ın Rasulü, benim bir komşum var. Acaba kocamın bana vermediği bir şeyi kocam vermiş gibi göstersem, bana günah olur mu?” diye sordu. Rasulullah (sav) de “Kendisine verilmemiş bir şeyle verilmiş gibi gösteriş yapan kimse, yalandan iki elbise giyen kimse gibidir” buyurdu"
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Edeb 91, /1133
Senetler:
1. Esma bt. Ebu Bekir el-Kuraşiyye (Esma bt. Ebu Bekir b. Ebu Kuhafe)
2. Fatıma bt. Münzir el-Esediyye (Fatıma bt. Münzir b. Zübeyr b. Avvam b. Huveylid)
3. Ebu Münzir Hişam b. Urve el-Esedî (Hişam b. Urve b. Zübeyr b. Avvam)
4. Ebu İsmail Hammad b. Zeyd el-Ezdî (Hammad b. Zeyd b. Dirhem)
5. Ebu Eyyüb Süleyman b. Harb el-Vâşihî (Süleyman b. Harb b. Büceyl)
Konular:
Aldatmak, verilmeyen bir şeyi verilmiş gibi göstermek
Dürüstlük, özde ve sözde samimi olmak
Yalan, yalancılık
حَدَّثَنَا عَبَّاسٌ الْعَنْبَرِىُّ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْمَلِكِ بْنُ عَمْرٍو حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ يَزِيدَ بْنِ الْهَادِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ كَعْبٍ الْقُرَظِىِّ عَنْ شَبَثِ بْنِ رِبْعِىٍّ عَنْ عَلِىٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم بِهَذَا الْخَبَرِ قَالَ :
"فِيهِ قَالَ عَلِىٌّ فَمَا تَرَكْتُهُنَّ مُنْذُ سَمِعْتُهُنَّ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِلاَّ لَيْلَةَ صِفِّينَ فَإِنِّى ذَكَرْتُهَا مِنْ آخِرِ اللَّيْلِ فَقُلْتُهَا."
Bize Abbas el-Anberi, ona Abdülmelik b. Amr, ona Abdülaziz b. Muhammed, ona Yezid b. el-Hâd, ona Muhammed b. Ka'b el-Kurazi, ona Şebes b. Rib'i, ona Hz. Ali (ra) Hz. Peygamber'den (sav) bu hadisi rivayet etmiş ve onun hakkında şöyle demiştir:
"Onları Rasulullah'tan (sav) duyduğumdan beri Sıffîn gecesi dışında terk etmedim. O gece bile bu duaları gecenin sonunda hatırladım ve söyledim."
Öneri Formu
Hadis Id, No:
34144, D005064
Hadis:
حَدَّثَنَا عَبَّاسٌ الْعَنْبَرِىُّ حَدَّثَنَا عَبْدُ الْمَلِكِ بْنُ عَمْرٍو حَدَّثَنَا عَبْدُ الْعَزِيزِ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنْ يَزِيدَ بْنِ الْهَادِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ كَعْبٍ الْقُرَظِىِّ عَنْ شَبَثِ بْنِ رِبْعِىٍّ عَنْ عَلِىٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم بِهَذَا الْخَبَرِ قَالَ :
"فِيهِ قَالَ عَلِىٌّ فَمَا تَرَكْتُهُنَّ مُنْذُ سَمِعْتُهُنَّ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِلاَّ لَيْلَةَ صِفِّينَ فَإِنِّى ذَكَرْتُهَا مِنْ آخِرِ اللَّيْلِ فَقُلْتُهَا."
