9957 Kayıt Bulundu.
Giriş
Giriş
Bize Ebû Bekr b. Ebu Şeybe ve Ebu Küreyb, onlara İbn Nümeyr, ona Hişam, o babası, o da Aişe'nin rivayet ettiğine göre Resulullah (sav) şöyle buyurdu: "Humma [sıtma veya ateş yükselmesi], cehennemin şiddetli hararetinden bir parçadır. Onu su ile soğutunuz."
Bize İshak b. İbrahim, ona Hâlid b. Haris ve Abde b. Süleyman, hepsi Hişâm'dan [o, babası, o da Aişe'den] bu isnadla bu hadisin benzerini rivayet ettiler: "Humma, cehennemin şiddetli hararetindendir. Onu su ile serinletiniz."
Bize Yahya b. Yahya, ona Hüşeym, (T), Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Ebu Küreyb, onlara Ebû Muâviye, (T), Bana Bişr b. Hâlid, ona Muhammed b.Cafer (T), Bize İbn Beşşâr, ona İbn Ebu Adiyy, her iki râvi Şu'be'den rivayet etmişlerdir. (T) Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Ebu Bekir b. Hallâd, onlara Yahya (el-Kattan), ona Süfyân, Bu râvilerin hepsi A'meş'den Cerîr isnadıyla (ona Ebu Duha, ona Mesruk, ona da Aişe) şöyle rivayet etmişlerdir: Bizden birisi rahatsızlandığı zaman Rasulullah (sav) sağ eliyle dokunarak (sıvazlayarak) şöyle dua ederdi: “Ey insanların Rabbi! Rahatsızlığı gider! Şifa ver. Şifa veren yalnız sensin! Senin şifandan başka şifa yoktur. Öyle bir şifa ver ki; o şifa hiçbir hastalık izi bırakmasın.” Rasulullah (sav) hastalanıp ağırlaşınca ben de onun bize yaptığı gibi yapmak için elini tuttum. Hemen elini elimden çekti, sonra şöyle dua etti: “Allahım beni bağışla! Beni Refîk-i a’lâ (en yüce dost/makam) ile beraber kıl!” dedi. Ben (Aişe) bir bakayım, dedim. Bir de ne göreyim! Son nefesini vermişti! Hüşeym ve Şu'be'nin hadisi; «Onu eliyle mesh ederdi.» şeklinde Sevrî hadîsi ise; «Onu sağ, eliyle mesh ederdi.» şeklindedir. Yahya, ona Süfyân, ona, A'meş hadisinin sonunda «Ben bunu Mansûr'a rivayet ettim, o da bana İbrahim, ona Mesrûk, o da Aişe'den bu hadîsin benzerini rivayet etti.» demiştir.
Bize Yahya b. Yahya, ona Hüşeym, (T), Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Ebu Küreyb, onlara Ebû Muâviye, (T), Bana Bişr b. Hâlid, ona Muhammed b.Cafer (T), Bize İbn Beşşâr, ona İbn Ebu Adiyy, her iki râvi Şu'be'den rivayet etmişlerdir. (T) Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Ebu Bekir b. Hallâd, onlara Yahya (el-Kattan), ona Süfyân, Bu râvilerin hepsi A'meş'den Cerîr isnadıyla (ona Ebu Duha, ona Mesruk, ona da Aişe) şöyle rivayet etmişlerdir: Bizden birisi rahatsızlandığı zaman Rasulullah (sav) sağ eliyle dokunarak (sıvazlayarak) şöyle dua ederdi: “Ey insanların Rabbi! Rahatsızlığı gider! Şifa ver. Şifa veren yalnız sensin! Senin şifandan başka şifa yoktur. Öyle bir şifa ver ki; o şifa hiçbir hastalık izi bırakmasın.” Rasulullah (sav) hastalanıp ağırlaşınca ben de onun bize yaptığı gibi yapmak için elini tuttum. Hemen elini elimden çekti, sonra şöyle dua etti: “Allahım beni bağışla! Beni Refîk-i a’lâ (en yüce dost/makam) ile beraber kıl!” dedi. Ben (Aişe) bir bakayım, dedim. Bir de ne göreyim! Son nefesini vermişti! Hüşeym ve Şu'be'nin hadisi; «Onu eliyle mesh ederdi.» şeklinde Sevrî hadîsi ise; «Onu sağ, eliyle mesh ederdi.» şeklindedir. Yahya, ona Süfyân, ona, A'meş hadisinin sonunda «Ben bunu Mansûr'a rivayet ettim, o da bana İbrahim, ona Mesrûk, o da Aişe'den bu hadîsin benzerini rivayet etti.» demiştir.
