Öneri Formu
Hadis Id, No:
21985, N002455
Hadis:
أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ مَنْصُورٍ الطُّوسِىُّ قَالَ حَدَّثَنَا يَعْقُوبُ قَالَ حَدَّثَنَا أَبِى عَنِ ابْنِ إِسْحَاقَ قَالَ حَدَّثَنِى سُلَيْمَانُ الأَعْمَشُ عَنْ أَبِى وَائِلِ بْنِ سَلَمَةَ عَنْ مُعَاذِ بْنِ جَبَلٍ قَالَ أَمَرَنِى رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم حِينَ بَعَثَنِى إِلَى الْيَمَنِ أَنْ لاَ آخُذَ مِنَ الْبَقَرِ شَيْئًا حَتَّى تَبْلُغَ ثَلاَثِينَ فَإِذَا بَلَغَتْ ثَلاَثِينَ فَفِيهَا عِجْلٌ تَابِعٌ جَذَعٌ أَوْ جَذَعَةٌ حَتَّى تَبْلُغَ أَرْبَعِينَ فَإِذَا بَلَغَتْ أَرْبَعِينَ فَفِيهَا بَقَرَةٌ مُسِنَّةٌ .
Tercemesi:
Bize (Ebu Cafer) Muhammed b. Mansur et-Tûsî, ona (Ebu Yusuf) Yakub (b. İbrahim el-Kuraşî), ona babası (Ebu İshak İbrahim b. Sa'd ez-Zührî), ona İbn İshak (el-Kuraşî), ona (Ebu Muhammed) Süleyman (b. Mihran) el-A'meş, ona Ebu Vâil Şakîk b. Seleme (el-Esedî), ona da (Ebu Abdurrahman) Muaz b. Cebel (el-Ensarî) (ra) şöyle rivayet etmiştir: "Yemen'e vali olarak gönderdiği zaman Rasulullah (sav) bana, sayısı otuza ulaşmadıkça sığırlardan zekat olarak] herhangi bir şey almamamı emretti. Sığırların sayısı otuza ulaşınca kırka kadar bir yaşını bitirip iki yaşına basmış bir erkek veya dişi dana, sayısı kırka ulaşınca da iki yaşını bitirip üç yaşına basmış bir dişi dana gerekir."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, Zekât 8, /2246
Senetler:
1. Ebu Abdurrahman Muaz b. Cebel el-Ensarî (Muaz b. Cebel b. Amr b. Evs b. Âiz)
2. Ebu Vâil Şakik b. Seleme el-Esedî (Şakik b. Seleme)
3. Ebu Muhammed Süleyman b. Mihran el-A'meş (Süleyman b. Mihran)
4. İbn İshak el-Kuraşî (Muhammed b. İshak b. Yesar b. Hıyar)
5. Ebu İshak İbrahim b. Sa'd ez-Zührî (İbrahim b. Sa'd b. İbrahim b. Abdurrahman b. Avf)
6. Ebu Yusuf Yakub b. İbrahim el-Kuraşî (Yakub b. İbrahim b. Sa'd b. İbrahim b. Abdurrahman b. Avf)
7. Ebu Cafer Muhammed b. Mansur et-Tusi (Muhammed b. Mansur b. Davud b. İbrahim)
Konular:
Zekat, mallarının nisabı
Öneri Formu
Hadis Id, No:
21997, N002457
Hadis:
أَخْبَرَنَا عُبَيْدُ اللَّهِ بْنُ فَضَالَةَ بْنِ إِبْرَاهِيمَ النَّسَائِىُّ قَالَ حَدَّثَنَا شُرَيْحُ بْنُ النُّعْمَانِ قَالَ حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ سَلَمَةَ عَنْ ثُمَامَةَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ أَنَّ أَبَا بَكْرٍ رضى الله عنه كَتَبَ لَهُ أَنَّ هَذِهِ فَرَائِضُ الصَّدَقَةِ الَّتِى فَرَضَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم عَلَى الْمُسْلِمِينَ الَّتِى أَمَرَ اللَّهُ بِهَا رَسُولَهُ صلى الله عليه وسلم فَمَنْ سُئِلَهَا مِنَ الْمُسْلِمِينَ عَلَى وَجْهِهَا فَلْيُعْطِهَا وَمَنْ سُئِلَ فَوْقَهَا فَلاَ يُعْطِهِ فِيمَا دُونَ خَمْسٍ وَعِشْرِينَ مِنَ الإِبِلِ فِى خَمْسِ ذَوْدٍ شَاةٌ فَإِذَا بَلَغَتْ خَمْسًا وَعِشْرِينَ فَفِيهَا بِنْتُ مَخَاضٍ إِلَى خَمْسٍ وَثَلاَثِينَ فَإِنْ لَمْ تَكُنِ ابْنَةُ مَخَاضٍ فَابْنُ لَبُونٍ ذَكَرٌ فَإِذَا بَلَغَتْ سِتَّةً وَثَلاَثِينَ فَفِيهَا بِنْتُ لَبُونِ إِلَى خَمْسٍ وَأَرْبَعِينَ فَإِذَا بَلَغَتْ سِتَّةً وَأَرْبَعِينَ فَفِيهَا حِقَّةٌ طَرُوقَةُ الْفَحْلِ إِلَى سِتِّينَ فَإِذَا بَلَغَتْ إِحْدَى وَسِتِّينَ فَفِيهَا جَذَعَةٌ إِلَى خَمْسَةٍ وَسَبْعِينَ فَإِذَا بَلَغَتْ سِتَّةً وَسَبْعِينَ فَفِيهَا ابْنَتَا لَبُونٍ إِلَى تِسْعِينَ فَإِذَا بَلَغَتْ إِحْدَى وَتِسْعِينَ فَفِيهَا حِقَّتَانِ طَرُوقَتَا الْفَحْلِ إِلَى عِشْرِينَ وَمِائَةٍ فَإِذَا زَادَتْ عَلَى عِشْرِينَ وَمِائَةٍ فَفِى كُلِّ أَرْبَعِينَ ابْنَةُ لَبُونٍ وَفِى كُلِّ خَمْسِينَ حِقَّةٌ فَإِذَا تَبَايَنَ أَسْنَانُ الإِبِلِ فِى فَرَائِضِ الصَّدَقَاتِ فَمَنْ بَلَغَتْ عِنْدَهُ صَدَقَةُ الْجَذَعَةِ وَلَيْسَتْ عِنْدَهُ جَذَعَةٌ وَعِنْدَهُ حِقَّةٌ فَإِنَّهَا تُقْبَلُ مِنْهُ الْحِقَّةُ وَيَجْعَلُ مَعَهَا شَاتَيْنِ إِنِ اسْتَيْسَرَتَا لَهُ أَوْ عِشْرِينَ دِرْهَمًا وَمَنْ بَلَغَتْ عِنْدَهُ صَدَقَةُ الْحِقَّةِ وَلَيْسَتْ عِنْدَهُ إِلاَّ جَذَعَةٌ فَإِنَّهَا تُقْبَلُ مِنْهُ وَيُعْطِيهِ الْمُصَّدِّقُ عِشْرِينَ دِرْهَمًا أَوْ شَاتَيْنِ وَمَنْ بَلَغَتْ عِنْدَهُ صَدَقَةُ الْحِقَّةِ وَلَيْسَتْ عِنْدَهُ وَعِنْدَهُ ابْنَةُ لَبُونٍ فَإِنَّهَا تُقْبَلُ مِنْهُ وَيَجْعَلُ مَعَهَا شَاتَيْنِ إِنِ اسْتَيْسَرَتَا لَهُ أَوْ عِشْرِينَ دِرْهَمًا وَمَنْ بَلَغَتْ عِنْدَهُ صَدَقَةُ بِنْتِ لَبُونٍ وَلَيْسَتْ عِنْدَهُ إِلاَّ حِقَّةٌ فَإِنَّهَا تُقْبَلُ مِنْهُ وَيُعْطِيهِ الْمُصَّدِّقُ عِشْرِينَ دِرْهَمًا أَوْ شَاتَيْنِ وَمَنْ بَلَغَتْ عِنْدَهُ صَدَقَةُ بِنْتِ لَبُونٍ وَعِنْدَهُ بِنْتُ مَخَاضٍ فَإِنَّهَا تُقْبَلُ مِنْهُ وَيَجْعَلُ مَعَهَا شَاتَيْنِ إِنِ اسْتَيْسَرَتَا لَهُ أَوْ عِشْرِينَ دِرْهَمًا وَمَنْ بَلَغَتْ عِنْدَهُ صَدَقَةُ ابْنَةِ مَخَاضٍ وَلَيْسَتْ عِنْدَهُ إِلاَّ ابْنُ لَبُونٍ ذَكَرٌ فَإِنَّهُ يُقْبَلُ مِنْهُ وَلَيْسَ مَعَهُ شَىْءٌ وَمَنْ لَمْ يَكُنْ عِنْدَهُ إِلاَّ أَرْبَعَةٌ مِنَ الإِبِلِ فَلَيْسَ فِيهَا شَىْءٌ إِلاَّ أَنْ يَشَاءَ رَبُّهَا وَفِى صَدَقَةِ الْغَنَمِ فِى سَائِمَتِهَا إِذَا كَانَتْ أَرْبَعِينَ فَفِيهَا شَاةٌ إِلَى عِشْرِينَ وَمِائَةٍ فَإِذَا زَادَتْ وَاحِدَةٌ فَفِيهَا شَاتَانِ إِلَى مِائَتَيْنِ فَإِذَا زَادَتْ وَاحِدَةٌ فَفِيهَا ثَلاَثُ شِيَاهٍ إِلَى ثَلاَثِمِائَةٍ فَإِذَا زَادَتْ وَاحِدَةٌ فَفِى كُلِّ مِائَةٍ شَاةٌ وَلاَ تُؤْخَذُ فِى الصَّدَقَةِ هَرِمَةٌ وَلاَ ذَاتُ عَوَارٍ وَلاَ تَيْسُ الْغَنَمِ إِلاَّ أَنْ يَشَاءَ الْمُصَّدِّقُ وَلاَ يُجْمَعُ بَيْنَ مُتَفَرِّقٍ وَلاَ يُفَرَّقُ بَيْنَ مُجْتَمِعٍ خَشْيَةَ الصَّدَقَةِ وَمَا كَانَ مِنْ خَلِيطَيْنِ فَإِنَّهُمَا يَتَرَاجَعَانِ بَيْنَهُمَا بِالسَّوِيَّةِ وَإِذَا كَانَتْ سَائِمَةُ الرَّجُلِ نَاقِصَةً مِنْ أَرْبَعِينَ شَاةٌ وَاحِدَةٌ فَلَيْسَ فِيهَا شَىْءٌ إِلاَّ أَنْ يَشَاءَ رَبُّهَا وَفِى الرِّقَةِ رُبُعُ الْعُشْرِ فَإِنْ لَمْ يَكُنِ الْمَالُ إِلاَّ تِسْعِينَ وَمِائَةً فَلَيْسَ فِيهِ شَىْءٌ إِلاَّ أَنْ يَشَاءَ رَبُّهَا .
