حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنْ إِسْرَائِيلَ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ عَنِ الأَرْقَمِ بْنِ شُرَحْبِيلَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ لَمَّا مَرِضَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مَرَضَهُ الَّذِى مَاتَ فِيهِ كَانَ فِى بَيْتِ عَائِشَةَ . فَقَالَ « ادْعُوا لِى عَلِيًّا » . قَالَتْ عَائِشَةُ يَا رَسُولَ اللَّهِ نَدْعُو لَكَ أَبَا بَكْرٍ قَالَ « ادْعُوهُ » . قَالَتْ حَفْصَةُ يَا رَسُولَ اللَّهِ نَدْعُو لَكَ عُمَرَ قَالَ « ادْعُوهُ » . قَالَتْ أُمُّ الْفَضْلِ يَا رَسُولَ اللَّهِ نَدْعُو لَكَ الْعَبَّاسَ قَالَ « نَعَمْ » . فَلَمَّا اجْتَمَعُوا رَفَعَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم رَأْسَهُ فَنَظَرَ فَسَكَتَ فَقَالَ عُمَرُ قُومُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم . ثُمَّ جَاءَ بِلاَلٌ يُؤْذِنُهُ بِالصَّلاَةِ فَقَالَ « مُرُوا أَبَا بَكْرٍ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ » . فَقَالَتْ عَائِشَةُ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ أَبَا بَكْرٍ رَجُلٌ رَقِيقٌ حَصِرٌ وَمَتَى لاَ يَرَاكَ يَبْكِى وَالنَّاسُ يَبْكُونَ فَلَوْ أَمَرْتَ عُمَرَ يُصَلِّى بِالنَّاسِ . فَخَرَجَ أَبُو بَكْرٍ فَصَلَّى بِالنَّاسِ فَوَجَدَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مِنْ نَفْسِهِ خِفَّةً فَخَرَجَ يُهَادَى بَيْنَ رَجُلَيْنِ وَرِجْلاَهُ تَخُطَّانِ فِى الأَرْضِ فَلَمَّا رَآهُ النَّاسُ سَبَّحُوا بِأَبِى بَكْرٍ فَذَهَبَ لِيَسْتَأْخِرَ فَأَوْمَأَ إِلَيْهِ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم أَىْ مَكَانَكَ فَجَاءَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَجَلَسَ عَنْ يَمِينِهِ وَقَامَ أَبُو بَكْرٍ فَكَانَ أَبُو بَكْرٍ يَأْتَمُّ بِالنَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَالنَّاسُ يَأْتَمُّونَ بِأَبِى بَكْرٍ . قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ فَأَخَذَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مِنَ الْقِرَاءَةِ مِنْ حَيْثُ كَانَ بَلَغَ أَبُو بَكْرٍ . قَالَ وَكِيعٌ وَكَذَا السُّنَّةُ . قَالَ فَمَاتَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى مَرَضِهِ ذَلِكَ .
Açıklama: Elbani bu hadisin Hz. Alî'den bahsedilen yeri dışında hasen olduğunu ifade etmiştir
Öneri Formu
Hadis Id, No:
13663, İM001235
Hadis:
حَدَّثَنَا عَلِىُّ بْنُ مُحَمَّدٍ حَدَّثَنَا وَكِيعٌ عَنْ إِسْرَائِيلَ عَنْ أَبِى إِسْحَاقَ عَنِ الأَرْقَمِ بْنِ شُرَحْبِيلَ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ لَمَّا مَرِضَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مَرَضَهُ الَّذِى مَاتَ فِيهِ كَانَ فِى بَيْتِ عَائِشَةَ . فَقَالَ « ادْعُوا لِى عَلِيًّا » . قَالَتْ عَائِشَةُ يَا رَسُولَ اللَّهِ نَدْعُو لَكَ أَبَا بَكْرٍ قَالَ « ادْعُوهُ » . قَالَتْ حَفْصَةُ يَا رَسُولَ اللَّهِ نَدْعُو لَكَ عُمَرَ قَالَ « ادْعُوهُ » . قَالَتْ أُمُّ الْفَضْلِ يَا رَسُولَ اللَّهِ نَدْعُو لَكَ الْعَبَّاسَ قَالَ « نَعَمْ » . فَلَمَّا اجْتَمَعُوا رَفَعَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم رَأْسَهُ فَنَظَرَ فَسَكَتَ فَقَالَ عُمَرُ قُومُوا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم . ثُمَّ جَاءَ بِلاَلٌ يُؤْذِنُهُ بِالصَّلاَةِ فَقَالَ « مُرُوا أَبَا بَكْرٍ فَلْيُصَلِّ بِالنَّاسِ » . فَقَالَتْ عَائِشَةُ يَا رَسُولَ اللَّهِ إِنَّ أَبَا بَكْرٍ رَجُلٌ رَقِيقٌ حَصِرٌ وَمَتَى لاَ يَرَاكَ يَبْكِى وَالنَّاسُ يَبْكُونَ فَلَوْ أَمَرْتَ عُمَرَ يُصَلِّى بِالنَّاسِ . فَخَرَجَ أَبُو بَكْرٍ فَصَلَّى بِالنَّاسِ فَوَجَدَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مِنْ نَفْسِهِ خِفَّةً فَخَرَجَ يُهَادَى بَيْنَ رَجُلَيْنِ وَرِجْلاَهُ تَخُطَّانِ فِى الأَرْضِ فَلَمَّا رَآهُ النَّاسُ سَبَّحُوا بِأَبِى بَكْرٍ فَذَهَبَ لِيَسْتَأْخِرَ فَأَوْمَأَ إِلَيْهِ النَّبِىُّ صلى الله عليه وسلم أَىْ مَكَانَكَ فَجَاءَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فَجَلَسَ عَنْ يَمِينِهِ وَقَامَ أَبُو بَكْرٍ فَكَانَ أَبُو بَكْرٍ يَأْتَمُّ بِالنَّبِىِّ صلى الله عليه وسلم وَالنَّاسُ يَأْتَمُّونَ بِأَبِى بَكْرٍ . قَالَ ابْنُ عَبَّاسٍ فَأَخَذَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم مِنَ الْقِرَاءَةِ مِنْ حَيْثُ كَانَ بَلَغَ أَبُو بَكْرٍ . قَالَ وَكِيعٌ وَكَذَا السُّنَّةُ . قَالَ فَمَاتَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه وسلم فِى مَرَضِهِ ذَلِكَ .