Bize Yahya b. Yahya, ona Hüşeym, (T), Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Ebu Küreyb, onlara Ebû Muâviye, (T), Bana Bişr b. Hâlid, ona Muhammed b.Cafer (T), Bize İbn Beşşâr, ona İbn Ebu Adiyy, her iki râvi Şu'be'den rivayet etmişlerdir. (T) Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Ebu Bekir b. Hallâd, onlara Yahya (el-Kattan), ona Süfyân, Bu râvilerin hepsi A'meş'den Cerîr isnadıyla (ona Ebu Duha, ona Mesruk, ona da Aişe) şöyle rivayet etmişlerdir: Bizden birisi rahatsızlandığı zaman Rasulullah (sav) sağ eliyle dokunarak (sıvazlayarak) şöyle dua ederdi: “Ey insanların Rabbi! Rahatsızlığı gider! Şifa ver. Şifa veren yalnız sensin! Senin şifandan başka şifa yoktur. Öyle bir şifa ver ki; o şifa hiçbir hastalık izi bırakmasın.” Rasulullah (sav) hastalanıp ağırlaşınca ben de onun bize yaptığı gibi yapmak için elini tuttum. Hemen elini elimden çekti, sonra şöyle dua etti: “Allahım beni bağışla! Beni Refîk-i a’lâ (en yüce dost/makam) ile beraber kıl!” dedi. Ben (Aişe) bir bakayım, dedim. Bir de ne göreyim! Son nefesini vermişti! Hüşeym ve Şu'be'nin hadisi; «Onu eliyle mesh ederdi.» şeklinde Sevrî hadîsi ise; «Onu sağ, eliyle mesh ederdi.» şeklindedir. Yahya, ona Süfyân, ona, A'meş hadisinin sonunda «Ben bunu Mansûr'a rivayet ettim, o da bana İbrahim, ona Mesrûk, o da Aişe'den bu hadîsin benzerini rivayet etti.» demiştir.
Bize Yahya b. Yahya, ona Hüşeym, (T), Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Ebu Küreyb, onlara Ebû Muâviye, (T), Bana Bişr b. Hâlid, ona Muhammed b.Cafer (T), Bize İbn Beşşâr, ona İbn Ebu Adiyy, her iki râvi Şu'be'den rivayet etmişlerdir. (T) Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Ebu Bekir b. Hallâd, onlara Yahya (el-Kattan), ona Süfyân, Bu râvilerin hepsi A'meş'den Cerîr isnadıyla (ona Ebu Duha, ona Mesruk, ona da Aişe) şöyle rivayet etmişlerdir: Bizden birisi rahatsızlandığı zaman Rasulullah (sav) sağ eliyle dokunarak (sıvazlayarak) şöyle dua ederdi: “Ey insanların Rabbi! Rahatsızlığı gider! Şifa ver. Şifa veren yalnız sensin! Senin şifandan başka şifa yoktur. Öyle bir şifa ver ki; o şifa hiçbir hastalık izi bırakmasın.” Rasulullah (sav) hastalanıp ağırlaşınca ben de onun bize yaptığı gibi yapmak için elini tuttum. Hemen elini elimden çekti, sonra şöyle dua etti: “Allahım beni bağışla! Beni Refîk-i a’lâ (en yüce dost/makam) ile beraber kıl!” dedi. Ben (Aişe) bir bakayım, dedim. Bir de ne göreyim! Son nefesini vermişti! Hüşeym ve Şu'be'nin hadisi; «Onu eliyle mesh ederdi.» şeklinde Sevrî hadîsi ise; «Onu sağ, eliyle mesh ederdi.» şeklindedir. Yahya, ona Süfyân, ona, A'meş hadisinin sonunda «Ben bunu Mansûr'a rivayet ettim, o da bana İbrahim, ona Mesrûk, o da Aişe'den bu hadîsin benzerini rivayet etti.» demiştir.