Tercemesi:
Bize (Ebu Küdeyk) Ubeydullah b. Fedâle (en-Nesaî), ona (Ebu Hüseyin) Şüreyh b. Numan (el-Cevherî), ona (Ebu Seleme) Hammad b. Seleme (el-Basrî), ona Sümâme b. Abdullah b. Enes b. Malik (el-Ensarî), ona da Enes b. Malik'in (ra) rivayet ettiğine göre;
"Hz. Ebu Bekir (ra), zekat oranlarıyla ilgili olarak Enes b. Malik'e bir yazı yazdı. Bu yazıda şu ifadeler vardı:
'Şüphesiz ki bunlar, Allah'ın, peygamberine (sav) emretmiş olduğu üzere Rasulullah'ın (sav) Müslümanların üzerine takdir ve tayin ettiği zekat oranlarıdır. Müslümanlardan her kiminden bu yazıya uygun olarak zekatını vermesi talep edilirse onu versin. Her kimden de burada yazılı olandan fazlası istenirse onu vermesin.
Buna göre:
Yirmi beşten az olan develerde, her beş devede, bir koyun gerekir.
Develerin sayısı yirmi beşe ulaştığında, otuz beşe kadar bir yaşını bitirip iki yaşına basmış bir dişi deve gerekir. Bu yaşta bir dişi deve yoksa iki yaşını bitirip üç yaşına basmış bir erkek deve gerekir.
Otuz altıya ulaştığında, kırk beşe kadar iki yaşını bitirip üç yaşına basmış bir dişi deve gerekir.
Kırk altıya ulaştığında, altmışa kadar erkek deveye çekilebilecek üç yaşını bitirip dört yaşına basmış bir dişi deve gerekir.
Altmış bire ulaştığında, yetmiş beşe kadar dört yaşını bitirip beş yaşına basmış bir dişi deve gerekir.
Yetmiş altıya ulaştığında, doksana kadar iki yaşını bitirip üç yaşına basmış iki dişi deve gerekir.
Doksan bire ulaştığında, yüz yirmiye kadar erkek deveye çekilebilecek üç yaşını bitirip dört yaşına basmış iki dişi deve gerekir.
Develerin sayısı yüz yirmiyi geçtiğinde her kırk devede iki yaşını bitirip üç yaşına basmış bir dişi deve, her elli devede ise üç yaşını bitirip dört yaşına basmış bir dişi deve gerekir. Zekat oranlarına bağlı olarak develerin yaşları birbirinden farklı olursa bakılır:
Develerinin nisabı, dört yaşını bitirip beş yaşına basmış dişi deve zekatına ulaşan ancak verebileceği bu yaşta dişi bir devesi bulunmayıp da üç yaşını bitirip dört yaşına basmış dişi bir devesi olan kişiden, zekat olarak -mümkün oluyorsa- yanında iki koyunla veya yirmi dirhemle birlikte bu devesi kabul edilir.
Develerinin nisabı, üç yaşını bitirip dört yaşına basmış dişi deve zekatına ulaşan ancak verebileceği bu yaşta dişi bir devesi bulunmayıp da dört yaşını bitirip beş yaşına basmış dişi bir devesi olan kişiden, zekat olarak bu devesi kabul edilir; buna karşılık zekat memuru, o kişiye -mümkün oluyorsa- yirmi dirhem veya iki koyun geri ödemede bulunur.
Develerinin nisabı, üç yaşını bitirip dört yaşına basmış dişi deve zekatına ulaşan ancak verebileceği bu yaşta dişi bir devesi bulunmayıp da iki yaşını bitirip üç yaşına basmış dişi bir devesi olan kişiden zekat olarak -mümkün oluyorsa- yanında iki koyunla veya yirmi dirhemle birlikte bu devesi kabul edilir.
Develerinin nisabı, iki yaşını bitirip üç yaşına basmış dişi deve zekatına ulaşan ancak verebileceği bu yaşta dişi bir devesi bulunmayıp da üç yaşını bitirip dört yaşına basmış dişi bir devesi olan kişiden, zekat olarak bu devesi kabul edilir; buna karşılık zekat memuru, o kişiye -mümkün oluyorsa- yirmi dirhem veya iki koyun geri ödemede bulunur.
Develerinin nisabı, iki yaşını bitirip üç yaşına basmış dişi deve zekatına ulaşan ancak verebileceği bu yaşta dişi bir devesi bulunmayıp da bir yaşını bitirip iki yaşına basmış dişi bir devesi olan kişiden zekat olarak -mümkün oluyorsa- yanında iki koyunla veya yirmi dirhemle birlikte bu devesi kabul edilir.
Develerinin nisabı, bir yaşını bitirip iki yaşına basmış dişi deve zekatına ulaşan ancak verebileceği bu yaşta dişi bir devesi bulunmayıp da iki yaşını bitirip üç yaşına basmış erkek bir devesi olan kişiden zekat olarak sadece bu devesi kabul edilir.
Kişinin yanında sadece dört devesi varsa o develere zekat düşmez. Fakat sahibi dilerse sadaka verebilir.
Sâime olan koyunların zekatı;
Sâime olan koyunların sayısı kırka ulaşırsa yüz yirmiye kadar bir koyun,
yüz yirmiyi geçince iki yüze kadar iki koyun,
iki yüzü geçince üç yüze kadar üç koyun zekat gerekir.
Üç yüzü geçince her yüz koyunda bir koyun zekat gerekir. Zekat görevlisi uygun bulmadıkça yaşlı ve tek gözü kör koyun, koç ve teke zekat olarak alınamaz. Zekat ödememek veya ilgiliyi zekatla mükellef tutmak kaygısıyla hiç bir sürü parçalara bölünemez, ayrı ayrı hiç bir sürü de tek sürü halinde bir araya getirilemez.
Sürü, hayvanlarını birbirine karıştıran (halît) iki ortağa aitse (sürü, tek kişiye aitmiş gibi işlem yapılır; bilahare) ortaklar kendi aralarında hisselerine göre dengeli bir biçimde hesaplaşırlar.
Yanındaki sâime koyunların sayısı kırktan bir eksikse o koyunlara zekat düşmez. Fakat sahibi dilerse sadaka verebilir.