Tercemesi:
Bize Ali b. Muhammed, ona Veki‘, ona İsrail, ona Ebu İshak, ona el-Erkam b. Şurahbîl, ona İbn Abbas’ın şöyle dediğini rivayet etmiştir: Rasulullah (sav) vefatı ile neticelenen hastalığına yakalandığı sırada Aişe’nin evinde idi,
-Bana Ali’yi çağırın, buyurdu. Aişe:
-Ey Allah’ın Rasulü (arzu ederseniz) size Ebu Bekir’i çağıralım, dedi. Rasulullah (sav):
-Onu çağırın” buyurdu. Hafsa: Ey Allah’ın Rasulü, sana Ömer’i çağıralım dedi. O:
-Onu çağırın, buyurdu. Ümm el-Fadl:
-Ey Allah’ın Rasulü, sana Abbas’ı çağıralım, dedi. Bu sefer Rasulullah:
-Peki, buyurdu. Onlar toplanınca Rasulullah (sav) başını kaldırıp bir baktı. Ömer: Rasulullah’ın (sav) yanından kalkınız, dedi. Daha sonra Bilal gelip ona namaz vaktini bildirince, o:
-Ebu Bekir’e emredin cemaate namaz kıldırsın, buyurdu. Aişe:
-Ey Allah’ın Rasulü, şüphesiz Ebu Bekir yumuşak kalpli Kur’ân okurken de zorlanacak birisidir, seni göremeyecek olursa ağlar, cemaat de ağlar, bunun için cemaate namaz kıldırması için Ömer’e emretsen keşke, dedi. Ebu Bekir dışarı çıkıp cemaate namaz kıldırdı. Rasulullah (sav) kendisinde bir rahatlama hissedince ayakları yerde sürünerek iki kişi arasında onlara dayanarak dışarı çıktı. Cemaat onu görünce: Subhanallah, diyerek Ebu Bekir’i uyardı. O da geri çekilmek isteyince Nebi (sav): Yerinde kal, anlamında ona işaret etti. Rasulullah (sav) gelip, Ebu Bekir’in sağ tarafına oturdu. Ebu Bekir ayakta kaldı, Ebu Bekir Nebi’ye (sav) uyuyor, cemaat de Ebu Bekir’e uyuyordu.
İbn Abbas dedi ki: Rasulullah (sav) kıraate Ebu Bekir’in kaldığı yerden devam etti.
Veki‘ dedi ki: Sünnet de böyledir. (İbn Abbas) dedi ki: ve Rasulullah (sav), o hastalığı esnasında vefat etti.
Açıklama:
Elbani bu hadisin Hz. Alî'den bahsedilen yeri dışında hasen olduğunu ifade etmiştir
Yazar, Kitap, Bölüm:
İbn Mâce, Sünen-i İbn Mâce, İkâmetu's-salât ve's-sünnetü fîhâ 142, /200
Senetler:
1. İbn Abbas Abdullah b. Abbas el-Kuraşî (Abdullah b. Abbas b. Abdülmuttalib b. Haşim b. Abdümenaf)
2. Erkam b. Şürahbil el-Evdî (Erkam b. Şürahbil)
3. Ebu İshak es-Sebiî (Amr b. Abdullah b. Ubeyd)
4. Ebu Yusuf İsrail b. Yunus es-Sebîî (İsrail b. Yunus b. Ebu İshak)
5. Ebu Süfyan Veki' b. Cerrah er-Ruâsî (Veki' b. Cerrah b. Melih b. Adî)
6. Ali b. Muhammed el-Kûfî (Ali b. Muhammed b. İshak)
Konular:
Hastalık, Hz. Peygamber, hastalığı
KTB, NAMAZ,