Bize Yahya b. Yahya, ona Hüşeym, (T), Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Ebu Küreyb, onlara Ebû Muâviye, (T), Bana Bişr b. Hâlid, ona Muhammed b.Cafer (T), Bize İbn Beşşâr, ona İbn Ebu Adiyy, her iki râvi Şu'be'den rivayet etmişlerdir. (T) Bize Ebu Bekr b. Ebu Şeybe ve Ebu Bekir b. Hallâd, onlara Yahya (el-Kattan), ona Süfyân, Bu râvilerin hepsi A'meş'den Cerîr isnadıyla (ona Ebu Duha, ona Mesruk, ona da Aişe) şöyle rivayet etmişlerdir: Bizden birisi rahatsızlandığı zaman Rasulullah (sav) sağ eliyle dokunarak (sıvazlayarak) şöyle dua ederdi: “Ey insanların Rabbi! Rahatsızlığı gider! Şifa ver. Şifa veren yalnız sensin! Senin şifandan başka şifa yoktur. Öyle bir şifa ver ki; o şifa hiçbir hastalık izi bırakmasın.” Rasulullah (sav) hastalanıp ağırlaşınca ben de onun bize yaptığı gibi yapmak için elini tuttum. Hemen elini elimden çekti, sonra şöyle dua etti: “Allahım beni bağışla! Beni Refîk-i a’lâ (en yüce dost/makam) ile beraber kıl!” dedi. Ben (Aişe) bir bakayım, dedim. Bir de ne göreyim! Son nefesini vermişti! Hüşeym ve Şu'be'nin hadisi; «Onu eliyle mesh ederdi.» şeklinde Sevrî hadîsi ise; «Onu sağ, eliyle mesh ederdi.» şeklindedir. Yahya, ona Süfyân, ona, A'meş hadisinin sonunda «Ben bunu Mansûr'a rivayet ettim, o da bana İbrahim, ona Mesrûk, o da Aişe'den bu hadîsin benzerini rivayet etti.» demiştir.
Bana Kasım b. Zekeriyya, ona Ubeydullah b. Musa, ona İsrail, ona Mansur, ona İbrahim ve Müslim b. Subeyh, onlara Mesruk, ona da Aişe’nin rivayet ettiğine göre; Resulullah (sav) Ebû Avane hadisinin [Rasulullah (sav), bir hastayı ziyaret ettiği zaman şöyle dua ederdi: “Ey insanların Rabbi! Rahatsızlığı gider! ona şifa ver. Şifa veren yalnız sensin! Senin şifandan başka şifa yoktur. Öyle bir şifa ver ki; o şifa hiçbir hastalık izi bırakmasın.”] ve Cerir hadisinin [Rasulullah (sav) bir hastaya (ziyaret için) geldiği zaman ona şöyle diyerek dua ederdi: “Ey insanların Rabbi! Rahatsızlığı gider! Şifa ver. Şifa veren yalnız sensin! Senin şifandan başka şifa yoktur. Öyle bir şifa ver ki; o şifa hiçbir hastalık izi bırakmasın.” Ebu Bekir'in rivayeti "ona dua etti" (mazi ve başında 'fe' harfiyle) ve “ve ente’ş-şâfî” (başında 'vav' harfiyle) şeklindedir. ] bir benzerini söylemiştir.