Tercemesi:
Bize Abbas el-Anberi, ona Abdülmelik b. Amr, ona Abdülaziz b. Muhammed, ona Yezid b. el-Hâd, ona Muhammed b. Ka'b el-Kurazi, ona Şebes b. Rib'i, ona Hz. Ali (ra) Hz. Peygamber'den (sav) bu hadisi rivayet etmiş ve onun hakkında şöyle demiştir:
"Onları Rasulullah'tan (sav) duyduğumdan beri Sıffîn gecesi dışında terk etmedim. O gece bile bu duaları gecenin sonunda hatırladım ve söyledim."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Edeb 109, /1146
Senetler:
1. Ebu Hasan Ali b. Ebu Talib el-Hâşimî (Ali b. Ebu Talib b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. Şebes b. Rib'i el-Yerbû'î (Şebes b. Rib'î)
3. Ebu Hamza Muhammed b. Ka'b el-Kurazi (Muhammed b. Ka'b b. Süleym b. Esed b. Amr)
4. Ebu Abdullah Yezid b. Hâd el-Leysî (Yezid b. Abdullah b. Üsame b. Hâd)
5. Ebu Muhammed Abdülaziz b. Muhammed ed-Derâverdî (Abdülaziz b. Muhammed b. Ubeyd b. Ebu Ubeyd)
6. Ebu Âmir Abdülmelik b. Amr el-Kaysî (Abdülmelik b. Amr)
7. Abbas b. Abdulazim el-Anberi (Abbas b. Abdulazim b. İsmail)
Konular:
Adab, yatma-kalkma adabı
Dua, geceleri yapılacak dualar
Açıklama: Ebu Verd b. Sümâme ile Hz. Ali arasında inkıta' vardır.
Öneri Formu
Hadis Id, No:
34143, D005063
Hadis:
حَدَّثَنَا مُؤَمَّلُ بْنُ هِشَامٍ الْيَشْكُرِىُّ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنِ الْجُرَيْرِىِّ عَنْ أَبِى الْوَرْدِ بْنِ ثُمَامَةَ قَالَ قَالَ عَلِىٌّ لاِبْنِ أَعْبَدَ أَلاَ أُحَدِّثُكَ عَنِّى وَعَنْ فَاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم وَكَانَتْ أَحَبَّ أَهْلِهِ إِلَيْهِ وَكَانَتْ عِنْدِى فَجَرَّتْ بِالرَّحَى حَتَّى أَثَّرَتْ بِيَدِهَا وَاسْتَقتْ بِالْقِرْبَةِ حَتَّى أَثَّرَتْ فِى نَحْرِهَا وَقَمَّتِ الْبَيْتَ حَتَّى اغْبَرَّتْ ثِيَابُهَا وَأَوْقَدَتِ الْقِدْرَ حَتَّى دَكِنَتْ ثِيَابُهَا وَأَصَابَهَا مِنْ ذَلِكَ ضُرٌّ فَسَمِعْنَا أَنَّ رَقِيقًا أُتِىَ بِهِمْ إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَقُلْتُ لَوْ أَتَيْتِ أَبَاكِ فَسَأَلْتِيهِ خَادِمًا يَكْفِيكِ. فَأَتَتْهُ فَوَجَدَتْ عِنْدَهُ حُدَّاثًا فَاسْتَحْيَتْ فَرَجَعَتْ فَغَدَا عَلَيْنَا وَنَحْنُ فِى لِفَاعِنَا فَجَلَسَ عِنْدَ رَأْسِهَا فَأَدْخَلَتْ رَأْسَهَا فِى اللِّفَاعِ حَيَاءً مِنْ أَبِيهَا فَقَالَ
"مَا كَانَ حَاجَتُكِ أَمْسِ إِلَى آلِ مُحَمَّدٍ." فَسَكَتَتْ مَرَّتَيْنِ فَقُلْتُ أَنَا وَاللَّهِ أُحَدِّثُكَ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ هَذِهِ جَرَّتْ عِنْدِى بِالرَّحَى حَتَّى أَثَّرَتْ فِى يَدِهَا وَاسْتَقَتْ بِالْقِرْبَةِ حَتَّى أَثَّرَتْ فِى نَحْرِهَا وَكَسَحَتِ الْبَيْتَ حَتَّى اغْبَرَّتْ ثِيَابُهَا وَأَوْقَدَتِ الْقِدْرَ حَتَّى دَكِنَتْ ثِيَابُهَا وَبَلَغَنَا أَنَّهُ قَدْ أَتَاكَ رَقِيقٌ أَوْ خَدَمٌ فَقُلْتُ لَهَا سَلِيهِ خَادِمًا.