Dirhem olarak basılı gümüşte kırkta bir zekat gerekir. Dirhemler sadece yüz doksan tane ise bu dirhemlerde herhangi bir şey gerekmez. Ancak sahibi dilerse sadaka verebilir."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, Zekât 10, /2246
Senetler:
1. Ebu Bekir es-Sıddîk (Abdullah b. Osman b. Amir b. Amr b. Ka'b)
2. Enes b. Malik el-Ensarî (Enes b. Malik b. Nadr b. Damdam b. Zeyd b. Haram)
3. Sümame b. Abdullah el-Ensarî (Sümame b. Abdullah b. Enes b. Malik)
4. Ebu Seleme Hammad b. Seleme el-Basrî (Hammad b. Seleme b. Dînar)
5. Ebu Hüseyin Şüreyh b. Numan el-Cevherî (Şüreyh b. Numan)
6. Ebu Küdeyk Ubeydullah b. Fedale en-Nesaî (Ubeydullah b. Fedale b. İbrahim)
Konular:
Zekat, mallarının nisabı Zekat, zekata tabi olan mallar
Öneri Formu
Hadis Id, No:
22001, N002458
Hadis:
أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُبَارَكِ قَالَ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ قَالَ حَدَّثَنَا الأَعْمَشُ عَنِ الْمَعْرُورِ بْنِ سُوَيْدٍ عَنْ أَبِى ذَرٍّ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « مَا مِنْ صَاحِبِ إِبِلٍ وَلاَ بَقَرٍ وَلاَ غَنَمٍ لاَ يُؤَدِّى زَكَاتَهَا إِلاَّ جَاءَتْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْظَمَ مَا كَانَتْ وَأَسْمَنَهُ تَنْطَحُهُ بِقُرُونِهَا وَتَطَؤُهُ بِأَخْفَافِهَا كُلَّمَا نَفَذَتْ أُخْرَاهَا أَعَادَتْ عَلَيْهِ أُولاَهَا حَتَّى يُقْضَى بَيْنَ النَّاسِ » .
Tercemesi:
Bize Muhammed b. Abdullah b. el-Mübârek, ona Vekî’, ona el-A’meş, ona el-Ma’rûr b. Süveyd, ona da Ebu Zerr’in şöyle dediğini rivayet etti: Rasulullah (sav) şöyle buyurdu: “Deve, sığır ve koyun sahibi olup da onların zekâtını ödemeyen her bir kimsenin bu davarları, olabildiği kadar en iri ve en semiz halleriyle getirilir ve bunlar sahiplerini boynuzlarıyla toslarlar, ayaklarıyla çiğnerler. Sonuncuları geçtikten sonra birincileri tekrar yeniden aynı şekilde geri döner. Allah, insanlar arasında hüküm verinceye kadar (bu böyle devam eder).”
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, Zekât 11, /2246
Senetler:
1. Ebu Zer el-Ğıfârî (Cündüb b. Abdullah b. Cünade)
2. Ebu Ümeyye Ma'rur b. Süveyd el-Esedî (Ma'rur b. Süveyd)
3. Ebu Muhammed Süleyman b. Mihran el-A'meş (Süleyman b. Mihran)
4. Ebu Süfyan Veki' b. Cerrah er-Ruâsî (Veki' b. Cerrah b. Melih b. Adî)
5. Ebu Cafer Muhammed b. Abdullah el-Mahrami (Muhammed b. Abdullah b. Mübarek)
Konular:
Zekat, vermemenin cezası
Öneri Formu
Hadis Id, No:
22002, N002459
Hadis:
أَخْبَرَنَا هَنَّادُ بْنُ السَّرِىِّ عَنْ هُشَيْمٍ عَنْ هِلاَلِ بْنِ خَبَّابٍ عَنْ مَيْسَرَةَ أَبِى صَالِحٍ عَنْ سُوَيْدِ بْنِ غَفَلَةَ قَالَ أَتَانَا مُصَدِّقُ النَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم فَأَتَيْتُهُ فَجَلَسْتُ إِلَيْهِ فَسَمِعْتُهُ يَقُولُ « إِنَّ فِى عَهْدِى أَنْ لاَ نَأْخُذَ رَاضِعَ لَبَنٍ وَلاَ نَجْمَعَ بَيْنَ مُتَفَرِّقٍ وَلاَ نُفَرِّقَ بَيْنَ مُجْتَمِعٍ » . فَأَتَاهُ رَجُلٌ بِنَاقَةٍ كَوْمَاءَ فَقَالَ « خُذْهَا » . فَأَبَى
Tercemesi:
Bize (Ebu Serî) Hennâd b. Serî (et-Temîmî), ona (Ebu Muaviye) Hüşeym (b. Beşir es-Sülemî), ona Hilal b. Habbâb (el-Abdî), ona da Meysera Ebu Salih (el-Kindî), (Ebu Ümeyye) Süveyd b. Ğafele'nin (el-Cu'fî) şöyle dediğini rivayet etti: "Hz. Peygamber'in (sav) zekat görevlisi bize geldi. Ona varıp yanına oturdum. Kendisini şöyle söylerken duydum: 'Bana verilen emirler arasında sütü için elde tutulan sağmal havanı almamamız, zekata tabi kılmak için birbirinden ayrı olan malları birleştirmememiz, zekattan düşürmek için de birlikte olan malları ayırmamamız bulunmaktadır.' Derken bir adam iri hörgüçlü gösterişli bir deve getirdi ve 'Bunu alabilirsin.' dedi. Fakatzekat görevlisi bunu almak istemedi."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, Zekât 12, /2247
Senetler:
1. Musaddikunnebi (Musaddikunnebi)
2. Ebu Ümeyye Süveyd b. Ğafele el-Cu'fî (Süveyd b. Ğafele b. Avsece)
3. Ebu Salih, Meysera Kindi (Meysera)
4. Hilal b. Habbab el-Abdi (Hilal b. Habbab)
5. Ebu Muaviye Hüşeym b. Beşir es-Sülemî (Hüşeym b. Beşir b. el-Kasım b. Dinar)
6. Ebu Serî Hennâd b. Serî et-Temîmî (Hennad b. Serî b. Musab b. Ebu Bekir)
Konular:
Zekat, artırmak için malları birleştirmek Zekat, kimlere zekat verilebilir? Zekat, mallarının nisabı Zekat, zekat alma veya verme adabı Zekat, zekat vermemek için malı bölmek
أَخْبَرَنَا هَارُونُ بْنُ زَيْدِ بْنِ يَزِيدَ - يَعْنِى ابْنَ أَبِى الزَّرْقَاءِ - قَالَ حَدَّثَنَا أَبِى قَالَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنْ عَاصِمِ بْنِ كُلَيْبٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ وَائِلِ بْنِ حُجْرٍ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم بَعَثَ سَاعِيًا فَأَتَى رَجُلاً فَأَتَاهُ فَصِيلاً مَخْلُولاً فَقَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم « بَعَثْنَا مُصَدِّقَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَإِنَّ فُلاَنًا أَعْطَاهُ فَصِيلاً مَخْلُولاً اللَّهُمَّ لاَ تُبَارِكْ فِيهِ وَلاَ فِى إِبِلِهِ » . فَبَلَغَ ذَلِكَ الرَّجُلَ فَجَاءَ بِنَاقَةٍ حَسْنَاءَ فَقَالَ أَتُوبُ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ وَإِلَى نَبِيِّهِ صلى الله عليه وسلم . فَقَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم « اللَّهُمَّ بَارِكْ فِيهِ وَفِى إِبِلِهِ » .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
22004, N002460
Hadis:
أَخْبَرَنَا هَارُونُ بْنُ زَيْدِ بْنِ يَزِيدَ - يَعْنِى ابْنَ أَبِى الزَّرْقَاءِ - قَالَ حَدَّثَنَا أَبِى قَالَ حَدَّثَنَا سُفْيَانُ عَنْ عَاصِمِ بْنِ كُلَيْبٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ وَائِلِ بْنِ حُجْرٍ أَنَّ النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم بَعَثَ سَاعِيًا فَأَتَى رَجُلاً فَأَتَاهُ فَصِيلاً مَخْلُولاً فَقَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم « بَعَثْنَا مُصَدِّقَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ وَإِنَّ فُلاَنًا أَعْطَاهُ فَصِيلاً مَخْلُولاً اللَّهُمَّ لاَ تُبَارِكْ فِيهِ وَلاَ فِى إِبِلِهِ » . فَبَلَغَ ذَلِكَ الرَّجُلَ فَجَاءَ بِنَاقَةٍ حَسْنَاءَ فَقَالَ أَتُوبُ إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ وَإِلَى نَبِيِّهِ صلى الله عليه وسلم . فَقَالَ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم « اللَّهُمَّ بَارِكْ فِيهِ وَفِى إِبِلِهِ » .
Tercemesi:
Bize (Ebu Musa) Harun b. Zeyd (es-Salebî) yani İbn Ebu Zerkâ, ona babası (Ebu Muhammed Zeyd b. Ebu Zerka es-Sa'lebî), ona Süfyan (es-Sevrî), ona Asım b. Küleyb (el-Cermî), ona da babası (Ebu Asım Küleyb b. Şihab el-Cermi), (Ebu Hüneyde) Vâil b. Hucr'un (el-Hadrami) şöyle dediğini rivayet etmiştir:
"Hz. Peygamber (sav) bir zekat memuru gönderdi. Zekat memuru, bir adamın yanına geldi. Adam, zekat memuruna son derece zayıf bir deve getirdi. Bununla ilgili olarak Rasulullah (sav) şöyle buyurdu: 'Allah ve Rasulü'nün zekat memurunu gönderiyoruz da falan kişi ona, son derece zayıf bir deve veriyor. Allah'ım! ona da develerine de bereket verme!' Rasulullah'ın (sav) bu sözü, kendisine ulaşınca adam hemen güzel bir dişi deve getirdi ve dedi ki: 'Allah azze ve celleye tövbe, peygamberine (sav) de özür beyan ediyorum.' Bunun üzerine Hz. Peygamber (sav) şöyle dua etti: 'Allah'ım! Ona da develerine de bereket ver!'
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, Zekât 12, /2247
Senetler:
1. Ebu Hüneyde Vail b. Hucr el-Hadrami (Vail b. Hucr b. Sa'd b. Mesruk b. Vail)
2. Ebu Asım Küleyb b. Şihab el-Cermi (Küleyb b. Şihab b. Mecnun)
3. Asım b. Küleyb el-Cermî (Asım b. Küleyb b. Şihab b. Mecnun)
4. Süfyan es-Sevrî (Süfyan b. Said b. Mesruk b. Habib b. Rafi')
5. Ebu Muhammed Zeyd b. Ebu Zerka es-Sa'lebî (Zeyd b. Yezid b. Ebu Zerka)
6. Ebu Musa Harun b. Zeyd es-Salebî (Harun b. Zeyd b. Yezid)
Konular:
Zekat, kimlere zekat verilebilir? Zekat, zekat alma veya verme adabı
Öneri Formu
Hadis Id, No:
22006, N002461
Hadis:
أَخْبَرَنَا عَمْرُو بْنُ يَزِيدَ قَالَ حَدَّثَنَا بَهْزُ بْنُ أَسَدٍ قَالَ حَدَّثَنَا شُعْبَةُ قَالَ عَمْرُو بْنُ مُرَّةَ أَخْبَرَنِى قَالَ سَمِعْتُ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ أَبِى أَوْفَى قَالَ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِذَا أَتَاهُ قَوْمٌ بِصَدَقَتِهِمْ قَالَ « اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى آلِ فُلاَنٍ » . فَأَتَاهُ أَبِى بِصَدَقَتِهِ فَقَالَ « اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى آلِ أَبِى أَوْفَى » .
