أَخْبَرَنَا زِيَادُ بْنُ أَيُّوبَ قَالَ حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ قَالَ حَدَّثَنَا أَيُّوبُ عَنْ أَبِى الزُّبَيْرِ عَنْ جَابِرٍ أَنَّ رَجُلاً مِنَ الأَنْصَارِ يُقَالُ لَهُ أَبُو مَذْكُورٍ أَعْتَقَ غُلامًا لَهُ عَنْ دُبُرٍ يُقَالُ لَهُ يَعْقُوبُ لَمْ يَكُنْ لَهُ مَالٌ غَيْرُهُ فَدَعَا بِهِ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَقَالَ ' مَنْ يَشْتَرِيهِ ' . فَاشْتَرَاهُ نُعَيْمُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بِثَمَانِمِائَةِ دِرْهَمٍ فَدَفَعَهَا إِلَيْهِ وَقَالَ:
" إِذَا كَانَ أَحَدُكُمْ فَقِيرًا فَلْيَبْدَأْ بِنَفْسِهِ فَإِنْ كَانَ فَضْلاً فَعَلَى عِيَالِهِ فَإِنْ كَانَ فَضْلاً فَعَلَى قَرَابَتِهِ أَوْ عَلَى ذِى رَحِمِهِ فَإِنْ كَانَ فَضْلاً فَهَاهُنَا وَهَاهُنَا ."

Bize Ziyad b. Eyyüb (et-Tusî), ona İsmail (b. Uleyye el-Esedî), ona Eyyüb (es-Sahtiyânî), ona Ebu Zübeyr (Muhammed b. Müslim el-Kuraşî), ona da Cabir (b. Abdullah) rivayet etmiştir:
Ensardan Ebu Mezkûr denilen bir adam, yaşadığı sürece hizmetini yapmak şartıyla, Yakub denilen kölesini azat etti. Ondan başka da bir malı yoktu. Rasulullah (sav) köleyi çağırttı ve : "Onu benden kim satın alır?" buyurdu. Nuaym b. Abdullah b. Adevî de onu sekiz yüz dirheme satın aldı. Rasulullah (sav) parayı adama teslim etti ve şöyle buyurdu:
"Biriniz fakir olursa harcamaya kendisinden başlasın. Eğer artarsa çoluk çocuğuna; eğer artarsa yakın akrabalarına; eğer artarsa diğer akrabalarına; eğer artarsa işte şuraya ve şuraya harcasın."

Açıklama: Müdebber; kişinin, kölesini kendi ölümüne bağlı olarak âzat etmesi anlamında kullanılan bir fıkıh terimidir.

• Nesâî Sünen-i Nesâî Buyû' 84, /2388