[فَذَكَرَ مَعْنَى حَدِيثِ الْحَكَمِ وَأَتَمَّ.]
Tercemesi:
Bize Müemmel b. Hişam el-Yeşküri, ona İsmail b. İbrahim, ona Cüreyrî, ona Ebu'l-Verd b. Sümame rivayet ettiğine göre Hz. Ali (ra) İbn A'bed'e şöyle demişti: Sana kendim ve Hz. Peygamber'in kızı Fatıma hakkında bir şeyler anlatayım mı! Fatıma, Hz. Peygamber'in aile fertleri arasında en sevdiği idi. Benimle evliydi. Eliyle değirmen çekmekten ellerinde izler kalmıştı. Kırba ile su çekmekten boynunda iz yapmıştı. Evi süpürür elbisesi toz toprak içerisinde kalırdı. Ocak yakar elbiseleri is olurdu. Hatta bunun ona zararı da dokunmuştu. Bir gün Hz. Peygamber'e kölelerin getirildiğini duyduk. Fatıma'ya, babana gitsen de ondan işlerini yapacak bir hizmetçi istesen olmaz mı dedim. Babasına gitti ama orada konuşan bazı kimselerin olduğunu gördü ve utanarak geri döndü. Hz. Peygamber (sav) bizim evimize geldi. O sırada yorganın altındaydık. Kızının başucunda oturdu. Fatıma utancından başını yorganın altına soktu. Hz. Peygamber, "dün Muhammed ailesine ihtiyacın neydi kızım?" diye sordu. İki kez sormasına rağmen Fatıma cevap vermedi. Ben, ben anlatacağım ey Allah'ın Rasulü! Değirmen çekmekten ellerinde izler oldu, su taşımaktan boynunda izler çıktı. Evi süpürmekten elbiseleri toz toprak içinde kaldı. Ocak yakmaktan elbiseleri is içinde kaldı. Sana kölelerin geldiğini duyduk. Ben de ona babandan bir hizmetçi iste dedim.
[Bundan sonra Hakem hadisinin manasını zikretti ve tamamladı.]
Açıklama:
Ebu Verd b. Sümâme ile Hz. Ali arasında inkıta' vardır.
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Edeb 109, /1145
Senetler:
1. Ebu Hasan Ali b. Ebu Talib el-Hâşimî (Ali b. Ebu Talib b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. Ebu Verd b. Sümame el-Kuşeyrî (Ebu Verd b. Sümame b. Hazn)
3. Ebu Mesud Said b. İyâs el-Cüreyrî (Said b. İyâs)
4. Ebu Bişr İsmail b. Uleyye el-Esedî (İsmail b. İbrahim b. Miksem)
5. Ebu Hişam Müemmel b. Hişam el-Yeşküri (Müemmel b. Hişam)
Konular:
Adab, yatma-kalkma adabı
Aile, ailenin önemi
Ehl-i Beyt, Hz. Fatıma evliliği, miras talebi vs
Geçim, Hz. Peygamber, ailesinin geçimini sağlaması
Hz. Peygamber, ailesi
Hz. Peygamber, çocukları
KTB, ADAB
Yardımseverlik, Yardımcı, hizmetçi / yardımcı edinmek
حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ حَدَّثَنَا اللَّيْثُ عَنِ ابْنِ عَجْلاَنَ أَنَّ رَجُلاً مِنْ مَوَالِى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَامِرِ بْنِ رَبِيعَةَ الْعَدَوِىِّ حَدَّثَهُ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَامِرٍ أَنَّهُ قَالَ دَعَتْنِى أُمِّى يَوْمًا وَرَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَاعِدٌ فِى بَيْتِنَا فَقَالَتْ هَا تَعَالَ أُعْطِيكَ. فَقَالَ لَهَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"وَمَا أَرَدْتِ أَنْ تُعْطِيهِ." قَالَتْ أُعْطِيهِ تَمْرًا. فَقَالَ لَهَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"أَمَا إِنَّكِ لَوْ لَمْ تُعْطِيهِ شَيْئًا كُتِبَتْ عَلَيْكِ كِذْبَةٌ "