Tercemesi:
Bize Amr b. Yezid, ona Behz b. Esed, ona Şube (b. Haccâc), ona da Amr b. Mürre (el-Muradî), Abdullah b. Ebu Evfâ'nın (ra) şöyle dediğini rivayet etti:
Rasulullah'a (sav) bir toplum zekatlarını getirdiğinde onlara şöyle dua ederdi: "Allah’ım falan aileye rahmet et" daha sonra babam da zekatını getirdi. Ona da şöyle dua etti: "Allah’ım Ebu Evfâ ailesine rahmet et."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, Zekât 13, /2247
Senetler:
1. Ebu İbrahim Abdullah b. Ebu Evfâ el-Eslemî (Abdullah b. Alkame b. Halid b. Haris)
2. Amr b. Mürre el-Muradî (Amr b. Mürre b. Abdullah b. Tarık)
3. Şube b. Haccâc el-Atekî (Şu'be b. Haccac b. Verd)
4. Ebu Esved Behz b. Esed el-Ammî (Behz b. Esed)
5. Ebu Yezid Amr b. Yezid el-Cermî (Amr b. Yezid)
Konular:
Dua, iyilik yapana dua edilmeli Zekat, vaktinden önce vermek
Öneri Formu
Hadis Id, No:
22008, N002462
Hadis:
أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُثَنَّى وَمُحَمَّدُ بْنُ بَشَّارٍ - وَاللَّفْظُ لَهُ - قَالاَ حَدَّثَنَا يَحْيَى عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِى إِسْمَاعِيلَ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ هِلاَلٍ قَالَ قَالَ جَرِيرٌ أَتَى النَّبِىَّ صلى الله عليه وسلم نَاسٌ مِنَ الأَعْرَابِ فَقَالُوا يَا رَسُولَ اللَّهِ يَأْتِينَا نَاسٌ مِنْ مُصَدِّقِيكَ يَظْلِمُونَ . قَالَ « أَرْضُوا مُصَدِّقِيكُمْ » . قَالُوا وَإِنْ ظَلَمَ قَالَ « أَرْضُوا مُصَدِّقِيكُمْ » . ثُمَّ قَالُوا وَإِنْ ظَلَمَ قَالَ « أَرْضُوا مُصَدِّقِيكُمْ » . قَالَ جَرِيرٌ فَمَا صَدَرَ عَنِّى مُصَدِّقٌ مُنْذُ سَمِعْتُ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِلاَّ وَهُوَ رَاضٍ .
Tercemesi:
Bize Muhammed b. el-Müsennâ ve Muhammed b. Beşşâr –lafız ona ait olmak üzere-, onlara Yahya, ona Muhammed b. Ebu İsmail, ona Abdurrahman b. Hilâl’in şöyle dediğini rivayet etti: Cerir dedi ki: Bedevilerden bir takım kimseler Nebi’nin (sav) huzuruna geldiler ve: Ey Allah’ın Rasulü, senin zekât toplama memurlarından bir takım kimseler bize geliyor ve zulm ediyorlar, dediler. Rasulullah (sav): “Zekât toplama memurlarınızı hoşnut edin” buyurdu. Onlar: Zulm etse de mi? dediler. O: “Zekât toplama memurlarınızı hoşnut edin.” Sonra bir daha: Zulm etse de mi? dediler. O: “Zekât toplama memurlarınızı hoşnut edin” buyurdu. Cerir dedi ki: Ben Rasulullah’tan (sav) bu sözü işittiğimden beri, (yanıma gelen) her bir zekât memuru mutlaka benim yanımdan hoşnut olarak geri dönmüştür.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, Zekât 14, /2247
Senetler:
1. Ebu Amr Cerir b. Abdullah el-Becelî (Cerir b. Abdullah b. Cabir)
2. Abdurrahman b. Ebu Hilal el-Absî (Abdurrahman b. Hilal)
3. Muhammed b. Ebu İsmail es-Sülemi (Muhammed b. Raşid)
4. Ebu Said Yahya b. Said el-Kattan (Yahya b. Said b. Ferruh)
5. Muhammed b. Beşşâr el-Abdî (Muhammed b. Beşşâr b. Osman)
Konular:
Zekat, zekat memuruna iyi davranmak
أَخْبَرَنَا زِيَادُ بْنُ أَيُّوبَ قَالَ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ - هُوَ ابْنُ عُلَيَّةَ - قَالَ أَنْبَأَنَا دَاوُدُ عَنِ الشَّعْبِىِّ قَالَ قَالَ جَرِيرٌ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « إِذَا أَتَاكُمُ الْمُصَدِّقُ فَلْيَصْدُرْ وَهُوَ عَنْكُمْ رَاضٍ » .
Öneri Formu
Hadis Id, No:
22009, N002463
Hadis:
أَخْبَرَنَا زِيَادُ بْنُ أَيُّوبَ قَالَ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ - هُوَ ابْنُ عُلَيَّةَ - قَالَ أَنْبَأَنَا دَاوُدُ عَنِ الشَّعْبِىِّ قَالَ قَالَ جَرِيرٌ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « إِذَا أَتَاكُمُ الْمُصَدِّقُ فَلْيَصْدُرْ وَهُوَ عَنْكُمْ رَاضٍ » .
