Giriş


    Öneri Formu
68467 HM021075 İbn Hanbel, V, 84


    Öneri Formu
68471 HM021076 İbn Hanbel, V, 84


    Öneri Formu
68492 HM021081 İbn Hanbel, V, 84


    Öneri Formu
68495 HM021082 İbn Hanbel, V, 84

Bize Ebû Saîd, ona İshâk b. Osmân el-Kilâbî Ebû Ya‘kub, ona İsmâil b. Abdurrahmân b. Atıyye e-Ensârî, ona da ninesi Ümmü Atıyye anlattı: Allah Rasûlu (s.a.v.) Medine’ye geldiklerinde ensar kadınlarını bir evde topladıktan sonra Ömer b. el-Hattâb’ı (r.a.) onlara gönderdi. Ömer evin kapısına geldiğinde selam verdi, onlar da selamını aldılar. O: – Ben Allah Rasûlu’nun (s.a.v.) size gönderdiği elçiyim, deyince biz: – Rasûlullah’a da, onun elçisine de merhaba, diye karşılık verdik. O: – Allah’a hiçbir şeyi ortak koşmamak, zina etmemek, çocuklarınızı öldürmemek, el ve ayakları arasında (babasız bir çocuk) peyda edip dünyaya getirmemek, âdâbda ona karşı gelmemek hususunda biat eder misiniz? dedi. Bizler: – Evet, dedik ve ellerimizi evin içinden uzattık. O da evin dışından elini uzattı. Sonra da: – Allah’ım! şahid ol, dedi. Ayrıca bize genç kızlarla hayızlı kadınları bayramlarda (bayram yerlerine) çıkarmamızı emredip, cenazenin arkasından yürümemizi yasakladı. Ayrıca Cuma namazının bize farz olmadığını da sözlerine ekledi. Ben (İsmâil) ona (Ümmü Atıyye) “Âdabda sana (Peygamber'e) karşı gelmeyecekler” (Mümtehine,60, 12) ayetini sordum, o da "Feryâd u figân ederek ölüye ağlamaktan menedildik", diye cevap verdi.


Açıklama: isnadında ömer lafzının zikredilmesi hariç, hadis sahihtir.

    Öneri Formu
68478 HM021078 İbn Hanbel, V, 84


Açıklama: وَلَا نُحَدِّثَ مِنْ الرِّجَالِ إِلَّا مَحْرَمًا lafızları hariç hadis sahihtir.

    Öneri Formu
68480 HM021079 İbn Hanbel, V, 84


    Öneri Formu
68475 HM021077 İbn Hanbel, V, 84


    Öneri Formu
68683 HM021116 İbn Hanbel, V, 90


    Öneri Formu
68685 HM021117 İbn Hanbel, V, 90


    Öneri Formu
68483 HM021080 İbn Hanbel, V, 84