Öneri Formu
Hadis Id, No:
34071, D004991
Hadis:
حَدَّثَنَا قُتَيْبَةُ حَدَّثَنَا اللَّيْثُ عَنِ ابْنِ عَجْلاَنَ أَنَّ رَجُلاً مِنْ مَوَالِى عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَامِرِ بْنِ رَبِيعَةَ الْعَدَوِىِّ حَدَّثَهُ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَامِرٍ أَنَّهُ قَالَ دَعَتْنِى أُمِّى يَوْمًا وَرَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم قَاعِدٌ فِى بَيْتِنَا فَقَالَتْ هَا تَعَالَ أُعْطِيكَ. فَقَالَ لَهَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"وَمَا أَرَدْتِ أَنْ تُعْطِيهِ." قَالَتْ أُعْطِيهِ تَمْرًا. فَقَالَ لَهَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"أَمَا إِنَّكِ لَوْ لَمْ تُعْطِيهِ شَيْئًا كُتِبَتْ عَلَيْكِ كِذْبَةٌ "
Tercemesi:
Bize Kuteybe, ona el-Leys, ona İbn Aclân, ona Abdullah b. Amir b. Rebia el-Adevî'nin azatlılarından bir adam, ona Abdullah b. Amir şöyle söylemiştir: Rasulullah (sav) bir gün bizim evimizde otururken annem beni çağırıp gel sana bir şey vereceğim dedi. Rasulullah (sav) anneme, "ona ne vermek istiyorsun?" dedi. Annem, ona bir kuru hurma vereceğim diyerek cevap verdi. Bunun üzerine Rasulullah (sav) şöyle buyurdu:
"Eğer ona bir şey vermeyecek olsaydın bu senin hakkında bir yalan olarak yazılacaktı."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Edeb 88, /1131
Senetler:
1. Ebu Muhammed Abdullah b. Amir el-Anezî (Abdullah b. Amir b. Rabî'a b. Malikb. Amir)
2. Racül min mevâlî Abdullah b. Amir b. Rabî'a el-Adevî (Racül min mevâlî Abdullah b. Amir b. Rabî'a el-Adevî)
3. Ebu Abdullah Muhammed b. Aclân el-Kuraşî (Muhammed b. Aclân)
4. Ebu Haris Leys b. Sa'd el-Fehmî (Leys b. Sa'd b. Abdurrahman)
5. Ebu Recâ Kuteybe b. Said es-Sekafi (Kuteybe b. Said b. Cemil b. Tarif)
Konular:
DOĞRULUK VE YALANCILIK
Yalan, yalancılık
Öneri Formu
Hadis Id, No:
34075, D004995
Hadis:
حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى حَدَّثَنَا أَبُو عَامِرٍ حَدَّثَنَا إِبْرَاهِيمُ بْنُ طَهْمَانَ عَنْ عَلِىِّ بْنِ عَبْدِ الأَعْلَى عَنْ أَبِى النُّعْمَانِ عَنْ أَبِى وَقَّاصٍ عَنْ زَيْدِ بْنِ أَرْقَمَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم قَالَ:
"إِذَا وَعَدَ الرَّجُلُ أَخَاهُ - وَمِنْ نِيَّتِهِ أَنْ يَفِىَ لَهُ - فَلَمْ يَفِ وَلَمْ يَجِئْ لِلْمِيعَادِ فَلاَ إِثْمَ عَلَيْهِ."