Tercemesi:
Bize Ziyâd b. Eyyûb, ona İsmail –ki o İbn Uleyye’dir, ona Davud, ona eş-Şa’bî, ona da Cerir’in şöyle dediğini rivayet etti: Rasulullah (sav): “Size zekât toplama memuru gelecek olursa, sizden hoşnut olarak geri dönsün” buyurdu.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, Zekât 14, /2247
Senetler:
1. Ebu Amr Cerir b. Abdullah el-Becelî (Cerir b. Abdullah b. Cabir)
2. Ebu Amr Amir eş-Şa'bî (Amir b. Şerahil b. Abdin)
3. Ebu Bekir Davud b. Ebu Hind el-Kuşeyrî (Davud b. Dinar b. Azafir)
4. Ebu Bişr İsmail b. Uleyye el-Esedî (İsmail b. İbrahim b. Miksem)
5. Ebu Haşim Ziyad b. Eyyüb et-Tusî (Ziyad b. Eyyüb b. Ziyad)
Konular:
Zekat, zekat memuruna iyi davranmak
Öneri Formu
Hadis Id, No:
22010, N002464
Hadis:
أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُبَارَكِ قَالَ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ قَالَ حَدَّثَنَا زَكَرِيَّا بْنُ إِسْحَاقَ عَنْ عَمْرِو بْنِ أَبِى سُفْيَانَ عَنْ مُسْلِمِ بْنِ ثَفِنَةَ قَالَ اسْتَعْمَلَ ابْنُ عَلْقَمَةَ أَبِى عَلَى عِرَافَةِ قَوْمِهِ وَأَمَرَهُ أَنْ يُصَدِّقَهُمْ فَبَعَثَنِى أَبِى إِلَى طَائِفَةٍ مِنْهُمْ لآتِيَهُ بِصَدَقَتِهِمْ فَخَرَجْتُ حَتَّى أَتَيْتُ عَلَى شَيْخٍ كَبِيرٍ يُقَالُ لَهُ سَعْرٌ فَقُلْتُ إِنَّ أَبِى بَعَثَنِى إِلَيْكَ لِتُؤَدِّىَ صَدَقَةَ غَنَمِكَ . قَالَ ابْنَ أَخِى وَأَىُّ نَحْوٍ تَأْخُذُونَ قُلْتُ نَخْتَارُ حَتَّى إِنَّا لَنَشْبُرُ ضُرُوعَ الْغَنَمِ . قَالَ ابْنَ أَخِى فَإِنِّى أُحَدِّثُكَ أَنِّى كُنْتُ فِى شِعْبٍ مِنْ هَذِهِ الشِّعَابِ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى غَنَمٍ لِى فَجَاءَنِى رَجُلاَنِ عَلَى بَعِيرٍ فَقَالاَ إِنَّا رَسُولاَ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم إِلَيْكَ لِتُؤَدِّىَ صَدَقَةَ غَنَمِكَ . قَالَ قُلْتُ وَمَا عَلَىَّ فِيهَا قَالاَ شَاةٌ . فَأَعْمِدُ إِلَى شَاةٍ قَدْ عَرَفْتُ مَكَانَهَا مُمْتَلِئَةً مَحْضًا وَشَحْمًا فَأَخْرَجْتُهَا إِلَيْهِمَا فَقَالَ هَذِهِ الشَّافِعُ . وَالشَّافِعُ الْحَائِلُ وَقَدْ نَهَانَا رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم أَنْ نَأْخُذَ شَافِعًا قَالَ فَأَعْمِدُ إِلَى عَنَاقٍ مُعْتَاطٍ - وَالْمُعْتَاطُ الَّتِى لَمْ تَلِدْ وَلَدًا وَقَدْ حَانَ وِلاَدُهَا - فَأَخْرَجْتُهَا إِلَيْهِمَا فَقَالاَ نَاوِلْنَاهَا فَرَفَعْتُهَا إِلَيْهِمَا فَجَعَلاَهَا مَعَهُمَا عَلَى بَعِيرِهِمَا ثُمَّ انْطَلَقَا .
Tercemesi:
Bize (Ebu Cafer) Muhammed b. Abdullah b. Mübarek (el-Mahramî), ona (Ebu Süfyan) Veki' (b. Cerrah er-Ruâsî), ona Zekeriyya b. İshak (el-Mekkî), ona da Amr b. Ebu Süfyan (el-Kuraşî), Müslim b. Sefine'nin (el-Bekrî) şöyle dediğini rivayet etmiştir: "İbn Alkame, babamı kavminin yöneticisi olarak tayin etti ve ödemeleri gereken zekatlarını toplamasını ona emretti. Bunun üzerine babam, zekatlarını alıp getirmek üzere beni, onlardan bir gruba gönderdi. Yola koyuldum. Nihayet (Ebu Cabir) Sa'r (b. Sevade el-Âmirî) denilen yaşlı bir adamın yanına geldim. Ona dedim ki: Babam, koyunlarının zekatını ödemen için beni sana gönderdi. Yaşlı adam dedi ki: 'Ey kardeşimin oğlu! Ne tür koyunları alacaksın?' Şöyle cevap verdim: 'İçlerinden seçeceğiz. Hatta memelerine varıncaya kadar karış karış ölçeceğiz. Buna karşılık adam bana şöyle söyledi: 'Ey kardeşimin oğlu! Gel sana bir şey anlatayım. Allah'ın Rasulü (sav) zamanında bu vadilerden birinde koyunlarımın başındaydım. Derken bir devenin üzerinde iki adam bana doğru çıkageldi. 'Bizler, koyunlarının zekatını ödemen için Allah'ın Rasulü'nün (sav) gönderdiği elçileriz.' onlara, bu konuda üzerime düşen nedir? diye sordum. 'Bir koyun.' şeklinde cevap verdiler. Hemen yerini bildiğim sütü bol ve semiz bir koyunu almaya gittim. Onu alıp kendilerine getirdim. Elçi dedi ki: 'Bu çift sayılır, kuzulayacak. Allah'ın Rasulü (sav) kuzulayacak koyunu almamızı bize yasakladı.' Bunun üzerine kuzulayabilecek yaşta olan ancak henüz hamile olmayan bir koyun almaya gittim ve onu alıp kendilerine getirdim. 'Onu, bize verebilirsin.' dediler. Ben de develerinin üzerine doğru koyunu kaldırdım. Koyunu alıp develerinin üzerine yerleştirdiler. Ardından gittiler."