Tercemesi:
Bize Muhammed b. el-Müsenna, ona Ebu Âmir, ona İbrahim b. Tahman, ona Ali b. Abdula'la, ona Ebu Numan, ona Ebu Vakkas, ona Zeyd b. Erkam'ın naklettiğine göre Hz. Peygamber (sav) şöyle söylemiştir:
"Bir adam yerine getirmek maksadıyla kardeşine bir söz verip de bir mazeret sebebiyle sözünü yerine getiremezse günah olmaz."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Edeb 90, /1132
Senetler:
1. Ebu Amr Zeyd b. Erkam el-Ensarî (Zeyd b. Erkam b. Zeyd b. Kays b. Numan)
2. Ebu Vakkas (Ebu Vakkas)
3. Ebu Numan (Ebu Numan)
4. Ebu Hasan Ali b. Abdula'la es-Sa'lebî (Ali b. Abdula'la b. Amir)
5. Ebu Said İbrahim b. Tahman el-Herevî (İbrahim b. Tahman b. Şube)
6. Ebu Âmir Abdülmelik b. Amr el-Kaysî (Abdülmelik b. Amr)
7. Muhammed b. Müsenna el-Anezî (Muhammed b. Müsenna b. Ubeyd b. Kays b. Dinar)
Konular:
Dürüstlük, özde ve sözde samimi olmak
Öneri Formu
Hadis Id, No:
34148, D005068
Hadis:
حَدَّثَنَا مُوسَى بْنُ إِسْمَاعِيلَ حَدَّثَنَا وُهَيْبٌ حَدَّثَنَا سُهَيْلٌ عَنْ أَبِيهِ عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ عَنِ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم أَنَّهُ كَانَ يَقُولُ إِذَا أَصْبَحَ
"اللَّهُمَّ بِكَ أَصْبَحْنَا وَبِكَ أَمْسَيْنَا وَبِكَ نَحْيَا وَبِكَ نَمُوتُ وَإِلَيْكَ النُّشُورُ." وَإِذَا أَمْسَى قَالَ
"اللَّهُمَّ بِكَ أَمْسَيْنَا وَبِكَ نَحْيَا وَبِكَ نَمُوتُ وَإِلَيْكَ النُّشُورُ."
Tercemesi:
Bize Musa b. İsmail, ona Vüheyb, ona Süheyl, ona babası, ona Ebu Hureyre'nin söylediğine göre Rasulullah (sav) sabaha çıkınca şöyle dua ederdi:
"Allah'ım! Senin sayende sabaha kavuştuk. Akşama da senin sayende ulaştık. Yaşatan da öldüren de yeniden diriltecek sensin." Akşama olunca da şöyle dua ederdi.
"Allah'ım! Sayende akşama ulaştık. Yaşatan, öldüren ve yeniden diriltecek olan sensin."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Edeb 110, /1147
Senetler:
1. Ebu Hureyre ed-Devsî (Abdurrahman b. Sahr)
2. Ebû Salih es-Semmân (Ebû Sâlih Zekvân b. Abdillâh et-Teymî)
3. Ebu Yezid Süheyl b. Ebu Salih es-Semmân (Süheyl b. Zekvan)
4. Ebu Bekir Vüheyb b. Hâlid el-Bâhilî (Vüheyb b. Hâlid b. Aclân)
5. Ebu Seleme Musa b. İsmail et-Tebûzeki (Musa b. İsmail)
Konular:
Dua, sabah/akşam okunacak
Hz. Peygamber, duaları
KTB, DUA
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ صَالِحٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ وَهْبٍ قَالَ حَدَّثَنِى عَيَّاشُ بْنُ عُقْبَةَ الْحَضْرَمِىُّ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ حَسَنٍ الضَّمْرِىِّ أَنَّ ابْنَ أُمِّ الْحَكَمِ أَوْ ضُبَاعَةَ ابْنَتَىِ الزُّبَيْرِ حَدَّثَهُ عَنْ إِحْدَاهُمَا أَنَّهَا قَالَتْ أَصَابَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم سَبْيًا فَذَهَبْتُ أَنَا وَأُخْتِى وَفَاطِمَةُ بِنْتُ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَشَكَوْنَا إِلَيْهِ مَا نَحْنُ فِيهِ وَسَأَلْنَاهُ أَنْ يَأْمُرَ لَنَا بِشَىْءٍ مِنَ السَّبْىِ. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"سَبَقَكُنَّ يَتَامَى بَدْرٍ."
[ثُمَّ ذَكَرَ قِصَّةَ التَّسْبِيحِ قَالَ عَلَى أَثَرِ كُلِّ صَلاَةٍ لَمْ يَذْكُرِ النَّوْمَ.]
Öneri Formu
Hadis Id, No:
34146, D005066
Hadis:
حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ صَالِحٍ حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ وَهْبٍ قَالَ حَدَّثَنِى عَيَّاشُ بْنُ عُقْبَةَ الْحَضْرَمِىُّ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ حَسَنٍ الضَّمْرِىِّ أَنَّ ابْنَ أُمِّ الْحَكَمِ أَوْ ضُبَاعَةَ ابْنَتَىِ الزُّبَيْرِ حَدَّثَهُ عَنْ إِحْدَاهُمَا أَنَّهَا قَالَتْ أَصَابَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم سَبْيًا فَذَهَبْتُ أَنَا وَأُخْتِى وَفَاطِمَةُ بِنْتُ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم إِلَى النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَشَكَوْنَا إِلَيْهِ مَا نَحْنُ فِيهِ وَسَأَلْنَاهُ أَنْ يَأْمُرَ لَنَا بِشَىْءٍ مِنَ السَّبْىِ. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم
"سَبَقَكُنَّ يَتَامَى بَدْرٍ."
[ثُمَّ ذَكَرَ قِصَّةَ التَّسْبِيحِ قَالَ عَلَى أَثَرِ كُلِّ صَلاَةٍ لَمْ يَذْكُرِ النَّوْمَ.]
Tercemesi:
Bize Ahmed b. Salih, ona Abdullah b. Vehb, ona Ayyaş b. Ukbe el-Hadrami, ona Fadl b. Hasan ed-Damrî, ona İbn Ümmü Hakem bt. Zübeyr veya Dubâa bt. Zübeyr, ona Zübeyr'in bu iki kızından birisi şöyle söylemiştir. Rasulullah (sav) bir esir ele geçirmişti. Bunun üzerine ben, kız kardeşim ve Hz. Peygamber'in (sav) kızı Fatıma ile Rasulullah'a (sav) gittik. Kendisine çektiğimiz sıkıntılardan yakındık ve esirin bizim (hizmetimize) verilmesi için emir buyurmasını istedik. Bunun üzerine Rasulullah (sav) şöyle buyurdu:
"Bedir'de şehid olanların yetimleri sizden daha önceliklidir."
[Sonra (ravi) Fazl b. Hasan (bir önceki hadiste geçen) tesbih olayını zikretti ve her namazdan sonra bu tesbihin yapılmasını söyledi. Ancak yatarken ki tesbihattan bahsetmedi.]
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Ebû Davud, Sünen-i Ebu Davud, Edeb 109, /1146
Senetler:
1. İbn Ümmü Hakem bt. Zübeyr (İbn Ümmü Hakem bt. Zübeyr b. Abdülmuttalib)
2. Fadl b. Hasan ed-Damrî (Fadl b. Hasan b. Amr b. Ümeyye)
3. Ayyaş b. Ukbe el-Hadrami (Ayyaş b. Ukbe b. Küleyb b. Tağleb b. Küleyb)
4. Abdullah b. Vehb el-Kuraşî (Abdullah b. Vehb b. Müslim)
5. Ebu Cafer Ahmed b. Salih el-Mısrî (Ahmed b. Salih)
Konular:
Tesbih
Tesbih, namazdan sonra tesbih çekmek
Yardımseverlik, Yardımcı, hizmetçi / yardımcı edinmek