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, Zekât 15, /2247
Senetler:
1. Racülân (Racülân)
2. Ebu Cabir Sa'r b. Sevade el-Âmirî (Sa'r b. Sevade)
3. Müslim b. Sefine el-Bekri (Müslim b. Sefine)
4. ibn Ebu Süfyan Amr b. Ebu Süfyan el-Kuraşî (Amr b. Ebu Süfyan b. Abdurrahman b. Safvan b. Ümeyye)
5. Zekeriyya b. İshak el-Mekki (Zekeriyya b. İshak)
6. Ebu Süfyan Veki' b. Cerrah er-Ruâsî (Veki' b. Cerrah b. Melih b. Adî)
7. Ebu Cafer Muhammed b. Abdullah el-Mahrami (Muhammed b. Abdullah b. Mübarek)
Konular:
Zekat, kimlere zekat verilebilir? Zekat, memurunun adil olması Zekat, zekat alma veya verme adabı
Öneri Formu
Hadis Id, No:
21991, N002456
Hadis:
أَخْبَرَنَا وَاصِلُ بْنُ عَبْدِ الأَعْلَى عَنِ ابْنِ فُضَيْلٍ عَنْ عَبْدِ الْمَلِكِ بْنِ أَبِى سُلَيْمَانَ عَنْ أَبِى الزُّبَيْرِ عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم « مَا مِنْ صَاحِبِ إِبِلٍ وَلاَ بَقَرٍ وَلاَ غَنَمٍ لاَ يُؤَدِّى حَقَّهَا إِلاَّ وُقِفَ لَهَا يَوْمَ الْقِيَامَةِ بِقَاعٍ قَرْقَرٍ تَطَؤُهُ ذَاتُ الأَظْلاَفِ بِأَظْلاَفِهَا وَتَنْطَحُهُ ذَاتُ الْقُرُونِ بِقُرُونِهَا لَيْسَ فِيهَا يَوْمَئِذٍ جَمَّاءُ وَلاَ مَكْسُورَةُ الْقَرْنِ » . قُلْنَا يَا رَسُولَ اللَّهِ وَمَاذَا حَقُّهَا قَالَ « إِطْرَاقُ فَحْلِهَا وَإِعَارَةُ دَلْوِهَا وَحَمْلٌ عَلَيْهَا فِى سَبِيلِ اللَّهِ وَلاَ صَاحِبِ مَالٍ لاَ يُؤَدِّى حَقَّهُ إِلاَّ يُخَيَّلُ لَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ شُجَاعٌ أَقْرَعُ يَفِرُّ مِنْهُ صَاحِبُهُ وَهُوَ يَتْبَعُهُ يَقُولُ لَهُ هَذَا كَنْزُكَ الَّذِى كُنْتَ تَبْخَلُ بِهِ فَإِذَا رَأَى أَنَّهُ لاَ بُدَّ لَهُ مِنْهُ أَدْخَلَ يَدَهُ فِى فِيهِ فَجَعَلَ يَقْضَمُهَا كَمَا يَقْضَمُ الْفَحْلُ » .
Tercemesi:
Bize Vasıl b. Abdüla'la, ona (Muhammed) b. Fudayl, ona Abdülmelik b. Ebu Süleyman, ona Ebu Zübeyr (Muhammed b. Müslim), ona da Cabir b. Abdullah, Hz. Peygamber'in şöyle buyurduğunu nakletmiştir: "Kıyamet gününde sahibinin ödemesi gereken haklarını vermediği deve, sığır ve koyunlar düz bir alanda tırnakları olanlar tırnaklarıyla sahiplerini ezer, boynuzu olanlar boynuzlarıyla sahiplerini boynuzlar. O gün boynuzsuz veya boynuzu kırık bir hayvan da olmayacaktır." Biz de dedik ki Ey Allah'ın Resulü! o hayvanların ödenmesi gereken hakları nelerdir? Şöyle buyurdu: "Damızlık hayvanı isteyenlere vermek, Su taşımak için hayvanı ödünç olarak vermek ki onunla Allah yolunda taşıma yapılır. Malının hakkını vermeyen hiçbir hak sahibi yoktur ki kıyamet günü malı ona parlak güçlü bir yılan şeklinde görünmesin. Sahibi ondan kaçar ama yılan onu takip eder ve ben senin hakkını ödemekte cimri davrandığın hazinelerinim der. Sahibi de onun kendisinden ayrılmayacağını anlayınca elini yılanın ağzına sokar. Yılan da en güçlü hayvanın çiğnemesi gibi sahibinin ellerini çiğnemeye başlar.
Açıklama:
Yazar, Kitap, Bölüm:
Nesâî, Sünen-i Nesâî, Zekât 9, /2246
Senetler:
1. Cabir b. Abdullah el-Ensârî (Cabir b. Abdullah b. Amr b. Haram b. Salebe)
2. Ebu Zübeyr Muhammed b. Müslim el-Kuraşi (Muhammed b. Müslim b. Tedrus)
3. Ebu Süleyman Abdülmelik b. Meysera el-Fezârî (Abdülmelik b. Meysera)
4. Ebu Abdurrahman Muhammed b. Fudayl ed-Dabbî (Muhammed b. Fudayl b. Ğazvan b. Cerîr)
5. Abdüla'la b. Vasıl el-Esedi (Abdüla'la b. Vasıl b. Abdüla'la b. Hilal)
Konular:
Haklar, Hayvan Hakları Zekat, vermeyenin hali